Maart 2014 - Stadgenoot

Huurdersmagazine Stadgenoot Zevende jaargang | maart 2014 nummer 1
In de Ban van De Banne
Leuke initiatieven in een buitenwijk
Louise Wenthuis
Gebouw voor alleenstaanden
Huurder en huisbaas in debat
Over wonen in Amsterdam
Fietsen
langs kunst
met uitneembare
routekaart
De gouden tijden van Joop Snor
Van Casa Rosso
naar Oklahoma
inhoud
mijn Holendrecht
‘Elke doorgang heeft een andere tekening’
Buurt in beeld
6
De Banne, op naar
de toekomst
10
Dromen worden
daden Creatief concept in GAK-gebouw
12
Renovatie
Het tweede leven van
het Louise Wenthuis
15
Robbert Uphaus woont samen met zijn vrouw al 25 jaar
in de Maarsenhof in Holendrecht. Een vrolijke buurt,
vindt hij. Daar draagt hij zelf ook een steentje aan bij
met het beschilderen van de doorgangen naar de hoven.
‘Deze kleurrijke buurt met al die verschillende bewoners
geeft me inspiratie.’ Tekst Yvonne Polman | Fotografie Hans vd Vliet
Fietsen langs
kunst Uitneembare
routekaart
1 Maarsenhof
‘We zijn erg tevreden met onze woning. Het is licht en ruimtelijk, met een heel grote
woonkamer. Maar we houden het meest van onze tuin, waar we ’s zomers viooltjes
planten en in de zon zitten. Vroeger was het hier dichtbegroeid, een tijdje geleden zijn
de meeste struiken in de buurt weggehaald, waardoor het een open karakter heeft
gekregen. Ik hou daar wel van, zo kun je nog eens een praatje maken met je buren.’
2 Gaasperplas
19
Is Amsterdam
duur? Aaf woonde
een tijdje in New York
20
Huisbaas en
huurder In gesprek
over het huurbeleid
23
Steuntje in de rug
Voor wie het op eigen
houtje niet redt
Joop Staarthof
De publiekstrekker
van Casa Rosso
3 Buurthuis Holendrecht
‘Een leuke plek om eens binnen te wandelen. Er is van alles te doen. Mijn vrouw
gaat er elke week naar de handwerkclub, maar je kunt er ook terecht voor een kopje
thee en een praatje. En af en toe wordt er een etentje georganiseerd.’
woord vooraf
Snor en Kip
In elke tram zit een huurder van
Stadgenoot. Dat denk ik tenminste.
Want één op de twaalf Amsterdammers huurt bij ons en er zitten altijd
wel twaalf mensen in de tram. Ik bedoel maar: we zijn de huisbaas van
heel veel mensen. Alleen al daarom
zijn we een bedrijf dat ertoe doet.
Ongeveer 32.000 woningen verhuurt
Stadgenoot, verspreid over heel de
stad. Daar zit heel wat werk aan.
Onderhoud, beheer, renovatie en
nieuwbouw. Het moet allemaal
gebeuren en met heel wat minder
mensen dan een tijdje geleden. Door
de bezuinigingen zijn hier zestig
fulltime banen geschrapt. Toch heb
ik nog bijna vierhonderd collega’s.
Huismeesters, onderhoudsmonteurs
en overlastmedewerkers. Er lopen
hier juristen rond, financiële mensen
en boekhouders. Voorlichters,
telefonisten, plattegrondtekenaars.
28
‘We wandelen en fietsen graag en zijn dan ook vaak te vinden bij de Gaasperplas.
Dat is een prachtige plek waar je echt midden in de natuur bent. Als het mooi weer
is, zitten we er ook wel eens op een bankje in de zon, naar de eendjes te kijken.’
4 De Lekkere Dingen Bakker
Allemaal gemotiveerde mensen,
met hart voor de zaak.
De lente-editie van Stadleven ligt
nu voor u. We vertellen waar wij
blij van worden en wat u als huurder gewoon moet weten. Het gaat
over mensen zoals u, waarvoor we
het allemaal doen. Joop Staarthof
komt aan het woord, bijgenaamd
Joop Snor. Hij vertelt over zijn
woning in Oklahoma (Osdorp) en
blikt terug op zijn kleurrijke verleden. Joop is de vader van Cor, onze
gepensioneerde huismeester. Die
stond vroeger met kip op de markt
en werd daarom Cor Kip genoemd.
Jammer eigenlijk dat je zulke
bijnamen zo weinig meer hoort.
Die gaven sjeu aan het leven.
‘Het winkelcentrum in Holendrecht is niet zo groot. Maar er zit wél een goede
bakker. We halen er meestal taartjes en ander lekkers als we bezoek krijgen.’
stad heen, langs kunstwerken van
Stadgenoot die de openbare ruimte
een beetje opvrolijken. Echt de
moeite waard om op een zonnige
dag eens te rijden. Misschien
ontdekt u zo weer eens een nieuw
stukje Amsterdam.
5 Café ’t Klokje
‘Hier in de buurt, in Reigersbos, is een echt Jordanees café. Daar fietsen we in
het weekend regelmatig naar toe. Voor een biertje, of gewoon een kopje koffie.
We komen er vaak bekenden tegen en het is er altijd gezellig.’
6 Beschilderde poortjes
Het hoofdartikel is een gesprek
tussen twee bobo’s: Stadgenootbestuurder Gerard Anderiesen
en Woonbond-directeur Ronald
Paping. Het gaat over de betaalbaarheid van het wonen en over
de vraag voor wie de woningen
van Stadgenoot bedoeld zijn.
De heren zijn het niet op alle
punten eens, maar één ding
weten ze zeker: Stadgenoot is
een organisatie die ertoe doet.
2
6
4
In het hart van het blad hebben we
een fietsroute gezet. Hij kronkelt
van oost naar west, dwars door de
‘Ik ben kunstenaar en een tijdje geleden ben ik begonnen met het beschilderen van
de doorgangen in de buurt. Hiervoor werd ik benaderd door Hüseyin Esigil, de huismeester van Stadgenoot. Doel was de buurt op te vrolijken en te voorkomen dat de
poortjes werden beklad met graffiti. Ik heb er inmiddels al 16 beschilderd. Fantastisch
om te doen. Elke doorgang heeft een andere tekening. Ik schilder wat er in me opkomt. Vaak zijn dat vrouwfiguren en exotische natuur. Ik kan er echt mijn hart en ziel
in kwijt, en de buurtbewoners vinden het mooi. Het is ook erg gezellig om te doen,
soms komen bewoners me een kopje koffie brengen en dan maken we een praatje.’
Pim de Ruiter,
Manager Communicatie
Stadgenoot
3
5
©Google
Reageren? Mail naar [email protected]
Fotografie Jan Freriks
2
Stadleven 1 | 2014
Stadgenoot
3
kort nieuws
kort nieuws
Van Gendthallen verkocht
16.000 vierkante meter uit de negentiende eeuw. Dat zijn de Van Gendthallen op Oostenburg.
Stadgenoot heeft ze verkocht. Bugaboo, een internationaal bedrijf bekend om zijn kinderwagens,
vestigt er zijn hoofdkantoor. Het wordt een ‘creatieve en dynamische werk- en ontmoetingsplek
voor ondernemers, buurbewoners en andere bezoekers’. De opbrengst van de verkoop wil
Stadgenoot gebruiken om op Oostenburg woningbouw in ontwikkeling te brengen.
GAK en Kolenkit gaan door
De toezichthouders van Stadgenoot (WSW en CFV) hebben twee investeringen goedgekeurd.
Stadgenoot mag samen met AM nog eens ruim 300 studio’s in het voormalige GAK-gebouw
bouwen. Ook de tweede fase van de Kolenkit in Bos en Lommer gaat door. Oude woningen
maken hier plaats voor nieuwbouw. Er komen sociale huurwoningen en enkele koopwoningen.
Kolenkit
Huurtoeslag op
uw rekening
Vanaf december 2013 maakt de Belastingdienst
de huurtoeslag niet langer rechtstreeks over
naar Stadgenoot, maar naar uw eigen rekening.
U moet dus zelf dit bedrag reserveren om
uw huur te betalen. Stadgenoot is niet blij
met deze verandering. ‘Duizenden huurders
hebben ervoor gekozen de Belastingdienst te
machtigen om de huurtoeslag direct naar de
corporatie over te maken’, zegt Mark de Bilde
van Stadgenoot. ‘Dit helpt de huurders om het
geld niet aan andere zaken te besteden. Stadgenoot verwacht door deze nieuwe maatregel
problemen met betalingsachterstanden.’ Aedes,
de koepel van woningcorporaties in Nederland,
heeft geprobeerd de staatssecretaris te overtuigen van de gevaren van deze nieuwe werkwijze.
Maar dit overleg is zonder resultaat gebleven.
