Spetterende sportiviteit - WVK

WVK-nieuws 4
27e jaargang oktober 2014
Spetterende
sportiviteit
In dit nummer:
2
4
6
8
10
Schoonmaak RSZK
Detachering Maartje van Zon
Automatisering Frank Maas
Taxussnoei bij Groenvoorziening
Sportdag 2014
14
16
20
Personeel
In ’t kort
Door de scan:
Kim van der Kammen
schoonmaak
RSZK wil naar vast partnership met WVK
“Een vaas terug op de juiste plek.
O zo belangrijk.”
“Weet je wat er gebeurt als bij onze bewoners de ramen niet
goed worden schoongemaakt? Dan regent het klachten. Want
allemaal zijn ze grootgebracht met keurig gepoetste ramen.
Echte kenners.” Rob Slegers, manager Welzijn & Dienstverlening bij RSZK kent zijn klanten. Als het om ramen wassen gaat,
leggen de bewoners van woonzorgcentrum Kempenland de lat
hoog. “Dus als er geen klachten binnenkomen, dan weet je: we
zitten goed.”
En klachten zijn er niet of nauwelijks geweest sinds het WVK-duo
Stefan Pols en Johnny van Es dik anderhalf jaar geleden begon
met de glasbewassing van RSZK Kempenland, het woonzorgcentrum in Bladel waar zo’n 75 senioren verblijven. Sterker nog:
geregeld waren er complimenten, aldus Rob Slegers. “Bewoners
laten weten dat ze het waarderen dat steeds dezelfde twee
Zorgaanbieder RSZK is enthousiast
over de glasbewassing door WVKFacilitair. Een proefproject rond het
aan de binnenkant wassen van de
ramen bij de vestiging Kempenland
pakte zo goed uit dat WVK voortaan negen RSZK-locaties voor haar
rekening mag nemen – binnen én
buiten. En er lijkt nog meer in het
vat te zitten.
RSZK-manager Rob Slegers (foto Jean Pierre Reijnen)
personen de ramen komen wassen. Dat schept een band. Heel
anders dan in de oude situatie toen ze steeds verschillende gezichten zagen.” En dan is er nóg een pluspunt volgens de RSZKmanager. “Stefan en Johnny werken nauwgezet. Bij het wassen
van de ramen, maar ook bij de dingen daaromheen. Ik noem
maar iets: voor onze bewoners is het o zo belangrijk dat een
vaas op de juiste plek wordt teruggezet. Stefan en Johnny weten
dat en handelen daarnaar. Van grote waarde als je het hebt over
kwaliteit van dienstverlening.”
2
Die kwaliteit staat altijd voorop, daar mag
wat Rob Slegers betreft geen misverstand
over bestaan. Goed werk waar de eindgebruiker tevreden over is, daar gaat het
om. Het business-model dat RSZK in 2009
introduceerde is daarop gericht en via een
kwaliteitskeurmerk als PreZo (Prestatiemodel Zorg) wordt bewaakt dat de wens
van de klant richtinggevend blijft. Maar
daar mag het niet bij blijven, vinden ze bij
RSZK. Rob Slegers: “Wij willen verankerd
zijn in de Kempische samenleving. Dat
geldt voor het inschakelen van de plaatselijke bakker, maar evengoed voor glasbewassing. Toen wij hoorden dat WVK dat
werk wilde gaan uitvoeren, zijn wij kort
daarop met elkaar in gesprek geraakt.”
Stap voorwaarts
Een pilotproject was het gevolg: WVK-Facilitair mocht voor RSZK Kempenland de
glasbewassing gaan verzorgen. Dat betrof
alleen de binnenkant van de ramen; voor
een beginnende dienst gaf buitenwerk (op
de ladder of in een hoogwerker) nog te
grote veiligheidsrisico’s.
ten het opdrachtenpakket te verruimen:
behalve voor RSZK Kempenland mocht
WVK-Facilitair ook de glasbewassing gaan
verzorgen bij de overige acht RSZK-vestigingen in de vier Kempengemeenten.
De WVK-schoonmaakdienst zelf werkte er
intussen hard aan om de dienstverlening
verder te versterken en uit te breiden. Zo
volgde Stefan Pols de cursus ‘Werken met
de hoogwerker’, waardoor de buitenkant
van gebouwen tot de mogelijkheden ging
behoren. Geen nutteloze investering:
RSZK heeft laten weten dat ook deze klus
naar WVK gaat.
Rob Slegers: “Wij hebben er groot vertrouwen in dat dit helemaal goed komt. WVK
heeft laten zien dat ze het aan kunnen.
Stefan Pols, Rob Slegers en René Kersten (v.l.n.r.) voor de schoonmaakEn wat ons betreft hoeft het hiermee niet
bus van WVK-Facilitair
(foto Jean Pierre Reijnen)
op te houden. Ook andere zaken rond
periodiek onderhoud, zoals tapijtreiniging, kunnen op termijn bij WVK terecht komen. Ons streven is
Voor René Kersten, de werkleider die de
om structureel invulling te geven aan het begrip social return.
ongeveer vijftig medewerkers van WVKFacilitair aanstuurt, betekende de pilot
een grote stap voorwaarts. Hij kon twee
man vrijmaken - Stefan Pols en Johnny
van Es - die zich enkel nog met periodiek
onderhoud gingen bezighouden: het
wassen van ramen en het boenen van
vloeren, niet alleen bij RSZK maar ook in
sporthallen en brandweerkazernes. Om
hun werk goed te kunnen doen, kreeg het
tweetal de beschikking over een spiksplinternieuwe bestelbus. En wat voor één:
enorme foto’s aan weerszijden van het
voertuig brengen de dienstverlening van
WVK-Facilitair bij iedere passant onder de
aandacht.
Stefan Pols, die eerder bij WVK-Groenvoorziening werkte, voelt zich met zijn nieuwe
schoonmaakbaan als een vis in het water.
“Het werk biedt meer afwisseling dan het
schoffelen in het groen. En wat belangrijker is: in dit werk kan ik aandacht aan
mensen geven. Even een praatje tussendoor wordt door bewoners enorm gewaardeerd.” Rob Slegers kan dit beamen.
Bij commerciële schoonmaakbedrijven is
daar vaak geen tijd voor, zegt hij.
Groter opdrachtenpakket
Het zijn dit soort overwegingen – en natuurlijk: een passend prijsaanbod – die de
facilitair manager van RSZK deden beslui-
Stefan Pols in actie met het wassen van ramen aan de buitenzijde
(foto Jean Pierre Reijnen)
Daarom willen we er alles aan doen om met WVK tot een vast
partnership te komen.”
René Kersten is ermee in zijn nopjes. Het betekent wel dat hij als
de wiedeweerga op zoek moet naar WVK-medewerkers die hun
huidige werkplek willen inruilen voor een baan in de schoonmaak. Een interessante baan, benadrukt de WVK-werkleider
nog maar eens. Wie ervoor voelt, kan zich melden bij de eigen
werkleider.
