ZONE 5300 HET LAATSTE WOORD N O- 104 – VOORJAAR 2014 58 59 Kitaro: in Japan net zo beroemd als Mickey Mouse Striptekenaar Shigeru Mizuki (1922) wordt in zijn eigen land Japan als een van de beste stripmakers ooit gezien – er zijn zelfs straten naar hem vernoemd. Des te opmerkelijker dat wij westerlingen nauwelijks van hem hebben gehoord. Een aannemelijke reden voor Mizuki’s onbekendheid is dat zijn werk nauwelijks is vertaald. Gelukkig brengt de Canadese uitgeverij Drawn & Quarterly daarin verandering, onder andere met de recente publicaties Kitaro en Showa 1926–1939: A History of Japan. Kitaro is Mizuki’s grootste succes met miljoenen verkochte exemplaren; een strip met dezelfde bekendheid als Mickey Mouse of Spider-Man. Mizuki startte de reeks in 1959 en baseerde zich op een stuk uit de kamishibai-traditie, het Japanse verteltheater. In de korte verhalen over folkloristische wezens (yokai) raakt hoofdpersoon Kitaro, een 350-jarige demonische jongen, verstrikt in hachelijke situaties. Voor een iconisch personage heeft hij opvallend veel scherpe randjes. Zo is zijn vader een oogbal die in zijn linker oogkas woont. ‘Om een oogje in het zeil te houden,’ zo zegt hij zelf. Ook heeft Kitaro een bij wijlen sadistisch en kindonvriendelijk karakter, zoals blijkt uit het verhaal Monster Night Game, waarin hij een groepje kinderen ‘naar de andere kant’ wil halen. De tekeningen verraden Mizuki’s enorme veelzijdigheid: sommige zijn sfeervol, donker en zelfs griezelig, andere hebben onschuldig ogende cartoonachtige pennenstreken. Wat Kuifje was voor Hergé, is Kitaro voor Mizuki; in alles wat hij doet en tekent, blijft het personage een beetje aan hem kleven. Zelfs wanneer hij een waar meesterwerk aflevert met Showa 1926 –1939: A History of Japan. Showa is een ambitieus project waarin de geschiedenis van Japan tussen1926 en 1988 wordt verteld. In het eerste deel staan de jaren vóór de Tweede Wereldoorlog centraal, waarin de economische depressie toeslaat en Japan door machtsstrijd en oorlogszucht ten onder dreigt te gaan. Een bekende valkuil voor een geschiedenisverstripping is een droge opsomming van feitjes. Mizuki weet dit behendig te omzeilen door de historische gebeurtenissen te koppelen aan zijn eigen kindertijd. Zo wordt de Japanse bezetting van de stad Shanghai afgewisseld met een verhaal waarin de jonge Mizuki dertig kilometer moet wandelen om een donut te kunnen proeven. Zijn enorme openheid en zelfkritiek geven dit prachtige naslagwerk een zeldzame meerwaarde. Hij schetst zichzelf als een weinig sympathiek, onnozel en lui mannetje dat overal waar hij komt wordt weggestuurd. Geen egotripperij, maar een spiegel die de beschamende waarheid laat zien. Dat siert hem. In mei komt het volgende deel uit waarin de Tweede Wereldoorlog centraal staat. (ALEX VAN BERGEN BRAVENBOER) SHIGERU MIZUKI – KITARO SHOWA 1926 –1939: A HISTORY OF JAPAN (Beide titels Drawn & Quarterly, € 19,99) Bij drie muizen wordt hun staart afgehakt door een boze boerin. Dit simpele gegeven werkt Catherine Lewis op tientallen manieren uit in het heerlijke boekje Kop en staart, een literaire encyclopedie met muizen. Schrijfster Lewis laat op verrassende wijze zien hoe je een eenvoudige anekdote telkens tot een heel ander, verrassend verhaaltje uit kunt werken: door aandacht te besteden aan dialoog, in te zoemen op een op het oog onbelangrijk detail of door te spelen met de vorm. Het resultaat is van een aanstekelijke vrolijkheid. 