‘Wij moeten er nu echt op vertrouwen dat alle
huurders de discipline kunnen opbrengen om
twee weken lang de toeslag vast te houden en
pas op de eerste van de maand aan ons over te
maken. Een voorbeeld: half december ontvangen huurders de huurtoeslag voor januari. Met
de feestdagen voor de deur is de verleiding
groot om het geld in die tussentijd aan
andere dingen uit te geven. Niet doen dus.’
Een oplossing kan zijn om Stadgenoot te
machtigen vanaf januari de volledige huur
direct van u te innen. Bel hiervoor onze
Klantenservice: 020 - 511 80 00.
 Meer informatie: www.toeslagen.nl
Annet Bos@annet02029 jan twitterde:
Koolmonoxide = sluipmoordenaar via
@VeiligheidNL. Gelukkig vervangt
@Stadgenoot mijn gaskachel voor
veiliger model.
Ketelweigeraars
verliezen rechtszaak
De rechtbank van Amsterdam heeft Stadgenoot
in het gelijk gesteld in een zaak tegen negen
bewoners die weigerden hun gaskachel of gashaard te laten vervangen door een CV-installatie
met HR-ketel. Die open verbrandingstoestellen
kunnen gevaarlijk zijn voor de mensen zelf en
hun buren. De bijbehorende huurverhoging
vond de rechter ook redelijk.

Volg ons ook op Twitter: @stadgenoot

Of ‘like’ onze Facebookpagina:
www.facebook.com/stadgenoot
Gratis en voor niks!
In tijden dat het geld niet voor het oprapen ligt, is er gelukkig nog van
alles te doen voor € 0. Ga eropuit. Dit zijn zomaar vijf internettips voor
een leuke middag of avond in Amsterdam.
Winnaar van de
Gouden Bouwsteen
Stadgenoot heeft de NUL20 Gouden Bouwsteen 2013 gewonnen.
Met 573 opgeleverde woningen zijn we de grootste bouwer van de stad.
Stadgenoot bouwde in 2013 vooral in het Scheepvaartkwartier (NieuwWest) en leverde 150 huurstudio’s op in het voormalige GAK-gebouw.
In Amsterdam Oost werden de eerste 71 woningen in Oostpoort opgeleverd. Bestuurder Marien de Langen, die de prijs ontving: ‘We hebben de laatste tijd veel bezit verkocht om weer te kunnen investeren in
nieuwe woningen. Dit jaar kunnen we de 600 wel halen, als we volgens
planning fase twee van het GAK-gebouw op kunnen leveren.’ Stadgenoot bouwt verder onder andere in de Eendrachtsparkbuurt in Geuzenveld (173 woningen), op IJburg en in Amsterdam-Noord.
GAK-gebouw
Onderdeel van het filmmuseum EYE is
The Basement, een filmische speeltuin voor
jong en oud. Met een 360° projectie van
bijzondere filmfragmenten, een filmquiz en
zelfs complete films.
www.eyefilm.nl
Zodra de lente begint, ga je een dagje
naar het eerste, echte stadsstrand van
Amsterdam. Blijburg op IJburg. Zonnen
aan het IJsselmeer.
www.blijburg.nl
Voor de kleintjes is de kinderboerderij
altijd pret en plezier. Bijlmerweide is een
kinderboerderij met kleine en grote dieren.
Je kunt er ook een huifkartocht maken.
www.bijlmerweide.nl
Live je favoriete televisieprogramma
bijwonen? Dat kan bij de VARA op het
Westergasterrein. DWDD of Pauw &
Witteman? Jij kiest. Een welkomstdrankje
is ook gratis.
www.bijwonen.nl
573
444
389
De Alliantie
4
Stadleven 1 | 2014
Stadgenoot
AM Wonen
Op Schiphol kun je een speurtocht ophalen
(indien voorradig) en doen (je kunt ‘m ook
downloaden). Op het Panorama-terras kun je
naar de vliegtuigen kijken. De Fokker 100 die
daar staat is omgebouwd tot een echte luchtvaartexperience. Zoek in Google op schiphol
plaza speurtocht en je vindt de site.
Stadgenoot
5
buurt in beeld
buurt in beeld
In de Ban van De Banne
Afslag Landsmeer is ook de afslag naar De Banne. Amsterdam-Noord. Vijf
minuten fietsen van de polder, tien minuten van de pont naar het Centrum.
Een wijk die zich voorbereidt op de toekomst. Tekst Gijs Coffeng | Fotografie Hans van der Vliet
‘Ik verveel me zo in Amsterdam-Noord’, zong
Drukwerk in de jaren ’80. Inmiddels is er ‘aan
de andere kant van het IJ’ wel wat veranderd.
Aan de oevers van het IJ, waar de pont op drie
plaatsen aanlegt, is Amsterdam-Noord zelfs hip
geworden. Het filmmuseum Eye is een trekker
van jewelste, de NDSM-werf is het nieuwe culturele centrum van de stad. Maar ook dieper in
Noord, in De Banne, wordt van alles georganiseerd, voor jong en oud.
 De Kleurenstraat is een van de vijf broedstraten. Naast de Kleurenstraat heb je in
Amsterdam-Noord ook de Muziekstraat, de
Modestraat, de Markstraat en de Theaterstraat (kijk op www.broedstraten.nl). De
vier kunstenaressen van de Kleurenstraat
zijn Frouwkje Smit, Katja van Heesch,
Sandra Claesen en Jona Dekker.
Kunstenaressen
We hebben afgesproken met gebiedsbeheerder
Kenan Uzunovic, huismeester Hans Moes en
een aantal kunstenaressen die in De Banne de
Kleurenstraat vormgeven. Zij organiseren er
activiteiten met kinderen en volwassenen om
de sociale contacten in de buurt te verbeteren,
om de kinderen van straat te halen en om de
buurt letterlijk kleur te geven.
in het buurtje hierachter. Er zijn speelterreinen, voetbalveldjes, maar kinderen laten zich
op deze eerste echte koude dag van 2014 niet
zien. Ik parkeer (gratis!) in de Klipperstraat
tegenover het voetbalveldje dat is vernoemd
naar misschien wel de beroemdste bewoner
uit deze wijk, Mario Melchiot, eind jaren ’90
de rechtsback van Ajax. Op de gevel van de flat
daarachter heeft Stadsdeel Noord een groot
doek gespannen met de tekst: ‘Schoon is heel
gewoon’.
Mario Melchiots voetbalveldje
Koffieochtenden
Als je De Banne binnenrijdt, zie je de vernieuwing van de buurt meteen. Het splinternieuwe
winkelcentrum op de kop van Banne Zuid heeft
trots op haar lichtkrant gezet dat het genomineerd is voor winkelcentrum van het jaar. In
de bibliotheek zijn voorstellingen voor peuters.
Het kantoor van huismeester Hans Moes ligt
‘Op ooghoogte gebeurt hier niet zoveel, maar
De Banne bruist’, zegt Kenan Uzunovic, onze
enthousiaste gebiedsbeheerder die graag laat
zien hoe Stadgenoot, samen met de bewoners,
deze buurt klaarstoomt voor de toekomst. ‘We
hebben ons nieuwe huismeesterkantoor ter beschikking gesteld voor buurtactiviteiten. Er
>
 De Banne werd in de jaren zestig en
zeventig gebouwd. Er staan veel zogenaamde galerij- en portiekflats met op
de begane grond vaak garageboxen.
Stadgenoot heeft hier veel woningen.
Om De Banne een aantrekkelijke,
leefbare buurt te maken en ook weer
nieuwe bewoners te trekken wordt er
veel vernieuwd en opgeknapt.
‘Deze wijk kan echt
doorstoten naar een
dikke voldoende’
6
Stadleven 1 | 2014
Stadgenoot
7
buurt in beeld
buurt in beeld
 In de buurt
Huismeester Hans Moes
De Banne grenst aan een van de leukste
historische plekjes van Amsterdam-Noord:
het vroegere dorpje Buiksloot, met zijn
prachtige rijtje oude huisjes, het statige
kerkje en de Krijtmolen, die al in 1792 hier
werd gebouwd. Wie de stad even uit wil,
is op de fiets in no time in Landsmeer en
natuurgebied ’t Twiske.
zijn hier nu koffieochtenden, naaicursussen en
meidenmiddagen’, zegt Kenan. Buurtbewoonster en jongerentherapeut Lieve Toch begint er
op vrijwillige basis met huiswerkbegeleiding.
