27-03-2014 BSM 1 neemt revanche op

27-03-2014 BSM 1 neemt revanche op nederlaag in Vogelenzang.
De thuiswedstrijd van het vlaggenschip van BSM tegen Vogelenzang was voor de voetbaltak
van BSM genoeg reden om er een hele happening van te maken. Er stonden voorafgaand aan
die wedstrijd voetbalpotjes tussen oud selectieleden van beide verenigingen en F pupillen op
het programma. De wedstrijd tussen de beide eerste elftallen van onze verenigingen, een
echte derby in onze vijfde klasse, was meteen ook de wedstrijd van de week voor ons
onvolprezen ‘Haarlems Dagblad’, dat op maandagochtend met een groot verslag uit zou
pakken.
Voor de aftrap van de oudgedienden serveerde men een uitgebreide en zeer smakelijke
brunch voor spelers van beide ploegen. Daarbij was het bestuur van Vogelenzang ook
uitgenodigd, alsook enkele ereleden/leden van verdienste van de S.V. Vogelenzang.
BSM voorzitter Andries van Roozen had een welkomstwoord paraat, met een dankzegging
aan initiator Gé Duwel, Chiel v.d. Linden (hiervoor drie dagen in touw geweest om het in de
kantine allemaal goed te regelen en natuurlijk voor de dames die tijdens de maaltijd service
verleenden. Andries mag terecht trots zijn op de renovatie van de kantine, de nieuwe opgang
naar de kantine, het buitenterras voor de ingang van de kantine, de kleedkamers, de
toiletgroep beneden bij de kleedkamers, het ballenhok en de ruimte voor het
wedstrijdsecretariaat. Voor volgend seizoen staat de ingebruikname van een kunstgrasveld
gepland. Andries sprak ook de verwachting uit, dat tegen die tijd de palen en deklatten van
de beide doelen op het eerste veld weer wit zullen zijn. Op onverklaarbare wijze bleken die
namelijk overnacht een oranje kleurtje te hebben gekregen.
Bij oude gedienden van BSM kwamen Rene Mooren, Rob Geevers, Dik Smit, Martijn van
Kampen, John Teeuwen, Sjaak Meiland, Reinier Jobse, Iwan Knopper, Ted Lammerse, Ruud
Dorf, Hans Wubbe, Hans Jansen en Rik Tol in het veld.
Vogelenzang had de beschikking over Kees van der Raad, Arthur Wildschut, Thijs van
Haaster, Jan van Haaster, Dave Roelen, Ed van Aken, Sander Teeuwen, Ron Gorter, Tony
Waasdorp, Harold Zantvoort en Rob Rolvers (keeper).
Scheidsrechter Ton van Dirven floot om 12.30 uur voor het begin van de wedstrijd. Min of
meer vanaf de aftrap lobde ‘mister Vogelenzang’, Sander Teeuwen vanaf een paar meter
voor het strafschopgebied de bal over de keeper van BSM in de goal, daarmee zorgend voor
de 0 – 1 op het elektronische scorebord. Hij ging na een minuut of vijf op herhaling, maar dit
keer ketste zijn boogballetje via de lat weer in het veld. Na tien minuten moest aan
Vogelenzang kant Harold Zantvoort met een hamstringblessure het veld verlaten. Harold was
die ochtend al vroeg met zijn uit Limburg vertrokken om op tijd in Bennebroek te zijn. Het
plankgas geven bleek waarschijnlijk toch teveel spanning op de spieren te hebben
veroorzaakt. Zoals een goede buurman betaamt, leende BSM ons een speler, zodat er met elf
tegen elf gespeeld kon blijven worden. Die BSM speler heet Hans Wubbe en hij kon na afloop
wel zeggen dat hij met 1 – 0 gewonnen had. In de stand kwam namelijk geen verandering
meer. Vogelenzang speelde het slim, timmerde het dicht over de as van het veld en liet
alleen aan de zijkanten wat ruimte over. Dat scheelde heel wat te lopen meters. Vooral in de
tweede helft deed BSM alles om de gelijkmaker op het bord te krijgen. Schoten uit alle
hoeken en gaten op de goal van Vogelenzang misten echter precisie, of waren een prooi
voor Rob, al moest hij wel met een voetje ultiem redden. Ragfijne combinaties en één keer
raken voetbal brachten voor de groenen ook geen uitkomst. De eind pass kwam niet aan.
Aan de Vogelenzang kant was Sander nog een keer dicht bij een doelpunt, maar de lat bracht
opnieuw redding voor BSM.
Rond half twee was het de beurt aan de F3 van BSM tegen de F van Vogelenzang. De F3 van
BSM is dit seizoen al najaar kampioen geworden met 33 punten uit 11 wedstrijden (in de
zesde klasse) en 124 doelpunten voor en 7 tegen. Dat zijn bewonderenswaardige cijfers. De
ploeg staat er wat betreft de voorjaarstitel in de vijfde klasse ook goed voor. Ze staan weer
bovenaan (19 punten uit zeven gespeelde wedstrijden), met volgens de BSM leiders
Vogelenzang op een mooie tweede plaats.
