CRACKING THE CASE Vrouwen & de inclusieve arbeidsmarkt CRACKING THE CASE SYMPOSIUM OVER VROUWEN EN DE INCLUSIEVE ARBEIDSMARKT 17 JUNI 2014 OVER MANPOWERGROUP ManpowerGroup™ (NYSE: MAN) is wereldwijd al ruim 65 jaar dé HR-expert met innovatieve arbeidsmarkt-oplossingen. Als HR-deskundigen helpen wij dagelijks meer dan 600.000 mensen met uiteenlopende vaardigheden en uit verschillende sectoren aan werk. Met onze ManpowerGroup-familie – bestaande uit Manpower®, Experis™, Right Management® en ManpowerGroup™ Solutions – ondersteunen wij meer dan 400.000 klanten in 80 landen in hun vraag naar talent door integrale oplossingen te bieden voor het vinden, benutten en ontwikkelen van dit talent. De verkiezing van ManpowerGroup tot een van ’s werelds meest ethische ondernemingen van 2014 (voor het vierde jaar op rij!) en tot een van de meest gewaardeerde ondernemingen volgens FORTUNE magazine heeft onze positie als meest vertrouwde en meest gewaardeerde merk in de sector verder versterkt. Hier ziet u hoe ManpowerGroup de arbeidsmarkt voorziet van het noodzakelijke menselijk kapitaal: www.manpowergroup.nl. OVER DIVERSION Op een nieuwe manier naar maatschappelijke vraagstukken kijken. Daar houdt ons team van jonge, ervaren professionals zich al sinds 2003 mee bezig. Met de creatieve concepten die we ontwikkelen, gaan we uitdagingen in de samenleving aan. We ondersteunen overheden, bedrijven, culturele en maatschappelijke instellingen om verbinding met de samenleving te leggen en hun maatschappelijke impact te vergoten. Maar vooral pionieren we door eigen initiatieven te ontwikkelen die bijdragen aan een betere toekomst. We ontwikkelen doelgerichte aanpakken voor diversiteits- en emancipatievraagstukken, arbeidsmarktparticipatie en maatschappelijk betrokken ondernemen. In onze benadering draait alles om het verbinden van maatschappelijke ambities en het activeren van sociaal kapitaal. Met resultaatgerichte methodieken en programma’s ondersteunen wij mensen en organisaties bij het pakken van een actieve rol in een open samenleving. Meer informatie is te vinden op www.diversion.nl. Voorwoord Hoe kunnen we een nieuwe generatie vrouwen ondersteunen in het maken van bewuste keuzes over de rol van arbeid in hun leven? Over deze vraag bogen wij ons gezamenlijk tijdens het symposium over vrouwen en de inclusieve arbeidsmarkt CRACKING THE CASE. ManpowerGroup en bureau voor maatschappelijke innovatie Diversion vinden dat de arbeidsmarktparticipatie en economische zelfstandigheid van vrouwen met recht een blijvend onderwerp van gesprek is in Nederland. Het verloren arbeidspotentieel van vrouwen en de lage maatschappelijke participatie van specifieke groepen migrantenvrouwen hebben hun weerslag op de economie, integratie- en emancipatieprocessen in Nederland. Waarom Cracking The Case? ManpowerGroup en Diversion signaleren in hun werk regelmatig zorgwekkende trends op het gebied van de arbeidsparticipatie van vrouwen. Of het nu gaat om de afnemende toegankelijkheid van kinderopvang voor sommige groepen in de samenleving, de druk vanuit de sociale omgeving die vrouwen beperkt actief deel te nemen op de arbeidsmarkt, zorgwekkende cijfers rondom de economische zelfstandigheid van specifiek jonge Turkse en Marokkaanse vrouwen, het tekort aan tastbare rolmodellen voor meisjes die in hun jeugd eenzijdig te maken krijgen met traditionele rolpatronen of taboes rondom werk bij vrouwen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt. Al deze trends zorgen voor verloren talent en arbeidskapitaal dat de samenleving nu en in de toekomst hard nodig heeft. Een nieuw gesprek Wij vinden het belangrijk dat het debat over de arbeidsmarkt van - zowel allochtone als autochtone - vrouwen zich niet beperkt tot de huidige discussie over vrije keuze versus het maatschappelijk belang. Wij willen het gesprek graag