Aandacht voor kinderen
Het kunstenaarsinitiatief dat de Kleurenstraat
startte, begon ooit in de bloemenkiosk, verhuisde toen op uitnodiging van Stadgenoot
naar een garagebox in de Klipperstraat en
heeft nu zijn onderkomen in het hoekpandje
waar ook huismeester Hans Moes zijn intrek
heeft genomen. ‘We willen bewoners mee
laten doen’, zegt kunstenares Katja van Heesch,
die onder andere een kringloopatelier organiseerde, waar van afgedankte spullen weer iets
‘We willen bewoners
mee laten doen’
Gebiedsbeheerder Kenan Uzunovic
8
Stadleven 1 | 2014
moois werd gemaakt. Ze schrijft de activiteiten
voor de komende periode in kleurrijke letters
op het raam. ‘Veel kinderen hebben niks te
doen. Ze hebben behoefte aan aandacht.’ Garagebox 71 groeide al snel uit tot een hot spot in
de buurt. Frouwkje Smit gaf er filmworkshops,
maakte een schaduwspel met de kinderen en
toverde de box om tot een kijkdoos. ‘Wat zo
leuk is, is dat kinderen van alle leeftijden en uit
alle culturen meedoen. Het enthousiasme was
er meteen. Mensen kwamen met meubelen,
kinderen gingen spontaan zelf theatervoorstellingen geven.’
Moestuin, speeltuin
In de buurt zijn de resultaten van de activiteiten zichtbaar. We doen onze sjaals om en
maken een rondje langs de moestuin, een
project van Sandra Claesen, waar bewoners
een eigen bak hebben om groenten en fruit te
verbouwen. ‘Ik heb er inmiddels twee’, zegt
buurtbewoonster en dichteres Everdina Eilander. ‘Je moet het wel bijhouden natuurlijk. En
dat gebeurt niet altijd.’ In de Klipperstraat is
een door bewoners zelf ontworpen en geregelde Avonturenspeeltuin, waar door de storm
omgewaaide boomstammen worden gebruikt
om te klimmen of the chillen. Even verderop
weer een moestuin, met een door Stadgenoot
gesponsorde waterpomp en een trappenhuis
waar Katja van Heesch zich liet inspireren tot
een vrolijk patroon van kleur en vorm.
In de lift
‘We moeten het niet mooier maken dan het
is: natuurlijk hebben we last van criminaliteit’, zegt Kenan. ‘En er is hier eenzaamheid,
sociaal isolement, armoede. Maar dat is geen
reden om niets te doen. De Banne kan niet
achterblijven. Heel Amsterdam-Noord zit in
de lift. Als straks de Noord-Zuid lijn klaar is,
worden we nog verder meegetrokken.’ Hij
wijst naar de flat aan de overkant. ‘De gevel is
net helemaal opnieuw geverfd. De portieken
lopen in kleur op van lichtroze naar bruin. Het
is meer één geheel, veel rustiger. Eindelijk die
oude corporatiekleuren eraf. We hebben de
bewoners hier bij betrokken. Ze hebben zelf
gekozen voor die kleuren.’ Hebben we nog tijd?
Dan neemt hij ons nog mee naar de Overslaghof. ‘Daar moet je echt de tegeltableaus in de
portieken bekijken. Daar zijn de kinderen uit
de buurt in verwerkt. En of je het nou mooi
vindt of niet, die tableaus worden nooit beklad.
Ja,deze buurt heeft echt potentie om een fijne
leefbare buurt te zijn. Door de mooie dingen te
benadrukken kunnen we echt doorstoten naar
een dikke voldoende.’
Mooi licht huis
De bewoners die hij vanmiddag heeft uitgenodigd zijn al in de ban van De Banne. ‘Ik kom uit
de Van de Pekstraat, nu helemaal hip, maar ik
heb hier een mooi licht huis. Mensen die bij mij
op bezoek komen zijn verrast’, zegt Frouwkje
Smit. En Lieve Toch zegt: ‘Ik woon in een wijkje
met achttien verschillende nationaliteiten. En we
kennen elkaar allemaal. Ik woon er heel fijn.’
Stadgenoot
9
de ondernemer
Wie Marjolein de Haan (34) (links op
foto) en Monique Portegies (38)
Wat oprichters MOMA
Waar oude GAK-gebouw, Bos en Lommer
Sinds 2014
Monique ‘Bedenk het beste creatieve concept voor de invulling van de plint van het
GAK-gebouw. In deze prijsvraag van Stadgenoot kwamen al onze dromen en ideeën
samen. We wilden iets neerzetten vanuit
ons hart. Misschien niet eens om uiteindelijk te winnen, maar om onze dromen
nu eens echt vorm te geven. We verhuren
deze ruimtes gedeeltelijk door, maar er
is ook een grote publieksruimte waar we
culturele dingen programmeren.’
Marjolein ‘We kennen elkaar van ons
vorige werk bij een architectenbureau.
Vanaf de eerste dag was er een klik en
deelden we altijd allerlei creatieve ideeën.
Ook over samen ondernemen.’
Monique ‘Ons concept combineert creativiteit, ambacht en ondernemen. We hebben twee verdiepingen, de beletage en
het souterrain. Het souterrain wordt het
bruisende hart, waar altijd wat te beleven
is. Hier komt het restaurant en zijn er flexwerkplekken, vergaderruimtes in verschillende settings en een workshopruimte.
Ook komt er een kleinschalige culturele
programmering in de cultuurbox. De beletage heeft een meer zakelijke invulling’.
Marjolein ‘Het is dus niet sec een bedrijfsverzamelgebouw, maar ook cultureel
centrum en horecagelegenheid. Daarom
vinden we Moderne Ondernemers Maatschappij wel bij ons passen, alhoewel
onze horecapartners nog steeds denken
dat MOMA staat voor MOoie MAnnen.’
Monique ‘Vooralsnog doen we veel met
z’n tweeën. Later zal er een duidelijker taakverdeling ontstaan. We houden in ieder geval onze individuele kwaliteiten in het oog
zonder onze creatieve match te verliezen.’
Marjolein ‘We wonen zelf al jaren in Amsterdam-West, ik woon hier zelfs om de
hoek. We geloven heel erg in de potentie
van de buurt en de bewoners en ondernemers. Bos en Lommer is een stadsdeel in
ontwikkeling waar veel staat te gebeuren.
Daar willen wij graag een bijdrage aan
leveren.’
huurverhoging 2014
‘In Bos en
Lommer gaat veel
gebeuren’
Op 1 juli 2014 gaan de huren omhoog
Voor sociale huurwoningen is de huurverhoging aan wettelijke regels gebonden. Zo
mag de huur met niet méér dan een door het rijk vastgesteld percentage verhoogd
worden, en moet de huurverhoging aangezegd zijn vóór 1 mei. De informatie in dit
bericht is dan ook alleen bedoeld voor de huurders van een sociale huurwoning.
april
7 t/m 30 april
1 t/m 31 mei
1 t/m 30 juni
1 juli
ingang huurverhoging
Bericht Huurverhoging
Tussen 7 en 30 april krijgt u van Stadgenoot de brief met de huurverhoging. Net als vorig jaar is ook in 2014 de precieze huurverhoging
afhankelijk van het inkomen. De maximale huurverhoging voor sociale
huurwoningen in 2014 is (inclusief inflatie):
4%
voor huishoudens met een inkomen
onder of gelijk aan € 34.085
4,5%
voor huishoudens met een inkomen
boven € 34.085 maar onder of gelijk aan € 43.602
6,5%
voor huishoudens met een inkomen
boven € 43.602
Het genoemde inkomen is het inkomen in het jaar 2012 (het peiljaar).
Stadgenoot krijgt van de Belastingdienst te horen welke inkomensgroep
uw huishouden valt. Let op: voor vrijesectorwoningen gelden andere
regels en huurverhogingspercentages (zie www.stadgenoot.nl).
Brief Belastingdienst
Vanaf 7 april 2014 laat de Belastingdienst huurders met een verzamelinkomen in de tweede of derde groep per brief weten dat er een inkomensindicatie aan Stadgenoot is verstrekt. Het is een indicatie op adres, niet op
naam. Er staat niet in hoe hoog het inkomen is. De brief is alleen bedoeld
om u te laten weten dat de Belastingdienst die informatie aan Stadgenoot
heeft verstrekt. U hoeft er niet op te reageren.
Bij het maken van deze Stadleven onderhandelden
Stadgenoot en MOMA nog over de laatste details.
Eind maart waren ze er bijna uit, maar was het
huurcontract nog niet getekend.
Bezwaar maken
Heeft Stadgenoot een fout gemaakt, waardoor de aangezegde huurverhoging onterecht is? Dan kunt u bezwaar maken tussen 1 mei en 30 juni 2014.
Om bezwaar te kunnen maken, gelden de volgende voorwaarden:
› De huurverhoging is hoger dan de maximale huurgrens die u met
het puntensysteem hebt berekend.
of Percentage huurverhoging is hoger dan de maximale verhoging.
of U hebt het huurverhogingsvoorstel te laat gekregen (na 1 mei).
of U krijgt voor de tweede keer binnen één jaar een huurverhoging
(dit mag alleen als uw woning is verbeterd of als u het afgelopen
jaar bent verhuisd).
