Goeie actie, meisje, goeie actie Toen ik 16 was, stond ik in de rij voor de kiosk op het station in Groningen. Ik ging koffie kopen voor in de trein en wachtte op mijn beurt. Achter mij in de rij stond een man. Niet zo groot, groenige versleten kleren en een flinke bos grijs haar. Hij kwam tegen mij aan en raakte mijn billen. Ik draaide me om en gaf hem een klap in zijn gezicht. Hij was dronken, tolde op zijn benen en verloor bijna zijn evenwicht. Hij keek me aan, ruim 30 jaar ouder dan ik, en mompelde: “Goeie actie, meisje, goeie actie. k-dee-het-nie-expres, maar goeie actie.” Ik verontschuldigde me voor mijn snelle reactie en kocht de koffie. Ik ben nu net zo oud als hij toen. Niet zo groot, beschaafde groene kleding en wit haar. Mijn billen worden minder aangeraakt maar wandelend door het werkend leven heb ik nog steeds te maken met agressie. Soms als ik mensen uitleg hoe de wet- en regelgeving in elkaar zit en dat niet uitkomt met hun persoonlijke wensen, soms als ik klanten vraag hun factuur te betalen, en ze daar eigenlijk geen zin in hebben. Soms als ik in vergaderingen het niet met hun eens ben en dat helder verwoord. Mensen worden boos en uiten het. En, zoals jullie al konden lezen, ik ben ook een mens. We rollen met onze spierballen, schrijven boze what’s-appjes, spreken dreigende taal en er vallen vele dodelijke blikken. Wanneer is het boosheid en wanneer is het geweld? Emancipatie is dat je kunt zeggen wat je mening is, in een omgeving die veilig is. Maar een omgeving maak je samen veilig, door grenzen te stellen en kaders aan te geven: zo gaan we met elkaar om. Er is het lichaam, met een flink stuk eromheen dat van jou is. Waar niemand in hoort te komen als jij niet wilt. En zo is er plek voor iedereen, fysiek en in het denken. Het gebeurt me natuurlijk nog steeds, mensen die me dreigen of me lastig vallen. Nog steeds reageer ik vrij alert, maar rustiger, met meer vertrouwen in de plek die er ook voor mij is. Soms benoem ik het, soms negeer ik het, soms loop ik weg. Een enkele keer kopieer ik het gedrag letterlijk en laat zien dat ook ik met mijn vuist op tafel kan slaan. En elke keer als ik mijzelf in een benarde positie bevind en mijn tanden toon, hoor en zie ik die man: “ Goeie actie, meisje, goeie actie.” Esther Schulte Directeur Ocean Finance 25-10-2014
© Copyright 2024 ExpyDoc