120 pagina’s lang weet Lewis te verrassen met originele variaties op telkens hetzelfde uitgangspunt. Hoewel er op veel verschillende manieren hetzelfde wordt verteld, verveelt het boek geen moment. Kop en staart boeit niet alleen door de grappige varianten van het simpele muizenthema, maar ook doordat het inzicht geeft in hoe schrijvers de lezer met heel eenvoudige literaire trucs kan bespelen. Lewis beschrijft in de kantlijn van elke pagina welke handgreep ze toepast en als lezer denk je: verdomd, zo simpel en het werkt! Het geheel wordt verluchtigd door tekeningen van Joost Swarte die in beeld hetzelfde doet als Lewis in tekst: met simpele middelen telkens een heel ander mini-universumpje oproepen. Kop en staart is zo niet alleen een heerlijk leesen bladerboek geworden, maar ook een handboek creatief schrijven. (HANS VAN SOEST) CATHERINE LEWIS & JOOST SWARTE – Vrolijke mutantenboel Wie met zijn intellectuele bagage te koop loopt, wordt wel een omgevallen boekenkast genoemd. Bij Dieter Van der Ougstraete (kortweg VDO) stel ik mij een boekenkast vol gekke action figures voor, gezien zijn officiële debuutalbum Snow. Het is een opmerkelijk kijkboek boordevol kleurrijke creaturen, waarbij de invloeden uiteenlopen van Pol, Pel & Pingo tot Pieter Breughel. Onder dit mutantenvolkje vinden we de held Snow, een zweterige, gespierde sneeuwman met een klassieke wortelneus en een zwembroek. Van een narratief is in Snow nauwelijks sprake: we volgen onze held, die van een zonovergoten strand wegvlucht naar arctische streken. De kijkplaten waarin zijn reis wordt verteld staan bol van de hilarische vondsten, die zowel een gezonde nostalgie naar de vrolijke kinderstrips van weleer, als een tikje luguber gevoel voor ironie verraden. Dieter VDO kleurt zijn tekeningen met plakkaatverf en wat digitale nabewerking; het lijkt simpel, maar het is goed doordacht. Buitengewoon grappig en zeer verzorgd uitgegeven door Bries. Gelijktijdig verscheen de comic Snow & Co bij het Oostenrijkse Hirntrust Grind Media, een muzieklabel voor noisy experimenten. In deze oorspronkelijk als webcomic verschenen strip wordt de hulp van Snow en zijn vriendjes ingeroepen omdat Flower Town (‘Bloemhove’ in de Nederlandse versie) door de boosaardige Professor Bifidus wordt platgebrand. Op schrandere wijze worden clichés van het superheldenidioom gekanteld in de confrontatie die hier op volgt. En ook hier zijn de personages bizar: oerwouddwergen die als spamboodschappen praten, een half mens-, half bloemwezen (‘Eew! Disgusting!’) en een soort Frankensteinmonster dat maagzuur rondsproeit. Superieure gekkigheid. Deze comic is inmiddels uitverkocht, maar is gelukkig in zijn geheel te lezen op horsedeluxe.blogspot.com. (MARCEL RUIJTERS) DIETER VDO – SNOW (Bries, €20,00) Snow: avonturen van een Verschrikkelijk Leuke Sneeuwman KOP EN STAART (Oog & Blik/De Bezige Bij, € 22,50) opq Spoiler alert! De afgelopen jaren heeft Nederlands enige echte filmicoon Paul Verhoeven in de Volkskrant in honderd afleveringen een soort persoonlijke canon van de filmgeschiedenis samengesteld. Die stukjes werden door journalist Rob van Scheers opgeschreven, want Verhoeven kan beter vertellen dan schrijven. Twee