U kunt bezwaar maken tegen de inkomensafhankelijke huurverhoging
(een verhoging met 4,5% of 6,5%) indien:
› De samenstelling van uw huishouden niet klopt.
of Uw inkomen in 2013 vergeleken met 2012 is gezakt tot onder een grens
uit de huurverhogingspercentages.
of U gehandicapt bent of een chronische ziekte hebt. De regels die
hiervoor gelden, vindt u op onze website (zie hieronder).
Meer informatie
Vanaf april is uitgebreidere informatie over huurverhoging en bezwaar
maken ook op onze website te vinden: www.stadgenoot.nl.
Ook bij de brief over de huurverhoging zal een uitgebreide toelichting
zitten op de huurverhoging en de manier waarop u er bezwaar tegen
kunt maken.
Tekst Wendy Dekker | Fotografie Wout Jan Balhuizen
10
Stadleven 1 | 2014
Stadgenoot
11
reportage
reportage
‘Vroeger was dit een huis voor
alleenstaande vrouwen’
Mevrouw Spelt heeft veel zien veranderen sinds ze hier 45 jaar geleden kwam
wonen. De kleur van de gangen, haar uitzicht, de samenstelling van huurders.
Vijftig jaar na de oplevering van het Louise Wenthuis is het gebouw weer aan
het veranderen. Van binnen en van buiten wordt het flink gerenoveerd. Wij
gingen er eens kijken. Tekst Erwin Rooyakkers | Fotografie Wout Jan Balhuizen
Huismeester Jan Bulder ontvangt ons in zijn kantoortje op de begane
grond. Projectleider Rob Boomgaart is er ook bij. ‘Vroeger was dit een huis
voor alleenstaande vrouwen’, begint de huismeester. ‘Maar later kwamen
ook de heren. Het hele gebouw bestaat uit 117 zelfstandige appartementen, van gemiddeld zo’n dertig vierkante meter. Er wonen hier nog steeds
alleen maar alleenstaande mannen en vrouwen. En sinds ongeveer drie
jaar ook studenten. Nee, geen studentenfeestjes, hier. Iedereen houdt
gewoon rekening met elkaar.’
Vrouwelijk ontwerp
We maken een rondje om en door het gebouw. We beginnen buiten. Rob
Boomgaart weet te vertellen dat het Louise Wenthuis is ontworpen door
Margaret Staal-Kropholler: ‘Zij was de eerste vrouwelijke architect in
 Waar zijn we?
Het Louise Wenthuis staat op de kop van de Wibautstraat, je kijkt
schuin uit over het Prins Bernhardplein, richting het Amstel Station.
Aan de overkant staat het gebouw waar tot 2008 het hoofdkantoor
van Renault Nederland zat. Nu zitten hier Business News Radio, het
Financieele dagblad en restaurant Dauphine.
12
Stadleven 1 | 2014
Nederland.’ Dat vrouwelijke zie je wel terug in het ontwerp, vindt Rob.
‘Sierlijke lijnen en tegelijkertijd een robuuste uitstraling. Het gebouw is
nog net geen monument. Maar de welstandscommissie heeft ons wel gezegd wat we wel en niet mochten aanpassen tijdens de renovatie. De horizontale betonnen randen aan de buitenkant bijvoorbeeld, moeten goed
zichtbaar blijven. Ook de mooie trapleuningen binnen laten we natuurlijk
zitten. Die zijn typisch jaren ’60.’
Uitbouw en meer licht
Aan de achterkant van het gebouw gaan we weer naar binnen. ‘Hier komt
straks een nieuwe entree, met een luifel’, zegt Jan Bulder. ‘We zitten hier
één verdieping lager dan de entree aan de voorkant. Dat komt omdat het
gebouw op een dijk is gebouwd. Wat hier plafond is, en één verdieping
hoger vloer, wordt voor een deel weggebroken. Zo ontstaat een soort vide,
een verbinding tussen de twee entrees. En wordt het veel lichter.’ De hoofdingang wordt ook uitgebreid, vult Rob aan. ‘Die krijgt een uitbouw, met veel
glas.’ Met de nieuwe lift gaan we naar de zesde verdieping om even van
het uitzicht te genieten. Die verdiepingen zien er trouwens allemaal min of
meer hetzelfde uit. Een ruime hal waar de liften en trappen op uitkomen,
met aan twee kanten deuren naar lange gangen waaraan alle appartementen liggen. Op de vierde verdieping ontmoeten we mevrouw Spelt. Ze is een
bewoonster van het eerste uur. We mogen even binnenkomen.
>
©Stadsarchief Amsterdam
Louise van der Pek-Went (1865-1951) heeft veel betekend voor de sociale
woningbouw. Als woningopzichter onderzocht zij de woonomstandigheden van
158 adressen in de Jordaan, wat de aanleiding was tot het eerste nieuwbouwproject voor arbeiderswoningen. Zij was in 1906 betrokken bij de oprichting
van woningcorporatie Vereeniging Amsterdamsch Bouwfonds (VAB) en werkte
aan het Amsterdams Tehuis Voor Arbeiders (ATVA) aan de Marnixstraat.
Stadgenoot
13
reportage
De pony’s nog zien lopen
Mevrouw Spelt
Viola
‘45 jaar woon ik hier al’, vertelt ze. ‘Eerst had ik een appartement aan de
achterkant. Je zag de pony’s toen nog lopen. Nu staan er allemaal hoge
gebouwen. 23 jaar geleden kwam deze woning, aan de voorkant vrij. Het
uitzicht hier is veel levendiger, veel gezelliger, dus toen ben ik hierheen
verhuisd. Een fijne tweekamerwoning met een aparte keuken en een ruime
slaapkamer.’ Als we mevrouw Spelts appartement verlaten, komt Viola,
haar overbuurvrouw net naar buiten. Ook bij haar mogen we even binnen
kijken. ‘Ik woon hier sinds mei 2012. Ik studeer aan de VU. Ik heb een
campuscontract: als ik afgestudeerd ben, moet ik verhuizen. Zo blijft deze
woning beschikbaar voor studenten.’
De renovatie vindt Viola een goede zaak. ‘Ik denk dat het heel mooi wordt.
En als het doorgaat krijgen we allemaal een individuele cv-installatie. De
overlast van de renovatie is een andere zaak. Maar daar ontkom je nu
eenmaal niet aan. Ik heb het geluk dat ik weinig thuis ben. Dat is voor
mevrouw Spelt en veel andere bewoners natuurlijk anders.’ De individuele
cv’s moeten in de plaats komen van de collectieve blokverwarming. ‘Die installatie is aan het einde van zijn levensduur’, volgens Rob. ‘Vandaar. Maar
alleen als zeventig procent van de huurders ermee akkoord gaat, mogen we
de oude installatie vervangen.’
Kunst
fietsen
1 vouw nietjes open
2 haal routekaart eruit
3 vouw nietjes terug
 Voor studenten
Sinds 2009 verhuurt Stadgenoot appartementen in het Louise
Wenthuis ook aan studenten. Een ideale plek. Het gebouw ligt vlak
bij andere studentencomplexen, zoals Casa400 en studentenwijken,
zoals de Van der Kunbuurt. In de buurt ontstaat steeds meer een studentencampussfeer. Er zijn café’s en restaurants gekomen. Populair
is restaurant Baut in het oude Paroolgebouw, even verderop.
‘Ik denk dat het heel mooi wordt’
 Het Louise Wenthuis staat op een dijk die de grens vormde van de
Watergraafsmeer, toen nog een polder met boerderijen. Eén daarvan,
De Eendracht, staat nog om de hoek langs de Ringvaart. En ook het
oude buitenhuis Frankendaal aan de Middenweg doet denken aan
de tijd dat de Watergraafsmeer nog niet was volgebouwd.
©Stadsarchief Amsterdam
14
Stadleven 1 | 2014
Uitneembare
routekaart
Beelden, objecten, monumenten. Klein en
groot, mooi of lelijk, opvallend of bescheiden.
De stad is bezaaid met kunst. Natuurlijk ken
je het monument op de Dam en het beeld van
Rembrandt op het gelijknamige plein, maar
de meeste kunst loop je waarschijnlijk straal
voorbij. Doodzonde. Want als je al die kleine
pareltjes in de stad ontdekt, kijk je met andere
ogen naar je buurt. Stadleven voert je langs
een aantal kunstwerken die Stadgenoot in
Amsterdam heeft verspreid. Van Oost naar
West, of andersom. Fiets je mee? Tekst Gijs Coffeng
Dr. Colijnstraat 710
Tussen de Bogen
Lidewijdepad
Jodenbreestraat
Bogortuin
Barcelonaplein
7
10
9
8
2
1
6
5
4
3
Scan met uw mobiel de QR-code en de route verschijnt in Google Maps
Van Rheenenstraat
van West naar Oost
Fotografie Wout Jan Balhuizen
van Oost naar West
Zandstraat 3
Vrolikstraat 331 tot 385
Sarphatistraat 410
column
1
Toen het KNSM-eiland nog een soort
niemandsland was, waar het leven van de
eerste bewoners zich vooral achter de voordeur afspeelde, ontwierp de Belgische kunstenaar Narcisse Tordoir een meebuigend
hek aan het Barcelonaplein. De vierkanten
stellen ramen voor met opzijgeschoven
gordijnen. Je kijkt als het ware naar binnen.
