Jaargang 3 - December 2014 - Nr. 5 OP WEG MAGAZINE Een magazine voor en door de evangelische gemeente Roderesch Ina Kapster @ Home De kapster bij u thuis Ina Jongsma 06-51977749 Geknipt voor iedereen Geloofsopbouwende boekjes; Bekijk en bestel: www.janleeflang.nl Tokkelen-begeleiden-zingen! [email protected] www.introgitaarles.nl Kloosterman Bouwkundige Expertise P. Kloosterman bouwkundig expert Mr. H. Scheepstrastraat 22, 9301 HJ Roden t 050 501 72 42 | m 06 45 46 22 03 e [email protected] Uw hulp bij geschillen met aannemer, opsporen verborgen gebreken en lekkages Om de kosten van dit magazine te drukken kunnen bedrijven die een relatie met onze kerk hebben hier een advertentie plaatsen tegen betaling van € 20, - per keer. Dit magazine verschijnt 2 maal per jaar. We plaatsen 8 advertenties op een A4. 2 COLOFON INHOUD REDACTIONEEL “Op Weg” is een uitgave van: 4 Voorwoord Beste lezers en lezeressen, Evangelische gemeente Roderesch Hoofdweg 47 9305 TE Roderesch. www.evangeliegemeente roderesch.nl tel. 06 - 45777078 Postbank NL62 INGB 0002 7202 39 Rabobank NL70 RABO 0335 1812 28 5 Uit de raad 7 Zr. Michielsen (1876-1963) 7 Nieuwe en vertrokken leden 8 3 vragen - 3 gezinnen 10 Filmavonden 12 Ervaringen in het buitenland, vroeger en nu Veel mannen en vrouwen zetten zich in voor de gemeente. Ieder heeft zijn eigen manier en werkwijze om zich in te zetten voor …… ja voor wie doen we het allemaal? Wij als redactie horen het terug in de verhalen die we ontvangen van jullie om dit magazine mee te vullen. Verhalen van verschillende mensen maar met hetzelfde doel; levens toegewijd aan God, onze Vader. Soms dichtbij, soms ver weg. Maar in alle verhalen klinkt door: “Voor Hem en door Hem leven wij”. Via deze weg willen we iedereen bedanken voor het meewerken, het insturen van verhalen, foto’s en deze keer ook een tekening van één van de kinderen van de zondagsschool. Ook willen wij als redactie een bedankje uitspreken naar Robert de Vries, die ons bij de vorige uitgaves heeft geholpen met redactiewerkzaamheden. Vanwege zijn studie in Tilburg is het niet meer mogelijk om hieraan mee te werken. Robert; hartelijk dank en Gods zegen toegewenst! Bovenal willen wij onze God danken voor het leven dat Hij ons geeft en de plek die wij als redactie in mogen nemen om de gemeente te dienen. Op Weg met Hem, met u, voor u als gemeente. Veel leesplezier. Redactie: Saskia Veenstra Herma Bouma Willem Haarsma 12 Mijn vriend Sawat 13 Canada 14 Zuid-Afrika Voorblad: Jan Marten Bouma Redactieadres: Willem Haarsma Riesven 11 9302EL Roden Mail: [email protected] Druk: Multicopy Drachten 15 Terreinploeg 15 Boekrecensie 16 Vriendenboekje 17 Knutselpagina: Post 18 Interview - Aart Langevoort 20 Godsvruchten (overdenking) 21 Vrouwenspecial, 5 okt. 2014 22 Verslag Kinderkerk juni 2014 23 Zondagsschool 24 Nieuws van fam. Doelman 25 Ingezonden brief 26 Snap jij het? 28 De bibliotheek in de kerk 30 Fotoblad startzondag 31 Helden deel 2 (column) Hartelijke groeten van: Saskia Veenstra, Willem Haarsma en Herma Bouma. 3 V OORWOORD Met grote dank aan hen die deze uitgave van ons magazine de ‘Op Weg’ weer mogelijk gemaakt hebben, begin ik te schrijven aan dit voorwoord. Dat maakt dat het eigenlijk een nawoord is, want de inhoud van het blad is natuurlijk op voorhand bij mij bekend. Vervolgens doet dat weer niets af van waar ik mee begon. Complimenten voor de redactie. Wat kunt u zoal verwachten? U krijgt een beetje een idee van de gang van zaken tijdens de raadsvergaderingen. We gaan terug naar waar het allemaal begon met een eerste verhaal over zr. Michielsen, inclusief een oproep meer gegevens over haar boven water te krijgen. Wat ik ook graag even onder uw aandacht wil brengen is het artikel over de filmavonden. Een prachtige selectie is gemaakt voor de komende tijd. We begrijpen dat het in deze vaak hectische tijd niet altijd meevalt activiteiten te volgen. Maar deze avonden zijn echt de moeite waard om, samen met de wat oudere kinderen, te bezoeken. Als u wilt weten hoe Corrie er veertig jaar geleden uitzag kijk dan maar eens goed naar de foto’s op pagina 12. Jasper neemt ons mee naar Canada en met Jonathan en Gienke gaan we op reis naar Zuid-Afrika. Het terrein om het kerkgebouw ziet er altijd fantastisch uit. De mensen die hier voor zorgen zijn eigenlijk onmisbaar. Wat een werk is hier verzet en wat een werk om alles netjes bij te houden. Aart Langevoort komt ook voorbij. Deze spontane (betrekkelijk) nieuwe spreker stelt zichzelf voor. Vroeger werd de samenkomst ook wel godsdienstoefening genoemd. Als we met de gemeente op zondagmorgen bij elkaar komen is dat een oefening. Een moment van trainen, met als doel tot Godsvrucht(en) te komen. Hierover een prachtig artikel door iemand die zich ontpopt als een reizende ster binnen het schrijversgilde. Men zegt wel; ‘scherven brengen geluk’. In Roderesch zijn scherven voor de Koning. In een mooie bijdrage van de zondagschool krijgen we een goede indruk van de kinderkerk. 4 Met dit prachtige initiatief denk ik wel eens; ‘ik wou dat ik veertig jaar later geboren was’ (en dan in Roderesch wel te verstaan). Fam. Doelman houdt ons op de hoogte van hun bezigheden. Mooi om als gemeente zo betrokken te zijn bij deze mensen die een vast onderdeel zijn geworden van onze zendingsprojecten. De rubriek ‘Snap jij het?’ is nieuw. Hier zullen we onze weg in moeten vinden. Wellicht wat te lang. Voordeel hiervan is dat het overeenkomt met sommige preken. Deze bijzondere uitgave van de ‘Op Weg’ wordt afgesloten door onze dienstmeid. Op heldere wijze weet zij onze ogen te richten naar Diegene waar het uiteindelijk allemaal om draait. Veel leesplezier toegewenst en geef het magazine gerust door aan iemand, Uw voorganger, Frans van Herwijnen - Vanuit de raad kader hebben we inmiddels gehad. Het is goed toeven in de raad. Na de uitbreiding van twee naar vier zien we dat we als team meer en meer aan elkaar gesmeed worden. Een mooie ontwikkeling. Wat hier zeker genoemd mag worden is dat we als team vooral dankbaar zijn. Dankbaar voor al die bijzondere gemeenteleden, broers en zussen in wie wij het werk van onze Here Jezus mogen zien. Deze dankbaarheid bepaalt ook mede de sfeer van de vergadering. We hopen dat we als raad tot zegen mogen zijn voor de gemeente en zien met verwachting 2015 tegemoet. Het is ons gebed dat de Heer tot Zijn doel zal komen met de gemeente en Hij meer en meer verheerlijkt wordt in ons midden. Misschien denkt u; ‘waar zijn jullie nu allemaal mee bezig tijdens de raadsvergaderingen?’ Goede vraag. We komen gemiddeld twee keer in de maand bij elkaar. Als we vergaderen dan beginnen we met een openings-gebed. Daarna nemen we tijd om te delen. Hoe gaat het met je? Zijn er dingen die je bezig houden? Hoe is het met je gezin? Zit je lekker in je vel? Enz., enz.. We geloven dat het heel goed is om ook met elkaar in gebed te gaan. Dat doen we dan ook. We nemen de tijd om met elkaar Gods aangezicht te zoeken, Hem te danken en te prijzen, al dan niet met een lied. In deze momenten zoeken we ook Gods wil voor de gemeente en bidden we voor de leden. Meestal hebben we een eenvoudige agenda die na de gebedsronde behandeld wordt. Hiernaast vind u een voorbeeld van zo’n agenda. Dank u voor al uw gebeden. Oudsten en diakenen van de Evangelische Gemeente Roderesch. Evangelische gemeente Roderesch Agenda oudstenmeeting op woensdag 12 november 2014 om 18.00 uur 1. 2. 3. 4. 