3
detachering
Maartje van Zon in haar element bij manege in Eersel
‘Veel onthouden en spierballen kweken’
Stel: je bent weg van paarden – dat begon al toen je nog een
klein meisje was. Als tiener kocht je het blad Penny en hing je
je hele slaapkamer vol met posters van paarden. Intussen ben
je 29, woon je zelfstandig, maar ook in je appartement kom
je overal foto’s en posters tegen van je lievelingsdier. Je spaart
miniatuurpaardjes, rijdt paard in je vrije uren en je bent de trotse
eigenaar van een Shetland pony met de naam Milan. Hoe gaaf is
het dan als je kunt werken in een manege?
Maartje van Zon (29) uit Lage Mierde werkte een aantal jaren op de
afdeling Elektromontage van WVKgroep en vond toen vooral de ‘friemelopdrachten’ leuk. Maar sinds ze
Het lijkt bijna op een sprookje. Maar het is geen sprookje. Het
is het verhaal van Maartje van Zon uit Lage Mierde. Haar hele
is gedetacheerd bij Paardensport
en Recreatiecentrum De Kempen in
Eersel doet ze wat ze het allerliefste
doet: bezig zijn met paarden.
Maartje van Zon (foto Jean Pierre Reijnen)
leven al is ze in de ban van paarden en sinds oktober werkt ze
bij Paardensport en Recreatiecentrum De Kempen in Eersel. Een
grote manege met zestig eigen paarden en dertig pensionpaarden, die wordt gerund door het echtpaar Peter en Anja van de
Ven en gelegen is in het buitengebied van Eersel, richting Steensel en Riethoven.
Onrustig
Maartje is nog bezig met het vegen van de gangpaden, als wij
van WVK-nieuws arriveren. Het zweet staat op haar voorhoofd.
De afspraak was 13.00 uur, maar stalmeester Rianne Morre
4
vraagt of er grote haast is, want de paarden, die nu nog buiten staan, moeten naar
binnen toe. ‘Ze worden onrustig als ze te
lang moeten wachten’, legt ze uit. Maartje
neemt meteen het voortouw. Ze sluit
poorten, doet hekjes dicht en verhangt
touwen, zodat de paarden rechtstreeks
naar de stal kunnen lopen. Het zijn er
heel wat. Sommige galopperen, andere
zijn nauwelijks vooruit te krijgen. En er
is er eentje waar Maartje echt aan moet
sjorren. ‘Hij geeft er geen zin in vandaag’,
lacht ze.
Even later schuiven we aan tafel in de
bar van de manege die officieel nog is
gesloten. Via grote ramen kun je in de
paardenbakken kijken. In een van de twee
begint zo meteen een kinderfeestje. Op
de gang zijn de stemmen van de gasten al
te horen.
Wennen
Voor Maartje is het tijd om even uit te puffen en te vertellen hoe gaaf ze deze baan
vindt. ‘Maar je moet wel veel onthouden’,
vindt ze. ‘En het is spierballen kweken.’
Ze neemt een slok van haar glas ranja en
veegt dan met de rand van haar T-shirt
het zweet van haar voorhoofd. Stalmeester Rianne Morre knikt. ‘Het is hier hard
werken ja. Maar Maartje doet het heel
goed. De eerste twee maanden moest
ze erg wennen en vond ze het inderdaad
moeilijk om al haar taken te onthouden.
Na Kerst had ze even het idee dat ze het
Respect winnen
Een lievelingspaard heeft Maartje van
Zon niet bij Paardensport- en Recreatiecentrum De Kempen. Net zo min als
Rianne Morre. ‘Wij hebben met paarden
een andere band dan ruiters’, legt de
stalmeester uit. ‘Een ruiter is met één
paard bezig, wij met allemaal. Het kost
even tijd om ze te leren kennen. En zij
moeten jou leren kennen. Elke nieuwe
medewerker krijgt hier te maken met
paarden die hun kans wagen en uit
hun stal proberen te breken als je de
deur niet goed achter je sluit. Als je ze
eenmaal kennen, doen ze dat niet meer.
Je moet hun respect winnen en daar is
Maartje heel goed in geslaagd.’
Maartje houdt het paard aan het leidsel terwijl stalmeester Rianne
Morre de hoeven controleert
(foto Jean Pierre Reijnen)
het ineens te pakken. Sindsdien gaat ze als een speer. Ze doet
alles. Van paarden buiten zetten tot stallen opstrooien, wasplaatsen schoonhouden en de paardenbakken raggen. ‘Want er zitten
hier nogal wat spinnen.’
nooit zou leren. We hebben toen gesprekken gevoerd met haar coach Hanne
Verberne die elke twee weken wel even
langskwam. Maar in maart had Maartje
Bang voor fouten
Maartje had op de basisschool veel moeite met rekenen. Ze liep
een leerachterstand op en kwam daardoor op de Praktijkschool
van het Pius X-College in Bladel terecht. Ze vertelt dat ze heel
bang is om fouten te maken. Ze wil alles perfect doen. Daarom heeft ze ook
zo moeten wennen bij de manege. Maar
intussen weet ze wat er van haar wordt
verwacht. ‘Ze voldoet aan alle eisen’, vindt
Rianne Morre, die zichzelf als een strenge
stalmeester omschrijft. ‘Ik leg de lat hoog,
ik eis gruwelijk veel van mijn personeel,
maar Maartje doet het uitstekend. Ze
heeft intussen ook het respect van de
paarden gekregen. Ze luisteren goed naar
haar.’
Wat niet wegneemt dat de job veel energie slurpt. Maartje werkt 20 tot 25 (en
soms wel 30) uur in de week in Eersel. Als
ze klaar is, doet ze niet veel meer, moet
ze toegeven. Wandelen met Milan, eten
bij haar moeder, oppassen op haar twee
nichtjes en soms nog mozaïeken.
En dan staan er zo’n tien jonge ruitertjes te dringen voor de deur, omdat hun
kinderfeestje begint. Voor Maartje zit de
werkweek erop. “Maar dinsdag ben ik er
weer”, lacht ze. “Ik heb een geweldige
Maartje zorgt voor de aanvoer van stro om de stallen op te strooien
(foto Jean Pierre Reijnen)
baan.”
5
automatisering
Grote omzetting in de automatisering afgerond
“Lastig voor de eindgebruiker, maar voor
ons smullen.”
Frank Maas windt er geen doekjes om. “Zo’n technische omzetting is voor de eindgebruiker, dus voor de WVK-medewerker die
dagelijks achter z’n pc kruipt, gewoon vervelend. Hij wordt uit
zijn werkritme gehaald, moet allerlei nieuwe dingen leren en ervaart nauwelijks direct meetbare voordelen.” Waarmee het hoofd
van de afdeling Automatisering maar wil zeggen: veel enthousiasme hoef je van die kant niet te verwachten.