2
In de Bogortuin wappert een wimpel,
althans zo lijkt het. Dichtbij gekomen blijkt
het een aanwijsbord te zijn. Kunstenaar is
onbekend, maar leuk is het wel.
3
4
Langs de 140 meter lange gevel van de woningen aan de Vrolikstraat 331 tot 385 heeft
kunstenaar Erik de Lyon roestvrijstalen hemelwaterafvoeren en regenbakken geplaatst.
Het lijkt wel of ze een beetje willekeurig zijn
verspreid, maar de bakken en buizen laten
het verloop van het regenwater zien.
Voor ons pand aan de Sarphatistraat 410
staat een opvallende, kleurrijke stellage van
Maria Roozen. ‘Ogen voor het oosten’ heet
het. De bollen doen denken aan de ogen die
je overal in de Arabische wereld tegenkomt
als amuletten in sleutelhangers, ringen of
armbanden. De ogen weren het kwaad en
beschermen het goede.
5
Een vrolijke gevelsteen van kunstenares
Elisabeth Varga vind je aan de Zandstraat
nummer 3. Een ode aan de klokkenluiders
van de Zuiderkerk is het. ‘In Holland zingt
de tijd’ luidt het opschrift. Stadgenoot heeft
al eerder rond de Zuiderkerk een gevelsteen
laten inmetselen. Toen was het een historische steen van een pand dat in de jaren ‘70
werd gesloopt voor de aanleg van de metro
(nu te zien: Zuiderkerkhof 23)
6
Door naar de Jodenbreestraat. Je zou het
misschien niet direct zeggen, maar ook de
kleurengevel van dit complex in de Jodenbreestraat is een ontwerp van een kunstenaar: Kees Makkink.
7
Vijfendertig bronzen beelden hangen aan de
gevels van Tussen de Bogen, de halfronde
bedrijfsruimtes onder het spoor bij de Haarlemmerhouttuinen. Guido Geelen maakte ze
van alledaagse dingen. Hij laat daarmee het
uithangbord en de gaper herleven.
8
Aaf
Brandt
Corstius
Een bijzondere en enorme fotocollage met
als titel: ‘What will the neighbours say?’
hangt in de Van Rheenenstraat, hoek
Luzacstraat. Barend van Herpe maakte het
in 1988 en gebruikte zowel traditionele
symbolen, onder andere uit het werk van
de 15e eeuwse schilder Jeroen Bosch, maar
ook hedendaagse cliché’s uit de reclamewereld en de pers. Fototechnisch was dit een
primeur. Er bestond nog geen fotocollage
van deze omvang.
(1975) is columniste en schrijfster.
In haar vaste column in Stadleven
schrijft ze over haar leven in de stad.
9
Aan het Lidewijdepad in Nieuw West staat
sinds 2010 een zandstenen beeld van Gerrit
Bolhuis. Het stond eerst ergens anders. Bolhuis maakte het in 1946. Het is onderdeel
van veel meer van die beelden in de buurt.
10 Je
ziet ze al van verre. De enorme kroonluchters van Richard Hutten die de zogenaamde
buitenkamers van het Parkrandgebouw
in de Eendrachtsparkbuurt, Dr. Colijnstraat 710 opsieren. Het Parkrandgebouw
heeft drie van die buitenkamers, een
woonkamer,een eetkamer en een speelkamer, met lichtgevende olifantjes. Ze zijn
toegankelijk voor bewoners, maar ook van
buitenaf het bekijken waard.
Je komt onderweg vast nog meer kunstwerken tegen. Die zijn niet van Stadgenoot,
maar wel het bekijken waard. Zoals de
mooie mozaïeken in de pilaren voor de
boekwinkel aan de Sint Antoniebreestraat…
Fotografeer en win!
Fotografeer een kunstwerk uit onze stad, stuur de
foto naar [email protected]. Schrijf erbij
waar het staat / hangt / ligt. De mooiste, bijzonderste
of gekste inzending komt in de volgende Stadleven.
De winnaar ontvangt twee bioscoopbonnen.
Duur
Eigenlijk zou iedere stadsbewoner een tijdje in
New York moeten wonen. Daar heeft waarschijnlijk ook niemand een probleem mee, zo’n verplicht
verblijf in New York. Je gaat lekker alle attracties
af, je winkelt je suf, en na je verplichte verblijf ga
je weer een paar kilo zwaarder terug naar huis.
Het zou ook een ander, geestelijk, doel dienen. Na
New York heb je namelijk nooit meer het gevoel
dat je ergens te klein of te duur woont.
Ik heb er zelf een tijdje gewoond, toen ik studeerde. Voor 650 dollar huurde ik de slaapkamer
van een werkloze vrouw die zelf dan maar op een
bankje in de keuken sliep. Als ik bij mijn slaapkamer wilde komen, moest ik langs haar, slapend
op de bank. We hadden een railroad apartment, een appartement zonder gang, waar alle kamers
achter elkaar liggen. Als zij naar haar werkkamertje wilde, achterin het huis, moest zij langs mijn
bed. Waar ik in lag. Met mijn toenmalige vriend. Die sliep vaak bij mij, want zelf had hij niet eens
een kamer; hij sliep achter vier houten Ikea-kasten in de keuken van iemand in Brooklyn. Ook voor
deze plek betaalde hij gewoon huur, overigens.
Een vriendin van mij woonde een paar straten verderop in een kast. Het hielp dat ze klein van stuk
was en weinig aan bezittingen hechtte. Van een oude kartonnen doos had ze een kledingkastje gemaakt, en haar hele kamer kon ze verlichten met één tafellampje. Gelukkig zat er een daklicht in de
kast. Op de grond had ze een matrasje gelegd, en dat was het. Eten, drinken en rondhangen deed
ze in de keuken die ze deelde met haar huisgenoten.
En mensen waren serieus jaloers op die vriendin en mij. We woonden in de East Village, een begeerlijke buurt. We hadden een lage huur – 650 dollar per maand gold als laag.
Toen kwam ik terug in Amsterdam, waar mensen zeurden dan ze geen balkon hadden, of geen tuin.
Waar iedereen een eigen slaapkamer had, en vaak ook nog een eigen woonkamer en keuken. Waar
mensen van ver boven de veertig niet samenwoonden met studenten om hun huur te kunnen betalen. Waar niemand – althans niemand die ik ken – in een keuken sliep.
Sindsdien ben ik nederiger op huizengebied. Natuurlijk, ik zeur ook wel eens dat ik geen tuin heb,
maar dan denk ik gauw terug aan de kast van Iliana. Ze was er heel blij mee.
Stadgenoot
19
interview
interview
Het nieuwe huurbeleid en de Amsterdamse woningmarkt
Ronald
Gerard
Ja mits?
Nee tenzij!
Tekst Gijs Coffeng | Fotografie Jan Freriks
Directeur Ronald Paping van de Woonbond en bestuurder Gerard
Anderiesen van Stadgenoot kennen elkaar langer dan vandaag.
Hun ideeën over de Amsterdamse woningmarkt verschillen soms.
Zet ze aan één tafel en het duizelt je al snel van de percentages,
heffingen en inkomensgrenzen. We doen een poging om hun
belangrijkste ideeën in ‘onze eigen woorden’ op te schrijven.
Stelling 1
‘Daar wil ik voor
een deel wel in
meegaan’
20
Stadleven 1 | 2014
Amsterdam is te duur
Ronald ‘Amsterdam dreigt inderdaad onbetaalbaar te worden
voor de zittende sociale huurder. Die huurverhoging van vier
procent hakt erin. We hebben onderzocht dat 28 procent van
de huurders landelijk niet rond kan komen.’
Gerard ‘Het is voor ons financieel onhaalbaar om de huur
minder te verhogen. Corporaties moeten zorgen voor voldoende woningen die bereikbaar zijn voor mensen met een
bescheiden inkomen, maar de overheid bepaalt de betaalbaarheid met de huurtoeslag.’
Ronald ‘De huurtoeslag compenseert niet genoeg. En die verhoging leidt er bovendien toe dat verhuurders de maximale
huurprijs gaan vragen. Ze halen er alles uit wat mogelijk is.
Vooral gezinnen hebben er last van.’