ombuigen naar een brede verkenning van praktische oplossingen waarmee een nieuwe generatie jonge vrouwen én mannen die zich nu laat leiden door vanzelfsprekendheden, hun omgeving en taboes, straks bewuste keuzes kan maken over het benutten van talent. Door bruikbare oplossingen te bedenken hoe de keuze voor familie en traditie niet meer los hoeft te staan van de keuze voor werk en talent, willen wij een impuls geven aan nieuwe oplossingsrichtingen. Voor bedrijven, de overheid, het maatschappelijk veld en individuele vrouwen. Dat doen we niet alleen. Tijdens het symposium namen experts en ervaringsdeskundigen uit verschillende windrichtingen ons mee in hun visies en innovatieve oplossingen. Wij hopen dat de sprekers ook u van nieuwe inspiratie en inzichten hebben voorzien. In deze uitgave treft u een verkorte bijdrage van de achtergronden en ideeën van de verschillende sprekers. ManpowerGroup en Diversion blijven zich inzetten voor de deelname van vrouwen en meisjes op de arbeidsmarkt en blijven hierover graag met u in gesprek! Joyce Oomen, director thought leadership & innovation ManpowerGroup Kai Pattipilohy, creatief directeur Diversion Blijf met ons meepraten! #Crackingthecase 3 @Diversion_nl @MNPWR Welkomstwoord (Om)wegen naar werk prof. dr. Paul Schnabel kroonlid SociaalEconomische Raad Prof. dr. Paul Schnabel (1948) was van 1998 tot maart 2013 directeur van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP). Sinds mei 2013 is hij kroonlid bij de Sociaal-Economische Raad (SER) en is daarnaast hoogleraar aan de Universiteit Utrecht. Hij was columnist van NRC Handelsblad, het Financieel Dagblad en schrijft nog steeds columns voor het historisch tijdschrift Maarten. In 2010 ontving hij de penning van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. Het is nog maar een halve eeuw geleden dat van de gehuwde vrouwen in Nederland minder dan 5% buitenshuis werk had, bijna altijd ‘meewerkend’ in het bedrijf van de man. Nu is een ruime meerderheid van de gehuwde vrouwen aan het werk en is de arbeidsparticipatie van vrouwen in Nederland hoger dan in de Verenigde Staten en ook de meeste landen van Europa. Wel werkt de meerderheid van de vrouwen, zeker van de gehuwde vrouwen en de moeders, parttime. Dat is nergens meer dan in Nederland en dat geldt trouwens ook voor de mannen. In steeds meer Europese landen groeit het aandeel van de parttime werkende vrouwen en hoe meer parttime werk mogelijk is, hoe hoger ook de arbeidsparticipatie van vrouwen. Hoe hoger overigens ook het opleidingsniveau van vrouwen, hoe meer zij ook aan het werk zijn en ook fulltime – of bijna fulltime– werken. Juist de vrouwen die het financieel het meest nodig zullen hebben – zelf laag opgeleid en hebben meestal ook een laag opgeleide man- werken het minst. Een groot deel van de gehuwde werkende vrouwen is strikt genomen economisch niet zelfstandig, maar ze lijken daar ook niet zeer aan te hechten. Er is zeker sprake van culturele druk in de zin van ‘vanzelfsprekendheid’ om, als er kinderen zijn, niet fulltime te werken, maar afgezien van het feit dat ook veel vrouwen zonder kinderen en zelfs zonder partner de voorkeur geven aan parttime werk, is het toch de vraag in hoeverre de druk ook als drukkend of dwingend beleefd wordt. Geleidelijk neemt toch het aandeel vrouwen met een grote parttime of ook fulltime baan toe. Als gevolg van de crisis is er nu duidelijk wel sprake van een krimp in de werkgelegenheid en dat belemmert zeker ook de ontwikkeling naar meer en langer werken bij vrouwen. Desgevraagd geven in onderzoek zowel mannen als vrouwen aan dat ze vinden dat de taken thuis gelijkelijk verdeeld zouden moeten zijn. In de praktijk komt daar echter nog weinig van terecht. 