5. Opening (Trienko) Spiegelen (Oog en oor voor elkaar) + gebedsmoment Bespreking notulen vorige vergadering Pastoraat in de gemeente Onderwerpen 6. a) b) c) d) e) f) Rondvraag Regelmatig schuiven de diakenen aan bij de vergadering. Ook doen we aan teambuilding. Hierbij zijn onze vrouwen betrokken. Een aantal keer per jaar willen we als echtparen bij elkaar komen om elkaar te bemoedigen, van elkaar te leren, voor de gemeente te bidden en van gedachten te wisselen over het reilen en zeilen van de gemeente. De eerste ontmoeting binnen dit 7. Kringen Beleidsstukken huwelijk, homofilie en avondmaal Gebedstijden Kinder- en Jeugdwerk Oudsten / Diakenen (nieuwe diakenen) Bijbelvertaling Afsluiting en dankgebed Volgende vergadering 25 november 18.00 uur (vanaf 19:00 uur bespreking van het beleidsstuk over huwelijk, hierbij zijn de diakenen en Rob de Graaf ook aanwezig) 5 Zr. Michielsen (1876 - 1963) - portret van een markante vrouw – Inleiding Onze gemeente bestaat al 92 jaar. Wist u dat? Zr. Michielsen zag de nood van de mensen en Dat is al een hele tijd waarin veel is gebeurd. bezocht hen in hun schamele huisjes. Om in hun Maar heeft u wel eens nagedacht over het eerste levensbehoefte te voldoen deelde ze ontstaan van onze gemeente? Waar begon het eten en kleding uit. Later begon ze het en met wie? Hoe zag de gemeente er eerst uit evangelie te brengen. Het zondagschoolwerk en wie kwamen er in de diensten? Velen zullen voor de kinderen nam daar een belangrijke wel eens gehoord hebben van zuster plaats in. Michielsen. Zij startte rond 1922 onze gemeente en zette het zondagschoolwerk, wat hier al bestond, voort. Enkelen van ons hebben "Zr. Michielsen was een klein, lief vrouwtje. Wij noemden haar: het zustertje. Ze fietste haar nog gekend, gingen zelfs bij haar naar de heel wat af. Je kwam haar echt overal tegen", zondagschool. aldus Jan van der Molen uit Nieuw Roden. Als kind kwam hij bij zr. Michielsen op de zondagschool en bewaart goede herinneringen aan haar. Zondagschoolwerk In 1922 bouwt zr. Michielsen met behulp van financiële steun van sympathisanten een evangelisatielokaal met woonruimte aan de Hoofdstraat in Roderesch. Het kreeg de Bijbelse naam: Eben Haëzer. Daarin werd de Zusters Michielsen en van Marle (ansichtkaart van Janny van Hemmen). zondagschool gehouden en later werden er ook Wie was zr. Michielsen? een zeer muzikale vrouw. Zij begeleidde vooral Zr. Catholijn Johanna Michielsen kwam vanuit de zang en muziek. Deze zuster was een forse Zeeland, via Rotterdam en Friesland in vrouw die helaas kampte met Roderesch wonen. Samen met haar vriendin, zr. gezondheidsproblemen. Zij hield zich wat meer van Marle, was zij hier één van de pioniers in op de achtergrond. Zr. Michielsen was tenger evangelisatiewerk, gesteund door de en klein. Zij ging veel op huisbezoek bij de Hervormde Evangelisatie. Ze ging werken op armen. Altijd in het zwart gekleed en altijd op het heideveld tussen Roderesch en de fiets. Naast het zondagschoolwerk en de Steenbergen. Dat was de plek waar de huisbezoeken deden de beide dames veel meer allerarmsten woonden. Deze mensen leefden in voor de bevolking van Roderesch en omgeving. plaggenhutten en hadden gebrek aan kleding, Ze organiseerden b.v. openluchtdiensten, voedsel en goede huisvesting. Niet voor niets uitstapjes en richtten zangverenigingen op. heette dat gebied "Het Tranendal". 6 kerkdiensten georganiseerd. Zr. van Marle was Erkenning In 1936 overleed zr. van Marle na een periode van afnemende gezondheid. Haar overlijden was een zware slag voor zr. Michielsen. Zij zette haar bediening alleen voort. Als dank voor al haar werk onder de bevolking van de Ras-dorpen, kreeg zr. Michielsen in 1960 op haar 84e een eremedaille, verbonden aan de meer dan welkom om eventueel te plaatsen in de "Op Weg". Daarnaast ben ik ook nieuwsgierig naar wat zij voor u of voor uw ouders, familie en vrienden betekend heeft. Doet u mee? Laten we onze bijzondere zusters in ere houden! orde van Oranje Nassau. Dat was voor zr. Stuurt u uw informatie naar: Michielsen teveel eer. Ze reageerde door te Arianne Haarsma, Riesven 11 9302 EL Roden zeggen 'dat het zuiver een goddelijke roeping [email protected] of bel 050-5029300 was geweest, die haar vanaf haar negentiende dat werk mogelijk had gemaakt'. Zr. Michielsen Bronnen: Historische Vereniging Roon, werkstuk van Arend Kroes en verhalen van Janny van Hemmen en Jan van der Molen. overleed op 15 november 1963. Ze ligt naast zr. van Marle begraven in Roden. Nieuwe en vertrokken leden tussen 03-06-2014 en 01-12-2014: Nieuwe leden: De zusters bij een evangelisatieactie op de heide bij Roderesch (foto Drents archief). Guido en Gerdineke Hut op 31-8-2014 Oproep Savanne Meeuwes op 2-11-2014 Dit was een 'eerste kennismaking' met de ontstaansgeschiedenis van onze gemeente. U begrijpt dat er veel meer te vertellen is over het leven en werk van zr. Michielsen. Daarom ben ik op zoek naar mensen die haar gekend Rob en Froukje Smeding op 5-10-2014 Geboren: Mirthe Timmermans op 12-10-2014 Rafaël Bouke Pier Hazenberg op 18-11-2014 hebben. Heeft u bij haar op de zondagschool gezeten, of kwam zr. Michielsen bij u thuis, dan kom ik graag met u in contact. Ik zoek mooie anekdotes en verhalen over haar. Foto's, kaarten en brieven of ander materiaal, zijn 7 3 vragen - 3 gezinnen Om elkaar wat beter te leren kennen, bieden we in de Op Weg ruimte aan 3 personen/gezinnen, om iets over zichzelf te vertellen. Daarbij hebben we hun de volgende vragen gesteld: 1. Wat typeert jou als persoon / jullie als gezin? 2. Wat spreekt jou / jullie aan in de gemeente? 3. Wie is de Here Jezus voor jou / jullie? Alieda Boerma 1. Ik ben Alieda, 54 jaar en ik woon met mijn dochter Judith in Haulerwijk. Mijn zoon Erwin is al het huis uit. Ik werk elke zaterdagmiddag als vrijwilliger in het Sinnehiem (bejaardentehuis) in Haulerwijk. Verder knutsel ik graag van alles en ik hou van puzzels; 1000 stukjes of meer! Judith doet vaak mee en dan puzzelen we gezellig samen. Verder heb ik altijd veel opgepast op kinderen. Ik ga graag met kleine kinderen om. 2. De liefde, de warmte voor elkaar. Het denken om elkaar. Het voelt als een gezin. Het is wonderlijk dat het bestaat, dat mensen aan je denken en dat je niet vergeten wordt. De Bijbelse boodschap die overal in weerklinkt, zoals de manier waarop Frans de bijbel uitlegt. Ik geniet daar erg van en ook dat ik mezelf mag zijn. 3. Hij is mijn doel, mijn leven. Hij heeft alles voor mij gedragen en dat mag ik in genade ontvangen, omdat Hij mij zo lief heeft. Mooi om te zien dat God in mijn leven werkt. Soms met hele grote sprongen, soms met kleine stapjes mag ik leren Hem te vertrouwen.. Galaten 2:20 en 21 Ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven. Ik verwerp Gods genade niet; als we door de wet rechtvaardig zouden kunnen worden, zou Christus voor niets gestorven zijn. Een voorbeeld van een grote sprong is dat God mij heeft genezen van dyslexie en dat ik sinds kort boeken kan lezen!! Dank aan Jezus daarvoor! 8 Groeten, Alieda Boerma (op de foto samen met de hond Joy). Guido en Gerdineke 1. Wij zijn Guido & Gerdineke Hut. Wij wonen sinds eind 2013 in Leek. In het dagelijks leven werkt Guido bij een distributiecentrum in Roden en werkt Gerdineke als psychiatrisch verpleegkundige in Zuidlaren. In onze vrije tijd houden wij van gezelligheid, lekker eten en samen zijn, met name vanwege het werken op onregelmatige tijden. Daarnaast is Guido erg actief met voetbal. Wat ons typeert; humor, opgewekt en nuchterheid. 2. Wij voelen ons welkom en thuis in de gemeente. We komen al een paar jaar in Roderesch en sinds augustus zijn we lid geworden van de gemeente. Al met al kunnen we zeggen dat de diensten, de voorganger en de gemeenteleden ons aanspreken. Het woord van God wordt duidelijk en krachtig verkondigd en wij leren door elke dienst en samenkomst meer en meer. 3. Degene die ons leidt, die er altijd voor ons is en zal zijn. Degene van wie we elke dag kunnen leren. Onze Verlosser en Raadgever, bij wie we altijd kunnen schuilen. Guido en Gerdineke Hut. Marten en Riemptje Hummel 1. Wij zijn al enige jaren de 65 gepasseerd. We genieten van ons samenzijn, daar onze kinderen hun eigen plekje hebben. Marten: van huis uit ben ik een groentekweker. Zelf overgestapt in de bloemen-business. Ik ben werklustig, vlug, gemakkelijk en onderzoekend. Vandaar mijn vrijwilligerswerk voor de voedselbank (groenten telen). Ook teken en schilder ik een beetje. Riemptje: ik ben rustiger van aard, nadenkend en het goede zoekend. Samen fietsen we regelmatig. 2. Het ongedwongen samenzijn; vrij, maar niet losbandig. We komen uit een volle evangelie gemeente. Ongeveer 7 – 8 jaar geleden omarmden we de gemeentevisie van Roderesch: Het zijn van een gemeente van Jezus Christus, in een gebroken wereld, waartoe mensen, die God zoeken, zich aangetrokken voelen, zich veilig zullen voelen, zich geestelijk zullen ontwikkelen en tot eer van Hem leven. 3. Jezus Christus betekent heel veel. Hij is het begin, het fundament. Alles wat we nodig hebben voor ons geestelijk leven (welzijn) vind je in en door Hem. Marten en Riemptje Hummel uit Zevenhuizen. 