Stelling 2
Gerard ‘Voor gezinnen die langdurig in de bijstand zitten
en een relatief dure huurwoning van tussen € 600 en € 700
hebben, gaan wij de huren niet verhogen. Maar het is waar,
wij krijgen ruimte om de verhuurdersheffing te verrekenen.
Die heffing is een forse lastenverzwaring die de overheid alle
corporaties heeft opgelegd. Daar moeten wij op reageren.’
Ronald ‘En dus moet de huurder de verhuurdersheffing betalen.’
Gerard ‘Met die huurverhoging kunnen we ongeveer de helft
van de heffing betalen. De andere helft halen we binnen door
te bezuinigen en bezit te verkopen, zoals het Paroolgebouw
en onlangs nog de Van Gendthallen. Ook hebben we onze
organisatie flink ingekrompen. Er zijn al zestig fulltimebanen
geschrapt.’
De inkomensafhankelijke huurverhoging is een goede zaak
Ronald ‘Dat vind ik dus niet. Je hebt een huur afgesproken
die elk jaar met de inflatiecorrectie wordt verhoogd. Dat
staat in je contract. Nu ga je mensen opeens extra belasten,
omdat ze meer verdienen, zonder te kijken of ze goedkoop
wonen in verhouding tot de verkregen kwaliteit. Vreemde
zaak. Ik mag toch zelf weten hoeveel geld ik wil betalen voor
mijn woning?’
Gerard ‘De inkomensafhankelijke huurverhoging is een goed
middel om scheefwonen tegen te gaan. Mensen met een
hoog inkomen die best een duurdere woning kunnen betalen,
houden nu een deel van de sociale huurvoorraad bezet. Dat
is toch raar? Door die huren te verhogen, stimuleren we de
doorstroom naar een duurdere woning en komt een sociale
huurwoning vrij.’
>
Stadgenoot
21
interview
Stelling 3
reportage
De verhuurdersheffing gaat ten koste van onderhoud en nieuwbouw
Gerard ‘Ik zei net al dat we veel bezit verkopen. Dat doen we
om meer geld te krijgen om de verhuurdersheffing te kunnen
betalen. We doen het ook om onze rol als sociale huurbaas te
kunnen blijven spelen. Onderhoud en renovatie blijven onze
hoogste prioriteit.’
Ronald ‘We hebben vorig jaar juni laten zien dat de corporaties hun energiedoelstellingen hebben bijgesteld. Naar
beneden. We moeten wel ambitieus blijven.’
Gerard ‘Stadgenoot heeft heel duidelijk uitgesproken dat alle
woningen met energielabel G, F en E worden aangepakt en
energiezuiniger gemaakt.’
Ronald ‘Maar de nieuwbouw staat stil. De productie gaat flink
terug en het tekort zal oplopen. Dus komt er nog meer druk
op de betaalbare huurwoning.’
Gerard ‘Daar wil ik voor een deel wel in meegaan. In een stad
als Amsterdam zou je vijfduizend woningen per jaar moeten
Stelling 4
bouwen. Dat lukt nu niet meer. Overigens is Stadgenoot in
deze slechte tijden wel de grootste nieuwbouwer van de stad.
Daar hebben we zelfs een prijs voor gekregen. Wat we niet
meer doen is in ingewikkelde, gemengde nieuwbouwprojecten stappen. Projecten met een winkelcentrum, een parkeergarage, woningen, waarin verschillende partijen deelnemen
en waarin we met elkaar het risico dragen. Doen we niet
meer. Oostpoort is het laatste lopende project.’
Ronald ‘Terecht, daar hebben corporaties zo veel geld vermorst. Dan zeg ik: terug naar de kerntaak, sociale huurwoningen verhuren. Meer niet. Een corporatie is geen onderneming.’
Gerard ‘En leefbaarheid in de buurten dan? Bewoners geven
alle wijken van Amsterdam een voldoende. Dat was tien jaar
geleden wel anders. Je kunt niet ontkennen dat wij daar een
flinke bijdrage aan hebben geleverd. Een huis verhuren gaat
over meer dan vier muren en een deur.’
Corporaties moeten zich richten op de laagste inkomens
Gerard ‘Dat is van oudsher onze huurdersgroep, maar de
tijden zijn veranderd. Wij kijken nu naar de stad als geheel.
Dan zie ik een grote middengroep waar te weinig woningen
voor zijn.’
Ronald ‘En dus worden veel woningen geliberaliseerd, uit de
sociale woningvoorraad gehaald. Terwijl er genoeg vraag is
naar sociale huurwoningen.’
Gerard ‘Er is ook een groot tekort aan woningen voor de
middengroepen, de inkomens die tot 800 euro huur kunnen
betalen. Wij vinden dat die mensen, doorstarters, net-afgestudeerden, jonge professionals, ook in Amsterdam moeten
kunnen wonen.’
Ronald ‘De corporaties verkleinen door liberalisering de voorraad betaalbare woningen. Dat doen ze vooral om extra huurpenningen te krijgen en de verhuurdersheffing te ontlopen. Ze
moeten zich niet richten op huurwoningen voor groepen met
hogere inkomens. Dat is iets voor de institutionele beleggers.’
Gerard ‘Wij blijven het fundamenteel oneens op dit punt.
Amsterdam is een dynamische stad, de taak van corporaties
is breder geworden. En daarbij, die beleggers richten zich niet
op die groep tot 800 euro. Die is voor hen niet interessant.
Wij vinden het bij onze taak horen om iedereen in de stad te
kunnen laten wonen.’
Ronald ‘Ik ben voor een liberalisatieverbod. Een sociale huurwoning moet een sociale huurwoning blijven.’
Gerard ‘Het is bovendien goed voor de doorstroming. Daar is
die liberalisatie ook voor bedoeld. Iemand die klein begint en
zijn eerste baan heeft, wil in de stad blijven wonen. Wij willen
dat die mensen niet gaan scheefwonen, maar willen ze ook
niet kwijtraken.’
Steuntje in
de rug
Van oudsher verhuurt Stadgenoot woningen aan
zorginstellingen en maatschappelijke organisaties.
Het huisvesten van mensen die zorg en begeleiding
nodig hebben, hoort nu eenmaal bij de taken van een
woningcorporatie. Een heel andere vorm van sociale
betrokkenheid is het sponsoren van maatschappelijke
projecten. Ook dat doet Stadgenoot, zij het sporadisch. Op de volgende pagina’s een reportage over
drie bijzondere projecten. Stichting Philadelphia is
een zorgstichting voor mensen met een verstandelijke
beperking. Marathon Wonen organiseert begeleid
wonen voor autistische kinderen die op zichzelf willen
wonen. De Daklozenkrant is er voor mensen die, om
wat voor reden dan ook, helemaal geen dak boven hun
hoofd hebben. Tekst Erwin Rooyakkers | Fotografie Jan Freriks
Van de website van de Woonbond:
De Vereniging Nederlandse Woonbond is eind 1990 opgericht.
Anno 2011 organiseert de Woonbond meer dan de helft van
alle hurende huishoudens. Dat zijn dus meer dan 1,5 miljoen
woningen! Als de stem van hurend Nederland staan wij voor
betaalbare huren, goede woningen in leefbare, veilige wijken
en voor sterke huurdersorganisaties.
www.woonbond.nl
22
Stadleven 1 | 2014
>>
Stadgenoot
23
reportage
reportage
‘Komt er een
woning vrij, dan
mag een cliënt
van ons die huren’
‘Voor een babbelkous als ik is dit het
ideale werk’
Julie (49) verkoopt voor de Albert
Heijn aan de Jan Evertsenstraat
daklozenkrant Z
Hans Elberse (58), locatiemanager
voor Philadelphia, zorgstichting
voor mensen met een
verstandelijke beperking
‘Iets meer dan drie jaar werk ik nu voor
Philadelphia. Ik herinner me een van de eerste
zakelijke gesprekken die ik toen voerde. Dat
was met iemand van Stadgenoot. Philadelphia
had in Slotervaart eengezinswoningen met
daarin een aantal woongroepjes. In de jaren
’70 en ’80 was dat mode. Tegenwoordig is het
devies: zolang mogelijk op jezelf wonen.
>> pagina 27
24
Stadleven 1 | 2014
‘Een paar dagen geleden had ik een nachtmerrie. Die was zo heftig, dat ik ervan moest
overgeven. Ik had gedroomd over een heftige
periode in mijn leven, toen ik in de Jellinekkliniek zat. Nu ruim drie jaar geleden. Ik was
cocaïneverslaafd, maar wilde ermee stoppen. Terwijl ik opgenomen was in de Jellinek,
begon mijn toenmalige man vanuit mijn huis
te dealen. Buiten mijn weten om. Een lang
verhaal kort: vanwege het dealen werd mijn
woning ontruimd en werd ik op straat gezet.