Daarom te meer kijkt Frank - net als zijn vaste medewerkers
Toon van Gompel en Toine Janssen - met grote tevredenheid
terug op de gigantische automatiseringsoperatie die WVK-groep
in het eerste halfjaar van 2014 heeft uitgevoerd. Alle ruim 110
medewerkers die een pc op hun bureau hebben staan, hebben
uitstekend meegewerkt om de operatie tot een goed einde te
brengen. Frank: “Iedereen toonde begrip.”
Een enorme omzettingsoperatie in
de automatisering hield WVK-groep
maandenlang in de greep. Gelukkig is alles mooi op z’n pootjes
terechtgekomen. Frank Maas, hoofd
automatisering, legt uit waarom de
ingreep nodig was en wat hij heeft
opgeleverd.
Dat gebeurde. Tijdens een intensieve
voorbereidingsfase
boog het automatiseringsdrietal
Frank, Toon en
Toine zich over vragen als: wát moet
er veranderen en
hóe willen we het
veranderd hebben?
Overpeinzingen
die kort nadien een
bestek opleverden
waarin precies
stond beschreven
welke functionaliteiten WVK-groep in
huis wilde hebben.
Frank Maas (r), samen met Toon van Gompel (m) en Toine Janssen
Volgens de ict’er was de ingreep om twee redenen nodig: de
hardware raakte verouderd en steeds meer software werd niet
langer door de leverancier ondersteund, met als bekendste
voorbeeld Windows XP van Microsoft. Frank: “Zo’n situatie kun
je tamelijk lang volhouden, maar op den duur loop je vast. Dus
moet je een keer ingrijpen.”
6
Aanbesteding
Met dit bestek in
(foto Jean Pierre Reijnen)
de hand zette de
afdeling Automatisering een aanbesteding uit om zo een
aanbieder te vinden die onder geschikte
voorwaarden de automatiseringsklus kon
gaan klaren. Uiteindelijk bleek het relatief
kleine Sonse ict-bedrijf Unica Schutte van
vier geselecteerde partijen de beste aan-
bieding te hebben. Frank: “Vanaf het begin
stond voor ons vast dat we liever in zee
gingen met een wat kleiner bedrijf. Daar
zijn mensen makkelijker aanspreekbaar
en dat past beter bij de aard van WVKgroep.” Een andere nadrukkelijke wens
van het automatiseringsteam was om ook
zelf dingen te kunnen blijven doen. Om
kosten te besparen, maar ook om de hele
operatie voor de eigen afdeling interessant te houden. In de personen van Frank
Maas, Toon van Gompel en Toine Janssen
systeem: veel verschillende pakketten - voor onder meer het
groen, de garage, de boekhouding en de personeelsadministratie
- die intern maar weinig gebruikers hebben en die extern vaak
maar matig ondersteund worden. Dit laatste was onder meer
het geval bij Compas, het cliëntvolgsysteem. Betrokken partijen
- Unica Schutte, Compas en WVK - moesten alle zeilen bijzetten
om de omzetting tot een goed einde te brengen.
En dan was er nog die ene week waarin plotseling de server
‘eruit klapte’: wat tijdens een test (met een beperkt aantal gebruikers) nog vlekkeloos verliep, werd een kleine ramp toen zich
grote aantallen gebruikers meldden.
Operatie geslaagd
Achteraf kan Frank Maas er wel om lachen, maar toen was het
zeker spannend. En de opluchting was dan ook groot toen op
vrijdag 18 april – Goede Vrijdag – bleek dat de operatie technisch geslaagd was. In de nasleep diende zich hier en daar nog
een probleempje aan - zo waren extra aanpassingen nodig om
de printers hun printopdrachten weer te laten ‘snappen’ - maar
dat mocht nauwelijks een naam hebben.
Intussen was het ict-team ook op het niet-technische vlak aan de
slag gegaan. Het Zeeuwse scholingsbureau SMZ-IT werd ingeschakeld om alle betrokken WVK-medewerkers via een cursus
voor te bereiden op de migratie naar Microsoft Office 2010.
Frank Maas: “Ook toen bleek een grote bereidheid bij medewerkers om dingen onder de knie te krijgen. En vooral ook: om elkaar daarbij te helpen.” Achteraf was het wel jammer dat er een
gat lag tussen de cursus en het moment waarop de opgedane
kennis kon worden toegepast. Een apart naslagwerkje loste dit
probleem grotendeels op.
Voor de eingebruiker levert de omzetting in
eerste instantie alleen maar ongemak op, pas
later wordt duidelijk dat er ook interessante
voordelen zijn.
is veel deskundigheid verzameld en die
mocht niet onbenut blijven. Frank: “Door
onze ervaring konden we vaak op het
juiste moment de vinger op de zere plek
leggen. Dat maakte het project voor ons
extra boeiend. Dus: hoe vervelend ook
voor de eindgebruiker, voor ons was het
soms echt smullen.”
Sneller en flexibeler
Zo diende zich gaandeweg het moment aan waarop de eindgebruiker ook voordelen van de omzetting kon gaan ervaren.
Want die zijn er (‘ondanks alle ellende’) natuurlijk wel, zegt Frank
Maas. “Alles is veel sneller geworden. Maar belangrijker nog:
medewerkers kunnen nu veel flexibeler gebruikmaken van het
systeem. Op elke plek in het bedrijf kunnen ze ermee werken
zonder zich tussentijds steeds te moeten afmelden.”
Volgens de WVK-automatiseerder voldoende basis om opgewekt
de toekomst in te gaan. “Een jaar of vijf kunnen we wel vooruit.
En dan beginnen we gewoon weer lekker van voor af aan.”
Veel pakketten, weinig gebruikers
Bij de start van de omzetting, afgelopen
voorjaar, leverden de standaard softwarepakketten amper problemen op. Maar de
specifieke pakketten gaven daarna meer
moeilijkheden. Dat had vooral te maken
met de aard van het WVK-automatiserings-
7
groenvoorziening
Project geeft ook steun aan derde wereld
WVK zet taxussnoeisel in voor kankerbestrijding
Het was een toevallige ontmoeting die het balletje aan het rollen
bracht. In een parkeergarage raakt Sander Arts uit Bergeijk in
gesprek met Driek van de Vondervoort, burgemeester van die
gemeente en tevens oud-voorzitter van WVK-groep. Arts vertelt
enthousiast over het derdewereldproject waar hij bij betrokken
is geraakt: steun geven aan de bevolking van Gambia door in dat
Afrikaanse land studiefondsen, klinieken en vakopleidingen tot
stand te brengen. Dit vanuit The Heart of Gambia Foundation, de
stichting waar Arts voorzitter van is.