4 Dagvoorzitter Peter van Ingen (1950) is als programmamaker en eindredacteur werkzaam bij de VPRO Televisie (o.a. Zomergasten). Hij is een van de oprichters van het politiek debat programma Buitenhof en was van 1997 tot 2012 ook zelf presentator. Als programmamaker maakte hij voor de VPRO diverse reportage Series waaronder VPRO Nieuws, Belevenissen, Hollands Signaal en Symposium. Samen met Frans Bromet ontwikkelde hij programma’s als Marco Polo en Veldpost waarvoor zij in 1997 een Nipkowschijf voor het beste televisieprogramma van het jaar ontvingen. Op 4 juni 2014 nam van Ingen de Ere Nipkowschijf in ontvangst voor het programma Zomergasten. Peter van Ingen programmamaker, eindredacteur Blikvoer Tijdens een blikvoersessie nemen sprekers uit verschillende windrichtingen je in maximaal 15 minuten mee in hun verfrissende blik op een concrete vraag. Scan de QR code en bekijk op het CRACKING THE CASE kanaal alle inspirerende filmpjes, interviews en meer. Aynouk Tan modejournalist en curator "Als vrouwen zich minder vaak zouden laten leiden door zogenaamde 'vrouwelijke’ eigenschappen en schoonheidsidealen waar aan ze zogenaamd moeten voldoen, zouden ze meer leidinggevende posities bekleden" Aynouk Tan (1982) kijkt als een antropoloog naar de mode. Als journalist, curator en art- director bevraagt ze welke rol kleding speelt bij de totstandkoming van onze percepties en identiteit. In haar column 'mode volgens Aynouk Tan' in het NRC Handelsblad hulde ze zich wekelijks in een andere outfit om dergelijk vraagstuk aan den lijve te ondervinden. Tan werkt ook als trendanalyticus- en communicatiestrateeg voor verschillende bedrijven en vormgevers, cureert tentoonstellingen, is als commissielid verbonden aan het Stimuleringsfonds voor de Creatieve Industrie en is gastdocent aan (inter) nationale kunstacademies en universiteiten. “Kleding en verkleden kunnen bijdragen aan het jezelf toe eigenen van karaktereigenschappen waarvan je dacht dat je ze niet zou hebben. Het spelen met identiteiten draagt bij aan gender- emancipatie op de werkvloer." 5 Gesocialiseerde keuzes Justine Ruitenberg projectleider Ministerie SZW, onderzoeker UvA “Moeders voelen zich niet ondersteund in hun loopbaan” Justine Ruitenberg (1970) is werkzaam bij de Inspectie SZW van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Zij is tevens verbonden aan het Amsterdams Instituut voor Arbeidsstudies (UvA), waar zij onlangs haar promotieonderzoek naar het arbeidsmarktgedrag van Nederlandse moeders afrondde (Socialized Choices. Labour Market Behaviour of Dutch Mothers). De uitdaging is hoe we veel meer variatie kunnen creëren in de vaak nog ‘traditionele’ rolverdeling tussen vaders en moeders. Nu werkt bij circa 70 procent van de stellen met jonge kinderen, de moeder niet of in deeltijd en de vader voltijds. Slechts circa 4 procent van de stellen heeft die rollen omgedraaid. Van alle mannen werken vaders met jonge kinderen het meeste aantal uren per week, circa 42 uur, en moeders het minst. Het is natuurlijk een taai onderwerp, want iedereen maakt toch zijn eigen keuzes? Daar moet de overheid zich vooral niet mee bemoeien. Maar als zo vaak en vrijwel vanzelfsprekend de vrouw de grootste zorgrol oppakt en haar loopbaan op een laag pitje zet, en de man bijna nooit, dan blijft de financiële en professionele ongelijkheid tussen mannen en vrouwen bestaan. Het begint al meteen na de geboorte. Zou het niet ideaal zijn als beide ouders dan een half jaar zorgverlof opnemen, grotendeels betaald? Het eerste half jaar voor de moeder, ook in verband met de borstvoeding, en de tweede helft voor de vader. Moeders kunnen na hun verlof – met een gerust hart – weer aan het werk en vaders wennen aan het zorgen. De kans is dan, denk ik, groter dat ouders na zo’n jaar de werkuren minder standaard verdelen. Meer variatie in de taakverdeling kan ook samen met werkgevers gestimuleerd worden via collectieve afspraken. Leidinggevenden kunnen vaders actiever