Stond ik daar, met twee Albert Heijntassen
met wat foto’s en kleren. De rest, mijn hele
inboedel, werd bij het grofvuil gezet. Mijn hart
brak die dag. Het raakt me nog steeds.
>> pagina 27
Stadgenoot
25
reportage
‘Wonen zoals ieder
ander, gewoon
midden in de stad’
Niek de Feijter (44) is voorzitter
van de stichting Marathon Wonen
‘Mijn broertje kwam hier vijf jaar geleden
wonen. Marathon Wonen bestond toen
ruim twee jaar. De stichting is in het leven
geroepen door twee moeders van volwassen
kinderen met een autistische stoornis, die
op zichzelf willen wonen. Ik ben de enige
niet-ouder in het bestuur. We huren zeven
zelfstandige woningen, waarvan zes van
Stadgenoot. Daarnaast gebruiken we een
achtste appartement als ontmoetings- en
kantoorruimte. Bijna alle woningen liggen
aan een plein in Amsterdam-Zuid, allemaal
binnen een straal van ongeveer honderd meter van elkaar. Eén woning ligt om de hoek,
aan een andere straat.
>> volgende pagina
26
Stadleven 1 | 2014
reportage
>> Hans Elberse
Philadelphia heeft
afspraken gemaakt
met Stadgenoot over
zelfstandige appartementen aan de
Willem Kloosstraat,
net aan de andere
kant van de Burgemeester Roëllstraat. Dat zijn oude woningen,
die eigenlijk gesloopt zouden worden. Alleen
was er door de crisis geen geld meer voor de
nieuwbouw die ervoor in de plaats zou komen.
In plaats van de woningen te slopen, zijn ze
opgeknapt. Ze voldoen weer aan de eisen van
deze tijd. Sinds twee jaar woont er een aantal
van onze cliënten; jongeren van tussen de 25 en
35 jaar met een licht verstandelijke beperking.
Het zijn er nu zeven, verspreid over twintig
woningen die de helft van het blok beslaan. De
andere helft is van een andere corporatie. De
afspraak met Stadgenoot is als volgt: komt er
een woning in het blok vrij, dan mag een cliënt
van ons die huren. Overigens huurt Philadelphia
‘Vanuit één woning in het
blok leveren wij de
zorg aan onze cliënten’
nog een woning in het blok: daar zit een steunpunt. Vanuit hier leveren wij de zorg aan onze
cliënten. Elke dag tussen half drie ’s middags en
elf uur ’s avonds is er een begeleider aanwezig.
Vroeger op de dag hoeft dat niet, omdat al onze
cliënten die hier in de buurt wonen overdag
gewoon werken. De begeleiding bestaat vooral
>> Julie Omdat ik nergens heen kon, ben ik
acht maanden in de Jellinek gebleven. Daarna
was er plek voor me in
Rosaburgh. Dat is een
woonvoorziening van
het Leger des Heils in
Amsterdam-Noord. Hier
kunnen dak- en thuisloze vrouwen voor langere
tijd terecht. Rosaburgh zit in een oud kloostergebouw. Op dit moment wordt het gerenoveerd en
wonen alle ongeveer veertig bewoners tijdelijk
in Geuzenveld. Het is er fijn wonen. En het is
niet ver van mijn werk; de nieuwe Albert Heijn
aan de Jan Evertsenstraat. Daar verkoop ik de
daklozenkrant. Sinds half november is dat mijn
vaste plek geworden. Die had ik eerst niet. Ik
stond weleens in de Jordaan of op Plein ’40-’45.
>> Niek de Feijter
Wij als ouders en broer
vormen het bestuur en
zorgen dat de stichting
draaiende blijft. Met
de persoonsgebonden
budgetten van de
bewoners kopen we
zorg in bij Woondroom
Zorg. Dat is een professionele organisatie die
zorg levert aan kleine wooninitiatieven zoals
het onze. De begeleiding is per persoon verschillend, net waar behoefte aan is.
De bewoners hebben met elkaar gemeen dat
ze een autistische stoornis hebben en dat ze
normaal tot hoog intelligent zijn. Mensen met
deze aandoening kunnen zich vaak moeilijk
inleven in de belevingswereld van iemand an-
ders. Ze raken snel overprikkeld en ze hebben
veel behoefte aan regelmaat. Gebeurt er iets
wat afwijkt van de normale gang van zaken,
dan is de kans groot dat ze van streek raken.
De foto bij dit interview is daar een mooi
voorbeeld van. Die kan niet zomaar gemaakt
worden. Daar is een zorgvuldige voorbereiding voor nodig. Ik ga eerst met de bewoners
praten en laat ze wennen aan het idee dat
Stadleven bezig is met een artikel over Marathon Wonen. Vervolgens maak ik een nieuwe
afspraak met de fotograaf. Heeft hij een klik
met de bewoners, dan zal hij een mooie foto
kunnen maken. Is dat niet het geval, dan zal
hij iets anders moeten verzinnen.
Dankzij Stadgenoot kunnen we onze kinderen
- en ik mijn broer - laten wonen zoals ieder
ander: gewoon midden in de stad, in een door-
‘Het is echt waar:
hoe minder mensen te
besteden hebben, hoe
meer ze delen’
Of in Zuid, maar dat was vreselijk. Het is echt
waar: hoe minder mensen te besteden hebben,
hoe meer ze delen. De daklozenkrant verschijnt
elke twee weken. Mijn doel is van elke editie
vijftig of zestig kranten te verkopen. Dat lukt
uit luisteren en praten. Heeft een cliënt een
probleem met bijvoorbeeld geld, een relatie of
op het werk? Dan helpen we hem of haar bij het
bedenken van te nemen stappen. Wat ga je eraan doen? Naderhand kijken we samen hoe het
probleem is opgelost.
We hebben trouwens nog steeds een aantal
groepswoningen in Slotervaart, onder andere
aan de Dom H. van der Laanstraat. Die huren
we ook van Stadgenoot. Hier wonen oudere
cliënten van ons, vanaf 45 jaar. Zij hebben wat
meer en andersoortige zorg nodig dan de jongere garde. Hulp bij het aankleden en wassen,
bijvoorbeeld. Hier is wel altijd iemand aanwezig, ook ‘s nachts. De begeleiding hier is tevens
achtervang voor de jongeren aan de overkant.
Als daar geen begeleider aanwezig is, kunnen
ze toch altijd iemand van Philadelphia bellen.
Wel zo prettig.’
me meestal wel. De opbrengst is mijn enige
inkomen. Mijn UWV-uitkering gaat rechtstreeks
naar mijn huur en naar een aantal schuldeisers.
Ik had een schuld van 40.000 euro. Die heb ik
over een maand of twee helemaal afbetaald.
Zonder schuldhulpverlening. Straks heb ik dus
wat meer te besteden dan 20 euro per week
plus wat ik met de verkoop van de krant verdien.
Ooit hoop ik weer op mezelf te wonen. Voor
nu ben ik erg blij met de opvang van het Leger
des Heils. Het verkopen van de daklozenkrant
doet me ook goed. Het geeft me een gevoel van
eigenwaarde. Ik ben trots op mezelf dat ik geen
geld hoef te lenen. En voor een babbelkous als ik
is dit het ideale werk. De hele dag door praat ik
met mensen.’
snee appartement. Contact met de buren is
onderdeel van de begeleiding. Mijn broer
draaide bijvoorbeeld nogal eens ’s nachts
muziek en kreeg daardoor mot met zijn
‘Ze raken snel
overprikkeld en hebben
veel behoefte
aan regelmaat’
bovenbuurman. Zijn begeleider heeft dit
goed aangepakt. Zonder overdrijven: mijn
broer en zijn bovenbuurman gaan nog net
niet samen op vakantie, maar ze zijn nu de
beste vrienden.’
Stadgenoot
27
zo woon ik
zo woon ik
‘Ik woon boven
de bomen’
Tot op de hoge leeftijd werkte Joop Staarthof, alias Joop Snor
(96) als portier in Casa Rosso. Sinds een paar jaar doet hij het
rustiger aan en geniet hij van zijn woning in Oklahoma, Osdorp.
Joop Staarthof • Reimerswaalstraat (Osdorp) •
Drie kamers • Sociale huurwoning • Sinds 1997
‘Ik woon al heel mijn leven in Amsterdam en heb er
gouden tijden beleefd. In de Spaarndammerbuurt
groeide ik op. Hier liep ik jarenlang rond met de
groentekar. Later had ik een vaste groentekraam
op de Albert Cuyp. Een fijne tijd was dat. Maar de
mooiste jaren beleefde ik bij Casa Rosso op de Oudezijds Achterburgwal. Vanaf begin jaren zeventig werkte
ik daar als portier, Zwarte Joop was mijn baas. Met
mijn grote snor was ik de publiekstrekker, waar ik erg
van genoot. De snor werd mijn handelkenmerk en
mensen noemden me Joop Snor. Gekleed in pak en met
gekrulde snor haalde ik klanten op en bracht ze naar
Casa Rosso. Met de auto en later met de boot. Dan
voer ik in kapiteinspak over de grachten de hele stad
door en kwam ik de meest bijzondere mensen tegen.
