TRADITIE Hifana, wamono Een traditie is een gebruik of gewoonte die van de ene generatie op de andere wordt doorgegeven. De functie hiervan is het in stand houden van de maatschappelijke stabiliteit. Soms worden tradities geschapen om een nationale identiteit en daarmee nationale eenheid te bevorderen, wat Eric Hobsbawm en Terence Ranger uitgevonden tradities noemden. ( wikipedia ) the invention of tradition / uitgevonden tradities Hobsbawm, E.; Ranger, T. (red.) (1983): The Invention of Tradition, Cambridge University Press. Toegepast op japanologie: Vlastos, Stephen. Mirror of Modernity: Invented Traditions of Modern Japan. University of California Press, 1998. Google Books Note: ontdek de recente oorsprong van ‘eeuwenoude’ Japanse tradities Voorbeelden 1. Kojiki Legitimiseren Yamato-lijn (“directe afstamming goden”) 2. Meiji Gluck, Carol. Japan’s Modern Myths: Ideology in the Late Meiji Period. Princeton University Press, 1987. Google Books Note: vanaf 1880 tot de eerste 15 jaar vd 20e eeuw zocht Japan een ideologie geschikt voor het nieuwe Japan. Over het construeren van die ideologie gaat het boek van Gluck. 3. nationale esthetiek oorlogsperiode Mac-Arthur described the Japanese as having been made “abject slaves” to “mythological fiction”. Note: Japan als land van de goden, bewoond door een uniek volk dat superieur is in de wereld, onder de benevolente leiding van een goddelijke keizer 4. ama blog IJCM13: De laatste zeemeerminnen in Japan ( image credit Stefan Lins ) 5. enka Voorbeelden: Miyako Harumi , Kitajima Saburō het woord enka kwam in gebruik tweede helft jaren 60, het genre heeft roots in het begin van de 20e eeuw music created to sound old gebruikt om het onderscheid te maken tussen autochtone populaire muziek en die beïnvloed door het westen / genre-making “schlager” genre, combineert Westerse instrumenten met Japanse rhytmes en vocale technieken voor een Japanner klinkt enka tijdloos oud, iets in 2013 gemaakt zal klinken alsof het in 1953 werd gemaakt tijdloosheid door beelden, geluiden en sentiment a communally broken heart collectieve nostalgie in kata’s gegoten academisch interessant: historische roots in Meiji en Taishō (ontstaansperiode van de Japanse stedelijke populaire cultuur); afkorting van enzetsu no uta / speech-lied - antiregerings- protestliederen eind 19E eeuw (jiyū minken undō), het lied als pamflet (veel ongeletterdheid) - een politieke boodschap brengen op onderhoudende wijze, half gezongen half gesproken (enkashi) subgenres en regionale verschillen furusato-melancholie: terugverlangen naar een geidealizeerd platteland dat altijd ligt te wachten een expressie van ‘nihon no kokoro’, een dimensie van Japan’s nationaal zelfbeeld, enka als nationalistische ideologie is ‘af’ sinds 1997 op de terugweg, nog slechts een paar percenten van de totale verkoop, wel nog duidelijke aanwezigheid op radio, televisie, karaoke dubbel vr performers dan mannen, maar de productie is wel een mannelijke bezigheid valt als ‘layer’ tussen de beide export cultuurproducten: noh en kabuki, sado e.a. aan de ene kant, animedia soft power aan de andere Misora Hibari Misora Hibari https://en.wikipedia.org/wiki/Misora_Hibari 1937–1989 Yano, Christine R. Tears of Longing: Nostalgia and the Nation in Japanese Popular Song. Harvard University Asia Center, 2003. Ashikaga Yoshimasa Ashikaga Yoshimasa wordt herinnerd als de bouwheer van de Ginkaku-ji, de tempel van het zilveren paviljoen en jammer genoeg als de 8e Ashikaga shogun (shogun van 1449- was toen 13 ) in de Muromachi-periode ten tijde van de de Onin oorlog (1467–77) 014-yoshimasa_dkeene_cover Donald Keene 015-IMAG0279 shōgun barbaren onderwerpende grote generaal (de mannen met baarden) kaart-tot849 Muromachi bakufu eerste bakufu (regering door shogun) vanaf 1192 door Minamoto no Yoritomo, het zgn Kamakura bakufu, ging na 150 jaar teloor voornamelijk door de Mongolen, of tenminste door de kosten die gepaard gingen met die oorlogen - tot 1333 korte revival van keizerlijk gezag onder Go-Daigo Ashikaga Takauji zet z’n eigen bakufu op in Kyoto in de Muromachi wijk (ook Azuchi-Momoyama) Onin - 10 jaar oorlog 006-oninnoran aanleiding opvolging Yoshimasa - Wedijver tussen Hosokawa en Yamana clans over de controle over Japan gedurende de oorlog bleef Y in z’n paleis, paar honderd meter van de gevechten, genieten van z’n tuin en z’n verzameling Chinese schilderijen vechten voornamelijk beperkt tot de hoofdstad http://mediawiki.arts.kuleuven.be/geschiedenisjapan/index.php/%C5%8Cnin_oorlog Heiankyō bedenken dat Kyoto ongeveer de enige stad die naam waardig was in Japan op dat moment, dus ook alle cultuurartefacten (boeken ed). Na die oorlog sijpelde autoriteit van de Ashikaga shoguns weg ten voordele van de shugo daimyō (provinciale landheren) massale sterfte - anecdote waarbij monnik stukjes hout aanbracht op de hoofden van 82000 lijken die in de rivier Kamo dreven 004heiankyou De daimyō doen wat ze willen en gehoorzamen geen bevelen. Dat betekent dat er geen regering kan zijn. brief Yoshimasa aan z’n zoon, 1482
© Copyright 2024 ExpyDoc