De gepensioneerde ict’er kan het niet nalaten in het gesprek met
Van de Vondervoort ook de naam te noemen van Stolk Medicinal Plants. Want dit Boskoopse bedrijf heeft zich ontpopt als een
groot sponsor van The Heart of Gambia Foundation. Zo groot dat
Sander Arts zich was gaan afvragen hoe hij een wederdienst zou
kunnen aanbieden aan dit bedrijf dat fortuin vergaarde met het
aanleveren van planten(delen) aan de farmaceutische industrie
– kastanjes, vlierbessen, narcissen, maar vooral: snoeisel van
de taxus, de haagplant die je overal in de regio in groten getale
aantreft.
Bij het noemen van die activiteiten begon bij Driek van de Vondervoort meteen een lichtje te branden: dan moet je bij WVKgroep zijn. Dat sw-bedrijf immers is dé hovenier voor de vier
Sinds begin dit jaar stelt WVKGroenvoorziening snoeisel van
taxusplanten beschikbaar voor de
kankerbestrijding. Stolk Medicinal
Plants verzamelt het spul en levert
het - na te zijn gedroogd en gemalen - door aan de farmaceutische
industrie die er medicijnen van
maakt.
Kempengemeenten. Kort nadien stond
Sander Arts dan ook op de stoep bij
Mourits Bartholomeus, manager van de
WVK-vestiging Hallenstraat waarin ook de
Groenvoorziening is ondergebracht. Of
ze iets voor elkaar
konden betekenen?
Sander Arts, coördinator van de inzameling van taxussnoeisel voor de kankerbestrijding
(foto Jean Pierre Reijnen)
8
Steun aan
goede doelen
Dat bleek alleszins
het geval. Want
Stolk Medicinal
Plants mag dan
een commercieel
bedrijf zijn dat op
een doordachte en
efficiënte manier
vanuit uitgestrekte gebieden
in Europa (‘Van
Noord-Frankrijk tot
Noord-Nederland,
maar ook grote
delen van OostEuropa’) planten
teelt en verzamelt
voor de farmaceu-
tische industrie – dit neemt niet weg dat
het Boskoopse bedrijf een onmiskenbare
ondersteuning biedt aan diverse goede
doelen. En daar had Mourits Bartholomeus
wel oren naar.
De steun is tweeërlei, legt Sander Arts
uit. Allereerst is er de directe lijn: wie
taxussnoeisel levert, weet dat hij een
bijdrage levert aan de kankerbestrijding,
want de Taxus baccata, zoals de plant
officieel heet, bevat giftige bestanddelen die al vele jaren worden ingezet bij
chemotherapie voor met name borst- en
eierstokkanker. Maar ook de indirecte lijn
is interessant: Stolk Medicinal Plants sluist
een aanzienlijk deel van z’n winstmarge
door naar goede doelen. Dat zijn vooral
organisaties in het veld van de kankerbestrijding, zoals KWF Kankerbestrijding in
Nederland en KomOpTegenKanker in België. Maar ook een derdewereldproject als
dat van de Heart for Gambia Foundation
profiteert ervan, zoals we zagen.
Deuren opengezet
Dus zette WVK-Groenvoorziening afgelopen zomer de deuren open voor Stolk
Medicinal Plants. Als ergens in de Kempen het snoeien van taxusplanten op de
planning staat, worden medewerkers van
Stolk hier tijdig (via een digitaal informatiesysteem) van op de hoogte gebracht.
Zij krijgen de gelegenheid ter plekke het
snoeisel te verzamelen en leveren dit
vervolgens aan bij het verzamelstation in
Bergeijk, gelegen aan de Berkterbeemden.
Een en ander moet volgens een strakke
planning gebeuren, want het taxussnoeisel moet binnen 48 uur vermalen en
gedroogd worden, anders verliest het z’n
werkzame kracht. Eenmaal gedroogd gaat
het spul de hele wereld over. De meest
uiteenlopende farmaceutische bedrijven
gebruiken het als grondstof voor de vervaardiging van kankermedicijnen.
Sander Arts is bijzonder blij dat WVKgroep voor deze constructieve opstelling
gekozen heeft. “Het bedrijf levert hiermee een wezenlijke bijdrage aan de kankerbestrijding. Heel wat mensen die met
deze vreselijke ziekte te maken hebben
zullen WVK hier dankbaar voor zijn.”
Het snoeien van taxushagen
9
sport- en ontspanningsdag
Meer deelnemers mede dankzij nieuwe locatie
Zonovergoten sportieve ontmoeting
Met 424 aanmeldingen, bijna tachtig meer dan vorig jaar, was de
WVK-Sport- en ontspanningsdag al bij voorbaat een succes. Toen
daar op de dag zelf een stralende zon en een heerlijke temperatuur aan werden toegevoegd, kon het helemaal niet meer stuk.
De organisatie kan terugzien op een bijzonder geslaagde dag.
Vanwege de sportieve prestaties, maar zeker ook vanwege de
ongedwongen sfeer waarin collega’s lekker konden ‘bijbuurten’.
Vorig jaar nog sprak WVK-directeur Lambert van Erp zijn teleurstelling uit over de verminderde belangstelling voor de sportdag.
Dit jaar had hij daar geen reden toe. Het besluit van het organisatiecomité (Jet Raes, Ingrid Bierens, Hans Lauwers en Patrick
Hoeks) om de sportdag te verplaatsen naar De Achterste Hoef,
had een aanwijsbaar positief resultaat opgeleverd: bijna tachtig
aanmeldingen méér dan in 2013.
Na de ontvangst (koffie met een stukje cake) gingen de ruim 400
deelnemers aan de slag met uiteenlopende sportieve activiteiten.
Zoals daar waren: darten, glas graveren, boogschieten, jeu de
boules, kaarten,
midgetgolf, tafeltennis, wandelen,
fietsen, sieraden
maken, voetbal,
zwemmen, waterbal, banaanvaren,
en - voor de mensen met wat minder dadendrang –
toeschouwen. Rond
het middaguur
was er een lekkere
warme maaltijd en
later op de middag
konden deelnemers
meedoen aan of
luisteren naar een
karaokewedstrijd.
Prijzen
Samenkomst in de ochtend
Tegen vier uur
werden de prijzen
uitgereikt. Voor drie onderdelen waren er prijzen. Bij het jeu
de boules ging de eerste prijs, net als vorig jaar, naar Martien
Verhagen (gedetacheerde bij Genexis), bij het boogschieten was
de beker voor Bart Mentink (Assemblage) en Willem van de Ven
(Groenteam Bladel) ging bij het darten met de overwinning aan
de haal.
Aansluitend vond de traditionele loterij plaats. Daarbij was de
10
Op vrijdag 12 september hield
WVK-groep voor de twintigste keer
haar jaarlijkse sport- en ontspanningsdag, dit keer op een andere
locatie: recreatiepark De Achterste
Hoef in Bladel. Deze switch én het
mooie weer maakten de dag tot
een succes.
derde prijs, een radio-cd-mp3-speler, voor
Susan Koolen-Groenen (Detacheringen).