wijzen op de mogelijkheid om in deeltijd te werken, en moeders juist meer stimuleren om zich op hun werkterrein maximaal te ontwikkelen. Uit mijn onderzoek bleek dat maar circa 15 procent van de moeders zich door haar leidinggevende ondersteund voelt in haar loopbaan. Mannen vragen om minder te gaan werken klinkt misschien vreemd in deze tijd, waarin we moeten aanpoten om de welvaart op peil te houden. Maar los van de vraag of welzijn niet meer waard is dan welvaart, zullen moeders dan waarschijnlijk meer gaan werken. Toch vraag ik mij ook af waarom we het gevoel hebben dat we alles moeten realiseren tussen ons 30ste en 45ste: carrière maken en je kinderen opvoeden. Waarom niet eerst een periode werk, zorg en opleiding afwisselen, je breed ontwikkelen, en dan vanaf je 45ste als je dat wilt, carrière maken? Dan heb je nog zeker twintig jaar te gaan. Kortom: kunnen we het levensloopbeleid nieuw leven inblazen en streven naar een omgekeerde loopbaancurve? 6 Verloren generaties of kansen voor de toekomst? De mogelijke interventies voor het oplossen van de ongelijke arbeidsmarktparticipatie van vrouwen worden vaak gezocht in twee levensfases: opvoeding en, in de latere fase van het leven, het bevorderen van kansen op de arbeidsmarkt. Er lijkt wat minder aandacht voor keuzes en selectieprocessen die spelen in het tijdvak daartussen, namelijk de periode van het hoger onderwijs. In die levensfase is de afgelopen decennia een opmerkelijke verandering opgetreden in de verhouding mannen/vrouwen: meisjes behalen substantieel betere VWO resultaten dan jongens en zijn ook in de eerste jaren van de universitaire studie succesvoller. Wijzigingen in het onderwijsstelsel, het studiehuis op de middelbare school en de toenemende universitaire selectie op cijfers, lijken daaraan in combinatie bijgedragen hebben. In sommige faculteiten bedraagt het percentage vrouwen al meer dan 75% en dat zal ongetwijfeld binnen 10 jaar doorwerken op de arbeidsmarkt: in 2025 zullen er in (grote) meerderheid vrouwelijk rechters en artsen werkzaam zijn. Een generatie jongens dreigt verloren te gaan. Een tweede opmerkelijke trend gaat hieraan parallel: de arbeidsmarktoriëntatie is in het Nederlandse onderwijs nooit groot geweest, zeker niet universitair, maar dat is de afgelopen decennia zo mogelijk nog verminderd door de enorme toestroom van deelnemers aan het hoger onderwijs die (nog) geen duidelijk arbeidsdoel hebben. De waarde die gehecht wordt aan een universitair diploma weegt zwaarder dan een scherp idee over de latere carrière, en er is opmerkelijk vaak een gebrek aan visie op het doel van de verworven kennis of motivatie om de kennis te gebruiken. Bert van der Zwaan rector magnificus Universiteit Utrecht “De universiteit heeft een dubbele opdracht” “Bert van der Zwaan (1952) werkte, na het voltooien van zijn studie geologie, achtereenvolgens aan de Universiteiten van Utrecht en Nijmegen. Hij was hoogleraar Biogeologie, Decaan en is sinds 1 april 2011 rector magnificus van de Universiteit Utrecht” De universiteit heeft dus een dubbele opdracht: het bieden van gelijkwaardige kansen aan jongens en meisjes door een betere inrichting van het onderwijs en van de selectiesystemen, en het ondersteunen van de vaak zeer impliciet verlopende keuzeprocessen richting arbeidsmarkt. Ten aanzien van het eerste probleem dienen VWO en hoger onderwijs zich minder te richten op keuzevrijheid, en meer op zelfdisciplinering, focus en leren studeren. Maar ook door het accent te verschuiven naar het ontwikkelen van zelfstandige visie en durf. Het tweede probleem moet het hoger onderwijs aanpakken door effectieve “Career Centers” in te richten waarbinnen studenten zich scherp bewust worden gemaakt van hun mogelijkheden en de weg gewezen wordt, eventueel via aanvullende training, hoe ze hun talent kunnen benutten en bewuste keuzes maken over hun loopbaan. De Universiteit Utrecht gaat deze “Career Centers” in 2015 breed uitrollen in de hoop daarmee vrouwen en mannen effectiever dan nu te laten participeren op de arbeidsmarkt van toekomst. 