“Dat is grappig” Hester André Toen ik thuis vertelde dat ik mijn scriptie ging schrijven over grapjes, waren de reacties vrij unaniem: “Dat is een onderwerp dat dicht bij je ligt!”. Want ja inderdaad, thuis sta ik bekend als dé grappenmaker. Het meisje dat van alles een grapje maakt en nooit serieus antwoord kan geven als haar iets gevraagd wordt. Voor anderen misschien vervelend, maar voor mij kan een grapje niet gek genoeg! Hoe absurder en sarcastischer, hoe beter! Waarom? Eigenlijk om mijn gespreksdeelnemer uit te lokken. Hoe zullen zij omgaan met het grapje en hoe zullen zij hierop reageren? Echter, niet alleen ik maak grapjes. Ook in institutionele gesprekken worden er door de gespreksdeelnemers grappen gemaakt, zoals in sollicitatiegesprekken. Maar waar in het gesprek komen deze grappen dan voor? Door wie worden zij dan gemaakt? Wat voor functie heeft dit grapje dan? En bovenal belangrijk: Hoe wordt er door de gespreksdeelnemers omgegaan met dit grapje? Wat zijn grapjes? We weten natuurlijk allemaal wat een grapje is, dat is namelijk een… grapje. Het definiëren van de term grapje blijkt nog niet zo makkelijk, maar in mijn scriptie zie ik een grapje als een opmerking die gericht is om de lachlust op te wekken. Door naar de volgende uiting van het gesprek te kijken kan er worden vastgesteld of de overige gespreksdeelnemers deze handeling inderdaad als een grapje opmerken, er zal dan namelijk worden gelachen. Ook als de maker van het grapje zelf lacht tijdens het maken van een grapje kan dit een indicatie zijn van een grapje (Sacks, 1974). Kenmerken van een sollicitatiegesprek Het sollicitatiegesprek karakteriseert zich als een institutioneel gesprek en heeft een bepaalde structuur, namelijk de structuur van vraag en antwoord (Button, 1992). Hierbij zal de selecteur degene zijn die de vragen stelt aan de sollicitant en dient de sollicitant antwoord te geven op de vragen (Komter, 1991). Echter, beide gespreksdeelnemers hebben hun eigen doelen en belangen tijdens een sollicitatiegesprek. Zo is de taak van de selecteur informatie vergaren om zo de beste kandidaat te selecteren voor de functie. Dit doet hij door middel van het stellen van vragen, die hij op zo’n manier verpakt dat het achterliggende doel van de vraag niet direct duidelijk is en dus indirect om de capaciteiten van de kandidaat vragen (Button, 1992). Aan de hand van de informatie die de sollicitant geeft, wordt hij professioneel beoordeeld door de selecteur. De taak van de sollicitant is dan ook de gestelde vragen juist te interpreteren en het geven van selectieve antwoorden op de vragen, waardoor de sollicitant de kans op succes vergroot (Komter, 1991). Grapjes die voorkomen in een sollicitatiegesprek De grapjes die ik heb geanalyseerd in mijn scriptie vinden alle plaats na een vraag-antwoord sequentie. Doordat de grapjes op deze plek voorkomen kan er worden vastgesteld dat de selecteurs, door middel van het maken van een grapje, het antwoord van de sollicitant evalueren en beoordelen. Door de verpakking van het grapje te analyseren, dus de woorden die zijn gebruikt om het grapje te formuleren, is het mogelijk om na te gaan wat voor karakter het grapje heeft. Of de selecteurs met het maken van een grapje het antwoord van de sollicitant dus positief of negatief evalueren en beoordelen. Tevens blijkt uit het onderzoek dat er na het gemaakte grapje wordt gelachen door de overige deelnemers, waarna de selecteur de sollicitant weer terugleidt naar het formele gesprek. Verder lezen Button, G. (1992). Answers as interactional products: two sequential practices used in job interviews. Social Psychology Quarterly, (50), 160-171. Komter, M. L. (1991). Conflict and cooperation in job interviews. A study of talk, tasks and ideas. Universiteit van Amsterdam, Amsterdam. Sacks, H. (1974) Analysis of the course of a jokes telling In: R. Bauman, J. Scherzer (Ed.), Explorations in the Ethnography of Speaking (pp. 337-353) Cambridge: Cambridge University Press.
© Copyright 2024 ExpyDoc