// WETENSCHAP EN PRAKTIJK POETIN SPIEGELT ZICH AAN PATRIMONIUM VAN TSAREN Door Joost van Mierlo De onrust in Oekraïne zorgt ervoor dat Oost-Europa weer in het middelpunt van de belangstelling staat. Historisch gezien is het een haard van conflicten, stelt Erik Dirksen. Dat zal voorlopig ook zo blijven. Foto: Archief Amsterdam Business School De Amsterdam Business School in de buurt van dierentuin Artis oogt modern. Het is een nieuw gebouw op oude fundamenten, legt Dirksen uit. Het oude gebouw is een jaar of acht geleden gestript en daarna is er een moderne huls omheen getrokken. Een nieuwe façade op basis van eeuwenoude wortels, zo zou ook het huidige Oost-Europa kunnen worden beschouwd. De democratie is recent en fragiel, de landsgrenzen zijn door de eeuwen heen meerdere malen opnieuw gedefinieerd. Dat zorgt voor spanningen, weet Dirksen. Hij werkt als Oost-Europa deskundige aan de Amsterdam Business School. Waar anderen verrast zijn door de nieuwe onrust in de regio, wijst Dirksen op de historische parallellen. Wat we nu Oekraïne noemen, of Polen, of Hongarije, is historisch gezien de uitkomst van een arbitraire beslissing. Het zijn lijnen in het zand, die zijn gezet na de Eerste en Tweede Wereldoorlog, of later nog, tijdens de Koude Oorlog. Het mag modern heten met een saus van democratie eroverheen gegoten, maar het kan niet verhullen dat in al deze landen etnische minderheden bestaan die smeken om respect. Smeekbedes die zij door de geschiedenis heen bekrachtigden met gewapend verzet. CV Erik Dirksen (1944) is verbonden aan de Amsterdam Business School van de Universiteit van Amsterdam (UvA). Na zijn studie economie doceerde hij vanaf midden jaren tachtig aan het Oost-Europa Instituut (UvA). Hij is specialist op het gebied van eerst de Sovjet economie, nu de Russische economie. 8 FINANCIAL INVESTIGATOR NUMMER 5 / 2014 Verrast is Dirksen dan ook zeker niet door de huidige onlusten. Met een energie die hem decennia jonger doet ogen – Dirksen is vier jaar geleden officieel met pensioen gegaan, maar heeft het aanbod van de Amsterdam Business School om langer te blijven doceren met beide handen aangegrepen – duidt hij de huidige ontwikkelingen in Rusland en Oost-Europa. ‘De afgelopen twintig jaar zijn er veel pogingen gedaan om ook Rusland tot een Westers land te maken. Dat is mislukt. Vooral door de komst van Poetin. Niet dat hij communistische idealen omhelst. Hij gaat in zekere zin een stap verder terug. Zijn regeerstijl lijkt op die van de tsaren uit de negentiende eeuw voor wie de eigen wil wet was.’ IS POETIN DE HAND TE LANG BOVEN HET HOOFD GEHOUDEN DOOR HET WESTEN? ‘We moeten teruggaan naar de situatie rondom de millenniumwisseling. In veel opzichten was het een chaos in Rusland. De rijkdommen van het land, in de vorm van de meeste grondstoffen, waren in handen gekomen van een kleine groep mensen rondom Jeltsin. Voor de gemiddelde Rus was het armoe troef. Er was een periode dat lonen werden uitbetaald in natura. Mensen stonden langs de weg om hun loon in de vorm van grote hoeveelheden onderbroeken om te ruilen tegen andere benodigdheden. Het is belangrijk om Poetin het krediet te geven dat hem toekomt. Hij heeft een einde gemaakt aan deze chaos. Daarnaast was hij een belangrijke bondgenoot in de oorlogen tegen Irak en Afghanistan. De wereld heeft zich de afgelopen jaren vooral beziggehouden met het moslimextremisme. Dat is een klimaat waarin Poetin redelijk ongemerkt zijn grip op het land heeft kunnen verhogen. Het is niet zo dat het niemand zorgen baarde, maar er waren belangrijker kwesties aan de orde.’ WAT ZIJN, ACHTERAF GEZIEN, MOMENTEN GEWEEST WAAROP AAN DE BEL GETROKKEN HAD MOETEN WORDEN? ‘Ze hebben allemaal met energie te maken. Poetin heeft met een reeks van maatregelen zijn grip op de energiesector vergroot. Daarbij moeten we in de eerste plaats denken aan de veroordeling van Mikhail Khodorkovsky in 2003. Dat was het moment dat duidelijk werd dat de oude oligarchen niet langer klakkeloos hun gang konden gaan. Poetin heeft daarbij gebruik gemaakt van de archaïsche Russische wetgeving. Deze is enorm gecompliceerd en op diverse gebieden direct met zichzelf in tegenspraak. Er is altijd wel een wet te vinden waaraan niet wordt voldaan. Het tweede moment is dichterbij voor ons, toen het contract met Shell over gaswinning op de Sachalin-eilanden werd doorgescheurd. Poetin vond dat dat contract niet gunstig genoeg was voor de Russen zelf. Dat heeft Shell miljarden gekost. Toch hebben ze er nooit veel ophef over gemaakt. Het geeft aan dat Poetin de touwtjes rond 2004 al stevig in handen had. Ook grote multinationals konden geen ADVERTENTIE Asset Management made in Germany Engineered to meet your needs Find out what we can do for you. +49 69 2567 7652 · www.union-investment.com We work for your investment Issued and approved by Union Investment Institutional GmbH, Wiesenhüttenstrasse 10, 60329 Frankfurt, Germany (www.union-investment.com), which is authorised and regulated by the German Federal Financial Supervisory Authority (BaFin). The information and data presented in this advertisement should not be construed as advice on how to construct a portfolio or whether to buy, retain or sell a particular investment, and does not constitute an offer or solicitation to sell or buy shares/units by anyone in any jurisdiction in which such offer, solicitation or distribution would be unlawful or in which the person making such offer or solicitation is not qualifi ed to do so or to anyone to whom it is unlawful to make such offer or solicitation. The value of investments and the income derived from them can go down as well as up. Exchange rate movements can also have a positive or negative impact on the value of investments. Past performance is not a guide to future returns and you may not get back your original investment. NUMMER 5 / 2014 FINANCIAL INVESTIGATOR 9 // WETENSCHAP EN PRAKTIJK vuist maken, iets wat enkele jaren geleden opnieuw bleek toen BP door het stof moest.’ HET LIJKT WEL ALSOF ALLES OM GRONDSTOFFEN DRAAIT. ‘Met de controle over de energiesector heeft Poetin ervoor gezorgd dat de economische macht en de politieke macht weer in dezelfde handen zijn. Poetin grijpt niet zozeer terug naar de praktijken van de communistische machthebbers, maar naar de voorafgaande periode. Poetin spiegelt zich aan het patrimonium van de tsaren. Daarbij maakt hij handig gebruik van de Russische wetgeving. Die is zeer gecompliceerd en op vele punten met zichzelf in tegenspraak. Dit is van oudsher bewust zo geconstrueerd, zodat machthebbers altijd wel een stok vinden om degenen die hen dwarszitten te slaan. Er is sprake van een ongelooflijke minachting voor de geest van de wet. Er is geen sprake van een scheiding der machten, iets wat ten grondslag ligt aan de Westerse democratieën. Het recht wordt gebruikt om de doeleinden van de staat te rechtvaardigen.’ HEBBEN DE RUSSEN DAAR ZELF GEEN LAST VAN? ‘Gezien de populariteit van Poetin moet je misschien zeggen dat dit niet het geval is. In de peilingen scoort hij ongekend hoog. Je moet niet vergeten dat er geen democratische traditie is in Rusland. Het nationalisme is waarschijnlijk de belangrijkste bindende factor. Onder Jeltsin leek Rusland een tweederangs macht te worden. Dat was onverteerbaar. Niet alleen voor Poetin, maar ook voor de rest van de bevolking. De spierballen die Poetin op dit moment toont, zorgen er in ieder geval voor dat er weer rekening met het land moet worden gehouden. Dat wordt uitgebuit in propaganda, die weer net zo intensief werkt als tijdens het communistische tijdperk. Maar die propaganda valt op voedzame grond. Er is nu weer respect voor Rusland en dat vindt de gemiddelde Rus aangenaam.’ DE RUSSISCHE ECONOMIE IS EEN HEEL EENZIJDIGE, AFHANKELIJK VAN OLIE. GAAT DAT VERANDEREN? ‘De politieke en economische chaos van na de omwenteling zijn verdwenen, maar de grote massa in Rusland heeft het natuurlijk nog altijd niet breed. Dat zal ook de komende jaren niet veranderen. Het investeringsklimaat is erbarmelijk. Buitenlandse investeringen stelden al nooit veel voor, maar welk buitenlands bedrijf gaat nu nog investeren in Rusland? Er zijn een aantal Russische staatsfondsen, maar die worden vooral gebruikt om politieke rust te creëren in gebieden waar dat nodig is. Nu wordt bijvoorbeeld in de Krim geïnvesteerd en er zal ongetwijfeld geld naar Oost-Oekraïne worden gesluisd. Maar dat heeft niets te maken met 10 FINANCIAL INVESTIGATOR NUMMER 5 / 2014 een industriebeleid zoals je dat bijvoorbeeld in China ziet. Ik vraag mijn studenten weleens om Russische producten te noemen die je in het Westen kan kopen. Ja, olie en gas natuurlijk, maar geen auto’s of computers. Zelfs veel van de wodka die we kennen, komt uit het Westen.’ HOE SCHAT U DE SITUATIE IN OOST-OEKRAÏNE IN? ‘Het is een soort van spierballengevecht, waarbij zowel het Westen als Rusland geen trek hebben in een echte confrontatie. Het gaat er nu om een situatie te creëren waarbij geen van de partijen gezichtsverlies lijdt. Het zal er zonder twijfel voor zorgen dat de annexatie van de Krim zal worden geaccepteerd en ik zie ook delen van Oost-Oekraïne in een Russische invloedsfeer komen. Het zal lijken op de situatie in Zuid-Ossetië dat in naam onafhankelijk is, maar waar Rusland aan de touwtjes trekt.’ EN HOE STAAT HET MET DE ANDERE OOST-EUROPESE LANDEN, ZOALS ESTLAND DAT OOK EEN BELANGRIJKE RUSSISCHE MINDERHEID HEEFT? ‘De Baltische republieken zijn onderdeel van de NAVO. Dat geldt ook voor Polen. Het is niet goed denkbaar dat er een rechtstreekse confrontatie zal plaatsvinden. De verontwaardiging over het ingrijpen in Oekraïne is sympathiek en heeft door de ramp met het vliegtuig van Malaysian Airlines een nieuwe lading gekregen, maar als je naar de volkenrechtelijke aspecten kijkt, gedraagt Rusland zich niet heel anders dan het Westen in Kosovo deed. Dat was indertijd een schending van de rechten van Servië, iets waar Poetin aan blijft refereren en niet helemaal ten onrechte. De crisis in Kosovo werd indertijd door het Westen gezien als een groot succes en was de opmaat voor later ingrijpen in Afghanistan en Irak.’ MOET ACHTERAF GEZIEN NIET WORDEN GESTELD DAT VEEL ELLENDE ZOU ZIJN VOORKOMEN ALS ER NIET WAS INGEGREPEN IN KOSOVO? ‘Dat gaat wel heel erg ver. Iedere situatie dient op zijn eigen merites te worden beoordeeld. De situatie in Oost-Europa is verre van stabiel, mede omdat landsgrenzen min of meer willekeurig zijn getrokken. Idealiter wordt in een land rekening gehouden met de belangen van minderheden. Op dit moment moeten we constateren dat die ideale situatie in grote delen, zoals Oekraïne, nog niet aan de orde is.’ « • • • • Oost-Europa is wespennest Investeringsklimaat Rusland erbarmelijk Annexatie van Krim wordt geaccepteerd Oost-Oekraïne onder blijvende Russische invloedssfeer
© Copyright 2024 ExpyDoc