7 Een lange - maar uitdagende - weg Marry de Gaay Fortman advocaat- partner Houthoff Buruma "Vrouwen, zorg goed voor jezelf" mr. Marry de Gaay Fortman (1965) werkt sinds 1988 als advocaat bij Houthoff Buruma. Sinds 1997 is zij partner bij het kantoor. Marry combineert deze functie met het voorzitterschap van VNO-NCW Metropoolregio Amsterdam, de Amsterdam Economic Board en een aantal commissariaten: MVO Nederland, VGZ, GVB en ICCO. Bij de European Women in Business Law Awards 2011, is Marry genomineerd voor 'Best in Corporate Governance'. Het thema over vrouwen en de inclusieve arbeidsmarkt is uiterst relevant en biedt kansen en mogelijkheden voor alle betrokken partijen, maar dan moeten betrokkenen het thema als zodanig ook willen onderkennen. In Zweden - op vele fronten voor Nederland toch een land met een voorbeeldfunctie - is 75% van de vrouwen economisch zelfstandig. In Nederland is dit percentage slechts 48%. Hopelijk zet dit simpele feit velen; werkgevers, werknemers maar ook individuen behorend tot de doelgroep aan tot actiebereidheid en tot nadenken. Er is nog een lange maar uitdagende - weg te gaan. Op hoofdlijnen zijn daarin de volgende rollen van betrokkenen te zien. Vrouwen: Let op uw valkuil, toon lef Vanuit de eigen verantwoordelijkheid van de vrouwen zelf moet "de vrouw" ook naar zichzelf kijken. Grijp die zakelijke kans en heb het lef om naar voren te stappen in plaats van te benadrukken waarom iets niet kan. Vrouwen zijn vaak geneigd eerst perfecte omgevingsfactoren of andere zekerheden te creëren alvorens een kans te pakken. Met dit gedrag vissen zij achter het net en creëren zij hun eigen achterstand. Werkgevers: Sluit uw ogen niet voor vrouwelijk talent en wees alert op de economische voordelen die het actief inzetten van deze groep biedt Alhoewel onderzoek aantoont dat bedrijven waar meer vrouwen werken economisch gezien competitiever zijn lijkt het Nederlandse bedrijfsleven zich dit nog onvoldoende te realiseren. Ervaring leert dat evenwichtige samengestelde teams effectiever zijn. Voor meer vrouwelijke participatie is voor bedrijven een actieve rol weggelegd. Durf anders naar werk te kijken! Durf vrouwen een rol en of positie te geven op posities waar dit voorheen wellicht nog niet gebruikelijk was! En creëer mogelijkheden om jonge vrouwen een kans te geven ervaring op te doen! Een en ander niet vanuit de gedachte dat u "ook uw aandeel neemt" in het oplossen van een "maatschappelijk probleem" maar omdat uw bedrijf er baat bij heeft. Overheid: Stop stigmatisering en gebruik opleiding en voorlichting optimaal Het is bekend dat gedrag van individuen sterk wordt beïnvloed door cultuur en opvoeding. Het is van belang dat vrouwen vroegtijdig wordt geleerd dat zij te allen tijde invloed hebben op hun eigen toekomst en hun eigen keuzes daarin kunnen maken. Ook de keuzevrijheid om een opleiding te volgen en daar vervolgens iets mee te doen. Onderwijs en voorlichting kunnen hier een cruciale rol in spelen. Het thema moet vanuit de kracht en verantwoordelijkheid van het individu worden benaderd en niet vanuit een overheid die een helpende hand of vangnet biedt voor het "hulpbehoevende individu". Het stigmatiseren van doelgroepen werkt vaak contra- productief. 