BSM F3 speelde met Guus Wubbe, Guus Arxhoek, Job Schildt, Mitchell Dobbe, Jake Akbar,
Tijn Jaegers, Alexander Sinke, Cas Giesberts, Niall de Goede en Jonas Ommering.
Vogelenzang leverde weerwerk met Zenno Dikkeboom, Stan, Teeuwen, Ward Dielissen, Ivan
Holdorp, Thomas Oolders, Ryan Linnekamp (keeper), Tamim Ahmadi en Jelte Teeuwen.
De aanwijzingen van leider Mike Linnekamp waren volgens de leiders van BSM tijdens de
wedstrijd goed te horen. Dat compenseerde dan meteen ook de afwezigheid van zijn broer
en medeleider Phil Linnekamp. Naast Phil konden van het Vogelenzang team helaas Dylan
Linnekamp, Pepijn van Aken en Siem Brouwer niet aanwezig zijn.
Stan Teeuwen volgde tijdens de wedstrijd het voorbeeld van zijn vader Sander door de 0 - 1
Binnen te schieten. BSM liet dat niet over zijn kant gaan. Niall de Goede zorgde in de eerste
helft met een geplaatst schot laag in het hoekje voor de 1 – 1. Bij een volgende goede
mogelijkheid voor BSM wist keeper Ryan knap redding te brengen. De teams bereikten met
een 1 -1 stand de rust. In die tweede helft was de eerste groet kan voor Vogelenzang. De
werd echter net naast het doel geschoten. Alexander Sinke bracht aan de BSM kant de
handen omhoog, door via Ryan (hij had de bal dus bijna te pakken) de 2 -1 te scoren.
Aan de andere kant had Ward Dielissen daarna de gelijkmaker op zijn schoen, maar hij vond
de keeper van BSM op zijn weg. Het spel golfde op en neer met kansen voor beide partijen.
Ward Dielissen zou in die tweede helft met zijn snelheid en balcontrole uitgroeien tot de
grootste plaag voor BSM. Hij scoorde de 2 – 2 en de winnende 3 - 2 treffer voor
Vogelenzang, nadat de keeper van BSM zich tussen die twee doelpunten nogmaals had
onderscheiden door zich nog een keer moedig voor een aanstormende Vogelenzanger en de
bal werpen en daarmee een tegendoelpunt wist te voorkomen.
Het was van beide kanten een wedstrijdje. Het blijft toch prachtig om te zien met hoeveel
beleving die jonge gassies (in dit geval) het spelletje spelen.
BSM sponsor en oud Vogelenzanger Jan Hein Braam was met zijn gezin ook aanwezig op
deze groots opgezette dag. Hij zit ook in de evenementencommissie van BSM. Daarom
mocht hij onder een huifje op de zuidzijde van het terras staan voor de verkoop van
etenswaren. ‘Zijn’ winkeltje buiten en de bar binnen moet goed gedraaid hebben, want er
waren honderden toeschouwers afgekomen op de voetbalkraker tussen de vaandeldragers
van BSM en Vogelenzang. In de eerste competitiehelft won Vogelenzang in Vogelenzang nog
met de nodige mazzel van BSM. Die mazzel zou Vogelenzang dit keer niet hebben. Na afloop
van de wedstrijd stond er 2 -1 op het scorebord en dat nog wel op die ene keer in al die
jaren dat ondergetekende geen enkele boodschap had aan de zin ‘de tegenstander deed zijn
sportieve plicht’.
Rond de klok van 14.00 uur kwamen de spelers van beide ploegen naast elkaar het veld op,
met aan hun hand een van de F pupillen, die in de voorwedstrijd hun kunnen hadden
getoond. Groene rookbommen rond het veld, grote knallen ook, van ongetwijfeld net zulke
grote rotjes. De machthebbers in Den Haag moeten het gehoord hebben en er onrustig van
zijn geworden, want er vloog in no time een politiehelikopter over het veld. Vogelenzang
fans roerden tot lichte irritatie van een enkele BSM kijker langs het veld (zelf gezien en
gehoord) tot het eind van de wedstrijd de grote S.V. Vogelenzang trom. Wat een entourage
om een wedstrijd te mogen voetballen.
Na het fluitsignaal voor aanvang van de wedstrijd zorgde Vogelenzang voor het eerste
gevaar voor de tegenpartij. Kevin van der Raad, zette in de zevende minuut voor, de bal werd
ingekopt en kon nog net door een BSM verdediger van de doellijn gehaald worden. In de 13de
minuut werd Robin net voor het strafschopgebied neergelegd. Kevin nam in kansrijke positie
de vrije schop, maar zag zijn inzet via de muur gesmoord worden. In de 20 ste minuut kreeg
Vogelenzang opnieuw op een mooie plek, recht voor de goal, kort voor het strafschopgebied
van BSM een vrije schop te nemen. Dit keer ging Nick van Nieuwenhuizen achter de bal
staan. Tot grote vreugde van alle Vogelenzangers promoveerde hij deze kans tot doelpunt.