Martien Verhagen (Detacheringen), ook al
winnaar van het jeu de boules, ging met
de tweede prijs aan de haal, een grootbeeld tv/dvd. En de eerste prijs was voor
Anja Lemmens-de Laat van de afdeling
Grafische Afwerking Handmatig. Zij won
een tablet.
nden
etje ko
m
n tram
Met ee
ere
de and
naar
ne plek
e
e
d
n
ers va
eelnem
d
Midgetgolf
Kaarten
Boogschieten
11
Tafeltennis
Waterbal
Zwemmen
Voetbal
12
Wandelen
Sieraden maken
Banaanva
ren
Lambert van
Erp maakt de
prijswinnaar
s bekend
Lekker eten
13
personeel
Zilveren jubilarissen
Vier collega’s waren afgelopen periode 25 jaar in
dienst bij WVK-groep, te weten Petra Sanders, Henny
Verdonschot, Marco Brons en Riny de Roy.
Petra Sanders (1953) ging
op 1 september 1989 bij
WVK-groep van start bij de
afdeling drukkerij/administratieve dienstverlening,
die destijds nog gevestigd
was in Bergeijk als onderdeel van het Administratief Centrum. Vanaf 1990
werd Petra ook ingezet als
boekbinder, met als gevolg
dat ze – toen het Administratief Centrum in 1992
Petra Sanders
naar WVK-Raambrug in
Bladel verhuisde – een werkplek kreeg op de afdeling
Grafische Afwerking handmatig, waar ze altijd trouw
en nauwgezet haar werk uitvoerde.
Henny Verdonschot (1954) begon zijn WVK-loopbaan op 1 september 1989 als gedetacheerde bij
museum De Acht Zaligheden in Eersel. Na drie jaar
kreeg hij een overplaatsing naar WVK-Raambrug op
de afdeling Grafische Afwerking machinaal. Hier
bleef hij werken tot hij begin 1994 de kans kreeg de
conciërge van de Eerselse Jacobusschool tijdelijk te
vervangen. Na dit ‘tussendoortje’ kreeg Henny een
baan in de groenvoorziening, waar hij acht jaar lang
zou blijven werken. In 2002/2003 kwam hij de afdeling Montage versterken, en tussen 2003 en 2006
was Henny op de afdeling Verpakkingen te vinden.
De laatste acht jaar is het het Raambrug-magazijn dat
profiteert van de inzet van Henny Verdonschot.
Marco Brons
(1969) begon zijn
carrière bij WVKgroep op 1 september 1989 in de
industriële dienstverlening. Acht
jaar later maakte
Marco Brons krijgt felicitaties
hij de overstap
naar het magazijn
van de vestiging Raambrug. Na het behalen van het
diploma heftruckchauffeur kreeg hij daar de functie
van vorkheftruckchauffeur. Begin 2004 kreeg Marco
14
Nieuwe collega’s
Hans Baijens
Robert Jaworski
Jan Lijten
Sue van der Sanden
Stefan van der Staaij
Janine van de Ven
30 september 2014
30 september 2014
30 september 2014
30 september 2014
30 september 2014
30 september 2014
Montage
Garage
Montage
Detacheringen
Begeleidingsafdeling
Begeleidingsafdeling
Medewerkers uit dienst
Francien Smetsers
Ger Verspaandonk
Jan Dückers
Henk Jansen
Wout Vrijsen
15 juli 2014
1 augustus 2014
7 augustus 2014
13 augustus 2014
30 september 2014
65 jaar
WAO
65 jaar
65 jaar
65 jaar
een baan op de afdeling Montage, waar hij zes jaar
bleef werken. Na een jaartje waarin hij gedetacheerd
was en ook voor WerkPortaal werkte, kwam Marco in
2011 terecht bij de afdeling Verpakkingen, waar hij
nog steeds werkt. En waar hij voor zijn inzet en collegialiteit veel waardering geniet.
Riny de Roy (1964)
kwam op 1 oktober
1989 bij WVK-groep in
dienst. Hij begon als
algemeen medewerker
in de groenvoorziening, waar hij zich
na verloop van tijd
opwerkte tot meewerkend voorman. Dit
Riny de Roy
wist hij te bereiken
dankzij zijn grote inzet, maar vooral ook door zijn
bereidheid zichzelf voortdurend bij te scholen. Riny
volgde tal van cursussen (waaronder gespecialiseerd
hovenier niveau 4 en leidinggeven in de SW) waar
hij steeds de hoogste cijfers haalde. Die inzet werd
beloond. In het voorjaar van 2002 kreeg Riny een
werkplek in de vestiging Hallenstraat, waar hij was
aangesteld als werkvoorbereider/calculator en al snel
doorgroeide naar coördinator bedrijfsbureau groen.
Een functie die hij met veel enthousiasme vervult en
waarmee hij de vraagbaak is voor nagenoeg iedereen op de vestiging Hallenstraat. Een gewaardeerde
groenspecialist die van alle markten thuis is en die
altijd voor iedereen klaar staat, aldus Mourits Bartholomeus, manager van de vestiging Hallenstraat.
12,5 jaar gedetacheerd
Voor Eerselnaar Bart Kox werd woensdag 17 september een bijzondere dag. Door Wilvo Metaalbewerking,
het Bergeijkse bedrijf waar de WVK-medewerker
gedetacheerd is, werd stilgestaan bij diens ‘koperen
dienstverband’. Na een stage van een half jaar kreeg
Bart bij Wilvo meteen aansluitend een detacheringsplek aangeboden. Een plek waar hij het nu al ruim
op dat ze kunnen rekenen op ondersteuning van de
kant van WVK-groep als ze laten weten dat ze zich
via cursussen verder willen ontwikkelen. Ook dankte
hij KAM-medewerker Flip Grave voor het organiseren
van al deze cursussen.
De geslaagden bijeen in de kantine van WVK-Hallenstraat
Bart Kox (r) ontvangt de felicitaties van Wilvo-directeur
Louis Vosters
twaalf jaar uitstekend naar zijn zin heeft. En waar hij
zeer gewaardeerd wordt, zo bleek uit de toespraak
van Wilvo-directeur Louis Vosters. Voor al het personeel was er koffie met gebak.
Geslaagden
Zo’n zeventig medewerkers van de vestiging Hallenstraat volgden in de eerste helft van 2014 de meest
uiteenlopende cursussen. Dat betrof onder meer de
cursussen VCA, basisveiligheid voor werkers in het
groen, omgaan met de motorzaag, omgaan met de
bosmaaier, beheer van brandmeldinstallaties, keuring
elektrisch handgereedschap en boomveiligheidsinspectie. Voor een deel betreft het opleidingen die
door opdrachtgevers verplicht worden gesteld (VCA),
maar in verreweg de meeste gevallen gaat het om
vakopleidingen die erop gericht zijn de vaardigheden van medewerkers op een hoger plan te brengen
– en daarmee de kwaliteit van de dienstverlening
van WVK-groep. Vlak voor de zomervakantie kregen
de geslaagden hun certificaten uitgereikt. Bij die
gelegenheid wees Mourits Bartholomeus, manager
vestiging Hallenstraat, de aanwezigen er nog eens
Wim Daams overleden
Net na het verschijnen van de vorige editie van
WVK-Nieuws bereikte ons het bericht dat WVK-medewerker Wim Daams op 6 juli 2014 was overleden na
een kortstondige ziekte. Bergeijkenaar Wim Daams is
slechts 59 jaar oud mogen worden. Hij was sinds december 1997
bij WVK-groep
in dienst, eerst
op de afdeling Grafische
Afwerking en
vanaf 2002
in het centrale magazijn.