8 Anneke Westerlaken directeur CNV Jongeren “Iedereen verdient gelijke kansen op de arbeidsmarkt” Als directeur van CNV Jongeren komt Anneke dagelijks de problematiek tegen van een arbeidsmarkt die niet altijd even inclusief is. Een goede arbeidsmarkt hoort inclusief te zijn. Dit houdt in dat iedereen gelijke kansen op de arbeidsmarkt krijgt. Wanneer er wordt gekeken naar de diversiteit binnen organisaties vindt Anneke dat dit nog veel beter kan. Juist de Nederlandse arbeidsmarkt zou hier al veel verder in moeten zijn. Anneke Westerlaken is sinds 2010 werkzaam bij CNV Jongeren. Daarvoor werkte zij bij verschillende instanties als begeleider van drugsverslaafde vrouwen, psychiatrisch patiënten en moeilijk opvoedbare jongeren. Vanaf 2013 is zij directeur bij CNV Jongeren. CNV Jongeren CNV Jongeren is dé jongerenvakbond van Nederland op het gebied van werk en inkomen. Zij komt op voor jongeren van 13 – 29 jaar met een bijbaan, vakantiebaan (maatschappelijke) stage, eerste echte baan (arbeidstoeleiding), vrijwilligerswerk etc. CNV Jongeren wil de sociaal-economische positie van jongeren verbeteren, door middel van projecten op thema’s die de arbeidsmarktpositie van jongeren verbetert, door persoonlijk advies bij allerlei vragen en door het laten horen van de stem van jongeren aan de politiek en de media. Frank Kalshoven (1965) is een Nederlandse econoom, ondernemer en columnist. Hij studeerde economie en rechten aan de Universiteit van Amsterdam, en promoveerde uiteindelijk in 1993 in de economie. Vervolgens werkte hij bij Elsevier, waarna hij overstapte naar de Volkskrant, waar hij in 2005 afscheid nam als adjunct-hoofdredacteur. Tussen de bedrijven door schrijft hij elke vrijdagochtend een column over economie en politiek voor de zaterdagse Volkskrant: Het Spel & De Knikkers gaat in 2014 zijn achttiende jaargang in. Samen met filosoof en psycholoog Kees Kraaijeveld richt hij in 2005 De Argumentenfabriek op. Inmiddels werken er meer dan twintig mensen. De Argumentenfabriek helpt mensen helder denken voor goede en snelle resultaten, vanuit de overtuiging dat helder denken de wereld beter maakt. De Argumentenfabriek biedt denkbegeleiding, informatievisualisatie, en trainingen en doet veel werk op het gebied van onderwijs. Eind mei is het nieuwe boek van Frank verschenen: GROEILAND. Helder denken over economische bloei in Nederland. Het boek is verkrijgbaar in de (online) boekhandel of via www.argumentenfabriek.nl/groeiland. 9 Frank Kalshoven econoom, journalist en directeur De ArgumentenFabriek “Helder denken kan de wereld beter maken” Panelleden Katinka Habermehl Reuling Katinka start haar loopbaan in 1981 bij Randstad. Na enige jaren als vestigingsmanager, wordt ze begin jaren ’90 adviseur op het gebied van outplacement en loopbaanadvies. In 1995 richt ze samen met 2 partners Converge op, een adviesbureau op het gebied van Human Capital Solutions (instroom/doorstroom en uitstroom). Na de verkoop van Converge wordt Katinka gevraagd als interim directeur voor Unique Nederland (onderdeel van het beursgenoteerde bedrijf USG People), gevolgd door diverse algemene directiefuncties bij USG People. November 2012 maakt zij de overstap naar Partou kinderopvang, als voorzitter van de raad van bestuur. Met zo'n 340 vestigingen en 3800 medewerkers is Partou één van de grootste kinderopvangorganisaties van Nederland. Serdar Ucar werkte tijdens zijn studie als juridisch medewerker op een notariskantoor in Amsterdam. Daar ontdekte hij dat hij het werken met mensen uitdagender vond dan dossiers te behandelen. In 2012 maakte hij van instituut FORUM een overstap naar het bedrijfsleven. Serdar is bij de Nederlandse Spoorwegen verantwoordelijk voor het diversiteit & inclusiebeleid van de spoorvervoerder. NS heeft 31.500 medewerkers, het aandeel vrouwen in de gehele NS-organisatie is ca. 29%. Binnen haar huidige beleid richt NS zich op drie focusgroepen; vrouwen, niet-westerse allochtonen en mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Serdar gelooft in een bedrijfseconomisch verantwoorde aanpak van diversiteit & inclusie vanuit de toegevoegde waarde van het vraagstuk aan de organisatie doelstellingen. Hasna El Maroudi Serdar Ucar Hasna El Maroudi is