Persbericht Winterkamperen Speulderbos

‘Jammer dat we niet naar de winkel konden om meer marshmellows te halen’
Winterkamperen met kinderen in Speulderbos
1 maart 2014
ERMELO – Het is een drukte van belang op Kampeerterrein Drie. Een groep kinderen is met hun
ouders bezig tentjes op te zetten op het veld van het kampeerterrein van Staatsbosbeheer.
Begeleider Bram Zaalberg heeft zijn tentje al staan en haalt een Amerikaanse kampeer-gadget uit zijn
tas waarmee je eten kan verwarmen én je mobiel kan opladen. Al snel hebben de kinderen geen oog
meer voor de tenten en sprokkelen ze enthousiast hout voor het apparaat. Bram legt uit welk hout
geschikt is. “Het moet droog zijn jongens! Als het een droge ‘knak’ geeft als je het breekt is het
goed”, geeft hij de eerste les van het weekend.
De kinderen komen met stichting ‘Wat Ben Je Gegroeid’ (WBJG) in het Ermelose Speulderbos een
nachtje winterkamperen. Het winterkamperen is een activiteit van de in 2012 opgerichte stichting.
WBJG wil kinderen hiermee een onvergetelijke buitenervaring meegeven, aldus voorzitter Heleen
Eshuis. “Om kinderen gewoon uit te dagen meer lekker buiten bezig te zijn. Lekker vies worden. Dat
gebeurt te weinig.”
Dat lijkt wel te lukken: de kinderen rennen enthousiast over de camping, kijken vol verwondering hoe
begeleidster Clara Wilken het hout hakt, verzamelen stokken en nippen voorzichtig van de soep die
Bram in een grote pan boven het houtvuur heeft gekookt. “Best lekker nog!” klinkt het.
Zoelgat
Na het eten is het tijd voor de nachtwandeling met boswachter Monique Zondag door het donker
geworden Speulderbos. “Geen lampen mee!”, waarschuwt ze. Onderweg wijst ze op
tondelzwammen, zwijnensporen en vooral de stilte van het nachtelijke bos. “Kinderen zitten te veel
binnen”, vertelt de boswachter. “Door natuureducatie komen ze weer naar buiten, dat kunnen ze
goed gebruiken. De volwassenen ook overigens”, voegt ze lachend toe. “Maar het mooiste is dat zo
die lessen van school een stuk concreter worden”, vertelt ze. “Zo hoorde ik kinderen vanavond al
zeggen: ‘Hé, dat is zeker zo’n zoel (modderpoel waar zwijnen graag in rollen, red.)!’, terwijl ik net
daarvoor had uitgelegd wat dat was. Toch mooi om te horen.”
Als iedereen terug is op de camping, is het tijd voor het onofficiële hoogtepunt van de avond:
marshmellows roosteren. De kleverige snoepjes zijn in een mum van tijd weg, waarna de kinderen
weer wegstormen om verstoppertje te gaan spelen. De ouders blijven met een wijntje achter bij het
kampvuur, tot het tijd is om te gaan slapen.
Toch wel een beetje eng
De volgende dag gaan de kinderen zelf nog even met hun ouders het bos in. Dat was eigenlijk het
leukste, vindt de zesjarige Lise-Anna van der Mark. “We gingen naar het Zolse gat en papa vertelde
op de terugweg allemaal verhalen over het bos”, glundert ze. “Maar gisteravond was toch wel een
beetje eng.” Het marshmellows roosteren was voor Nick Duijndam (12) toch wel het toppunt van het
weekend. “Maar ook het verstoppertje spelen was erg leuk”, voegt hij toe. “Het opzetten van de tent
was het minst leuk. En dat we niet naar de winkel konden om meer marshmellows te halen.” Het
samen koken en eten was voor Kiki van Leeuwen (9) toch wel echt het leukste. “Het was echt
gezellig, zo samen bij de vuurplaats.”
“Het was heerlijk, lekker ontspannen”, vindt organisator en moeder Heleen Eshuis achteraf. “Ik vind
het vooral bijzonder dat iedereen meedeed, want welke gek meldt zich nou aan om in de winter te
gaan kamperen”, stelt ze. “Maar iedereen deed leuk mee. Volgende keer gaan we weer!”

Download Report