Wim was een
allround medewerker die
breed inzetbaar was bij
uiteenlopende
werkzaamheden. Hij was
trouw in zijn
werk en legde
daarbij een
Wim Daams
groot verantwoordelijkheidsgevoel aan de dag. Dit én zijn persoonlijke benadering maakte dat Wim in hoge mate gewaardeerd
werd door zijn collega’s.
15
in ’t kort
Introductieles lassen
Steeds vaker weten ze elkaar te vinden, ISD de
Kempen en WVK-groep. Niet verwonderlijk, ze staan
voor hetzelfde doel: mensen met een afstand tot de
arbeidsmarkt aan betaald werk helpen. Dit leidde
afgelopen zomer tot een mooi initiatief: drie ISDcliënten (mensen met een WWB-uitkering) kregen bij
WVK-groep een introductieles lassen aangeboden. De
les was bedoeld om hen te laten ontdekken of het
vak van lasser misschien iets voor hen was. In de
regio is nogal wat vraag naar lassers. Daardoor is de
kans reëel dat de WWB’ers - als ze doorgroeien naar
vakbekwaam lasser - hun uitkering kunnen inruilen
voor een baan in de metaal. De introductieles werd
verzorgd door Arvid Bolkestein (WVK-trajectbegeleider) en Wesley van Stralen, medewerker van WVK-Metaalbewerking. Laatstgenoemde nam de praktische
invulling van de les voor zijn rekening: hij gaf uitleg
over de lastechniek, deed dingen voor en stelde de
deelnemers in de gelegenheid om zelf met een lasproef aan de slag te gaan. De deelnemers waardeerden deze praktische aanpak. Twee van hen gaven
aan veel te voelen voor het vak van lasser. Het is de
bedoeling vaker introductielessen aan te bieden.
Veiliger kruising
Veilig de overkant van de straat bereiken. Voor veel
fietsende medewerkers van WVK-Raambrug blijft het
een hachelijke onderneming. Als ze, na vertrek, het
eerste stuk van de Raambrug achter zich hebben gelaten en aan het eind van de straat de ‘echte’ Raambrug (de hoofdstraat van industrieterrein De Sleutel)
willen oversteken, belanden ze elke dag opnieuw in
een gevaarlijke verkeerssituatie: een straat die vanaf
links voortdurend volstroomt met druk verkeer (waaronder veel vrachtwagens), waardoor het zicht
wordt ontnomen op het verkeer dat van rechts komt.
De onvrede hierover was zo groot dat enkele WVK’ers
afgelopen zomer een handtekeningenactie begonnen
en een brief naar het gemeentebestuur van Bladel
hebben verstuurd. Dat heeft intussen een klein overwinninkje opgeleverd: er wordt op de kruising een
spiegel geplaatst die de situatie voor fietsers overzichtelijker moet maken. De initiatiefnemers houden
de vinger aan de pols. Zo nodig zullen ze de gemeente benaderen voor verdergaande maatregelen.
Middenkaderbijeenkomst
Leden van het MT en van het middenkader komen op
donderdag 20 november bijeen in zaal De Gouden
Leeuw in Vessem. Samen zullen ze het hebben over
het beleid van WVK-groep in de komende jaren. Dat
beleid wordt in hoge mate bepaald door de Participatiewet die op 1 januari van kracht wordt, en door
de manier waarop de Kempengemeenten deze wet
willen gaan uitvoeren. Veel daarover is nog niet duidelijk, maar wel staat vast dat voor WVK-groep een
heel andere rol is weggelegd dan tot nu toe. Want er
komen geen nieuwe Wsw’ers meer bij en voor alle
mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt (zoals
bijstandsgerechtigden, Wajong’ers en arbeidsgehandicapten) moet een werkplek gevonden worden in
het reguliere bedrijfsleven.
Laag ziekteverzuim
Met een percentage van 9% had WVK-groep ook in
2013 een laag ziekteverzuim. Het landelijk gemiddelde van alle ruim negentig sw-bedrijven ligt op 12,7%.
Dit blijkt uit de benchmark 2013 die sw-koepelorganisatie Cedris onlangs heeft uitgebracht. In de rangschikking van alle Nederlandse sw-bedrijven staat
WVK-groep op de vierde plaats. In 2012 stond het
Kempische sw-bedrijf overigens nog derde. Opval-
lend is dat het elk jaar weer de kleinere sw-bedrijven
(minder dan 1.500 medewerkers) zijn die de laagste
verzuimscores weten te behalen.
De Cedris-cijfers laten verder zien dat WVK-groep ook
naar tevredenheid scoort als het gaat om het uitplaatsen van medewerkers. Met een uitplaatsingspercentage van 34% sluit WVK-groep keurig aan bij het
landelijk gemiddelde. Dat ligt op 35%.
16
Twee ISD-cliënten zijn aan het lassen onder toeziend oog
van WVK-medewerker Wesley van Stralen (l)
Veranderingen taxivervoer
WVK-medewerkers die voor hun woon-werkvervoer
zijn aangewezen op een taxi hebben sinds begin dit
jaar te maken met Munckhof Taxi uit Horst. Het Limburgse bedrijf kwam bij een (verplichte) aanbesteding
als gunstigste aanbieder uit de bus. De overstap van
het vertrouwde Kempische taxibedrijf naar de nieuwe
vervoerder is voor de meeste WVK’ers niet zonder
slag of stoot verlopen. Munckhoff - dat opteert voor
een groeistrategie en daarom efficiency hoog in het
vaandel heeft gezet - bracht het aantal taxibusjes
terug van negen naar acht, met als gevolg dat gebruikers niet langer kunnen rekenen op een vaste route
met een vaste chauffeur. Wanneer één medewerker
afhaakt (bijvoorbeeld vanwege pensionering), kan dit
betekenen dat het routeschema voor andere gebruikers wordt omgegooid. Verder is de chauffeur niet
langer aanspreekpunt voor aan- en afmeldingen, deze
moeten centraal worden doorgegeven.