9 Filmavonden. Na de zomer zijn we gestart met een maandelijkse filmavond op vrijdagavond. Zo'n 15 - 20 personen van diverse leeftijden zaten (of hingen onderuit) in de kerkzaal te kijken naar het grote scherm. Er waren wat opstartproblemen. Zo keken we de eerste avond wel drie keer naar de spannende beginscène, totdat we de ondertiteling vonden. En de tweede avond bleef de popcorn onaangeroerd, want de magnetron bleek kapot. Het kon de pret niet drukken. Behalve van de films konden we ook genieten van fris en snacks, verzorgd door de jeugd. Heb je een avond gemist? Of kijk je liever thuis op de bank? De films zijn na afloop te leen bij de kerkbibliotheek of bij Aldert Hazenberg. De film Courageous ging over agenten die de uitdaging aangaan een betere vader te zijn. Het riep ook de vraag op, op welke manier je kinderen beschermt tegen drugs, foute vriendjes en dergelijke. Verbieden, praten, er vragen over stellen of je mond erover houden, omdat je bang bent dat het averechts werkt? In de film Fireproof probeerde een brandweerman zijn relatie te redden. Pas na het ervaren van Gods onvoorwaardelijke liefde door Jezus, kon hij zich er echt voor inzetten en de negatieve reacties van zijn partner incasseren. In de film loopt het snel en goed af, met wat overdreven Amerikaanse rituelen erbij. Wie daar doorheen kan prikken ziet een film die toont hoe je weer open en zachtmoedig kan worden. De liefde van God hebben we natuurlijk net zo hard nodig om moeizaam contact met partner, familie en collega's vol te houden. Ook als het eenrichtingsverkeer is. De laatste film dit jaar was Amazing Grace, gebaseerd op het leven van William Wilberforce. Geroepen door God en het onrecht om hem heen, streed hij voor afschaffing van de slavernij. Dat duurde lang, omdat het werk van slaven veel geld opleverde en mensen hun status niet wilden opgeven. Ook vandaag kunnen we vanwege het prijsverschil producten blijven kopen, die onder 10 zeer slechte omstandigheden zijn gemaakt. Denk aan de uitbuiting in de champignonkwekerij, aan koffie, chocola, goudwinning en kledingfabrieken in Bangladesh. En veel dingen weten we gewoonweg niet als we in de winkel staan. Maar we kunnen elkaar informeren en stimuleren om ons boodschappenlijstje te bekeren (www.rankabrand.nl). Genoeg om samen over na te denken. De komende tijd staan de onderstaande films gepland: 23 Januari Faith Like Potatoes Het waargebeurde levensverhaal van een Zambiaanse aardappelteler van Schotse komaf, die met zijn gezin naar Zuid-Afrika trekt. In zijn strijd een nieuw bestaan op te bouwen, krijgt hij veel tegenslagen te verduren. Al snel wordt zijn leven beheerst door angst en woede. Maar mede door zijn ongewone vriendschap met zijn boerenknecht, een Zulu, ondergaat hij een opmerkelijke transformatie. 20 Februari What would Jesus do? Dominee Henry bereidt zich samen met zijn familie voor op een vis-uitje ergens op het platteland. Als ze naar het kampeeradres rijden vindt er een tragisch auto ongeluk plaats, waarbij Henry’s zwangere vrouw en zijn zoon omkomen. Het stadje waar dominee Henri woont, gaat door moeilijke tijden. Alex, een ambitieus politicus, wil een casino naar de stad halen, om het tij voor het stadje te keren. Hij deinst voor niets terug en heeft zijn zinnen gezet op de perfecte locatie om zijn casino te bouwen; de grond van de kerk. Alex benadert de welgestelde projectontwikkelaars van de stad om zijn casino te financieren. Dingen veranderen wanneer een zwerver naar de stad komt. Aangeraakt door het pleidooi van de zwerver om om te zien naar de armen en achtergestelden, besluiten Henry en vijf invloedrijke kerkleden een verschil te gaan maken. Elk van hen heeft besloten zijn leven te leven volgens de principes van Christus en Zijn manier van leven toe te passen in hun eigen leven. Zal het Henry en de anderen lukken, de bewoners van de stad tot andere gedachten te brengen? Kunnen ze de anderen ertoe brengen samen te gaan werken en te vechten tegen de verleiding van geld en de makkelijke weg? 20 Maart 17 April Kruis in de asfaltjungle Dit is het waargebeurde verhaal van de predikant David Wilkerson, die de getto’s in gaat, om contact te zoeken met de jeugdbenden en de verslaafden, om hen de liefde van God te tonen. Zijn confrontatie met Nicky Cruz, de gevreesde bendeleider, veroorzaakt een dramatische ommekeer zowel bij Nicky als bij vele anderen. We zien jullie graag op één van de avonden. Zaal open om 19.00 uur. Start film om 19.30 uur. Tot dan! Aldert en Suzanne Hazenberg. Saving God Film over een man die probeert een kerk op te bouwen in een achterbuurt. Zelf is hij veroordeeld geweest voor doodslag. 11 Ervaringen in het buitenland, vroeger en nu Mijn vriend Sawat Ergens in Noord Oost Thailand,1974 Thailand,1974. ,1974. We hadden daar onze lepra kliniek, Maranatha. Ik was de fysiotherapeute, die oefende, opereerde, kunstbenen maakte, evangeliseerde, lepra onderzoeken deed en voeten waste, vingers amputeerde en heel veel plezier had. Ik was op een dag in ons dorpje, Noon Somboeng, een beetje aan het kletsen met de mensen en toen vond ik hem, Sawat. Hij was een jongetje van ongeveer tien jaar, die behoorlijk verlamd was in benen en armen. Zijn ouders zeiden dat het door een verkeerde injectie kwam van een kwakdokter, maar mij leek het meer op een verwaarloosde polio. Hij had zo zijn leven. Hij had iets vrolijks over zich en accepteerde zijn leven in liefde met zijn ouders en familie. Ze verwenden hem met dieren. De ene keer was het een piepklein kuikentje, de andere keer een hondje of zelfs een rat. Hij aaide en knuffelde ze en overal waar hij werd neergezet keek hij met tevredenheid om zich heen. Ik was meteen verliefd op dat kind en wilde wat voor hem doen. Allereerst werden we grote vrienden en gaf hij me zijn vertrouwen. In de fysio versterken. Dat was ook door hem speciaal in een badje te laten oefenen. Met stralende ogen en vol vertrouwen hing hij in zijn bandje in het opblaasbadje. Hij genoot! Achter in de tuin deden we onze oefeningen. Het was een waar festijn in dit kleine dorpje, want iedereen wist van Sawat. Maar na al die jaren van lichamelijke verwaarlozing was het resultaat niet al te geweldig. Wij deden ons best en hadden heel veel goede gesprekjes. Hij had een diepe filosofie over het leven. Ik vertelde hem ook over Jezus en hij was een en al oor. Hij begreep het en raakte in de ban van de verhalen over Jezus, die Zijn grootste vriend bleek te worden. Het was een paar maanden later en Sawat was ernstig ziek. Als er maar een klein virusje in de buurt was, dan pikte hij dat op. Hij werd vaker ziek, en ernstiger, maar kwam er toch iedere keer weer boven op. Maar nu was het raak. Het gevecht in dat zwakke lichaampje was ellendig om te zien. Hij kon maar op één zij liggen, op zijn ribben, die niet meer werkten. Met die andere kant kon hij met veel moeite nog adem naar binnen krijgen. Zijn koorts was hoog. ‘vol van die vreugde die voor hem lag’ probeerde ik zijn armen en benen wat te strekken. Ik masseerde zijn ledematen en probeerde ze te 12 Ik ging die avond naar hun huisje om bij hem te zijn. De hele familie en nog wat buren en vrienden zaten op de planken vloer van dat huisje, in het schijnsel van een paar olielampjes. Sawat lag in het midden, op zijn matje te hijgen. Hij had een klein kuikentje onder zijn hoede, dat telkens weg wilde lopen, maar met zijn zwakke handjes kon hij het nog net in toom houden. Iedereen wist dat hij de ochtend niet meer zou halen. Geen medicijn hielp meer. Hij zou binnenkort sterven. Iedereen sprak er openlijk over, waar hij gewoon bij was. Er was geen paniek of angst, hij had het te druk met zijn weglopende kuikentje. Ik mengde me in het gesprek en vroeg waar hij heen ging, als hij ging sterven. "Naar de hemel, toch" zei hij met een soort verbazing in zijn fluisterstemmetje. Dat ik dat nu aan hem vroeg, dat zou ik toch moeten weten. Ik vroeg hem wie hem daar opwachtte. “Jezus” hijgde hij in overtuiging. Ik zei: "Hoe weet je dat nu zo zeker?” Ik was ontroerd door zijn rust en zekerheid waarmee hij deze waarheden uitfluisterde, alsof hij het voor ogen zag. Weer kwam die verbaasde blik over zijn gezicht en fluisterde: "Mem Corrie, jij hebt me er alles over verteld!" De schat was zo vol van die vreugde die voor hem lag. Het raakte me heftig en er kwam ook een enorme vreugde over me. Ik pookte hem in zijn magere ribbetjes en zei: "Dan wacht je me daar op, totdat ik kom en dan doen we een wedstrijd wie het hardst kan rennen." Dat leek hem wel wat en knikte me toe met een triomfantelijke blik dat hij dat zeker zou gaan winnen. Er staat me dus nog wat te wachten. Die lieve Sawat, ik zie er naar uit. Het kuikentje was in zijn magere zwakke handjes in slaap gesukkeld. Ik sloop weg en liet hem bij zijn familie, die opgewonden waren over de vreugde die ze bemerkten. Die avond kwam er nog een bezoeker met nieuwe medicijnen. Ik had nog alle hoop, maar voor Sawat was het niet meer nodig. Hij was al onderweg en kon er niet meer op wachten, hij had andere dingen. Volle vreugde, gezond lichaam en het ontmoeten van zijn grote vriend, Jezus, waar hij nog niet zolang geleden van had gehoord. Dat