Tijdens de plenaire sessies, in de werkgroepen, tijdens de

Eva Tiquet
Wereldgroeten
uit Dublin
T
ijdens de plenaire sessies,
in de werkgroepen, tijdens
de koffiepauzes, in de lift, …
De hele tijd discussieerden de 400 deelnemers van de Wereldvrouwenconferentie over gelijke kansen
voor vrouwen en mannen in onderwijsvakbonden en in onderwijs. Leergierig als we zijn, vroegen we
aan enkele deelnemers: “Van woorden naar daden. Wat betekent dat voor jouw onderwijsvakbond? In
jouw land?” Dit zijn hun antwoorden.
Hafdis uit Ijsland: We doen het
niet slecht op het vlak van gelij­
ke kansen voor vrouwen en
mannen. Toch hebben jongeren
vandaag meer traditionele vi­
sies op hun genderrollen dan
vroeger. Als we geen stappen achteruit willen zet­
ten, moeten we hierop blijven focussen. We moe­
ten de genderstereotypes de wereld uit helpen!
Hafdis D. Gudmundsdottir
Icelandic Teachers Union
Denise uit de VSA: Voor mij be­
tekent dat werk maken van pa­
pieren ideeën. Maar ook nog
een stap verder gaan: deze ook
echt (be)leven. Zeker als onder­
wijsvakbond zijn we verplicht
om deze woorden actief uit te dragen in en buiten
ons werk. Als we dat doen, is dat niet enkel een
vooruitgang voor het lerarenberoep, maar ook
voor de samenleving waarin wij als leraren wer­
ken en leven. Iedereen profiteert mee als we
stappen vooruitzetten in gelijke kansen m/v.
Denise Specht, National Education Association
Julia en Violine uit Namibië: In on­
ze vakbond is er een vrij evenwich­
tige man-vrouw-verdeling. Maar
we zien nog te weinig vrouwen als
directeur in de scholen. Om meer
vrouwelijke schoolleiders te krij­
gen, wordt er gebruik gemaakt van positieve discriminatie.
We merken dat deze strategie werkt.
Julia Endjambi en Violine Ntombentsha,
Namibia National Teachers’ Union
Rachel uit Botswana: Onze vakbond
heeft sinds augustus 2013 een nieu­
we structuur. Dat schept mogelijk­
heden. Zo zijn we goed op weg naar
een genderevenwicht in onze (regio­
nale) afdelingen. Er wordt ook reke­
ning gehouden met de leeftijden zodat jongeren
kansen krijgen in onze vakbond. Concreet plan ik
workshops om onze vrouwelijke leden te verster­
ken via het aanleren van vaardigheden en het ge­
ven van bruikbare informatie.
Rachel Meshack, Botswana Teachers’ Union
20
BASIS 17 MEI 2014 SCHOOLWIJZER
Arianne uit Nederland:
Er moet meer gericht
gekeken worden naar
hoe je jongeren betrekt
in het vakbondswereld­
je. Hoe krijg je ze en­
thousiast? Bij CNV hebben we een stuur­
groep jongeren die zich dat aantrekt. Maar
ik denk dat het ook belangrijk is om jonge­
ren te stimuleren deel te nemen aan bij­
eenkomsten zoals deze EI-conferentie.
Ohood uit Palestina: In mijn land is het nog te vroeg om tot actie
over te gaan. De bezetting maakt het oplossen van de problemen
voor vrouwen erg moeilijk. Traditioneel worden er bepaalde taken
en verantwoordelijkheden bij vrouwen gelegd. Zowel mannen als
vrouwen moeten zich hiervan bewust worden. Ik hoop dat de EIconferentie me handvatten zal geven zodat ik het gesprek over ge­
lijke kansen v/m kan opstarten in mijn onderwijsvakbond.
Arianne van Os, CNV Onderwijs
Ohood Barghouthi, General Union of Palestinian Teachers
Yuchuen en Li Ting uit Taiwan: In Taiwan is er
te weinig discussie over de rol van vrouwen in
onderwijsvakbonden. Daarom is deze EIconferentie zo nuttig voor ons: we verzamelen
informatie en ervaringen vanuit verschillende
perspectieven. Eenmaal thuis kunnen we dit
delen met onze collega’s. We hopen dat dit aanzet tot het motiveren
van vrouwelijke leden om zich meer te engageren voor onze vakbond.
Lin Yuchuen en Lin Li Ting, National Teachers Association
Milagros uit de Filipijnen: In de Filipijnen
leeft de idee dat de vakbond een mannenwe­
reld is. Er is nood aan een mentaliteitswijzi­
ging. Voortdurend geven we meisjes en
vrouwen adviezen. We maken continue plan­
nen. Maar we moeten dringend werk maken
van de actie die overeenstemt met de woorden.
Milagros Ogalinda
National Alliance of Teachers and Office Workers
Yim Pheng uit Maleisië: We hebben in Maleisië
nood aan sterke en zelfbewuste vrouwelijke lei­
ders die de nodige kennis en vaardigheden heb­
ben, maar ook solidair zijn met de thema’s die
vrouwelijke leden belangrijk vinden. Als alge­
meen secretaris zal ik deze EI-conferentie ver­
talen naar onze eigen onderwijsvakbond. Dezelfde thema’s en
werkwinkels zullen opgenomen worden met mijn vrouwelijke lei­
ders. Zo probeer ik de woorden om te zetten in daden.
Lok Yim Pheng, National Union of the Teaching Profession
Selma uit Cyprus: Een van de
grootste uitdagingen in mijn land
en in mijn vakbond is de vast­
stelling dat 70 % van onze leden
vrouwen zijn, maar dat slechts
enkele doorstoten naar de be­
sturen. We proberen nu om meer vrouwen naar
deze functies te leiden. Tegelijk moet er ook ge­
werkt worden aan de genderstereotypen in onze
maatschappij, de structuur in onze samenleving en
in de gezinnen.
Barbara uit Australië: “From
Words to Action” is een belang­
rijke titel. In Australië praatten
we al lang over de genderthe­
ma’s en iedereen gaat ermee
akkoord. Maar met praten al­
leen realiseer je onvoldoende. Enkel met acties en
het goed opvolgen, evalueren en bijsturen kan je
verandering realiseren.
Barbara Jennings, Australian Education Union
Selma Eylem,
Kıbrıs Turk Orta Eğitim Öğretmenler Sendika
BASIS 17 MEI 2014 SCHOOLWIJZER
21