journalist, schrijfster en heeft thuis een ongebruikt BA-diploma modevormgeving aan de muur. Taal is haar grote liefde. Wanneer ze aan het werk is schrijft ze het liefst geslepen opinies voor Joop.nl, maar ook voor emancipatie platform Jeanne.nu schrijft ze scherpe stukken over bijzondere en sterke vrouwen. De missie van Jeanne.nu is om zoveel mogelijk mensen te inspireren en te prikkelen. Het wil mensen aan het denken zetten en de discussie voeden over de positie van de vrouw in de Nederlandse samenleving. In haar vrije tijd schrijft ze ook. Zo werkt ze momenteel aan haar debuut. In deze non-fictie roman reist Hasna op eigen houtje Marokko door, op zoek naar haar Marokkaanse familiegeschiedenis. Met ongekende Rotterdamse doortastendheid gaat ze te werk en neemt ze geen blad voor de mond. 10 Experts van Diversion en ManpowerGroup Khadija (1985) is als manager emancipatie en maatschappelijke participatie bij Diversion verantwoordelijk voor de ontwikkeling van praktische methoden voor het activeren van sociaal kapitaal. Hierbij richt zij zich specifiek op programma’s voor overheden en werkgevers op het gebied van diversiteit en jeugdwerkloosheid, met speciale aandacht voor de obstakels die (jonge) vrouwen tegenkomen bij het vormgeven van hun loopbaan. Zij ziet dat het taboe rondom arbeid bij vrouwen veel groter is dan vaak wordt aangenomen. Veel jonge vrouwen die het goed doen in het onderwijs, overwegen geen serieuze carrière omdat andere vrouwen in hun omgeving dit ook niet doen. Dit ziet zij nog sterker bij migranten vrouwen. Een zorgwekkende trend: het zorgt namelijk niet alleen voor verloren arbeidskapitaal, maar het belemmert ook het bouwen aan een inclusieve arbeidsmarkt waarin vrouwen een belangrijke rol voor zichzelf weggelegd zien. Vrouwen kunnen hierbij belangrijke belemmeringen zelf wegnemen, volgens Khadija: “Met je sociale omgeving en werkgever in gesprek gaan in plaats van uit te gaan van onuitgesproken verwachtingen én het actief opzoeken van rolmodellen die voor dezelfde lastige keuzes hebben gestaan, lijken kleine stappen, maar zijn essentiële bouwstenen bij het maken van toekomstkeuzes. Maak jonge vrouwen zich hiervan bewust!”. Joyce Oomen director thought leadership & innovation “When women do better, economies do better” Khadija Bentaher manager emancipatie en maatschappelijke participatie “Spreek jonge vrouwen aan op hun eigen rol bij het maken van bewuste keuzes” Joyce (1969) heeft zich de afgelopen jaren vanuit ManpowerGroup beziggehouden met het zoeken naar praktische oplossingen voor fricties op de arbeidsmarkt. Als director thought leadership & innovation is zij verantwoordelijk voor het vinden van antwoorden op vragen over de veranderende wereld van werk. In die veranderende wereld van werk zijn mensen de belangrijkste sleutel tot het succes van organisaties. Om zich heen ziet zij dat veel talent wordt verspild doordat het niet of onvoldoende wordt benut. Dat geldt zeker ook voor het talent van vrouwen. Een belangrijke sleutel om dit tij te keren ligt wat Joyce betreft bij vrouwen zelf. Zij mogen zich vaker de vraag stellen waar hun potentieel ligt en op welke manier zij hun talent kunnen en willen benutten. Niet omdat het van wie dan ook zou moeten, maar omdat werk voor henzelf een belangrijke invulling van hun leven is. Werk biedt immers, naast economische zelfstandigheid ook een sociaal netwerk en ontwikkeling. Voor organisaties, economie en maatschappij zijn de kwaliteiten die vrouwen mee brengen meer dan welkome bijvangst. Vrouwen kunnen zoveel waarde toevoegen in organisaties. Want zoals Christine Lagarde, Managing director van het IMF het zegt; “when women do better, economies do better”. 11 Twitter mee via #Crackingthecase W manpowergroup.nl W diversion.nl @MNPWR @Diversion_nl manpowergroup-nederland DiversionNederland
© Copyright 2024 ExpyDoc