jaar geleden verscheen een eerste bundeling van vijfenzestig artikelen verhaal begint al aan de buitenkant: het boek is vormgegeven als een buitenproportioneel pakje Gauloisesigaretten, hét merk van de dandy. Hoe bedrieglijk de titel Zonder filter is, wordt snel duidelijk in dit verhaal over een jonge kunstenaar die besluit om dandy te worden, maar zich in de zoektocht naar zichzelf achter steeds meer filters verschuilt. Want wat ís een dandy? Van Raffe bouwt zijn vertelling op als een mythisch epos, met de kunstenaar als Theseus in het Labyrint. Zijn eigen filosofische overdenkingen en persoonlijke geschiedenis vervlecht hij met literaire en kunsthistorische verwijzingen naar het dandyisme. Een aanpak die gemakkelijk pretentieus had kunnen uitvallen, maar Van Raffe omzeilt die valkuil dankzij de fijnzinnige spot waarmee hij zijn omgeving én zichzelf behandelt. Ook de bedrevenheid waarmee hij metafysische vraagstukken in het narratief verwerkt is opvallend. Zoals de theorie van de non-lineaire tijd, die bij hem de wens opriep om een verhaal te vertellen waarin je op een willekeurig Zonder filter: man in pak versus naturist punt kunt beginnen. Zijn tekenwerk lijkt aanvankelijk onevenwichtig, maar na enkele pagina’s toont hij hoe goed hij het principe ‘beeld in dienst van het verhaal’ beheerst. Aan het eind is het onvoorstelbaar dat deze intelligente en gelaagde vertelling ooit op andere wijze getekend had kunnen worden. Het resultaat is een boek met internationale allure. (NATASJA VAN LOON) ROBERT VAN RAFFE – ZONDER FILTER (Oog & Blik/De Bezige Bij: € 24,90 : BROM & VLIEG SANDRA DE HAAN Paul Verhoeven: ‘Ach, wat heb ik nu weer gezegd?’ achter de schermen afspeelde, wat dan weer leuke en sappige anekdotes oplevert. Het enige minpuntje aan het boek is dat Verhoeven (zoals het een beetje filmrecensent betaamt) de spoilers niet uit de weg gaat: verhaallijnen, sleutelscènes en ontknopingen worden vaak uitvoerig uit de doeken gedaan, dus wie bepaalde films ooit nog eens zou willen zien, moet daar een beetje omheen lezen. (RAYMOND NOË) PAUL VERHOEVEN & ROB VAN SCHEERS – MEER VERHOEVEN (De Bezige Bij, € 29,90) opq Pakje peuken met allure Zonder filter is het semi-autobiografische debuut van stripmaker en oud-Zoneredacteur Robert van Raffe, van wie we al wisten dat hij een bijzonder begaafde verteller is. Met deze ingenieuze beeldroman demonstreert hij dat hij tevens een volstrekt origineel talent bezit. Zijn Meer Brom & Vlieg op www.zone5300.nl Onvertaald maakt onbemind Creatief met muizen (Volgens Verhoeven), en in het onlangs verschenen Meer Verhoeven fileert hij nog eens vijfendertig films – van Erich von Stroheims Greed via Hitchcock en Polanski tot Haneke’s Amour. Een echte canon is het overigens niet, want Verhoeven vindt niet alle besproken films even goed – kritisch is hij bijvoorbeeld over Blade Runner en vooral Der Untergang. Maar voor de artikelen maakt dat niet uit, want Oom Wim kan heel goed en heel onderhoudend uitleggen waarom hij iets niet goed vindt. Hij kent het vak en hij kent zijn klassiekers. Hij herkent invloeden van andere films, onderkent mislukte scènes, maar ziet ook de geniale ingrepen waar wij gewone filmkijkers ons eigenlijk niet van bewust zijn. En bovendien weet hij van veel films wat zich tijdens de opnames
© Copyright 2024 ExpyDoc