Meditatie - Waarom zou ik naar de kerk gaan? Allereerst wil ik de Here God danken dat er in de Wieringermeer kerken zijn waar de lof van God wekelijks gezongen wordt. Ik ben er zeker van dat vele mensen hierdoor in hun geloof bemoedigd en gesterkt worden. Net zoals ik weet dat in het pastoraat en diaconaat velen in en buiten onze kerkgemeenschappen zeer goed geholpen worden en dat meestal in stilte. Bij mij zijn enkele vragen binnengekomen over de kerkgang. Sommigen vragen zich af waarom je eigenlijk naar de kerk zou gaan. Kun je niet geloven buiten de kerk? Ik wil een serieuze poging doen die vraag te beantwoorden. Ik geloof in de kerk omdat ik geloof in Jezus Christus en bij Hem wil horen. En de kerk is nu eenmaal de gemeenschap van mensen die bij Jezus Christus willen horen. Onttrek ik mij aan die gemeenschap, dan vervlakt mijn geloof. Dan word ik in mijn geloof niet meer gesteund door het regelmatige contact met andere christenen. Natuurlijk gaan er dingen mis in de kerk. Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat er overal waar mensen zijn, dingen mis gaan. Een utopische samenleving waar niets misgaat kunnen wij mensen niet maken. In de kerk gebeuren mooie dingen. In kerkdiensten doen we afstand van verkeerde neigingen in onszelf. Denk aan hoogmoed, traagheid en egoïsme. We doen dat niet op onszelf, maar als een hele groep christenen, als gemeente. We maken daarmee een publiek statement. We bidden om verbetering van de wereld en vragen de Here God te beginnen in ons eigen hart. In de wereld zijn er zo velen die recht praten wat krom is. Wij proberen onszelf juist te reinigen van wat de Bijbel zonde noemt. Daarbij richten we ons op God. Want Hij is de bron van onze vreugde. Hij schenkt die ons iedere dag. Zijn trouw en goedheid zijn iedere morgen nieuw. Waar mensen ons teleurstellen of ontvallen, blijft God de Vader altijd dezelfde. Het gaat ons in de kerkdienst niet om ons eigen geloof. Want we hebben ook wel eens twijfels. We verlangen er juist naar dat we in de kerk boven onze twijfels en kleine geloof uitgetild worden. Daarom horen we graag bemoedigende woorden in de schriftlezingen en de preek. En zingen we geestelijke liederen waarin we God loven. Zo uiten en delen we onze vreugde over God. Want gedeelde vreugd is meer dan dubbele vreugd. Het werkt aanstekelijk om onze vreugde over God met anderen te delen. En het vergroot onze eigen vreugde over wie God voor ons is en hoe mooi het leven is dat Hij ons wijst. Het is als met het kijken naar schaatswedstrijden. Daar kun je ook in je eentje naar kijken zonder daar met anderen over te praten. Maar hoeveel mooier is het als je je bewondering over de schitterende prestaties van Nederlandse schaatsers met anderen kunt delen! Ik bid dat de Here God u de vreugde van het geloof zal schenken. En ik zou u willen aanmoedigen om de kerkgang te blijven volhouden, of (weer) op te pakken. Zo kunnen we elkaar bemoedigen in het geloof en ons telkens weer voeden met de liefde van Christus, om die door de weeks ook aan anderen te kunnen door geven. “ Lat en we opmer kzaam bl i j ven en el kaar er t oe aans por en l i ef t e hebben en goed t e doen en i n plaats van weg te blijven van onze samenkomsten, zoals sommigen doen, elkaar juist bemoedigen en dat des t e meer naar mat e u de dag van zi j n k omst zi et nader en. ” ( Hebr eeën 10) . Ds J. Zondag 4
© Copyright 2024 ExpyDoc