kind heeft me veel geleerd over tevredenheid, geluk, tederheid, vertrouwen, lief hebben en geloof. Wat een vriendschap heeft hij me gegeven. Jezus zei: Laat de kinderen bij me komen, houd ze niet tegen, want het koninkrijk van God behoort toe aan wie is zoals zij. Ik verzeker jullie: wie niet als een kind openstaat voor het koninkrijk van God, zal er zeker niet binnengaan. Markus 10: 14 en 15 Canada - zomer en najaar 2014 Ik ben Jasper Hut en ik ben naar Canada geweest om stage te lopen bij een melkveehouder. De eerste 18 dagen ben ik met mijn ouders rond gaan reizen met een camper door Canada en een beetje van Amerika. Toen hebben we heel veel gezien en heel veel kilometers gereden. Op de 18e dag hebben mijn ouders me gebracht bij de boer en toen zijn mijn ouders terug gegaan naar Nederland. Het bedrijf waar ik stage liep, melkt 220 koeien en ze doen verder al het werk zelf; het land werk, kuilen, zaaien, maaien, eggen, harken en mestrijden. Er was daar wel genoeg werk, want ze waren daar ook nog een stal aan het bouwen. Daar heb ik veel in mee geholpen. En verder heb ik met de boer daar nog wat andere boerderijen bekeken. Corrie Steneker 13 De vrouw en de kinderen spraken alleen Engels, dus dat moest ik dan ook met hun praten… maar nu is mijn Engels een mooi stukje beter geworden. Het was daar zomers wel lekker warm, maar op het einde was het er al aardig koud, dus kon ik weer lekker naar het warme Nederland. Groeten van Jasper. ZuidZuid-Afrika – zomer 2014 We zijn inmiddels alweer 2,5 maand terug uit Zuid-Afrika. Wat hebben wij daar een fantastische tijd gehad! We hebben daar veel mogen leren over Wie God voor ons is. In die 6,5 weken hebben we verschillende dingen gedaan. Zo hebben wij geholpen bij de Holiday Bible Club; hier mochten wij voor het Bijbelverhaal zorgen en speelden we spelletjes met de kinderen. Ook hebben we bijenkorven gemaakt, zodat ze zelf honing kunnen gaan produceren. Op dit moment hebben ze twee bijenvolken in de bijenkasten. Ze hopen dit halverwege 2015 uitgebreid te hebben naar 10 bijenvolken. In de weken dat wij in Zuid-Afrika waren, voelden we ons soms erg machteloos vanwege de thuissituatie. We willen de gemeente erg bedanken voor het gebed en het meeleven. We voelden ons erg gedragen! Baie seën, Jonathan en Gienke 14 Terreinploeg Tijdens de afgelopen 3 jaar heeft er rondom het kerkgebouw een enorme metamorfose plaats gevonden. De parkerterreinen zijn voorzien van nieuwe banden en nieuw grind en ter verfraaiing zijn er hagen tussen geplant. Jaarlijks worden deze geknipt zodat er een strakke afscheiding ontstaat. Voor de ingang is een mooi nieuw plein gerealiseerd en rondom het gebouw een gedeelte bestraat. Hier kunnen de kleinsten fijn spelen. Afgelopen voorjaar is er door Dieter en Gerke een hek getimmerd, zodat onze kleinsten ook veilig buiten kunnen spelen. Gerard heeft het voorzien van een leuke zandbak om het geheel af te maken. Achter de kerk zijn bomen gekapt, zodat er een prachtig grasveld aangelegd kon worden, waar de kinderen, maar ook de tieners, regelmatig gebruik van maken. Met regelmaat wordt het gras een beetje korter gemaaid en ook wordt er, nu het weer herfst is, regelmatig blad verwijderd. In de planning staat nog een nieuwe inrit. Nu komt het regelmatig voor dat het grind op de straat ligt. Door het eerste stukje te bestraten blijft het een stuk netter. De stenen voor het bestraten liggen er al een poosje en we hopen dat die binnenkort verwerkt kunnen worden. Groeten van de terreinploeg, Gerke Hummel, Hilko Timmermans en andere vrijwilligers. Boekrecen oekrecensie De Missie; van William Carmichael en David Lambert Waar gaat het boek over? Het boek gaat over keuzes maken en kameraadschap. Een zendeling werkt met straatkinderen in Venezuela. Hij raakt betrokken in een complot de regering af te zetten. Dat mislukt en hij slaat zelf op de vlucht. Wat sprak je aan? Er zat voldoende spanning in. Veel mensen in het boek maken verkeerde keuzes net als in het echte leven. Het is niet te prekerig. Het lijkt op een goede actiefilm met een christelijk tintje. Wat vond je minder prettig aan het boek? Er komt geweld in voor. Het is wat Amerikaans. Het verhaal is soms onwaarschijnlijk en onrealistisch. Zou je het boek aanbevelen? Het is een lekker ontspannend actieboek voor op vakantie. Welk cijfer zou je het boek geven? 7 Groeten, Aldert Hazenberg 15 Vriendenboekje Mijn naam is: Robin Bouma (kleinzoon van Remmelt). Ik woon in: Haulerwijk. Ik woon in: Haulerwijk. Jarig: 7 november Jarig: 28 april volgend jaar. Kleur haar: Blond. Kleur haar: doorschijnend zwart met grijs. Kleur ogen: Blauw Kleur ogen: Blauw. . Wat mij zo bij zonder maakt : Ik heb pdd-nos. Het leukste om te doen vind ik: op de tablet en formule 1 kijken. Het mooiste bijbelverhaal vind ik: Esther. Mijn favoriete lied: My own worst enemy (casting crowns). Mijn lievelingsboek : de waanzinnige boomhut van 13 verdiepingen. Wat mij zo bijzonder maakt ze zeggen dat ik er : nog jong uitzie ☺ Het leukste om te doen vind ik : treinen en sporen bekijken. Het mooiste bijbelverhaal vind ik : Bekering van Paulus. Mijn favoriete lied: Friese volkslied. Mijn lievelingsboek: Scheepsmaat Woeltje. Het liefst eet ik: patat. Het liefst eet ik Lievelingsdier: Hond. Lievelingsdier: geen. Wat ik verder nog wil vertellen: met formule 1 Wat ik verder nog wil vertellen: Leuk om samen ben ik voor Vettel, die was vorig jaar wereldkampioen. 14 Mijn naam is: Remmelt Bouma (Pake van Robin). : Nasi. met Robin in de Op Weg te staan!! prachtige kinderen gekregen, die nu 17, 14 en 11 jaar oud zijn. Na de bijbel school heb ik nog een periode van negen jaar gewerkt binnen het bedrijfsleven als bedrijfsleider en decorateur op een tuincentrum en mijn vrouw werkte als kraamverzorgster. Daarnaast hebben Trudy en ik in deze periode van negen jaar mogen dienen (o.a. ook als oudsten echtpaar) in pinkstergemeente Delfzijl. We hebben de kans en mogelijkheden gekregen om ons op vele gebieden te ontwikkelen. Mijn vrouw en ik hebben dit als een waardevolle, mooie en positieve tijd ervaren. Interview- Aart Langevoort Hallo Aart Langevoort. We kennen u wel een beetje door de keren dat u in onze gemeente heeft gesproken, maar misschien kunt u nog iets over uzelf vertellen? Als kind ben ik opgegroeid in een christelijk gezin. Als baby gedoopt in een vrij evangelische kerk in Dordrecht. Daar mijn ouders veel op zoek waren naar een juiste gemeente, ben ik als kind in veel kerken geweest. Van hervormt naar gereformeerd, van de baptisten kerk naar de pinkstergemeente. Als kind heb ik dit verkassen als heel heftig ervaren; nu zie ik het positief, daar ik weet hoe het er in veel kerken aan toegaat en wat er geleerd wordt. Toen mijn ouders mij op achttien jarige leeftijd meenamen naar een pinkstergemeente in Utrecht, kon ik hier niets mee. Het geloof deed mij nog weinig. Toch juist in die gemeente heb ik mijn hart aan Jezus gegeven, tijdens een jeugddienst. Enkele maanden later ben ik gedoopt , met een verlangen om Jezus de rest van mijn leven te volgen. Er groeide in mij een sterk verlangen om God met mijn hele leven te gaan dienen. Op korte termijn besloot ik mijn baan op te zeggen en naar de Pinkster bijbel school te gaan. Dit was een interne fulltime opleiding van drie jaar. In het laatste jaar leerde ik mijn huidige vrouw Trudy kennen, waar ik inmiddels 21 jaar zeer gelukkig mee ben getrouwd. We hebben drie 18 Er bleef een sterk verlangen en we baden om de Heer fulltime te mogen dienen. In 2001 ging deze wens in vervulling toen we benaderd werden door Pinkstergemeente Stadskanaal, om daar voorgangers echtpaar te worden. Dertien jaar hebben we deze gemeente mogen dienen. Dit alles tot eer en glorie van Zijn naam en de bouw van het koninkrijk van God. Na een periode van bijna 13 jaar ervoeren we dat God een nieuwe weg met ons wilde gaan en zijn we gestopt in Stadskanaal. Na een periode van gebed en bezinning zijn mijn vrouw en ik een eigen stichting begonnen, genaamd: “Hart voor relaties” (www.hartvoorrelaties.nl). We geven relatiecursussen en helpen echtparen weer op weg die zijn vastgelopen in hun relatie. Daarnaast blijf ik het Woord brengen in gemeenten op diverse plaatsen. Daar we geloven dat God wil werken om zijn koninkrijk te bouwen vanuit de plaatselijke gemeente heeft God ons ook visie gegeven om een gemeente te gaan beginnen in Veendam. Inmiddels is Evangelisch centrum Veendam geopend en is het pionieren begonnen. Hoe ziet een gemiddelde week er bij u uit? Onze weken zijn wat indeling betreft heel erg wisselend. Dit heeft te maken met de