Nico Engwerda, de productieleider Raambrug die het
taxivervoer coördineert, weet dat alle veranderingen
veel impact hebben gehad op de taxigebruikers. “Er
zijn vervelende aanloopproblemen geweest. Zo was
men vergeten de busjes te nummeren, terwijl dat
wel was toegezegd.” Toch is er volgens hem verschil
tussen wat er daadwerkelijk aan de hand was, en hoe
een en ander door de gebruikers ervaren is. ”Als je de
binnengekomen klachten nauwkeurig bekijkt, blijkt
alles nogal mee te vallen. Dat neemt niet weg dat we
de ontwikkeling heel nauwlettend blijven volgen. De
echte proef op de som komt van de winter. Dan mogen meer medewerkers met de busjes mee en moeten
de roosters dus opnieuw worden omgegooid. Als dat
goed verloopt, kunnen we de verandering uiteindelijk
als geslaagd beschouwen. Zeker ook omdat hij een
serieuze kostenbesparing oplevert.”
Transitie Industrie
Vijfendertig Raambrug-medewerkers in de loop van
2013 een detacheringsplek bezorgen bij het Kempische bedrijfsleven. Dat was anderhalf jaar geleden
een van de belangrijkste doelen van het Transitieplan
Industrie 2013, een plan dat werd uitgewerkt om
WVK-groep voor te bereiden op de nieuwe situatie.
Wat is er van het transitieplan terecht gekomen? Een
heleboel, maar nog niet genoeg, aldus productieleider Raambrug Nico Engwerda. Het aantal van 35 is
niet gehaald, maar een resultaat van rond de dertig is
zeker niet slecht, zegt hij. Waarbij wel moet worden
aangetekend dat het vaak uitplaatsingen van een beperkt aantal uren zijn. Ook vindt Nico Engwerda het
jammer dat in de transitie te lang is vastgehouden
aan de oude aanpak om mensen bij vacatures te zoeken. “We moeten ernaar toe werkplekken te zoeken
die bij onze mensen passen.” Toch is de productieleider niet ontevreden over het uitplaatsingsonderdeel
uit het Transitieplan. “We zijn een eind op scheut.”
Klimaatbeheersing op orde
Niet te koud, niet te warm en vooral niet te benauwd.
Een juiste klimaatbeheersing op de werkvloer is
bittere noodzaak. Bij WVK-Raambrug was dit de
laatste tijd niet optimaal. Dat had allerlei oorzaken:
verwarmingsketels die aan het einde van hun levensduur waren, een haperende regeling als gevolg van
verkeerde constructies bij een eerdere technische
aanpassing en normen die strenger zijn geworden.
Hoog tijd dus voor een drastische ingreep, waarvoor
installatiebedrijf Gijsbers Verwarming & Koeling
werd ingeschakeld. Medewerkers van dit bedrijf zijn
wekenlang actief geweest om alle zaken rond verwarming, koeling en luchtbeheersing op orde te brengen.
Het ziet er naar uit dat ze daar volledig in geslaagd
zijn. Maar pas na de winter weten we dat zeker.
Medewerkers van Gijsbers Verwarming & Koeling bezig
met werkzaamheden op het dak
De taxibusjes van Munckhof
17
in ’t kort
Las- en metaalopleidingen van start
WVK-Hallenstraat heeft er vanaf begin september
een compleet nieuwe gebruikersgroep bijgekregen.
Dagelijks wordt de vestiging bezocht door leerlingen
van allerlei pluimage. In de eerste plaats betreft het
cursisten van het Summa College die ’s avonds en
op zaterdag een mbo-lasopleiding volgen. Dit zijn
jongeren uit de regio die een baan hebben in de metaalsector en die zich verder in hun vak willen bekwamen. Verder wordt WVK-Hallenstraat onder schooltijd bezocht door leerlingen van het Pius X-College.
Hierbij gaat het om vmbo/Praktijkschoolleerlingen
die er praktijklessen volgen en om leerlingen van de
mbo-opleiding metaalbewerking niveau 1 en 2. Het
is de bedoeling dat op termijn nog een derde doelgroep wordt toegevoegd: re-integratiekandidaten van
ISD de Kempen die in de leslokalen een vakopleiding
volgen om zo hun kansen op de arbeidsmarkt te versterken. Het faciliteren van opleidingsmogelijkheden
past helemaal in het beleid van WVK-groep om een
‘mensontwikkelbedrijf’ te zijn. Eind dit jaar wordt het
nieuwe opleidingscentrum officieel geopend door alle
partijen die erbij betrokken zijn: Summa College, Pius
X-College, ISD de Kempen en WVK-groep.
200-grens gepasseerd
Kempenplus doet het goed. Sinds het servicepunt
voor Kempische bedrijven iets meer dan een jaar
geleden van start ging, heeft het ruim tweehonderd
mensen een baan weten te bezorgen. Dat is een
bijzonder knappe prestatie, op z’n minst om twee
redenen. Allereerst is op de arbeidsmarkt de crisis
nog steeds voelbaar. Werkgevers zijn huiverig om
mensen een arbeidscontract aan te bieden. Daarnaast
hebben we het hier over een moeilijk bemiddelbare
doelgroep: het gaat om mensen met een afstand tot
de arbeidsmarkt, in het bijzonder werklozen, bijstandsgerechtigden en arbeidsgehandicapten. Dat
de medewerkers van Kempenplus het onder deze
omstandigheden voor elkaar hebben gekregen in één
jaar tijd ruim tweehonderd mensen een baan te bezorgen, bewijst dat de samenwerkingsvorm van UWV,
ISD en WVK als succesvol mag worden bestempeld.
Een dezer dagen gaat de nieuwe website van Kempenplus de lucht in: www.kempenplus.com
Themadag WVK-groep
Een keer in de twee jaar houdt WVK-groep een Themadag, een bijeenkomst waar zakelijke relaties
worden bijgepraat over het vraagstuk van de werkgelegenheid aan de onderkant van de arbeidsmarkt.
Deze zakelijke relaties betreft vooral mensen van de
gemeentelijke overheid, het Kempische ondernemersveld en het onderwijs uit de regio. Zij krijgen een programma voorgeschoteld waarin veel aandacht uitgaat
naar de recente ontwikkelingen rond de Participatiewet en de opstelling van werkgevers bij het aanstellen van mensen met de afstand tot de arbeidsmarkt.
Ook wordt tijdens de Themadag het Bronzen Venster
uitgereikt, de prijs die bestemd is voor de Kempische
ondernemer die zich op bijzondere wijze inzet voor
medewerkers met een beperking. Dit jaar vindt de
WVK-Themadag plaats op donderdag 6 november in
de Groenhal van de vestiging Hallenstraat – dezelfde
plek waar een dag later het personeelsfeest wordt
gehouden.
18
Een leerling van het Pius X-College tijdens een praktijkles
Het Bronzen Venster
Tapes verwijderen
Een klus waar nogal wat tijd in gaat zitten. En om
die reden door opdrachtgever InBev bij WVK-groep is
neergelegd. Want daar zijn altijd wel handjes beschikbaar. Waar gaat het om? Brouwerijconcern AB InBev
– voor wie WVK-Verpakkingen met grote regelmaat
flesjes en blikjes bier inpakt – brengt ook biervaten
op de markt. Lange tijd waren dat vaten van vijftig
liter, maar vandaag de dag is er op de Nederlandse
markt steeds meer vraag naar vaatjes van twintig
liter. Gewoon omdat die makkelijker hanteerbaar zijn.
