3D-atelier 3D-atelier Luchtige onderdelen tekst marc seijlhouwer msc De GE9X-vliegtuigmotor van General Electric Aviation, die volgend jaar op de markt moet komen, bestaat voor een groot deel uit 3D-geprinte onderdelen. De luchtvaartsector, een veeleisende en sterk gereguleerde industrietak, omarmt de techniek van het driedimensionaal printen. Steeds meer vliegtuigbouwers gebruiken 3D-printers om lichtgewicht onderdelen voor een toestel te maken. ‘Als Een gevechtsvlieger zal het scheelt brandstof, CO2-uitstoot, passagiersen/of vrachtcapaciteit en snelheid. De 3D-onderdelen in het gevechtsvliegtuig zijn vooral van kunststof: de voorruit en koel ventilatoren komen bijvoorbeeld uit de printer. Metalen delen worden doorgaans nog op traditionele wijze gemaakt, maar dat verandert binnenkort. In de Verenigde Staten is General Electrics Aviation een van de grootste spelers op dit gebied. Zij voorzagen in 2012 al een drone van lichtgewicht onderdelen, en in 2015 moet een vliegtuigmotor met een grote hoeveelheid 3D-geprinte onder delen op de markt verschijnen, waarbij ook verschillende metalen delen uit de printer moeten komen rollen. Ook in Nederland zitten de technologie bedrijven niet stil. Het Eindhovense Additive Industries maakt in een proeffabriek steeds meer onderdelen met metaalprinters, onder meer voor toepassingen in vliegtuigen. Het printen van metaal zit echter nog wel in de experimentele fase. ‘De huidige generatie printers is niet betrouwbaar genoeg’, vertelt ir. Daan Kersten, CEO van Additive Indus- FOTO ADDITIVE INDUSTRIES niet beseffen als hij in het heetst van de strijd de vijand probeert te vinden, maar hij is omringd door geprinte onderdelen. De F-18, een twintig jaar oud, maar nog steeds populair gevechtsvliegtuig, bevat er namelijk een stuk of negentig. Dat lijkt vreemd voor een oud toestel, maar de vliegtuigbouwin dustrie is langzaam aan het overstappen op door 3D-printers gemaakte vervangings onderdelen. De industrie heeft genoeg redenen voor die overstap. Zo produceren 3D-printers minder restmateriaal ten opzichte van het gangbare frezen. Het boortje kent bij frezen namelijk een aantal beperkingen, waardoor iets om hoekjes heen frezen niet mogelijk is. Honingraatstructuren, die minder wegen, maar net zo sterk zijn, zijn daardoor onmogelijk te maken. Een 3D-printer kan wel zulke structuren maken. Dat 3D-geprinte onderdelen doorgaans veel minder wegen is voor de vliegtuigbouw een van de meest aansprekende voordelen. Elke gram die een vliegtuig niet hoeft mee te torsen, Als vliegtuigonderdelen bij Additive Industries uit de printer komen, zitten ze nog vast aan de bouwplaat. 62 april 2014•de ingenieur•4 ILLUSTRATIES GE AVIATION elke vliegbasis een 3D-printer en een database met bouwplannen voor reserveonderdelen heeft, is een magazijn overbodig.’ 3D-printen is een hype. De rubriek 3D-atelier neemt de meest innovatieve 3D-toepassingen onder de loep. tries. ‘Het ene onderdeel lijkt nu nog te weinig op het andere. Bovendien zit het geprinte object nog vast aan de bouwplaat. Om het vervolgens te gebruiken moeten we het loshalen, nabewerken, enzovoorts. Dat duurt te lang voor industriële doeleinden.’ Additive Industries experimenteert volop in zijn AddLab. Onlangs deed een van de industriële partners in deze gezamenlijke proeffabriek, KMWE, mee aan een prijsvraag, uitgeschreven door GE. De opdracht: ontwerp een 3D-print van een vliegtuigdeel en maak het zo licht mogelijk. KMWE kwam samen met specialisten van de TU Delft op een gewichtsbesparing van zo’n 75 % – de winnaar wist het onderdeel zelfs meer dan 80 % lichter te maken. Het geeft aan wat voor winst er valt te boeken met het 3D-printen van een grote hoeveelheid onderdelen. ‘De gewichtsbesparing is enorm. Bovendien verspil je geen materiaal, zoals bij het frezen, waar soms wel 95 % van het uitgangsmateriaal wordt weggehaald. Bij printen gaat er niets verloren: er wordt geen grammetje overtollig materiaal geprint.’ VERSMELTEN Dat het printen van metalen onderdelen nu voldoende betrouwbaar is, komt doordat de lasertechnieken afgelopen twingtig jaar sterk verbeterd zijn. In het begin leverde laseren losse bolletjes op die wel aan elkaar gesmolten (gesinterd) waren, maar waar nog veel ruimte tussen zat. De nieuwste lasers zijn nauwkeuriger en krachtiger, waardoor de metaalballetjes nu echt met elkaar versmelten. Daardoor ontstaat een bijna dichte metaalstructuur die niet onderdoet voor een conventioneel verspaand stuk. Nu is het tijd voor de volgende stap. GE wil zich richten op vliegtuigmotoren, maar ook China heeft grootste plannen. Het land zegt de grootste metaalprinters ter wereld te hebben en liet in augustus 2013 de spierballen zien: toen verscheen op de China International High-tech Expo het grootste geprinte vliegtuigonderdeel ooit. Het was een 144 kg wegend, bijna 4 m lang stuk van een Chinees stealth-gevechtsvliegtuig. Dat soort afmetingen zijn met de gangbare printers nog onmogelijk; die printen maximaal iets ter grootte van een forse schoenendoos. Additive Industries zit ondertussen niet stil. In de toekomst hoopt het bedrijf een nieuwe generatie metaalprinters te maken. ‘Alle problemen die de printers nu hebben, zoals slechte reproductie van onderdelen, hoge kosten en de bouwplaat, willen we oplossen. Het uiteindelijke doel is om de printer van het lab naar de fabrieksvloer te brengen. In de fabriek rolt dan een product uit de printer dat geen nabewerking vereist.’ Als die nieuwe generatie printers er eenmaal is, kan dat op termijn veel betekenen voor de vliegtuigbouwindustrie. Kersten denkt dat een 3D-printer wel eens een heel magazijn zou kunnen vervangen. ‘Nu liggen specialistische onderdelen stof te vergaren, voor het geval dat er iets stukgaat. Als elke vliegbasis een 3D-printer en een database met bouwplannen voor reserveonderdelen heeft, is dat magazijn overbodig. Dat scheelt enorm in de logistiek. Die printer heb je er april 2014•de ingenieur•4 volgens mij zo uit.’ Betekent dat ook het einde van de gangbare maakmanieren? ‘Dat denk ik niet’, geeft Kersten aan. ‘Als je geen gewicht kunt besparen, is frezen voorlopig nog goedkoper. In de toekomst moeten producenten zich afvragen of het zin heeft om een onderdeel 3D te printen. De twee methoden zullen elkaar niet tegenwerken, maar samen het bouwen van een vliegtuig efficiënter maken.’ 63
© Copyright 2024 ExpyDoc