afspraken en vragen die er op ons af komen. Daar het in de eerste plaats gaat om onze relatie met God en Zijn wil te doen, beginnen Trudy en ik elke morgen als de kinderen naar school zijn met stille tijd. Verder vullen we onze dagen met voorbereiden van spreekbeurten en cursussen, doen pastoraal werk en zijn druk bezig met onze pioniers gemeente in Veendam. U en uw vrouw Trudy helpen mensen in hun relatie. Waarom hebben jullie een “hart voor relaties” en wat kunt u er over vertellen? Onze levens visie/ missie is: “Van betekenis zijn voor God en mensen". Vanuit deze visie willen we graag tot zegen en hulp zijn voor onze medemens. Om ons heen zien we steeds meer mensen die eenzaam zijn; mensen die door de crisis in de problemen komen; huwelijken die vast lopen; ouders die moeite hebben met de opvoeding van hun kinderen. Bij officiële instanties loop je dan vaak op tegen een muur van bureaucratie en onbegrip. Door middel van deze stichting hopen we mensen/relaties te kunnen helpen. Begeleiden en coachen daar waar ondersteuning nodig is, maar vooral ook een luisterend oor bieden. Voor degene die het leuk vinden, die kunnen een kijkje nemen op onze website www.hartvoorrelaties.nl. Wat doet u / doen jullie op een avond zonder verplichtingen? Trudy en ik houden allebei van lezen. Daarnaast vinden wij het heerlijk om te wandelen met onze honden en tuinieren we graag. Ook vinden we het leuk om creatief bezig te zijn in de vorm van decoreren in en rondom ons huis. Wat zou u graag nog eens willen doen, waar u nu misschien niet aan toe komt? We zouden heel graag nog veel meer van de wereld willen zien. Op dit moment hebben we daar de tijd en het geld niet voor, maar wie weet in de toekomst als de kinderen zelfstandig zijn. Begin oktober 2014 zijn jullie gestart met een evangeliegemeente in Veendam. Hoe is de start gegaan en hoe verlopen de samenkomsten tot nu toe? Na een voorbereidingstijd van bijna een jaar zijn hebben we zondag 5 oktober onze openingsdienst gehad van Evangelisch centrum Veendam. De opkomst was boven verwachting met meer dan 300 belangstellenden. In deze dienst zijn we door onze collega’s van MFG (ministers fellowship global) ingezegend als voorgangers echtpaar. Als Evangelisch centrum Veendam willen we een gezinsgemeente zijn waar we de onderlinge relaties aanmoedigen door zorg voor elkaar in de zorggroepen en specifieke bijeenkomsten. Op dit moment komen we elke zondagavond samen met zo’n 70 tot 100 mensen. We zijn God enorm dankbaar voor deze eerste zegen en zien uit wat Hij nog meer wil gaan doen. Op onze website www.ecveendam.nl kunt u meer lezen over de gemeente. Hoe ervaart u het contact met onze gemeente, evangeliegemeente Roderesch? Wilt u nog iets aan ons kwijt? Jullie hebben een prachtige gemeente in Roderesch met een fijn voorgangers echtpaar. Ik vind het mooi om bij jullie het Woord te mogen brengen en ben blij met de warme en goede gesprekken die ik na de dienst mag hebben. Als we ons als gemeenten laten leiden door Gods Heilige Geest, dan wil Hij oneindig veel meer doen dan we bidden of beseffen. Heel veel zegen voor de gemeente toegewenst en gebeden en laat Zijn liefde alles overwinnen! Met vriendelijke groet, Aart Langevoort 19 GODSVRUCHTEN Bij het wisselen van de jaargetijden kan ik erg genieten van de veranderingen in de natuur. De herfst met de mistige ochtenden, het verkleuren van de bladeren, daarna de stormen, de grote hopen bladeren die zich verzamelen. Het verloop naar de winter met gure kou en sneeuw. Het water dat ijs wordt, de romantiek van het schaatsen en de lichtjes en natuurlijk de warme chocomel. Na de winter komt het voorjaar, prachtig zoals de natuur ontwaakt, bloembollen steken hun kopjes boven de aarde uit, de blaadjes aan bomen komen voorzichtig tevoorschijn. De zon die steeds meer kracht krijgt en in de zomer periode de lange avonden, genieten van mooie luchten, geurige bloemen en planten. De vogels die het hoogste lied zingen, elkaar het hof maken, de jongen die leren te (over) leven. Wat heeft onze Grote God het prachtig gemaakt. En zo komen we weer in het najaar, waar de oogst binnengehaald kan worden. We hebben een kleine appelboom in de tuin en ieder jaar weer hangen er vele appels aan. Heerlijke appelmoes staat dan regelmatig op het menu. Een braamstruik waar zoveel bramen groeien dat ik het niet kan laten er jam van te maken. De afgelopen jaren ben ik me steeds meer bewust geworden van de vruchten in de natuur, de vruchten die God heeft bedacht, gevormd en heeft laten groeien. Een groot wonder, de vruchten van de natuur. In de bijbel staat in Galaten 5:22 een gedeelte over de vruchten van de Geest. De vruchten die gaan rijpen als je Jezus wilt gehoorzamen. Als je de liefde van God in je door laat werken. De vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en 20 zelfbeheersing. Wie Christus Jezus toebehoort, heeft zijn eigen natuur met alle hartstocht en begeerte aan het kruis geslagen. Wanneer Gods Geest ons leidt, laten we dan ook de richting volgen die de Geest ons wijst. De natuur volgt Gods wegen, daarom hangen er ook bramen aan de braamstruik en geen appels. Leren de vogels vliegen en voedsel zoeken, graven konijnen een hol. Dieren en planten hebben wat dat betreft een groot voordeel, ze denken niet dat ze alles zelf beter weten. God heeft hen een instinct gegeven wat precies aangeeft wat en hoe ze mogen leven. En dat werkt!! Bloemen, planten en dieren leven in volledige harmonie met “hun” natuur, hun schepper. Zo geloof ik ook dat wij Gods Geest kunnen ervaren als we luisteren, echt luisteren en gehoorzamen. De tien geboden geven daar richtlijnen voor. Eigenlijk heel eenvoudig, alleen wij denken het vaak zelf beter te weten. Dat noemen ze verstand…want dat hebben wij mensen als extra geschenk ontvangen van onze Schepper. Hij wil een vrije keuze in gehoorzaamheid zodat de vruchten van de Geest in ons leven zichtbaar kunnen worden. Vruchten zoals God die bedoeld heeft. Iedere gebeurtenis heeft zijn eigen vrucht. Als je je boosheid kunt overwinnen door zelfbeheersing! Als je je vijand kunt zegenen, geduldig glimlacht als er in de supermarkt iemand voordringt. Als je je bescheiden kunt opstellen, nadat je toch een mooie prestatie hebt geleverd. Zo zijn er mooie vruchten te bedenken. Arianne vertelt over de helden in de gemeente, ik sluit me daar graag bij aan, de helden herken je aan hun vrucht! De vrucht van de Geest: Liefde, Vreugde en Vrede, Geduld, Vriendelijkheid en Goedheid, Geloof, Zachtmoedigheid en Zelfbeheersing. Met geheel mijn hart, mijn ziel en mijn verstand Jezus volgen, Zijn Geest gehoorzamen. Wat een prachtige oogst gaat dat geven! Lied opwekking 691 : Heb de Heer je God lief. Saskia Veenstra Vrouwenspecial, 5 oktober 2014 De vrouwenspecial 2014 was inderdaad speciaal; alles viel op zijn plek. We dachten eerst met een klein groepje deze middag te beleven, maar in de laatste week bleef het aantal aanmeldingen zich toch vermeerderen. Het zangteam had mooie liederen uitgezocht en de spreekster had een aangrijpend verhaal. We hadden een ander concept dan voorgaande jaren, namelijk dat de vrouwen zelf het bedankje mochten maken (zie foto’s). De liederen sloten aan op het verhaal en het verhaal op het bedankje, zonder dat we het met elkaar hadden gecommuniceerd. Zelf heb ik een aantal kippenvel-momenten beleefd als het weer klopte of aansloot bij elkaar. de begroting om de maatschappelijk werkster van Bokamoso te betalen. Dus echt ALLES viel op zijn plek. We hebben een grote GOD. Ina Kooistra Vrouwenspecial met spreekster Esther Pots – Thema: Scherven voor de Koning. Esther begon haar toespraak met een mooie, roze theepot, die ze ons liet zien. “Wie wil deze hebben?” vroeg ze. Een aantal vrouwen had hier wel belang bij. Vervolgens sloeg Esther de theepot stuk met een hamer en stelde dezelfde vraag: “Wie wil dit hebben?” Esther sprak over de scherven in je leven n.a.v. Lucas 7: 36 – 49. Dit gedeelte gaat over de vrouw die (met al haar zonden en scherven) bij Jezus kwam en zijn voeten zalfde met olie. Esther stelde de vraag: durven wij bij God te komen zoals we zijn? Ook met alle beschadigingen en ruwe randjes van ons hart? Of komen we alleen met onze mooie dingen en goede eigenschappen bij God? Een aantal vrouwen ging op de uitnodiging in, om voor het eerst of opnieuw hun leven aan God te geven. Esther is betrokken bij Bokamoso (Bokamoso betekent TOEKOMST). Dit is een stichting die zich inzet voor kwetsbare vrouwen in Zuid-Afrika, b.v. door vrouwen die in de prostitutie (moeten) werken een andere baan aan te bieden. Esther had een stand waar ze producten verkocht t.b.v. Bokamoso. Na de dienst was er een collecte waarvan de opbrengst naar Bokamoso ging (www.bokamoso.nl). De mannen hadden alles voor ons klaar staan voor de maaltijd. We hebben heerlijk gegeten, de aankleding was mooi met roze en wat blijkt ……Esther Pots had roze uitgekozen voor haar tafel waar ze haar armbanden verkocht. De collecte was SUPER 325 euro aangevuld tot 350 euro door de kerk. En als kers op de taart had ze in haar geldbakje bij de stand meer dan 500 euro zitten na de verkoop in de pauze. En wat blijkt aan het einde van de avond; ALLES viel echt op zijn plek! Ze hadden een gat van 700 euro in We zijn blij en dankbaar voor de financiële middelen die door de gemeente beschikbaar zijn gesteld, waardoor we deze vrouwenspecial konden organiseren. Via deze weg willen we dan ook de gemeente daarvoor bedanken en ook de mannen die hebben geholpen met muziek / geluid en het verzorgen van de maaltijd. Werkgroep vrouwenspecial. 