Rouwverwerking en de wandelingen. Het heeft mij

Rouwverwerking en de wandelingen. Het heeft mij zeker een eind op weg
geholpen in mijn nieuwe bestaan zonder partner. Verdriet om het heengaan van
een geliefde is universeel, het ermee omgaan heel verschillend. Rouwverwerking
zal daarom voor iedereen anders zijn, een eigen proces.
Voor mij was het heel bijzonder eigenlijk, fysiek en spiritueel. Twee jaar geleden
kon in praktisch niet meer lopen door een spontane dwars laesie. Het was een
verdrietige tijd met veel pijn en een tijd waarin ik niets kon. Mijn man was zoals
altijd mijn steun en toeverlaat. Hij was in die periode degene die mij droeg. Maar
toen werd hij ziek en overleed. Een nieuwe orkaan barstte los. Ik zag hoe hij zich
staande hield en in zijn laatste 24 uur in het oog van de orkaan aankwam. De stilte
ervoer, de overgave aan wat stond te gebeuren. Vol vertrouwen aan een onbekende
reis begon.
Tijdens de wandelingen besefte ik met elke stap die ik deed, dat het mijn eigen
benen waren, die mij nu verder moesten dragen. Letterlijk en figuurlijk. Dat het
aan mij was om de rest van mijn leven inhoud te geven en ik vond in de stilte
wandeling, het oog van de orkaan. De rust, de stilte, de overgave aan wat is. Een
nieuwe, nog onbekende reis was begonnen.
Geluk zit niet in grote hoogdravende dingen, geluk zit in de kleine dagelijkse
dingen die ik ook alleen kan ervaren. Missen en de vrijheid leren liefhebben zijn
twee kanten van dezelfde medaille. Het is zoals het is. Liefhebben is mijn ding, of
het nu alleen is of samen.
Nogmaals dank voor de mogelijkheden die jij en Diny hebben geschapen, ik hoop
dat veel mensen er iets aan zullen hebben om hun verdriet c.q. gemis een plaatsje
te geven.
Carin.