Vanaf de aftrap probeerde BSM in een eerste echt gevaarlijke tegenstoot terug te slaan. De
gelijkmaker kon voorkomen worden door een overtreding, die één der onzen de eerste gele
kaart opleverde. De toegekende vrije schop verdween net naast het Vogelenzangse doel.
In de 24ste minuut kopte Nick in op de goal van BSM, na een strakke corner van Kevin. De bal
verdween net niet in een hoek van het doel door een naar mijn stellige overtuiging
handsballetje van een BSM verdediger. De scheidsrechter zag het niet, hij floot er althans
niet voor. Het zou in mijn ogen het eerste belangrijke breekpunt in de wedstrijd voor
Vogelenzang worden. Onze ploeg ging verder achteruit uit voetballen, hetzij een bewuste
keuze, hetzij daardoor gedwongen door de tegenstander. Meer en meer werden er lange
ballen gespeeld op onze op zich wel snelle spitsen. De beslissende laatste bal voor het
kunnen schieten op de goal kwam echter niet meer aan. Kort voor het rustsignaal kon
Dennis Kleverlaan kort voor onze doellijn koppend redding brengen.
In de tweede helft viel Vogelenzang voetballend ver terug en dat zal zeker geen bewuste
tactiek zijn geweest. In de allereerste minuut na de hervatting moest onze Michiel de Boer al
reddend optreden. Het zou een serieuze waarschuwing zijn voor de bedoelingen van BSM,
dat steeds meer druk op onze verdediging begon uit te oefenen. In de 52ste minuut kon
Michiel uit een corner de bal slechts half wegwerken. Een Vogelenzanger verdediger kon de
door BSM ingeschoten bal op de doellijn nog net wegwerken. De gele kaartjes begonnen als
rijpe appeltjes uit de scheidsrechtelijke boom te vallen. Gezien het beeld van de wedstrijd en
de ernst van overtredingen had dat m.i. echt wel wat minder gekund, maar misschien zie ik
dat verkeerd, omdat die kaarten veelal (dacht ik) aan onze kant terecht kwamen en ik kan
niet helemaal uitsluiten, dat ik toch niet helemaal objectief ben.
De opbouw naar voren liep bij Vogelenzang niet meer. In de 62ste minuut was Michiel
kansloos op een kopbal in de rechterhoek, na en voorzet vanaf de linkerkant: 1 – 1.
BSM bleef druk op de ketel houden. Een hard afstandsschot kon Michiel kort na de
gelijkmaker nog weg boksen. Coach Stefan Matthijsse bracht kort na elkaar drie
wisselspelers in. Christoph voor Jerry, Lennart voor Dave en Bob voor Dennis. Ook die
wissels brachten de rust in het team en de voetballende oplossing helaas niet meer terug.
In de 73ste minuut vloog een schot van BSM net naast. Zeven minuten later was het dan toch
raak voor BSM (2 – 1). De scheidsrechter zag daarbij helaas een direct daaraan voorafgaande
overtreding op Dick over het hoofd. BSM probeerde de nekslag toe te dienen. Michiel bracht
in 83ste minuut opnieuw redding door een bal via de lat weg te tikken. Kort voor tijd kreeg
Vogelenzang in die tweede helft de enige kans op de gelijkmaker. Een loepzuivere voorzet
van Lennart vanaf de linkerkant kwam op kophoogte bij de tweede paal terecht. Bob slaagde
er jammer genoeg niet in de bal tussen de palen te knikken. Het slotakkoord was daarna
voor BSM, dat een doelpunt in blessure (terecht) zag afgekeurd.
De ontlading onder de spelers en fans van BSM was groot. Een deel van het publiek
bestormde het veld en de overwinnaars. Het leek wel of een kampioenschap behaald werd en
het geeft dus ook aan hoeveel emotie de derby oproept.
Nuchter gesteld kunnen we zeggen dat de troostrijzen dankzij de overwinningen van
Vogelenzang op de oud BSM en de F3 pupillen voor Vogelenzang waren. De hoofdprijs was
echter voor BSM, dat naar mijn mening verdient de overwinning pakte.
Om kwart voor vijf ben ik maar naar huis gefietst. Ik mocht nog naar een feestje. Marja de
Wit – Kleverlaan vierde vanaf 17.00 uur haar 60ste verjaardag. Het werd voor mij nog een
hard gevecht om bij die gelegenheid mijn feestneus op te zetten en te houden. Het heeft nog
lang geduurd voordat ik thuisgekomen ‘ s nachts de slaap kon vatten. Wat een deceptie die
nederlaag en dan te bedenken dat mijn teleurstelling nooit zo groot kan zijn geweest als die
van onze spelers zelf. Vogelenzang hoeft komende zondag niet aan de bak en heeft dus een
week langer de tijd om de wonden te laten helen. Dat komt misschien wel zo mooi uit in de
voorbereiding op de uitwedstrijd tegen DIOS .
DL maart 2014