Bind-mid-del - Mantingerveld

Nr. 1. September 2014
Betekenis bindmiddel: 1.
stof die een dunne
vloeistof dikker maakt. 2.
Datgene wat een band
vormt. Men moet
bindmiddel voorzichtig gebruiken. Sommige
bindmiddelen verliezen kracht zodra het te lang
gekookt wordt of te heet bereid. Tijdens de
bereiding moet bindmiddel voorzichtig
toegevoegd worden. Indien er te veel bindmiddel
gebruikt is kan het toevoegen van water een
oplossing bieden maar dit heeft verlies aan smaak
en structuur tot gevolg.
Bron:Wikipedia
Een nieuwsbrief is eigenlijk ook bindmiddel, voor
en door vrijwilligers en medewerkers.
Bind-mid-del
Maand
stek. Van achter ons bureau zagen
we al een ree en
zelfs een vos voorbij komen. We horen het kekkeren
van de havik en voelen ons voortdurend uitgelachen
door de groene specht. Kortom, een fijne plek.
Ondertussen hebben een aantal van onze vrijwilligers
al een kijkje genomen in het nieuwe pand. We zijn op
dit moment bezig met het organiseren van een open
huis. Informatie daarover ontvang je binnenkort.
John & Tineke
Algemeen
Blij met nieuwe stek
De maanden mei, juni, juli stonden voor het
beheerteam vooral in het teken van de verhuizing van
het beheerkantoor van Dieverbrug naar Ruinen.
Foto: Tineke Bouwmeester
Foto: Tineke Bouwmeester
Vleermuiskast
In en om ons nieuwe pand is zoveel mogelijk
geprobeerd rekening te houden met het bieden van
schuil-, rust- en nestgelegenheid voor o.a. vogels en
vleermuizen. Aan de achterkant van de kantoorruimte
zijn bv spleetjes in het hout gemaakt voor
vleermuizen, zwaluwkasten zijn opgehangen enz. Ook
de tuin willen we straks diervriendelijk en uitnodigend
voor amfibieën, vogels, vlinders en insecten in gaan
richten. Aan de koffietafel ontstond het idee dat het
toch ook nog mooi zou zijn om een grote
vleermuizenkast aan een van de gebouwen te
hangen. Daarom een oproep, is er iemand onder ons
die het leuk lijkt om een grote vleermuiskast te
timmeren. Heb je hiervoor een goed idee en een
tekening, stuur dan een mailtje naar
[email protected]
De verhuizing op zich was zo gepiept, er gaat
natuurlijk altijd veel aan vooraf en ook nu zijn we nog
bezig met de puntjes op de i te zetten. Maar we
kunnen al wel zeggen dat we blij zijn met onze nieuwe
Vertrek collega’s
Per 1 september zijn onze collega’s Andre Donker en
Hessel Zoer beide in een nieuwe functie gestart.
Hessel is aan de slag in Noord-Holland Midden: in het
gebied Wormer- en Jisperveld als coördinator
beheer. En Andre is ondertussen gestart in zijn
nieuwe functie als boswachter voor de Marker
Wadden en de Natuurmonumenten Academie.
Daarnaast zal hij zich ook meer bezig gaan houden
met landelijke inhoudelijke thema’s
houden met inventariseren (monitoring) van alles wat
leeft in onze mooie natuur.
Eén van die vrijwilligers is Harm Koopman uit
Mantinge die zich al 28 jaar bezig houdt met het tellen
van vlinders en vogels.
Praat mee
Op donderdag 28 augustus gaf Natuurmonumenten
het startschot voor een landelijke
achterbanraadpleging over natuurbeleving. De druk
op natuur neemt toe in Nederland. Bijna 17 miljoen
mensen maken voor hun ontspanning gebruik van
natuurgebieden. Wandelen, fietsen, kanoën, varen,
paard rijden noem maar op, het kan allemaal…of toch
niet? Heb jij enquête al ingevuld? Het kan nog, ook
jouw mening telt!
www.natuurmonumenten.nl/praatmee
Harm Koopman
Filmpje
Een aantal vrijwilligers van de beheereenheid en het
bezoekerscentrum Dwingelderveld hebben
meegeholpen aan de totstandkoming van een filmpje,
waarmee Natuurmonumenten landelijk probeert
mensen te enthousiasmeren voor vrijwilligerswerk. Als
je het filmpje ziet, dan kun je niet anders zeggen dan
dat het gaat lukken, het enthousiasme spat er van af!
