Jongeren van gescheiden ouders nemen het woord Symbolische actie KAJ 'gevolgen van echtscheiding voor jongeren' 22 november, Poelaertplein, (Justitiepaleis) Brussel Op een halve eeuw tijd klom België van een huwelijks-trouw en echtscheidings-arm land op naar de top 3 van de Europese Unie qua aantal echtscheidingen. Minstens 1 op de 3 huwelijken in het Vlaamse gewest strandt. In 2013 alleen al zagen 35.000 kinderen en jongeren hun ouders uit de echt scheiden. Naar de omvang van het aantal kinderen van ouders die hun samenlevingscontract ontbonden is het vooralsnog gissen. In de maatschappelijke discussie over “echtscheiding” geraken we niet veel verder dan een dergelijke kwantitatieve benadering. Wat zijn de gevolgen van dit hoge cijfer? Welke impact heeft dit op onze samenleving? En welke 35.000 verhalen schuilen hierachter? De vragen “Hoe is het leven van een jongere na een echtscheiding?”, “Welke gevolgen, emotionele of praktische, heeft deze scheiding op het leven van een kind of jongere?” en “In welke opzichten verschilt dat van het leven van een jongere van wie de ouders nog samen zijn?” … worden nauwelijks gesteld. Signalen van jongeren worden niet opgevangen of men gaat er niet naar op zoek. Het valt ook op dat volwassenen het onderzoek en het debat voeren, de stem van jongeren komt niet naar voor. Ver boven de hoofden van duizenden jongeren stelden onderzoekers dat deze jongeren ‘significant minder geneigd zijn om te trouwen’. Een onthutsende vaststelling, en een onbekend verhaal voor velen. De media-aandacht (*) die het persoonlijke verhaal en de film van enkele van onze gasten reeds genoten bevestigt deze vaststelling. Omdat het ons, die jongeren, aanbelangt, kiezen wij ervoor om ons te mengen in dit debat. Niet met statistieken, maar wel met onze verhalen, onze concrete ervaringen, onze analyse en onze voorstellen tot verbetering. Daarbij zochten en kregen wij de steun van het Kinderrechtencommissariaat en Claire Wiewauters van het Hoger Instituut voor Gezinswetenschappen en auteur van het boek 'Een week mama, een week papa'. Veel jongeren cijferen zich weg voor hun ouders. Ze durven vaak niet hun wensen en mening uiten uit angst één van hun ouders te kwetsen. Jongeren leven zich meer in in de situatie van hun ouders dan omgekeerd. Samen staan ze sterk en hun boodschap zal luid klinken : ☑ Overdragen van boodschappen tussen onze ouders wil ik niet! ☑ We worden zelf verantwoordelijk gesteld voor onze ouders hun financiën! ☑ De organisatie van de wekelijkse verhuis is een heel gedoe! (*) 22/10/2014: De Morgen, Radio 1 'Hautekiet', Reyers Laat, VTM-Nieuws ☑ We dragen mee de gevolgen van armoede waarin veel één-oudergezinnen terechtkomen! ☑ Betrek mij niet bij jullie onderlinge conflicten! ☑ De verblijfsregeling is niet afgestemd op onze noden! ☑ We ervaren nergens nog een thuis-gevoel! Op zaterdag 22 november nemen wij het woord! We hebben het niet meer over 'enkele' van onze gasten. Een sterke groep jongeren van Vlaanderen en Brussel zullen op een symbolische plaats hun boodschap brengen: naar andere jongeren met gescheiden ouders, naar ouders zelf, hun de onmiddellijke omgeving van vrienden en familie, naar gevestigde instanties en hun procedures, beleidsmakers en de brede samenleving. Ook u heeft hierin een plaats! De problematiek is een gedeelde verantwoordelijkheid van ons allen. Wij rekenen dan ook op uw aanwezigheid omdat ook u de sleutel tot verandering in de hand heeft. Orde van de dag 14u30-16u00: Actieve spelen – de realiteit beleven & de kracht van de massa 16u00-16u45: Podium: Boodschap van jongeren 16u45-17u30: Persconferentie & mogelijkheid tot interviewen Om uw aanwezigheid te bevestigen en indien u meer informatie wenst, gelieve contact op te nemen met Els Michiels, voorzitter KAJ vzw: Tel. 02 246 53 00 – [email protected]. (*) 22/10/2014: De Morgen, Radio 1 'Hautekiet', Reyers Laat, VTM-Nieuws