21 Verslag Kinderkerk juni 2014 We hebben het seizoen in juni afgesloten met een Kinderkerk. Het thema was: Wij zijn meer dan overwinnaars. Corrie Steneker heeft het verhaal “Niemand is als jij “ van Max Lucado voorgelezen en Jonathan, Jan Sybrand, Silva, Jelien en Zweitze hebben het uitgebeeld. Het thema in het verhaal “Niemand is zoals jij” is eigenwaarde en zelfbeeld. De wereld leert: je bent in tel als je slim, knap of getalenteerd bent. God leert: je bent bijzonder om wie je bent, zonder voorwaarden! De Nerflanders uit de prentenboeken van Max Lucado zijn houten poppen en ze deden elke dag hetzelfde: ze gaven elkaar stickers. De Nerflanders die er mooi uitzagen, met glad hout en glanzende verf, kregen altijd gouden sterren opgeplakt. Ook zij die iets heel goed konden, kregen sterren. Maar de Nerflanders die weinig bijzonders konden, of van wie het hout beschadigd was, kregen grijze stippen opgeplakt. Zoals Wout bijvoorbeeld. In dit verhaal laat Eli, de houtsnijder, Wout begrijpen hoe speciaal hij is, ongeacht wat de andere Nerflanders van hem vinden. Deze boodschap is van wezenlijk belang voor kinderen én volwassenen: het maakt niet uit wat andere mensen van hen denken, God houdt van hen! Hij vindt elk van hen bijzonder. Daarna hebben de kinderen iets lekkers gegeten en gedronken en toen was het tijd voor spelletjes!!! Na de spelletjes heeft Corrie de kinderdienst afgesloten met een bemoedigend woord voor alle kinderen en gebed. Het was superleuk, maar we hadden te weinig tijd, de “gewone” dienst was te vroeg afgelopen! 22 Zondagsschool De afgelopen periode leerden we dat God overwinning geeft. Het volk Israël, de rechters en de eerste koningen; Saul, David en Salomo waren ongehoorzaam. Toch ging God door met Zijn plan met Israël. Hij liet Zijn grootheid en liefde zien aan het volk en daarmee aan de hele wereld. Hieronder de zondagsschool van 26 oktober 2014, weergegeven door Aleid Hazenberg. Wie waren er? Ina en Silva en heel veel kinderen. Wat hebben jullie gedaan? Drinken bij de bar. Ook deden we een spel over koning Salomo. En we knutselden een kroon. Welk lied vond je leuk? Who's the King of the Jungle. Wat vond je niet zo leuk? Stil zitten in de koffiebar. Als we nou wipstoelen kopen voor de kinderen die wiebelen... Waar ging het verhaal over? Over de regels voor de koning. Hij moest uit de Bijbel lezen en geld aan de armen geven. Hij mocht geen paarden hebben en geen vrouwen trouwen van een ander volk met een ander geloof. Salomo kreeg ook van God wat hij niet vroeg: geld en zo. Hij vroeg om wijsheid. Heb je nog een vraag? Kunnen er gratis koekjes komen na de dienst? Ik vind lange vingers lekker en speculaasjes en oudewijvenkoek voor de oude ... Ja ja, tot zover het verslag van koekiemonster Aleid (6 jaar). 23 Nieuws van fam Doelman Ypie en Nico Doelman werken voor Wycliffe bijbelvertalers. Deze organisatie behoort tot één van de goede doelen die wij als gemeente steunen. Graag willen we gebruik maken van de mogelijkheid om in het Op Weg magazine iets over onszelf te vertellen en te schrijven over ons werk. In Guyana was het bijzonder om het Wapishana vertaalteam te ontmoeten en te zien hoe de Heer bezig was om het pas uitgekomen Nieuwe Testament in het Wapishana te gebruiken. Het was bijzonder om van kerkleiders te horen, hoe de Wapishanas reageerden op het horen van de Bijbel in de eigen taal. We bespraken ook hoe we konden samenwerken. Een van de noden is dat verslaving aan alcohol veel voorkomt onder de Wapishanas. Het is als het ware met de cultuur verweven. Alcoholische dranken worden op feesten in grote hoeveelheden gedronken met alle gevolgen van dien. We bidden erover hoe we dit samen het hoofd kunnen bieden. Zeker nu het Nieuwe Testament in de eigen taal beschikbaar is, kan God door zijn Woord werken, maar vaak is ook hulp nodig voor degenen die verslaafd zijn. In september is het Nieuwe Testament in audio verspreid onder de Wapishanas. Op de foto hieronder luisteren ze naar zogenaamde Proclaimers, die zojuist uitgereikt zijn, met daarop het Nieuwe Testament. Ze werken op zonneenergie en hebben een luidspreker, waardoor in groepsverband geluisterd kan worden. We zijn dankbaar voor onze verloftijd in Nederland en dat we in Roderesch velen van jullie konden ontmoeten. Sinds 15 juli zijn we weer terug op de plek waar de Heer ons geplaatst heeft. Ik moet vaak denken aan de tekst “Wie veracht de dag der kleine dingen?” Ook op deze dagen werkt de Heer in en door ons leven, weliswaar vaak in het verborgene. Speciaal zijn de dagen waarop ik op reis ben, zoals in september toen ik het eiland Trinidad bezocht en daarna een aantal dagen in Guyana was. In Trinidad bezocht ik collega’s van onze partnerorganisatie Wycliffe Caribbean om samen met hen te overleggen hoe we konden samenwerken in het vertalen van Bijbelverhalen in de lokale Creoolse taal. 24 Begin oktober volgden we beiden verdere training in traumagenezing. Nu zijn we officieel bevoegd om workshops te leiden. Tijdens een eerdere workshop deelde één van de deelnemers het volgende getuigenis met Ypie. Letitia (niet haar echte naam) is een christen en woont alleen. Ze heeft twee kinderen, die tieners zijn. Ze wonen bij hun vader. Letitia is namelijk gescheiden van haar man en wordt door haar dorpsgenoten gemeden en buitengesloten. Toen Letitia naar de workshop kwam, zag ze er verdrietig en vermoeid uit, alsof ze een zware last droeg, emotioneel en geestelijk. Tijdens de bijeenkomst waar iedereen zijn/haar pijn naar het kruis bracht, nam het haar een lange tijd om op te schrijven waaronder ze gebukt ging. Nadien deelde ze met mij wat een grote ommekeer het voor haar was en hoeveel het voor haar betekende dat ze dit verdriet kon uiten. Ze ervoer daardoor, dat God haar vergaf voor het feit dat ze haar man verlaten had voor een ander. De volgende dag kwam ze naar binnen met een nieuwe glans in haar ogen, met het hoofd omhoog en haar schouders rechtop. En met heel haar hart kon ze meezingen: “Hoe groot is onze God.” Onze zoons maken het verder goed. De oudste zoon Laurens woont niet zo ver van ons vandaan in een appartement, samen met 3 andere christenen. Hij zoekt ons regelmatig op. Steven is in Chicago en is druk bezig om zijn leraarsbevoegdheid te halen. Martijn is nog steeds in Zuid Korea en geeft daar Engelse les. We zijn dankbaar dat ze de Heer willen volgen in hun leven. We bidden jullie van harte Gods zegen en dagelijkse nabijheid toe. Maar Hij antwoordde hun: “Mijn Vader werkt tot nu toe en Ik werk ook.” (Joh. 5:17) Hartelijke groeten van Ypie en Nico Doelman. Ingezonden brief: Hoi lieve gemeente, Hier een berichtje van Aalze en Jaline Hut. Zomaar, om eens een kijkje te nemen in het leven van deze twee jonge mensen. Zie het maar als een persoonlijke ingezonden brief van ons beiden of iets dergelijks. Je leest hier meer over wie we zijn, wat we doen en waarom jullie ons tegenwoordig niet meer zo vaak zien. Wij zijn dus Jaline en Aalze, ruim twee jaar een gelukkig getrouwd stel en we wonen in het mooie Groningen. We waren eerst twee studenten, maar nu niet meer. Aalze is afgestudeerd in Finance en geniet lekker van zijn vrije tijd en zoekt ondertussen naar een baan, die hij hopelijk snel weet te bemachtigen. Jaline geniet nog volop van het studentenleven. Ze studeert geschiedenis en deels filosofie en is daarnaast bestuurder van de internationale christelijke studentenvereniging in Groningen. Het is mooi mee te helpen broers en zussen vanuit de hele wereld een tijdelijk thuis te geven in Groningen, en daarnaast veel mensen te verwelkomen die nieuwsgierig