Overigens doen we in onze beheereenheid nog even
kalm aan met het werven van nieuwe mensen. We
kiezen er nu voor eerst onze zaken omtrent het
werken met vrijwilligers beter op orde te krijgen. Wat
hebben we “in huis”, waar liggen de behoeftes
wederzijds enz.
https://www.youtube.com/watch?v=HSMBEwZrJHc
Het gezicht
Harm Koopman
Ze zijn er wel maar je ziet ze bijna nooit, de ruim 50
vrijwilligers bij Natuur Monumenten die zich bezig
Begonnen in 1986 met het tellen van vlinders voor het
Veldstudiecentrum in Orvelte, samen met Jelle de
Vries van wie Harm het vak geleerd heeft. In 1991
werd het werkgebied verplaatst naar het Hullenzand
waar inventarisatiewerk gedaan werd voor de
Vlinderwerkgroep in Drenthe. Van 1991 tot 2010 heeft
Harm ook vogels geteld in het Mantingerbos- en
weidengebied, gehoorproblemen hebben hem
genoodzaakt daar mee te stoppen.
Sinds 2001 loopt Harm regelmatig de officiële
monitoringsroute over het Hullenzand in
samenwerking met Ronald Popken, medewerker
ecologie en kwaliteitscontrole natuurbeheer.
Kom je Harm, gewapend met kijker en notitieblok, in
het veld tegen dan weet je waar hij mee bezig is.
En toen ging ie ……
Wat een onzin is het: je houden aan
veiligheidsvoorschriften. Dat is nergens voor nodig en
erop letten kost alleen maar tijd. Thuis doe je je
klussen in de tuin toch ook op je eigen manier. En je
hebt zo gauw ervaring genoeg om bij NM ook zo te
kunnen werken. Wat kan er normaal gesproken
gebeuren?
Tja, op 21 mei 2014 was ik in de tuin van mijn zwager
bezig een paar bomen om te halen die te groot waren
geworden voor hun stadstuintje in Meppel. Mijn vaste
werkmaten van de Klenckegroep waren er natuurlijk
niet bij. Wel een vage kennis, die helemaal geen
ervaring had met wat groter onderhoudswerk in een
tuin. Een ladder had hij wel. Een beetje simpele
ladder, een ladder zonder veel poespas.
Bart van Lienden.
Het adres van de weblog is:
www.mantingerveld.wordpress.com
Ruud Terpstra
En toen ging ie: ik stond op deze ladder, die
wegschoof en omviel. Ik viel plat op mijn rug. De
ladder was niet bevestigd aan de boom, had geen
verstevigde voet, bij het neerzetten heb ik hem drie
keer verzet, omdat het ding niet stevig stond. Toch
ging ik erop, waarom zou ik veilig werken, want mij
gebeurt toch niets……
Dat heb ik geweten, want mijn gebroken bekken houdt
mij tot half september in een rolstoel. Ik kon nog blij
zijn, want een dwarslaesie had ik er ook aan over
kunnen houden.
Ik denk wel eens: waren mijn maten van De Klencke
er maar bij geweest. Die hadden vast en zeker tegen
mij gezegd, dat ik niet op zo’n ladder moest gaan
staan met een zaag. Die hadden mij natuurlijk
gewaarschuwd voor het onveilige werk waar ik aan
bezig was. Ja toch?
Ruud Terpstra
Bart van Lienden
Zoals velen lees ik regelmatig de weblog van Bart van
Lienden. Deze weblog doet op aanstekelijke en
enthousiaste wijze verslag van de activiteiten van de
Mantingerveldwerkgroep, een aantal vrijwilligers, dat
voor Natuurmonumenten werkzaamheden verricht in
de natuurgebieden van de Broekstreek. E.e.a.
aangevuld met beschrijvingen van
vermeldenswaardige gebeurtenissen en bijzondere
waarnemingen in dit mooie gebied.
