Wet Langdurige zorg Wat is er aan de hand? Eind november debatteert de Eerste Kamer over de Wet Langdurige Zorg (WLZ). De WLZ moet op 1 januari 2015 de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten gaan vervangen. De AWBZ is de volksverzekering waardoor iedere Nederlander recht heeft op zorg in een verpleeg- of verzorgingshuis, instelling voor gehandicaptenzorg of GGZ of op thuiszorg. Zoals bekend wil de regering de zorg drastisch veranderen. Mensen moeten langer thuis wonen en familie moet meer zorg overnemen. Een eerste stap in deze verandering was de uitbreiding van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO). De zorg aan ouderen en gehandicapten thuis is voor een deel een taak van de gemeenten geworden. Ook wordt er fors bezuinigd op de huishoudelijke zorg. De invoering van de WLZ is dus de tweede stap. Met de invoering van de WLZ wordt nog eens bekrachtigd dat verzorgingshuizen zullen moeten gaan sluiten. Door de maatregelen van het Kabinet zullen 600.000 mensen minder onder de WLZ gaan vallen dan onder de AWBZ. Voor wie is de WLZ bedoeld? Om in aanmerking te komen voor zorg op grond van de WLZ moet je 24 uur per dag intensieve zorg nodig hebben. Het gaan dan om ouderen, mensen met een beperking of psychische problemen. Onder de WLZ valt niet alleen de opname in een verpleeghuis of instelling voor gehandicaptenzorg maar ook de intensieve zorg thuis (Volledig Pakket Thuis, VPT), mits deze de kosten van de zorg in een instelling niet overstijgen. In de WLZ behoudt men het recht op zorg. Als je thuiszorg nodig hebt, ben je aangewezen op de gemeente of op de zorgverzekeraar. Wat gaat de WLZ veranderen? Door de komst van WLZ zullen minder mensen recht hebben op zorg in een instelling. Dit betekent veel voor hun omgeving, want mensen zullen langer thuis blijven wonen dan nu. Dat is op zich goed, zolang mensen ook op een menselijke manier thuis kunnen blijven wonen. Een voorwaarde hiervoor is wel dat de zorg thuis goed geregeld is. En dat er dagbesteding is waar bijvoorbeeld een dementerende oudere naar toe kan, zodat de partner die mantelzorg verleend even bij kan komen. De zorg wordt nu nog geïndiceerd in Zorgzwaarte Pakketten (zzp’s). In de toekomst worden deze zorgzwaartepakketten vervangen door zorgprofielen (licht, middel en zwaar). Kritiek van de FNV RED DE ZORG! Wat gaan we in 2015 doen? I: www.fnvvoorzorg.nl E: [email protected] We vinden het niet te rijmen dat mensen langer thuis moeten blijven wonen terwijl tegelijkertijd de zorg thuis wordt afgebroken. Dat is vragen om ongelukken. Doordat de verzorgingshuizen moeten sluiten, dreigen tienduizenden zorgmedewerkers hun baan te verliezen. www.facebook.com/fnvvoorzorg Bovendien vindt de FNV dat ook de zorg aan kwetsbare mensen thuis onder een volksverzekering als de WLZ zou moeten vallen. www.twitter.com/fnvvoorzorg De invoering van de WLZ gaat gepaard met een bezuiniging van 200 miljoen op de zorg in verpleeghuizen en instellingen voor gehandicaptenzorg. Dit terwijl de zorg nu al onder druk staat. De werkdruk is te hoog en er is te weinig personeel op de groep om goede zorg en menselijke aandacht te kunnen de bieden. De WLZ doet niets aan deze problemen en dat vindt de FNV een gemiste kans. RED DE ZORG! www.facebook.com/reddezorg www.youtube.com/strijdvoorzorg Wat gaan we in 2015 doen? Red de Zorg! In 2015 worden de gevolgen van de grootste naoorlogse veranderingen in de zorg zichtbaar; tienduizenden zorgmedewerkers verliezen hun baan en een veelvoud aan kwetsbare ouderen, gehandicapten en kinderen verliezen hun zorg. Wij willen een groot maatschappelijk debat organiseren over deze gevolgen. Dat kan door in kaart te brengen wat er mis gaat, steun te organiseren en actie te voeren. Red de Zorg! Zorg Tribunaal Een tribunaal is een rechtbank voor bijzondere rechtszaken. De FNV zal een 'commissie van wijzen' vragen het Zorg Tribunaal te leiden. Denk aan oud-politici, oud-rechters, oud-ministers etc. Het Zorg Tribunaal moet in het land gegevens en zaken verzamelen met betrekking tot de gevolgen van de nieuwe Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) en de Wet Langdurige Zorg (WLZ). Aan het Zorg Tribunaal kan elke Nederlander zijn/haar zaak, ontstaan als gevolg van de nieuwe WMO en de WLZ, voorleggen. Denk aan massaontslagen, maar ook aan persoonlijke verhalen omdat cliënten minder zorg krijgen en in de problemen komen. Het Zorg Tribunaal zal haar bevindingen uitgebreid rapporteren aan de Tweede Kamer en de verantwoordelijke minister en staatssecretaris. De rapportage kan worden gebruikt bij een eventuele Parlementaire Enquête. Daarnaast is de eis die we in de petitie aan het parlement stellen bijzonder. In deze petitie eisen wij namelijk een Parlementaire Enquête (zie hierna). Vriend en vijand van dit kabinet zijn het over één ding eens: de decentralisatie en de veranderingen in de zorg zijn te veel en gaat te snel; dat kan niet goed gaan. Gemeenten krijgen te snel teveel extra zorgtaken op hun bord, met te weinig geld. Tienduizenden zorgmedewerkers verliezen hun baan en nog meer mensen hun zorg. Uiteraard eisen we via het volkspetitionnement ook aanpassingen in de zorgwetten. Parlementaire enquête in Nederland Een parlementaire enquête is in Nederland een middel dat de Eerste en Tweede Kamer kunnen gebruiken om informatie over een bepaald onderwerp te verkrijgen. Het parlementaire recht een enquêteonderzoek te houden is sinds 1848 vastgelegd in de Nederlandse Grondwet en sinds 1850 verder uitgewerkt in de Wet op de Parlementaire Enquête. Deze wet is in 2008 volledig herzien (Wet op de parlementaire enquête 2008). De Kamer kan te allen tijde besluiten een enquêteonderzoek te houden; hiervoor is een meerderheidsbesluit nodig. Een enquêtecommissie, bestaande uit Kamerleden, voert dit onderzoek vervolgens uit. De Kamer bepaalt de onderzoeksopdracht. Iedereen in Nederland is op basis van de wet verplicht om medewerking te verlenen aan een parlementaire enquête. Enquêtecommissies kunnen getuigen oproepen en onder ede verhoren. Weigerachtige getuigen kunnen door de rechter worden gedwongen medewerking te verlenen, bijvoorbeeld met een dwangsom of medebrenging door de politie. Meineed en blijvende weigerachtigheid zijn strafbaar. Volkspetitionnement Wij starten een volkspetitionnement tegen de afbraak van de zorg. Een volkspetitionnement is een door een groot gedeelte van de bevolking ondertekende petitie. In veel landen, waaronder Nederland, is het petitierecht (het recht van een burger of een groep burgers om bij officiële instanties als de regering of het parlement een verzoek in te dienen) vastgelegd in de grondwet. Voorbeelden van een volkspetitionnement in Nederland zijn De eerste parlementaire enquêtes vonden plaats in de negentiende eeuw en dienden voornamelijk om de kennis van parlementsleden over een bepaald onderwerp te vergroten. Vanaf 1983 dient een parlementaire enquête vooral om de waarheid boven tafel te halen over bepaalde gebeurtenissen, zodat duidelijk wordt wat er is gebeurd en wie politiek verantwoordelijk kan worden gehouden. Sindsdien heeft de Tweede Kamer acht maal een parlementaire enquête gehouden. 1878 - petitie tegen herziening van de onderwijswet 1911 - petitie voor het algemeen kiesrecht 1985 - petitie tegen de plaatsing van kernwapens in Nederland In juli 2013 nam de Tweede Kamer een wetsvoorstel aan voor een onderzoek naar hoorzittingen naar Brits model waarbij mensen makkelijker onder ede kunnen worden gehoord, zonder de tijdrovendheid van een parlementaire enquête en tevens zonder de vrijblijvendheid van de traditionele hoorzittingen. Waarin onderscheidt ons Zorg volkspetitionnement zich nu van elke andere petitie? Wij willen in een korte periode heel veel ondertekenaars realiseren. En daarmee komt het in het selecte rijtje petities zoals hiervoor genoemd. We sluiten hierbij aan bij de eisen die de Raadgevend Referendum Wet stelt: in 6 weken moeten 300.000 handtekeningen worden opgehaald van kiesgerechtigden Nederlanders. Een enkele handtekening is niet voldoende; naam, adres, woonplaats, geboortedatum en geboorteplaats moeten worden opgegeven. We starten het volkspetitionnement op Verantwoordingsdag, de derde woensdag in mei (20-05-2015), als het kabinet zich moet verantwoorden tegenover het parlement. Zet deze datum dus vast in je agenda! Locatie is Den Haag. We komen dan allemaal samen om de aftrap te doen. Welke doelen had het kabinet voor ogen, en wat hebben ze bereikt? Daar gaat het in de Tweede Kamer over op Verantwoordingsdag. We willen dus vanaf Verantwoordingsdag (20 mei) tot zes weken daarna (1 juli) maar liefst 300.000 ondertekenaars hebben. We streven er daarom naar om op 20 mei 2000 'handtekening-jagers' te hebben, die elk gemiddeld 150 handtekeningen moeten realiseren. Dan komen we samen tot 300.000 handtekeningen! Deze aanpak zal een grotere impact hebben dan elke andere petitie. De Eerste en Tweede Kamer beschikken ook over het recht van parlementair onderzoek. Daarvoor is echter niets bij wet geregeld. Dat kan tot problemen leiden bij het verkrijgen van vertrouwelijke informatie en de archivering ervan door de onderzoekscommissie. Getuigen hebben juridisch een veel vrijblijvender positie dan bij een enquête. Parlementaire onderzoeken worden dan ook beschouwd als een 'lichtere' vorm van onderzoek dan een enquête. Lokaal actie voeren! Daar waar we nú al zien dat het misgaat, moeten we natuurlijk in actie komen. Om massa ontslagen te voorkomen, of te voorkomen dat kwetsbare mensen hun zorg verliezen. Door acties te voeren houden we de schijnwerpers gericht op de grote problemen in de zorg.
© Copyright 2024 ExpyDoc