zijn naar onze warme vereniging en wat het volgen van Jezus inhoudt. We wonen in een heerlijk huisje in Groningen, waar we het graag gezellig maken met kaarsjes, veel chocolade eten en graag films en documentaires kijken in onze vrije tijd. En we sporten en wandelen heel graag in de stad en omgeving. En daarnaast bezoeken we natuurlijk geregeld Haulerwijk waar we graag tijd doorbrengen met familie. Tsja, tegenwoordig zien jullie ons niet héél vaak meer. Na een zoektocht hebben we een fijne gemeente in Groningen gevonden. Roderesch is nogal ver als je in Groningen woont en als je echt betrokken wilt zijn, ook door de week, is het wat ons betreft wel lastig. En ondanks dat we het naar ons zin hadden, is het in onze nieuwe gemeente, ‘Vineyard Groningen’ ook erg goed toeven. Net als Roderesch veel warmte, ruimte voor ontmoeting, veel koffie en een goede dienst waarin God centraal staat. Alleen één ding verschilt; alles is in het Engels, aangezien de Vineyard een internationale gemeente is. Voor ons is het soms ook een uitdaging, maar het went al aardig. Toch zullen jullie ons vast af en toe nog langs zien komen. We zijn erg gehecht aan de gemeenteleden die wij kennen en de warmte die de diensten uitstralen en dat is ontzettend speciaal! We willen jullie als gemeente ook bedanken voor alles wat jullie betekend hebben. En als je ons heel erg mist, schroom niet eens langs te komen op de koffie of voor het eten, van harte welkom☺! Groetjes uit Groningen van Jaline en Aalze Hut. 25 SNAP JIJ HET? Vraag: In de 2e brief van Johannes in vers 10 en 11 lees ik dat we iemand, die de komst van Christus niet als mens belijdt (vs 7) en niet uitdraagt, niet in ons huis mogen ontvangen en mogen groeten. Houdt dat in dat we bijvoorbeeld onze niet-christelijke buren niet mogen groeten en in ons huis mogen laten? Dat kan ik mij niet voorstellen en zal vast anders zijn bedoeld. Willem Het is altijd goed een tekst te lezen in de context. Terecht wijs je naar ver 7. Laten we het gedeelte even lezen. 2 Johannes: 7 Er zijn veel dwaalleraren in de wereld verschenen die de komst van Jezus Christus als mens niet belijden. Dat nu is de verleider, de antichrist! (…) 9 Wie niet bij de leer van Christus blijft maar verder wil gaan, heeft God niet. Wie bij die leer blijft, heeft zowel de Vader als de Zoon. 10 Als er iemand bij u komt die deze leer niet uitdraagt, ontvang hem dan niet in uw huis en groet hem niet, 11 want wie zo iemand groet, is medeplichtig aan zijn kwalijke praktijken. Eerst maar eens even een kleine woordstudie. Dwaalleraar = een misleider die mensen op een dwaalspoor brengt. Verleider = zelfde Griekse woord dat wordt gebruikt voor ‘dwaalleraar’ De komst van Jezus Christus als mens = de Here Jezus is mens geworden Antichrist = tegenstander van de Here Jezus. Lett: ‘de in plaats van Christus’ Leer = onderwijs, hetgeen onderwezen wordt. Uitdraagt = met zich meedraagt. (Hier; met zich meedraagt en verkondigt) Ontvangen = opnemen in huis Groeten =Welkom heten en je verheugen over zijn komst en verblijf. Het kan ook ‘aantrekken’ betekenen.( Aangetrokken voelen tot..). Beide laatste werkwoorden staan in het Grieks in de bedrijvende zin. Dat betekent dat ‘jij’ de handeling uitvoert. In dit geval ‘jij’ ontvangt ze 26 en ‘jij’ heet ze welkom. Daar maak je een bewuste keus in. In de tijd dat Johannes zijn 2e brief schrijft waren er vele predikers die rondreisden. (in de wereld verschenen) En waar men ook maar wilde horen, brachten zij hun boodschap aan de man. Deze boodschap was vaak niet in overeenstemming met de leer van Christus die door de ware apostelen was gebracht. Even tussendoor; bij ‘de leer van Christus’ kan gedacht worden aan de leer van de Here Jezus, met andere woorden, hetgeen Hij leerde. Zie Johannes 7:16 Jezus zei: ‘Wat Ik onderwijs heb Ik niet van mijzelf, maar van Hem die mij gezonden heeft. 17 Wie ernaar streeft te doen wat God wil, zal weten of mijn leer van God komt of dat Ik namens mezelf spreek. Ook kan gedacht worden aan de ‘leer over Christus’. Dit is de leer aangaande Hem … wie Hij is…. wat Hij deed en doet. Dit laatste ligt meer voor de hand daar Johannes zijn lezers er in deze brief op wijst te blijven bij wat hij ze geleerd heeft over Christus. In dit geval de leer over ‘Zijn komst in het vlees’ en het houden van Zijn geboden. Anders gezegd: De hemelse Christus en de aardse Jezus zijn één en dezelfde. Ook in zijn 1e brief heeft Johannes het al over de menswording van de Here Jezus. 1 Johannes 4:2 De Geest van God herkent u hieraan: iedere geest die belijdt dat Jezus Christus als mens gekomen is, komt van God. 3 Iedere geest die dit niet belijdt, komt niet van God; dat is de geest van de antichrist, waarvan u hebt gehoord dat hij zal komen - nu al is hij in de wereld. Zoals de vraagsteller al stelt kan het niet mogelijk zijn dat Johannes bedoelt dat we goedwillende, zij het ongelovige, buren niet mogen ontvangen in ons huis of zelfs maar mogen groeten. Dit zou in tegenspraak zijn met andere Schriftgedeeltes die gaan over gastvrijheid, het liefhebben van je naaste en een getuigen zijn van de Here Jezus. In de leer van de Here Jezus vinden we ook een opmerkelijke tegenstelling. Althans … het lijkt een tegenstelling. Want het heeft alles te maken met de manier waarop gegroet werd. Mattheüs 5:47 En indien u alleen uw broeders groet, waarin doet u meer dan het gewone? Doen ook de heidenen niet hetzelfde? Lukas 10:4 Draagt geen beurs of reiszak of sandalen, en groet niemand onderweg. Eerst roept Hij op om vooral het verschil te maken door niet-broeders te groeten en vervolgens verbiedt hij de discipelen onderweg iemand te groeten. Waar heeft Johannes het eigenlijk over? Het groeten waar Johannes over spreekt heeft een andere lading dan wij gewend zijn. Wij denken hierbij aan het beleefd goedendag zeggen als we iemand tegen komen om vervolgens gewoon onze weg te vervolgen. In het oosten is groeten een iets uitgebreidere handeling. Ook daar zeggen ze elkaar wel gewoon goedendag als ze elkaar tegenkomen maar als je echt iemand wil groeten dan heb je even tijd nodig. Je vraagt allereerst naar de welstand van die persoon. En dan niet in de zin van ‘alles goed?’ en vervolgens luisteren we niet eens naar het antwoord. Nee … echt geïnteresseerd luisteren naar wat die ander antwoord. Vervolgens vraag je diegene naar de welstand van zijn vader, dan naar de welstand van zijn moeder en zijn verder familie. Je bent dus wel even in gesprek als je iemand wil groeten op de manier die Johannes bedoelt. Hierbij was het gebruikelijk te buigen. Soms werd er ook gekust en werd de baard aangeraakt. Volgens een Arabisch spreekwoord is de eerste dag gewijd aan de begroeting, de tweede aan de gezellige babbel en de derde aan de zaken. Altijd bestond groeten uit het toewensen van iets goeds. Daardoor kunnen wij het, als het op een plechtig-religieuze wijze geschiedt bijna als zegenen vertalen. De vraag naar iemands situatie was geen teken van nieuwsgierigheid, maar een bewijs van vriendschap. Al met al was groeten in die cultuur een zeer omslachtige bezigheid. Nog heden schijnt het zo te zijn dat de Bedoeïenen wel twaalf maal vragen: ‘Hoe gaat het met u?,’ waarop men antwoordt: ‘Goed, goddank’. Johannes verbiedt zijn lezers de dwaalleraar te groeten, omdat dit een teken was van broederlijke gemeenschap, evenals de gastvrijheid. Woorden die men bij de ontmoeting sprak waren: ‘Vrede zij met U’, ‘De Heer zij met u’ en ‘God zij u genadig’ De andere persoon antwoordde dan: ‘De Heer zegene u’ De Here Jezus is mens geworden. Geboren uit een maagd. Verwekt door de Heilige Geest. Als we het evangelie van Johannes, de zelfde schrijver als van deze brief, lezen dan zien we dat hij in het begin daarvan al focust op de vleeswording van het Woord, de Zoon van God … Het Woord is mens geworden en heeft bij ons gewoond, vol van goedheid en waarheid, en wij hebben zijn grootheid gezien, de grootheid van de eniggeboren Zoon van de Vader. Ontkennen dat de Here Jezus de Zoon van God is, Hij die mens geworden is, betekent ook dat Hij niet als God voor ons gestorven kan zijn. En als God niet voor ons gestorven is, wie kon er dan voor ons de prijs betalen om gered te worden? Zowel het ontkennen dat God een Zoon heeft als ook het ontkennen dat Hij mens is geworden is de geest van de antichrist. Bij ‘geest’ moeten we hier inclusief denken aan gedachtegoed, leer, verkondiging enz.. De antichrist (of de geest van de antichrist wat wil zeggen; ieder die de vleeswording van de Here Jezus als Zoon van God ontkent) heeft geen enkel deel aan ons. Johannes