Bovendien doet Bart onderzoek naar veldnamen, peilt
hij de stand van het grondwater en publiceert hij
regelmatig uitspraken van filosofen die tot nadenken
stemmen. Bart is bovendien een goed verteller en een
vaardig fotograaf, kortom een veelzijdig man.
Als vrijwilligers bij Natuurmonumenten wordt er,
behalve gewerkt, ook nog wel wat afgekletst over
onze voormalige beroepslevens. Bart (Den Haag
1948) heeft carrière gemaakt bij de Telecom tak van
KPN en kan smakelijk vertellen over de PTT (Putje
graven, Tentje bouwen, Tukkie doen) indien gewenst
in smakelijk plat Haags.
In het kader van de spreiding Rijksdiensten verhuisde
de familie van Lienden in de zeventiger jaren naar
Eelde, later in 2011 naar Mantinge.
Activiteiten
Alvast in je agenda:
Data om alvast in je agenda te zetten:
De Winteravondlezingen in het bezoekerscentrum
Dwingelderveld, toegankelijk voor iedereen, altijd op
donderdagen, start 19.30 uur:
23 okt. 20 nov. 19 febr. 19 mrt.
De inspiratieavonden uitsluitend voor de vrijwilligers
van het Bezoekerscentrum Dwingelderveld en de
Beheereenheid Zuid Drenthe, met 1 uitzondering altijd
op dinsdagavonden, start 19.30 uur:
14 okt. woe.26 okt. 13 jan, 3 febr. Op 14 april gaan
we aansluitend op deze inspiratieavonden naar buiten
voor een excursie in het veld met Albert Kerssies.
Deze avond start om 19.00 uur.
En als laatste, de eindejaar bijeenkomst met alle
vrijwilligers en team, staat gepland op woensdag 17
december, details over hoe wat waar, volgen nog.
Natuurweetje
Jeneverbes is een
beschermde plant
In Drenthe staan nogal wat jeneverbessen. Onder
meer in grote aantallen in het Lheebroekerzand, maar
op nog veel meer plaatsen. Jeneverbessen hebben
altijd tot de verbeelding van mensen gesproken...
In tijden waarin bijgeloof en boze geesten nog
gemeengoed waren, werden de silhouetten van deze
vaak bizar gevormde boompjes op afstand vaak
aangezien voor vreselijke gedrochten. Soms, als er
tijdens maanverlichte nachten witte nevels tussen de
jeneverbessen te zien waren, dachten de bijgelovige
streekbewoners dat dat ‘witte wieven’ (witte vrouwen)
waren. Dat waren een soort van onaardse wezens die
het stervelingen bijzonder moeilijk konden maken…
De Jeneverbes is een beschermde plant die zeer
langzaam groeit. Na bestuiving duurt het drie jaar
voordat de jeneverbes rijpe bessen heeft. Na
ongeveer een jaar komen er groene bessen aan, die
in het derde jaar blauw kleuren. De reden dat de
jeneverbes moeilijk ontkiemt, is omdat de bessen
plekjes met kaal zand nodig hebben. Die plekjes zijn
er niet zoveel, dus er ontstaan niet vaak nieuwe
struiken. Hoewel tot voor kort werd aangenomen dat
jeneverbessen honderden jaren oud kunnen worden,
zou uit onderzoek zijn gebleken dat ze met 120 jaar
ongeveer ‘op’ zijn.
De bessen van de Jeneverbes zijn overigens nooit
gebruikt om er jenever van te maken, wel om een
smaak aan de jenever toe te voegen. Dat gebeurde
vroeger meer dan tegenwoordig. Destijds werd wel
dubbelgebeide jenever verkocht. Dat betekent dat bij
de bereiding van die jenever de dubbele hoeveelheid
jeneverbessen gebruikt zou zijn. Het woord bei
betekent bes. Een aardbei is dus eigenlijk een
aardbei…
Colofon
Deze nieuwsbrief is samengesteld door John Nycolaas en
Tineke Bouwmeester met professionele ondersteuning
van Axel Wiewel en een bijdrage van Ruud Terpstra

Download Report