Door die toegenomen vraag ontstond hier een tekort
en moesten de 20-litervaatjes vanuit de Luxemburgse
markt hiernaartoe gehaald worden. Geen probleem,
behalve dan dat die Luxemburgse vaatjes voorzien
zijn van een rode tape, terwijl ze in Nederland een
groene tape moeten krijgen. Gevolg: het verzoek aan
Genexis in de lift
Een berichtje eind juli in het Eindhovens Dagblad bevestigde nog maar eens wat we bij WVK-groep al lang
WVK-medewerkers verzorgen de meer eenvoudige werkzaamheden als stickeren en monteren
(foto Jean Pierre Reijnen)
Chantal Fernont, Chris van Mols en Monique Beerens bezig
met montagewerk voor Genexis (foto Jean Pierre Reijnen)
wisten: het gaat erg goed met Genexis. De Eindhovense producent van glasvezelmodems ontvangt de
ene opdracht na de andere. En daar zitten hele grote
tussen, zoals die van Deutsche Glasfaber. Dit Duitse
bedrijf moet in 2014 zo’n 100.000 huizen voorzien
van glasvezel. Genexis levert de kastjes die de ver-
WVK-Verpakkingen om van vijfduizend 20-litervaatjes
de rode tape te verwijderen. Uiteraard kon aan dat
verzoek worden voldaan.
Het verwijderen van rode tape van biervaatjes (foto Jean Pierre Reijnen)
binding tot stand brengen tussen de glasvezelkabels
in de woningen en de routers van internetproviders.
Om al dat werk uitgevoerd te krijgen is Genexis met
WVK-groep in zee gegaan, en wel in een heel bijzondere constructie. Het bedrijf huurt vierkante meters
bedrijfsruimte bij WVK-Raambrug en detacheert
daar een vijftiental WVK-medewerkers, aangestuurd
door een werkleider van Genexis. Daar is het niet bij
gebleven. Het Genexis-werk is de laatste tijd zo in
omvang gegroeid dat ook andere personele bronnen
moesten worden aangeboord. Zo kreeg het WVK-team
- dat vooral de eenvoudige montage- en stickerwerkzaamheden verzorgt - versterking van een vijftal medewerkers die via ISD de Kempen waren aangetrokken. En nog hield de groei niet op: voor een aantal
fijn-motorische
handelingen,
zoals het solderen van printplaten vanachter
een microscoop,
haalde Genexis
zelf nog een
viertal uitzendkrachten naar
Bladel toe. Al
met al een geUitzendkrachten nemen het solderen
van printplaten voor hun rekening
mêleerd gezel(foto Jean Pierre Reijnen)
schap, maar wel
een groep medewerkers die weet waar ze voor staan: producten van
hoge kwaliteit leveren. De bedrijfsleiding van Genexis
heeft daar oog voor, zo blijkt. Op dit moment onderzoekt het bedrijf de mogelijkheid gebruik te gaan
maken van nog meer werkruimte bij WVK-Raambrug.
19
door de scan
Kim van der Kammen
Waar ben je opgegroeid?
Vanaf mijn vierde jaar woon ik in Bladel. Nadien heb ik op vele
plekken in de Kempen gewoond, maar nu ben ik weer in Bladel
gevestigd. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik acht jaar was. Ik
heb een broertje en ook nog een stiefbroer en -zusje. Zelf heb ik
twee kinderen, één van vier en één van zes jaar. Sinds een half
jaar heb ik een nieuwe relatie met Bas.
Van wie heb je het meeste geleerd?
Ik heb géén goede start gehad bij WVK-groep in de zin dat ik
veel ziek ben geweest. Bij WerkPortaal merkte ik dat werkleider
Riny Busio mij een nieuwe kans gaf. Ik werd gedetacheerd bij
Pius-X waar ik samen met een andere collega de planning van de
schoonmaak maak, verlof registreer en ook controles uitvoer. Bij
deze nieuwe job heb ik me erg gesteund gevoeld door hem.
Wat had je vroeger willen worden?
Op basisschool De Sleutelaar hadden wij twee keer per jaar een
uitwisseling met Donksbergen. Dat wil zeggen een leuke avond
met mensen van de Donksbergen. Vandaar is het idee ontstaan
om iets met gehandicapten mensen te gaan doen. Wij schamen
ons vaak voor dingen, maar zij zijn altijd gewoon zichzelf.
Aan de hand van een aantal vra-
Wat doe je in je vrije tijd?
Ik sta regelmatig in de kantine bij Bladella, als vrijwilliger. Ik volg
het nieuws over PSV en kijk voetbal. Niet dat ik een fanatiek
voetbalfan ben, het is meer voor de gezelligheid.
op het Pius X-College waar ze de
Wat is je favoriete vakantiebestemming?
Voor mij is belangrijk dat de kinderen het naar hun zin hebben in
de vakantie. Een reis naar het buitenland is financieel helaas niet
haalbaar. Ik zou graag een keer naar Ierland willen gaan. Vooral
een bezoek aan een Pub met traditionele Ierse muziek, lijkt mij
geweldig.
gen wordt een WVK-collega ‘door
de scan’ gehaald. Dit keer Kim van
der Kammen. Kim is gedetacheerd
schoonmaakploeg van WVK-groep
mee aanstuurt.
COLOFON
WVK-Nieuws is het personeelsblad van WVK-groep.
Het gaat naar alle ruim 800 medewerkers van
WVK-groep en wordt daarnaast ook verspreid onder
Welk tv-programma kijk je graag?
CSI, Grey Anatomy, Scandal en Dokter Hart.
Welke muziek luister je graag?
Top 40-muziek, Roxette, U2, jaren ‘80/’90 muziek. Verder ga ik
jaarlijks met mijn moeder naar een concert van Guus Meeuwis.
Hoe is het voor jou om voor WVK-groep te werken?
Ik was blij dat ik aan het werk kon nadat ik al een tijd thuis had
gezeten en nog steeds werk ik met veel plezier bij WVK-groep.
Ik heb leuk werk, het geeft mij een stuk zekerheid en we hebben
veel vrije dagen.
20
detacheringsadressen en gemeentelijke contacten.
Het blad verschijnt zes keer per jaar.
Redactie: Lambert van Erp (algemeen),
Gerard van Beek (vestiging Raam-
brug)
Flip Grave (vestiging Hallenstraat)
Erian Blom (Detacheringen)
Redactieadres: Raambrug 8, 5531 AG Bladel
Tekst: Tekstadviezen en Publiciteit
Wim Lavrijsen, Reusel
Vormgeving: Virtu, Westerhoven.
Drukwerk: Drukkerij Vaes, Overpelt (B)

Download Report