Toespraak dhr. P.C. Tange, burgemeester gemeente Wormerland Herdenking 4 mei 2014 - ‘Vrijheid geef je door in wederkerigheid’ Dames en heren, jongens en meisjes, Welkom bij de dodenherdenking. Op de avond van 4 mei herdenken we jaarlijks hen, die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen; burgers én militairen. Wij herdenken de dappere mannen en vrouwen, van alle rassen en geaardheid. Juist ook hen die om hun ras of geaardheid het leven lieten of die daarvoor moesten boeten met deportatie naar een kamp. Ook herdenken wij vanavond allen die ná de Tweede Wereldoorlog tot op de dag 1 van vandaag in oorlogssituaties of tijdens vredesoperaties het leven lieten. Elk jaar verbindt het landelijk comité 4 en 5 mei een thema aan de herdenking. Dit jaar is het thema: ‘Vrijheid geef je door in wederkerigheid’. Wederkerig respect is een belangrijke voorwaarde voor een vrije samenleving. Mensen moeten elkaar over en weer zien staan. Hierop doelt ook het eerste artikel van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. De bescherming van de rechten van de mens is gebaseerd op wederkerig respect. Geen groep mag meer rechten opeisen dan een andere. 2 Als het bijvoorbeeld gaat om de vrijheid van meningsuiting of de vrijheid van godsdienst en levensovertuiging, kan het recht van de een niet worden gerealiseerd zonder een gelijk recht voor de ander die misschien wel heel andere opvattingen heeft. Wederkerig respect betekent dan ook niet dat je iedereen altijd maar aardig hoeft te vinden of het altijd met de ander eens moet zijn. Van mening verschillen, anders tegen zaken aan mogen kijken, je mening vrij kunnen uiten en jezelf mogen zijn. Het zijn allemaal kenmerken van een vrije samenleving. 3 En hoe vanzelfsprekend dat voor ons ook lijkt, hier in onze vrije samenleving Zo vanzelfsprekend is het allesbehalve. Zelfs hier niet. We moeten er continu met elkaar voor waken dat respect wederkerig blijft. Vandaag spreekt Jan Terlouw in zijn toespraak bij de Nationale Herdenking over ‘broederschap’. Gekeken naar de oorlog van toen en naar de vrijheid van nu zegt Terlouw: ,,Mij lijkt dat negenenzestig jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog broederschap meer onder druk staat dan vrijheid en gelijkheid. Broederschap jegens het deel van de wereld dat zucht onder de nog zo grote ongelijkheid. Broederschap jegens toekomstige 4 generaties, die zullen moeten leven op een verschraalde aarde als we in de welvaartsstaten het beleid niet drastisch wijzigen.”. Ik denk dat hij gelijk heeft. Nog steeds zien we dagelijks beelden van verschrikkingen. Geweld van mensen tegen elkaar. Of het nu gaat om het Centraal Afrika, Mali, Afghanistan of Syrië. De basis van de conflicten ligt in verschillen tussen mensen. Een ander geloof, een andere afkomst. Het zijn landen waar gewone mensen, mensen zoals u en ik op de vlucht zijn voor geweld. Die alles wat zij in jaren hebben opgebouwd achter zich moeten laten. 5 In Syrië heeft inmiddels 40 procent van de totale bevolking huis en haard verlaten. Dit zijn meer dan 9 miljoen vluchtelingen! Het is op dit moment het grootste vluchtelingendrama ter wereld. Nee, vrijheid is ook anno 2014, negenenzestig jaar na dato allesbehalve vanzelfsprekend. Het is tekenend dat ondanks de economische crisis de wereldwijde wapenhandel in de periode van 2009 tot 2013 met 14 procent is gegroeid ten opzichten van de 5 jaar daarvoor. We hebben als mensheid klaarblijkelijk nog weinig geleerd van ons verleden. 6 Daarom blijft het belangrijk om te herdenken. Om stil te blijven staan bij al die mensen die gestreden hebben en nog steeds strijden voor vrede en vrijheid waar dan ook in de wereld. Maar vooral ook stil te blijven staan bij al die mensen die slachtoffer zijn geworden van oorlog. We staan hier bij het monument van 15 oorlogsslachtoffers uit Wormer. Met achter elk slachtoffer een eigen verhaal. Zo staat op het monument de naam van Engel Floore. Engel was elektricien. Bij een klus op een boerderij in Wieringermeer bood de boer een lift aan naar een volgende klus in een ander dorp. Eenmaal onderweg sloeg het noodlot toe. 7 De auto werd onder vuur genomen door een Engels gevechtsvliegtuig. De nog jonge Engel werd in het hart getroffen. Zijn vrouw Gré. Die hem een dag eerder had verteld dat hij vader zou worden van zijn eerste kind, bleef alleen achter. Engel stierf op 16 augustus 1944. Vorige jaar vertelde Gré haar aangrijpende verhaal voor Monumenten Spreken. Op 4 mei staan wij stil bij Engel en de vele andere slachtoffers van oorlog en vervolging. Het is als de slotregels uit het gedicht: Vrede van Leo Vroman: 8 Komt vanavond met verhalen Hoe de oorlog is verdwenen En vertel ze honderd malen Alle malen zal ik wenen Ja, Als het besef van wederkerigheid in rechten voorheen groter was geweest, en mensen eerder in actie waren gekomen hadden oorlogen misschien voorkomen kunnen worden. Als samenleving bepalen wij samen hoe onze toekomst en daarmee de geschiedenis van toekomstige generaties eruit zal zien. Ik dank u hartelijk voor uw aandacht 9
© Copyright 2024 ExpyDoc