We werkten niet alleen in Amsterdam. We trokken met
de club door heel Nederland om shows te geven in
theaters. Wat een mooie tijd was dat. Tot mijn achtentachtigste heb ik in Casa Rosso gewerkt. Nu doe ik het
rustig aan. Ik ben graag thuis want ik heb een heerlijk
huis. Ik vind het echt een weelde. Mijn vorige woning
had een ouderwetse kachel en de muren waren dun
waardoor het vaak tochtte. ’s Winters had je een dik
dekbed nodig omdat het er flink koud kon zijn. Hier is
het heerlijk luxe en lekker warm. En ik heb veel ruimte.
Ik heb een heel grote woonkamer en een mooie slaapkamer. Omdat ik op de bovenste verdieping woon,
is het erg licht en ik heb uitzicht op de weilanden.
’s Avonds is het uizicht ook mooi, dan zie ik een lange
streep van lichtjes die reikt tot in de verte.
Ik ben een van de eerste bewoners van dit pand. Daarom kon ik kiezen op welke verdieping ik wilde wonen.
Ik koos de achtste omdat je hier het meeste licht heb.
Ik woon boven de bomen.
Het interieur heb ik praktisch gehouden. Eten doe ik
aan de glazen tafel. Het voorste deel van de kamer is
het zitgedeelte, hier kom ik tot rust in mijn leren stoel.
Niet alleen de woning is erg fijn, ook de buurt bevalt
me goed. Osdorp is een leuke plek om te wonen omdat
je hier ruimte hebt. En inmiddels kennen de mensen in
deze buurt mij ook als Joop met de Snor.’
Wilt u ook vertellen over uw woning? Mail naar
[email protected]
28
Stadleven 1 | 2014
Tekst Yvonne Polman | Fotografie Hans van der Vliet
Stadgenoot
29
mijn werk
Maar liefst 36 jaar werkte
Conny Cia (54) bij Stadgenoot. Vorig jaar stapte
ze over naar VvE (Vereniging voor Eigenaren)
Beheer Amsterdam. Een
overstap die precies op
het juiste moment kwam.
Stadgenoot verkoopt
‘Mijn dag is pas
goed als ik
bewoners echt
heb kunnen
helpen’
Diamantjes in de verkoop
Stadgenoot verkoopt vanaf dit jaar betaalbare woningen in de Diamantbuurt. Centraal
gelegen appartementen, gebouwd in de jaren 20 in de opvallende Amsterdamse
Schoolstijl. De Diamantbuurt is de wijk rondom het Smaragdplein in Zuid, met prachtige
straatnamen als de Robijnstraat en de Saffierstraat. Namen die herinneren aan de tijd
dat hier de diamantslijpers woonden en werkten in de diamantslijperij van Asscher in
de Tolstraat. Een wijk met bijzondere gebouwen en een bijzondere sfeer.
‘Ik heb het al die jaren bij Stadgenoot prima naar
mijn zin gehad, hoor. Fijne collega’s, hartstikke leuk
werk,’ zegt Conny. Als medewerker bij de afdeling
Service Onderhoud, een onderdeel van de Technische Dienst, verzorgde ze onder andere de administratieve afhandeling van schade bij woningen.
Toch is ze heel blij met de overstap naar VvE Beheer
Amsterdam. ‘Twee jaar geleden is onze afdeling verhuisd naar het hoofdkantoor van Stadgenoot, terwijl
we daarvoor nog apart op een rayon zaten, in een
gebouwtje met zo’n 25 mensen. Op het hoofdkantoor is het een stuk drukker. Persoonlijk gedij ik veel
beter in een kleine setting, waar beslissingen sneller
worden genomen.’ VvE Beheer Amsterdam heeft nog
geen zestig man en Conny voelt zich dan ook weer
als een vis in het water.
Diamantbuurt
©Google
Ware expert
VvE Beheer Amsterdam voert voortaan het technisch
onderhoud uit aan woningen van Stadgenoot. Het
gaat dan om het onderhoud van de algemene ruimtes. Zoals een kapotte lamp in de hal, een weigerende CV of een vastzittende lift. Door haar jarenlange
ervaring is Conny expert geworden op het gebied
van onder andere schade. ‘Het werk dat ik nu doe,
verschilt niet zo veel met wat ik hiervoor deed. Wij
zorgen er bij VvE Beheer Amsterdam voor dat reparatieverzoeken worden afgehandeld. Mijn dag is pas
goed als ik bewoners echt heb kunnen helpen. Dat
vind ik het leukst aan mijn vak: het gevoel hebben
dat ik het verschil kan maken.’
Tekst Gijs Coffeng | Fotografie Hans van der Vliet
Als ik 1 dag kon ruilen met
iemand, dan was het…
Barbra Streisand. Zij zingt zo
mooi.
Amsterdam is...
alles voor mij. Ik ben een
geboren en getogen Amsterdammer.
Veel ruimte
Bij VvE Beheer Amsterdam heeft zij het gevoel iets
te kunnen bijdragen aan alle vernieuwingen en
verbeteringen. ‘Er is veel groei en veel ruimte voor
verandering. Daar hou ik van. Altijd maar hetzelfde
blijven doen? Niks voor mij!’
Tekst Wendy Dekker | Fotografie Jan Freriks
30
Stadleven 1 | 2014
Mijn mooiste prestatie
op werkgebied is…
dat ik op mijn leeftijd nog
de kans heb gekregen ergens
anders mijn carrière voort
te zetten.
Veel woningen in de Diamantbuurt worden verhuurd. Maar wanneer
huurders opzeggen, omdat zij ergens anders willen gaan wonen, komt
die vrijgekomen woning in de verkoop.
‘Het zijn heel verschillende woningen, er is voor ieder wat wils’, vertelt
Rogier Bouman van Stadgenoot. ‘Starters, maar ook jonge gezinnen
kunnen hier prima terecht. De meeste woningen zijn rond de 50 m² en
hebben twee slaapkamers, met ook nog een ruime berging op zolder.
Daarnaast zijn er grotere woningen, met drie slaapkamers. En we hebben zelfs een enkele uitschieter, woningen van rond de 100 m² met vier
slaapkamers.’
Daarom de Diamantbuurt
Deze wijk wint steeds meer aan populariteit en heeft dezelfde potentie
als de Pijp, waar het tegenaan ligt. Niet zo gek dus. De Diamantbuurt
ligt dichtbij de binnenstad, vlakbij de snelwegen en het Amstel Station.
Lopend of met de fiets meng je je zo in het uitgaansleven van Amsterdam
of bezoek je makkelijk een van de vele hippe restaurants of clubs. Dat
is exact de reden waarom Bart, een van de kopers, een woning heeft
gekocht in deze buurt: ‘Het is een betaalbare, leuke woning, met veel
leuke plekken om de hoek.’
‘Over de Diamantbuurt is veel geschreven’, vertelt Bouman. ‘In het
verleden lag er een vergrootglas op de buurt en voelden buurtbewoners
zich er niet prettig. Maar het tij is gekeerd. Elk jaar meet de gemeente
Amsterdam de tevredenheid van bewoners over hun buurt. De Diamantbuurt scoort nu maar liefst een 7,6. Bewoners zijn trots op hun buurt.’
Om de diversiteit in de buurt te verbeteren, verhuurt Stadgenoot ook
betaalbare vrijesectorwoningen.
Kijk op www.stadgenoot.nl/wonen voor
het actuele aanbod in de Diamantbuurt.
Stadgenoot
31
fotostrip
Eigen huis
Nina & Ype
colofon
contactgegevens
Hoofdredactie Pim de Ruiter
Klantenservice 020 - 511 80 00
Eindredactie Gijs Coffeng - Linea Recta
Vormgeving Milja Oortwijn
E-mail [email protected]
Website www.stadgenoot.nl
Coverbeeld Hans van der Vliet
Medewerkers Wout Jan Balhuizen, Aaf Brandt Corstius, Wendy Dekker,
Ype Driessen, Jan Freriks, Yvonne Polman, Erwin Rooyakkers, Hans van der Vliet
Drukker Lecturis
Bezoekadres Sarphatistraat 370, 1018 GW Amsterdam
Stadleven is een uitgave van Stadgenoot. Het huurdersmagazine verschijnt
Postadres vier keer per jaar. Niets uit deze uitgave mag zonder schriftelijke toestemming
van Stadgenoot worden gekopieerd en/of gebruikt. Aan de inhoud van dit
magazine kunnen geen rechten worden ontleend.
Postbus 700, 1000 AS Amsterdam

Download Report