zegt als je zo iemand ontvangt en welkom heet dan ben je medeplichtig aan zijn kwalijke praktijken. Je kunt niet zoveel tijd besteden aan mensen die bewust verkeerde dingen leren noch kan je blij zijn over hun aanwezigheid in jouw huis. Zulke mensen niet welkom heten en ontvangen is heel wat anders dan het niet mogen ontvangen of groeten van je ongelovige buurman, familie of vrienden. Ik hoop dat de vraagsteller hier iets mee kan. Frans van Herwijnen 27 De bibliotheek in de kerk Kinderboeken, romans, studieboeken, levensverhalen, kinderfilms, DVD’s.... ….een opsomming van allerlei verschillende boeken voor alle leeftijden, maar met 1 grote overeenkomst.. Ze vertellen over Jezus en over het leven met Hem.. Samen met een groep vrijwilligers, sinds kort aangevuld met een nieuwe vrijwilliger (Lysanne Bouma), runnen we de bibliotheek in de kerk. Dit houdt in: het volgens rooster aanwezig zijn om gemeenteleden de voorzien van boeken of DVD’s; en het geven van informatie over een boek met een bepaald thema. Daarnaast merken we dat de grote tafel in de hal ook een ontmoetingsplek is. Bijzondere gesprekken vinden er regelmatig plaats, soms naar aanleiding van een boek of zo spontaan. De afgelopen maanden is de kast aangevuld met een aantal boeken die door een openbare bibliotheek in de regio afgeschreven waren. Dit zijn allerlei romans, zoals van Karen Kingsbury of van Kim Vogel Sawyer. Nadat ze voorzien zijn van een plastic folie en stempelkaartjes (door Inge en Sandra), staan ze nu in de kast bestemd voor de uitleen. Vanaf januari kunt u weer lid worden van de bibliotheek. Van het geld dat we krijgen van de abonnementen schaffen we nieuwe boeken aan. Om te voldoen aan de leeswensen van de gemeente worden we graag getipt voor de aanschaf van boeken. Met name voor de aanschaf van studieboeken laten we ons graag adviseren. Kinderboeken: De christelijke kinderboekenmaand is een jaarlijks terugkerend thema in de maand oktober. Onze bibliotheek schaft elk jaar nieuwe kinderboeken aan in de kinderboekenmaand. Dit jaar waren dat: Waar is de Ring? Eva en Thomas en de hele klas zijn uitgenodigd om naar de bruiloft van juf Jetske te gaan. Maar dan wordt de trouwring gepikt door een ekster. Kan de bruiloft nog wel doorgaan? Een verrassend prentenboek over vertrouwen. Schrijfster: Ineke Kraijo. 28 Groeten uit Kenia. 'Ik heb vanmorgen post gekregen', zegt oma terwijl ze Micha en Ruben aankijkt. Ze draait een prachtige zilveren envelop tussen haar vingers. 'Oma heeft een reis gewonnen', zegt mama. 'Een verre reis naar Afrika. Maar ... ze heeft nooit een oplossing van een puzzel ingestuurd. Ra ra, hoe kan dat?' Micha gaat een prachtige reis maken naar Afrika, samen met zijn vader, moeder, broer en zusjes. De ervaringen in Afrika laten hem en zijn familie niet meer los. 7-9 jaar. Schrijfster: Ingrid Medema. De Lynx Rechts. Elke avond vertelt de vader van Luuk en Tara een bijzonder verhaal over een dier, een plaats en een beroep die gekozen zijn door Luuk en Tara. Soms lijkt het onmogelijk om er echt chocola van te maken, maar steeds weer blijkt er een doldwaas verhaal in te zitten. De verzinsels gaan onder meer over een lynx, een snotolf, de blobvis, Serooskerke en een omodovaraan (soort hagedis) uit Kabul. Schrijver: Peter van Dijk. Als de kinderen een boek geleend hebben tijdens de kinderboekenmaand, krijgen ze een sticker en aan het eind van de kinderboekenmaand een leuke attentie. Dit nodigt altijd veel kinderen uit om even door de boekenkast te neuzen en een leuk boek te kiezen. We hebben keuze uit 2 abonnementen: Persoonlijk abonnement: € 12,50 per jaar Gezinsabonnement: € 17,50 per jaar Kinderen en jeugd tot 18 jaar mogen gratig boeken lenen in de bibliotheek. Binnen een abonnement mag je ook dvd's lenen. Hier zitten dan geen extra kosten aan. Voor niet-leden is de mogelijkheid om boeken / dvd's per week te lenen. Dit kost voor 1 boek € 0,25 per week en voor 1 dvd € 1,00 per week. We hopen u graag binnenkort te treffen bij de bibliotheek in de kerk. Johanna Hummel Inge Vinken Sandra Rozeveld Karin Borkhuis (penningmeester) Lysanne Bouma Janna Roijenga (secretaresse) Aline de Graaf (coördinator) 29 30 H elden - deel 2 COLUMN Buuf Anke, van nr. 7 lapt de ramen. "Anke, ken jij een Friese heldin?" Terwijl ze haar spons uitknijpt, kijkt ze me vragend aan. "Een Friese heldin? Even tinke…… ik soe 't net witte. Eh.. Kenau? Mata Hari? Nee?" Ze ziet mijn verschrikte gezicht en roept meteen: "Net goed seker?" “Eh…nee, niet wat ik bedoel". Ik loop meteen maar door naar m'n Gruningse buuf op nr. 9. "Trijnie, ken jij een Groningse heldin?" Ze stopt met schoffelen en zegt: "Och, dat durf ik zo 1,2,3 niet te zeggen…" Nee hé, dit wordt wederom een bedroevende onderneming: wéér geen held te vinden. Maar een dag later roept buuf Trijnie over de heg: "Joehoe! Ik weet het: Aletta Jacobs! Zij was toch de eerste vrouwelijke arts, afgestudeerd in Groningen? Zij vond toch dat vrouwen óók recht hadden op studeren, nietwaar?" Kijk, dát komt meer in de richting van wat ik bedoel. Ik ben trots op deze ferme Groningse (18541929) die in de 19e eeuw zo moedig was. Zij schudde de vrouwen wakker: Kom op! Volg je droom en ga studeren! Blij dat ze dat deed, anders leefden wij vrouwen nog steeds in plaggenhutten en waren we niet meer dan ganzenhoedsters of dienstmeiden. Zeker in deze streek waar zo'n 100 jaar geleden bittere armoede was. Hmm, ik mag die Aletta wel. 'k Ben ook afgestudeerd, zzp-er en een best wel semi-femi. (Wees niet bang: ik gehoorzaam Willem braaf, loop een meter achter hem aan en breng hem dagelijks nederig zijn koffie.) Toch weet ik niet of deze Aletta nu mijn heldin is…. Zulke grote veranderingen teweeg brengen is niet aan mij besteed. Ik mag blij zijn als ik later mijn twee dochters kreukvrij aflever, Willem er weldoorvoed bijloopt en mijn leerlingen een fatsoenlijk stukje kunnen tokkelen op hun gitaar. Nee, een echte heldin vrouw'. Vrouwen wiens christen-leven voor mij te kopiëren is. Bijbels dienstbaar, zeg maar. Misschien is die Aletta Jacobs wel een voorbeeld geweest voor Zr. Michielsen. U weet wel: die evangeliste op de fiets. Gaf zichzelf in liefdadigheidswerk, zondagschoolwerk en evangelisatie. En weet u……zij bestierde als eerste onze gemeente! Jawel, een vrouw in de raad! Die dappere zr. Michielsen. Ik verzink in gepeins. Zij moet wel een hele lieve, krachtige en moedige vrouw zijn geweest. Zoveel naastenliefde, zoveel zelfopoffering, zoveel geduld. Je hele leven in dienst van God en de ander. Dat is me wat. Zij is werkelijk mijn heldin. En zo dichtbij. Ik word er stil van. Maar welke invloed heeft zij gehad op onze gemeente? Wie inspireerde zij? En welke vrouwen van nu zijn mijn voorbeeld om een doechristen te zijn? In gedachten ga ik de rijen door. Opeens lachen een aantal lieve zusters mij toe. Vrouwen die getuigen op hun werk met kinderen, bij studenten, bij ouderen. Of vrouwen die juist door hun pijn en lijden heen een rotsvast vertrouwen houden in Jezus. Vrouwen die hun handen uit de mouwen steken om anderen te dienen. Enthousiaste, liefdevolle bidders, strijders en doeners. Soms opvallend, soms in stilte, maar altijd trouw en dienstbaar. U wilt namen? Hilda, Anja, Saskia, Agnes, Jetsje, zr. van Hemmen, Ans, Carolien, Irene….. Zij inspireren me om ondanks mijn pijn en vermoeidheid anderen meer te dienen. Meer inzet, meer gebed. Trouwens: al deze dappere vrouwen werden op hun beurt weer geïnspireerd door slechts één Man. Híj was pas een Dienaar. Ik weet genoeg. 'k Ga alvast de mouwen opstropen. Uw dienstmeid, Arianne is voor mij meer een 'handen-uit-de-mouw- 31 -Gordijnen -Vouwgordijnen -Vakkundig inmeten -Interieur advies -Kussens en accessoires -Stof verkoop -Tafelkleden en servetten -Kleding -Vermaak en/of reparatie -Trampoline kleden -Gordijnen strijkservice Zwanita Timmermans Neem vrijblijvend contact op om uw wensen met mij te bespreken Tel: 0629157758 e-mail:[email protected] De Haspelboven 10 9354XM Zevenhuizen Thuiszorgorganisatie De Buurtzuster voor alle mogelijke thuiszorg. Wij zijn altijd bereikbaar, 7 dagen in de week, 24 uur per dag. U krijgt altijd direct een verpleegkundige aan de lijn. Onze thuiszorg wordt vergoed via de AWBZ (Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten). Wij leveren de zorg rechtstreeks (zorg in natura), op basis van een indicatiebesluit. Daarbij regelt De Buurtzuster voor u alle bijkomstige administratieve zaken. Indien gewenst bieden wij onmiddellijk zorg, al direct na één telefoontje. Hebt u (thuis)zorg nodig? Bel 06 - 20 555 542 32
© Copyright 2025 ExpyDoc