Woord voorzitter Doorontwikkeling, geen afbraak

Bureau Verenso
Doorontwikkeling, geen afbraak
Woord voorzitter
Nienke Nieuwenhuizen, voorzitter Verenso
Helemaal duidelijk is deze plotselinge daling van vacatures
niet. Waarschijnlijk lopen instellingen vooruit op toekomstig beleid en nemen ze in deze financieel onzekere tijden
liever geen nieuwe mensen meer aan en proberen ze op
andere manieren hun vacatures in te vullen. Of ze stoten
toch bedden af en proberen werk op een andere manier te
organiseren met vormen van taakdelegatie. Zoals nu ook
massaal verzorgend personeel op straat komt te staan en
omscholing krijgt aangeboden, zo is te verwachten dat ook
het hoger opgeleid personeel zijn waarde zal moeten tonen.
Wat is uw waarde binnen uw organisatie? En hoe kunt u die
waarde vergroten of beter tonen? Vragen die u zich beter
eerst zelf kunt stellen voordat uw werkgever dat vraagt.
Ook op het bureau van Verenso merken we die veranderingen op. Verenso is echter in basis een wetenschappelijke
vereniging. En hoewel de laatste 20 jaar al werk is verzet
om de specialist ouderengeneeskunde in de eerste lijn te
krijgen, is de belangenbehartiging ook voor de intramurale
kant van ons vak nog nooit zo belangrijk geweest. Er was
voldoende werk en er waren geen twijfels over de noodzaak
van onze beroepsgroep. Dat continu hoge aantal openstaande vacatures was daarvan een geruststellend verontrustend
cijfer. Dat is dus aan het veranderen. Of dit een eenmalige
daling is moeten we nog afwachten.
De AWBZ voor ouderen staat onder druk. Uit brieven, beleidstukken en de gesprekken met ambtenaren en politici
kan een goed verstaander opmaken dat ouderenzorg niet
vanzelfsprekend meer gezien wordt als echt langdurige
zorg en aldus wellicht niet passend is in de wet langdurige
zorg. Daarnaast moet de langdurige zorg, met voor u de bekende redenen, slechts toegankelijk zijn voor een beperkte
groep. En ouderen zijn geen kleine groep.
Ik ken de toekomst niet. En ook niet in welke politieke stromingen we de komende tijd terecht gaan komen. Maar als
vereniging kunnen we beter anticiperen op deze geluiden.
Want toen Oostvogel begon sprak hij de verwachting uit dat
we het verpleeghuiswezen tot ontwikkeling moesten brengen. De huidige opdracht is om de verpleeghuiszorg te behouden! Want ja, de specialist ouderengeneeskunde moet
ook werkzaam kunnen zijn in de eerste lijn bij de mensen
thuis! Maar het verpleeghuis zelf is een waardevolle aanvulling in de Nederlandse gezondheidszorg. Het verdient
doorontwikkeling. Geen afbraak. En daar hebben wij een
belangrijke rol in te vervullen.
Als het goed is zijn er op dit moment een aantal enthousiaste
collegae betrokken bij het project ‘SO 2020’. Verenso werkt
ondertussen hard aan belangenbehartiging in Den Haag.
We proberen daarnaast door de columns in MC, onze aanwezigheid bij belangrijke symposia en bijeenkomsten en natuurlijk via de media ons specialisme bekendheid te geven.
Maar ook u kunt helpen. Door te publiceren in bijvoorbeeld
Medisch Contact of het NtvG, reacties te geven op artikelen
in kranten of op websites zoals artsennet, SKIPR en Zorg­
visie en lokaal in uw regiobijeenkomsten van huisartsen. Of
door de gemeente te bezoeken en eigen symposia te organiseren zoals een aantal regio’s al met succes doen. Integrale
multidisciplinaire medische zorg en begeleiding voor onze
doelgroep is en blijft noodzakelijk. Ook als de manier van
zorg verlenen of de financieringsstructuur ­verandert.
Van de voorzitter
Heeft u het ook gezien? In de arbeidsmarktmonitor van
Medisch Contact (MC) van mei jongstleden blijkt dat het
aantal openstaande vacatures voor specialisten ouderengeneeskunde is gedaald naar 89! En dat terwijl het aantal
vacatures toch jarenlang zo rond de 250 was. Wellicht was
ik te optimistisch in mijn eerste interview met MC over het
banenperspectief van aankomende collega’s, maar wat het
in ieder geval aantoont is dat de tijden echt veranderen. Niet
een klein beetje, maar heel veel en heel snel.
Wat een dergelijk getal precies betekent is lastig te interpreteren. Het lijkt niet heel realistisch te denken dat al die
voorgaande vacatures daadwerkelijk zijn ingevuld door specialisten ouderengeneeskunde. En ja, er zijn bezuinigingen
maar daadwerkelijke sluiting van verpleeghuisplaatsen is
nu nog niet op grote schaal aan de orde. In de GGZ is er
echter wel sprake van een verschuiving en vermindering
van arbeidsplaatsen. En ook de basisartsen lijken steeds
minder makkelijk een baan te kunnen vinden, ook niet in
het verpleeghuis. Wat is er aan de hand?
Correspondentieadres
[email protected]
- Terug naar inhoudsopgave 2014|03
Tijdschrift voor Ouderengeneeskunde
121