Leerlingen voeren vredesoverleg

VRIJDAG 7 FEBRUARI 2014
HAA204
Haarlem en
omgeving
Sancta Maria
bedenkt oplossing
voor Colombia
De regering, de VN en de NGO’s onderhandelen in een achterkamertje.
FOTO UNITED PHOTOS / PAUL VREEKER
Leerlingen voeren vredesoverleg
Susanne Moerkerk
[email protected]
Haarlem ✱ De derdeklassers van Lyceum Sancta Maria onderhandelen
voor vrede in Colombia. Ze doen dit
voor het project ’Regel de wereldvrede’ van Upact, een stichting die
jongeren wil laten nadenken over
vrede.
In een rollenspel spelen de leerlingen de verschillende partijen na die
momenteel op Cuba proberen vrede
in het Zuid-Amerikaanse land te bewerkstelligen. Vertegenwoordigd
zijn de VN, de Colombiaanse regering, rebellenbeweging Farc, de
Non Governmental Organisations
(NGO) en de paramilitaire strijders
van de AUC.
In de eerste ronde bereiden de leerlingen onder begeleiding van Upact
een betoog voor, ieder vanuit zijn eigen rol. De VN heeft het zwaar. De
groep wil vrede, maar ook drugshandel en corruptie aanpakken.
,,Gooi gewoon een bom op de drugsplantages’’, wordt er geopperd. Een
VN-bondgenoot is het daar niet mee
eens: ,,Is gif geen optie? Dat scheelt
in ieder geval slachtoffers’’. ,,We
kunnen geen gif op de plantages
gooien, dan hebben de boeren niets
meer aan hun land. Kunnen we ze
niet verplichten de plantage om te
bouwen?’’, reageert een ander. De
tijd dringt en met een laatste ’We
gooien iedereen van de Farc in de gevangenis’, trekken de woordvoerders naar de onderhandelingstafel.
Dat laatste idee valt slecht bij de
Farc. ,,Iedereen haat ons, maar we
vechten voor de goede zaak.’’ Na het
betoog mag elke partij zich verweren, maar net als bij echte onderhandelingen gebeurt het echte werk in
de achterkamertjes.
Uiteindelijk zijn de partijen er uit:
De VN zal de regering vijftien jaar
helpen bij de opbouw van een democratie waarbij ook Farc en AUC zich
verkiesbaar stellen. In ruil daarvoor
leggen zij de wapens neer. Het internationaal strafhof zal oorlogsmisdadigers vervolgen, hetgeen moet
bijdragen aan de opbouw van Colombia. Als het akkoord is getekend,
roept de VN ’op naar Colombia’.
’Ik heb hard moeten buffelen’
Haarlem ✱ Femke van den Heuvel noemt zichzelf een vuuraarde-type met een duidelijk
idee. Al acht jaar kookt ze biologisch en vegetarisch in haar Vlam
in de Pan, maar sinds de zomer
van vorig jaar is het ook echt een
restaurant.
,,Voor mijn geboorte woonden
mijn ouders in Moskou. Mijn
vader was daar journalist. Bij
terugkomst konden ze niet meteen in Haarlem terecht, waar ze
vandaan komen, vandaar dat ik
ben geboren in Uitgeest. Sinds
mijn tweede woon ik in Haarlem, de laatste jaren parttime bij
mijn man in Amsterdam. Dus als
ik heel druk ben, wat vaak zo is,
slaap ik lekker hier. Maar ben ik
vrij, dan ga naar Amsterdam.’’
,,Ik ben in Haarlem naar school
gegaan en heb tot mijn zestiende
op het Stedelijk Gymnasium
gezeten. Maar dat heb ik niet
afgemaakt; de manier van lesgeven vond ik te kinderachtig. Ik
was een beetje recalcitrant en ik
ben, ondanks dat ik heel liefdevolle ouders heb, toen ook uit
huis gegaan en volwassenenonderwijs gaan volgen. Dat ging
goed, want ik heb het vwo afgemaakt en drie universitaire studies gevolgd om vervolgens te
gaan reizen en ontwikkelings-
Smaakmakers
Een serie over smaakmakers in de Haarlemse
horeca. Vandaag Femke van den Heuvel van
biologisch vegetarisch restaurant Vlam in de
Pan, begonnen juni 2013.
werk te doen in Nicaragua.’’
,,Willen weten wat er mis is in de
wereld heb ik van mijn vader. Als
journalist was hij Oost-Europadeskundige en daarna is hij altijd
veel blijven reizen. Hij ging
regelmatig achter het front in
oorlogsgebieden kijken wat er
nou echt aan de hand was.’’
,,Sinds kort heb ik een restaurant
en ik heb al heel lang een cateringbedrijf. Ik geef ook kookworkshops en ik heb een vegetarische koksopleiding ontwikkeld. Toen de plek waar ik zat te
klein werd, zocht ik iets waar we
ook gezellig konden zitten tijdens de workshops. Dit pand
stond destijds te koop, ik liep
naar binnen en heb het van de
ene op de andere dag gekocht.’’
,,Na lang te hebben gebuffeld
zonder veel geld, begint het de
laatste anderhalf jaar steeds beter
te gaan. Dat komt omdat er
steeds minder een taboe heerst
op vegetarisch eten. Sinds ik een
restaurant heb, sta ik ook op
Iens, waardoor ik een breder
publiek trek. Twee weken geleden had ik een groepje, ik noem
het gezellige grote mannen,
binnen. Ik geef hen de kaart, een
van die mannen slaat hem open
en zegt: ’Ik begrijp hier helemaal
niks van.’ Blijkbaar wisten ze
niet dat ze hadden gereserveerd
in een biologisch-vegetarisch
restaurant. Maar ze bleven en
hebben heerlijk gegeten. Ze
moesten alleen even omschakelen.’’
Matthijs Spanjaart
Femke van den Heuvel.
FOTO UNITED PHOTOS/PAUL VREEKER