Akuut extra 8

Hitlers Arts: Theodor Morell
Weekblad van de vzw Medica * Verschijnt wekelijks * gratis * 1300 exemplaren
www.medica.be * Brusselsestraat 246 * 3000 Leuven * foon 016/206869
[email protected] * VU:Victor Mazereel * Wagenweg 5, 3000 leuven * 0475 21 14 36
Theodor Morell
Theodor Morell, geboren op 22 juli 1886
had aan het begin van de jaren ‘30 een zeer
populaire praktijk in Berlijn. Hij behandelde daar de beau monde van de wereld. Tot
zijn patiënten behoorden de kroonprins van
Duitsland, de koning van Roemenië en vele
andere belangrijke figuren uit binnen- en
buitenland. Maar hoe meer macht de nazi’s hadden, hoe meer patiënten hij verloor.
Hij had namelijk een te joods uiterlijk met
zijn donkere huids- en haarkleur. De eeuwige opportunist Morell besloot hierop zich
aan te sluiten bij de NSDAP (de nazipartij)
waarop de patiënten weer begonnen toe te
stromen. Maar dit was niet genoeg voor
Morell. Hij wilde namelijk nog een andere,
belangrijkere patiënt strikken, Hitler zelf.
Hij ving geruchten op van zijn patiënten,
die ook bij de NSDAP zaten, dat Hitler last
had van maagkrampen. Hij gebruikte deze
contacten in 1936 om voorgesteld te worden aan Hitler en raadde hem een behandeling aan. Het middel was Mutaflor, een middel bestaande uit bacteriën die opgezuiverd
waren uit de faecies van gezonde mensen,
meerbepaald soldaten. Het doel was om de
darmen te vullen met goede bacteriën zodat
de slechte, die de krampen zouden veroorzaakt hebben, verwijderd zouden worden.
Wonder boven wonder werkte het middel en Hitler nam Morell aan als zijn arts. In
1941, twee maanden na de invasie van de Sovjet-Unie, werd hij met spoed opgeroepen
door Hitler. Hij was draaierig en hij voelde zich slecht. De Sovjet-Unie was sterker
dan verwacht en Hitler was woedend op zijn generalen. Om Hitler te kalmeren bracht
Morell bloedzuigers toe aan de slapen van Hitler, maar dit bracht geen soelaas. Morell
ging over naar sterkere middelen. Barbituraten. Zeer gevaarlijke middelen die vandaag
de dag nog amper gebruikt worden. Hitler kreeg een desertlepel Brom-Nervacit en sliep
als een baby. Hitler begon ze chronisch te gebruiken, bijna elke dag.
Na stevig geslapen te hebben gebruikte Hitler een inspuiting van glucose om de dag te
starten. Morell geloofde niet in per orale inname van geneesmiddelen. jna alles werd
bij Hitler ingespoten. Het begon met 2 injecties per dag, maar het aantal nam snel toe.
Morell gebruikte zijn invloed bij Hitler om
een farmaceutische magnaat te worden. Hij
kocht bedrijven in de veroverde gebieden
voor een prikje of hij nam ze over toen ze
‘Arisch’ gemaakt werden. De bedrijven
bevonden zich vooral in Hongarije, Tsjecho-Slowakije en Duitsland. Hij haalde
deals binnen voor het verspreiden van vitaminesupplementen onder de soldaten alsook luizenpoeder. Het enige probleem was
dat de oorlog niet de goede kant uit ging.
De Duitsers begonnen terrein te verliezen.
Hitler hield zich sterk in het openbaar, maar
werd als triestig omschreven door zij die
hem omringden.
Op 17 December 1942 schreef Morell dat Hitler zegt dat hij geplaagd wordt door de
ene zorg na de andere. Voor morele steun begon Hitler zich meer en meer naar Morell
te keren, ée naar zijn medicatie.
In 1943 zag Morell de snelle verslechtering
van de toestand van Hitler. Morell besloot
om meer en sterkere medicijnen toe te dienen. Hij schreef Eukodal (oxycodon) voor,
een opioïd, tegen de pijn in Hitlers maag.
Dit was één van de 13 medicijnen die hij
toegediend kreeg. Zo ook een extract van
stierensperma om Hitlers testosteronniveau
te verhogen. Dit werd vaak gegeven aan
Hitler toen hij met Eva Braun was op het
Berghof. Pervitine (methamfetamine, meth)
kreeg Hitler ook toegedient tijdens zijn bezoek aan Mussolini. Cardiazol en Coramine, 2 stimulantia, staan ook op het lijstje.
Het zijn 2 stoffen die een persoon gespannen en angstig maken, dus gaf Morell nog
meer sedativa. Hitler stond op een ongelofelijke cocktail aan medicatie.
In 1944 werd de situatie van Duitsland hopeloos en dus ook die van Hitler. Zijn ECG
begon afwijkingen te vertonen door coronair lijden. Hitler werd een oude man.
Op 20 Juli 1944 werd er een aanslag op het
leven van Hitler gepleegd. Hij overleefde
het, maar tegen een prijs. Zijn trommelvliezen waren gescheurd, zijn handen waren
verbrand en hij had wonden aan zijn benen.
De pijn was immens en de medicatie moest
nog harder opgeschroefd worden. Hitler
was een menselijk speldenkussen geworden
door de vele injecties. Morell werd door rivalen beschuldigd Hitler te hebben willen
vermoordden, omdat er in een middel tegen
winderigheid strychnine zat. Hitler, echter,
vertrouwde Morell zonder vraag en gooide
Morells rivalen uit zijn entourage.
In 1945 liep alles op zijn einde. Het leger
van de Sovjet-Unie had Berlijn omcirkeld
en begon aan de laatste slag. Hitler was een
wrak. Hij had maagproblemen, hartproblemen, een verhoogde bloeddruk en daarnaast
vertoonde hij de symptomen van de ziekte
van Parkinson. Hij bewoog traag, was stijf,
had een zwakke stem en een rusttremor. De
laatste beelden van Hitler laten deze verzwakte toestand duidelijk zien. Hij begroet
kinderen met zijn rechterhand en houdt zijn
linkerhand achter de rug terwijl deze hevig
trilt.
Morell zag dat alles verloren was en verzoekt Hitler om ontslag. Op 22 april kreeg hij
dit waarop hij Berlijn verliet aan boord van het laatste vliegtuig dat de stad uitvloog. 2
jaar later stierf hij aan een beroerte.