Intern #2 2014 studenten ontwerpen met restmateriaal

academie
academie
tekst & beeld: Academie Minerva, Hanzehogeschool, Groningen
Een tweede
leven
Superuse Lounge
Het bedrijf Dental Vision maakt dagelijks tientallen
afgietsels van kunstgebitten. De inhoud wordt gebruikt
voor verdere behandelingen. Wat overblijft zijn de siliconen afgietsels. Deze worden verzameld en weggebracht voor vernietiging. Het materiaal is niet her te
gebruiken en is daarom een groot afvalprobleem. Om
de vorm en het materiaal een eigen waarde en een nieuwe functie te bieden, hebben Meinte Heeringa en Nadine Free de Superuse Lounge ontworpen. Deze stoel
heeft een toegankelijke vorm, waardoor hij gemakkelijk
is in gebruik. De zachtheid van de siliconen in de toegepaste vorm heeft fantastisch uitgepakt.
Ontwerp en maak een interieurobject van
restmateriaal. Dat was de opdracht voor de
tweedejaars studenten van de Academie
Minerva die meededen aan het project
Superuse. De studenten kozen zelf een
afvalproduct, onderzochten de mogelijkheden
ervan en gaven het een nieuwe functie. De
resultaten variëren van drinkbeker tot stoel.
Waste of words
1+1=1
Randy Jansen en Gjalt Tattje hebben gekozen voor
hergebruik van afgeschreven bibliotheekboeken. Bij
het onderzoeken van het materiaal hielden ze twee
uitgangspunten in gedachten: ze wilden dat je duidelijk kon zien dat het een boek was geweest en ze wilden gebruik maken van de karakters van de boeken.
De eerste ingeving was een stoel. Je leest boeken
vaak zittend in een stoel. Ze probeerden verschillende methodes uit om tot een constructie te komen.
Hun zoektocht resulteerde uiteindelijk niet in een
stoel, maar in een serie over de as gevormde, ronde
objecten. De functie van de objecten varieert van
fruitschaal tot lampenkap. In principe is qua functie
alles mogelijk, zolang het binnen de beperking van
de over de as gedraaide vorm en de grote van het
boek blijft.
bnı.
ıntern.
40
In hun zoektocht naar afval kwamen Liesbeth Geerts
en Lukas de Goede bij de Marnemosterdfabriek terecht.
Hier vonden zij enorme mosterdtanks. Deze tanks worden na een bepaalde tijd afgekeurd en weggegooid. Ze
onderzochten op welke manieren een mosterdtank uit
elkaar te halen is en scheidden de tank van de staalconstructie. Ze maakten van de tank een lichtobject en van
de staalconstructie een zitobject. Door het zitvlak van
het zitobject uit het lichtobject te halen en door de kleuren van de mosterdfabriek (rood en groen) te gebruiken,
hebben ze eenheid gecreëerd tussen de twee objecten:
1+1=1.
# 2
juni—2014
41
academie
academie
Pots de peinture
Lianne Miedema en Anne Noordink gebruikten lege
verfblikken voor hun ontwerp. Na wekenlang experimenteren kwamen zij tot de conclusie dat elk verfblik
uniek is door de verfresten die erin zitten en doordat de
kleuren in en op de blikken met licht versterkt kunnen
worden. “We hebben de blikken op z’n kop aan het
plafond gehangen zodat je de binnenkant goed kunt
zien. Er ontstond een ruimtelijke installatie. De blikken
hebben we met visdraad opgehangen, het lijkt zo net of
ze zweven. De deksels hebben we op de grond gelegd,
waardoor de aandacht van de voorbijganger wordt getrokken.” De installatie moet in net opgeleverde gebouwen komen te hangen en bestaan uit blikken waarvan
de verf in het gebouw is gebruikt.
Mustard mug
Hannes Scherjon en Sanne Olde Monnikhof introduceerden oude mosterdpotjes als ‘pimpbare’ drinkbekers. Met de mustard mug wilden ze het gebruik
van papieren bekertjes op de academie terugdringen.
Om ervoor te zorgen dat de mosterdpotjes een eigen
identiteit kregen, maakten ze er een ontwerpwedstrijd
van. Op een open dag konden bezoekers hun stem
uitbrengen op hun favoriete ontwerp.
De mooiste vis
Lichtexperiment
Lieneke Klaver en Maurits van Dijk gingen in hun
directe omgeving op zoek naar restmateriaal. Ze
kwamen al snel tot de conclusie dat gebruikte tl-lampen
in overvloed beschikbaar zijn. Ze hebben veel geëxperimenteerd en zochten naar mooie ruimtelijke vormen in
hun ontwerp. Eis hierbij was zo weinig mogelijk materialen als lijm toe te voegen. Verschillende kleuren door
de tl-buizen laten schijnen, leverde een mooi resultaat
op én het idee om van de tl-buizen een nieuw lichtobject te maken.
bnı.
ıntern.
42
# 2
juni—2014
Michaela Sheer en Richard Noortman kozen met hun
ontwerp voor het verhaal van de mooiste vis van de zee.
De vis is trots op zijn mooie schubben. Hij is ook en
beetje arrogant en dat gaat ten kosten van vriendjes. Pas
als hij zijn mooie schubben aan andere vissen geeft,
krijgt hij vrienden. Zoals in het verhaal de vis zijn
schubben geeft, verspreid de vis van Michaela en
Richard zijn mooie kleuren. “Het gekleurde licht geeft
een gezellige sfeer en kan mensen in de omgeving van
de vis plezieren.”
43