t Steegje 6 - april 2014 - Stichting Vrienden van de Watersteeg

‘t Steegje
Nummer 2 2014
Magazine van en voor cliënten
van de Watersteeg
In deze uitgave o.a.:
‘t Steegje is voor €2,75

Carnaval

Taarten van de verwenzordag

Geertje stelt zich voor
te koop in de verwenwinkel
‘t Steegje
Inhoud
kwartaal 2 - 2014
Van de managers
Cliëntenraad
Vrienden van de Watersteeg
Ingekomen Post
Puzzel—Kruiswoordpuzzel
Carnaval 2014
Terugblik
Recept
Seizoenen
Verwentaart—Recepten
Wist je dat ….
Geestelijke zorg
Cliëntenvertrouwenspersoon
Inspiratie Generatie
Medewerker aan het woord
Diëtisten aan het woord
Vrijwilliger aan het woord
Verwenwinkel
Verenigingsleven
Boomgaard 8
Evenementen kalender 2e kwartaal
Oplossing puzzelpagina
Colofon ‘t Steegje
1
2
4
5
11
12
16
17
18
20
22
24
25
26
30
31
32
33
34
35
36
37
Van de Managers
Op het moment van dit schrijven staan we aan de
vooravond van de gemeentelijke verkiezingen. Partijen doen hun best om de stem van de kiezer te
verkrijgen. Want, zo laat men ons weten, er valt
iets te kiezen! Natuurlijk is het niet aan ons om u
een bepaalde politieke voorkeur voor te leggen,
echter het is overduidelijk dat de gemeente een
andere rol heeft/krijgt in de toekomst. De veranderingen in de WMO, AWBZ en Zorgverzekeringswet
maken dat de samenwerking tussen zorg- en welzijnspartijen én de gemeente van groot belang is.
Een samenwerking die in ‘het Veghelse’ gelukkig al
vele jaren op zeer goede voet leeft. En die –omdat
alle partijen daarin geloven– ook zeker op goede
voet verder zullen gaan.
Want de veranderingen in de zorg (de transitie zoals het chique wordt genoemd) treft iedereen. Wat
niet wil zeggen dat het per definitie altijd slechter
wordt, integendeel, de Watersteeg ziet kansen!
Door de verschuivingen in de zorg komt de cliënt
en zijn netwerk op de eerste plaats. Gelukkig, want
het draait om u! Een cliënt die vanaf thuis komt
wonen of revalideren bij de Watersteeg, heeft al
een prachtig netwerk thuis opgebouwd. Alles draait
meestal goed, samen met familie, buren, vrienden
en kennissen. Immers, over het algemeen helpen
we elkaar vooruit. Waarom zou dat dan veranderen
op het moment dat men (tijdelijk dan wel permanent) verblijft in de Watersteeg? Wij gaan graag
samen met u bekijken óf en hóe we uw netwerk
kunnen blijven benutten in uw nieuwe woon- revalidatiesituatie. Dat is een mooie ontwikkeling die
we steviger uit willen rollen en een goed gevolg van
de landelijke veranderingen; we mogen (nog) meer
gaan participeren!
We denken dat als volgt te gaan doen: daar waar
het kan, gewoon doen! En daar waar het ‘even niet
kan of onhandig is’, andere manieren zoeken. Hoe
dan ook : samen zoeken naar oplossingen is dé manier!
Er wordt heel veel geparticipeerd door onze vrijwilligers van de Watersteeg. Een vrijwilligerskorps van
ruim 180 mensen staat dagelijks klaar om er samen
met de professionals voor te zorgen dat u van een
fijne dagbesteding kunt genieten! Zoals bekend is
het verenigingsleven enigszins gewijzigd in vorm.
Dit heeft er voor gezorgd dat we meer ruimte krijgen om de inhoud te verbeteren. En dat merkt u!
Wij krijgen heel veel positieve reacties van u als gebruiker en dat wordt enorm gewaardeerd! Mocht u
suggesties hebben om andere verenigingen/
activiteiten te ontwikkelen, laat het ons weten! Er
zijn al verschillende nieuwe initiatieven ontstaan
mede dankzij uw verbetersuggesties!
Ons team Horeca en Facilitair staat steeds vaker en
duidelijker voor u klaar. Zij doen hard hun best om
steeds meer voor u en uw familie te betekenen.
Tijdens de Open Dag van de Zorg (15 maart j.l.)
hebben zij zich uitstekend laten zien met hun mobiele keuken (!) waardoor zij in staat zijn om kleine
en grote hapjes te maken op een plek die wellicht
niet voor de hand ligt. Het voordeel van de mobiele
keuken is namelijk dat er (bijna) overal gekookt kan
worden; samen mét u of lekker vóór u! Wilt u meer
informatie hierover of over de mogelijkheden om
een catering te organiseren voor uw verjaardag of
andere heuglijke gebeurtenis, vraag het na bij de
receptie of het team Horeca en Facilitair.
Zoals u leest, is de Watersteeg volop in beweging!
Dat willen we graag samen met en voor u. Geniet
van het voorjaar en van alle mooie dingen die de
Watersteeg u biedt!
Met vriendelijke groet,
Marian Masuger & Diana Zijlmans
1
Cliëntenraad
Leden cliëntenraad De Watersteeg
De heer J. (Jos) van de Voort, voorzitter
[email protected]
Mevrouw J. (Jenny) Brenninkmeijer, vice-voorzitter en lid CCR.
vertegenwoordiger PG
[email protected]
Mevrouw J. (Jeanne) Hofstra
vertegenwoordiger PG
Mevrouw I. (Ine) van den Heuvel
vertegenwoordiger somatiek
Mevrouw M. (Margriet) Swinkels
vertegenwoordiger somatiek
Mevrouw R. (Rose-Marie) van Heumen
vertegenwoordiger somatiek
De heer H. (Harrie) van Boxmeer
vertegenwoordiger BrabantZorg Revalidatie en vrijwilligers
De heer H. (Harrie) Rovers
vertegenwoordiger BrabantZorg Revalidatie
Wij zoeken nog een vertegenwoordiger PG,
een vertegenwoordiger Somatiek en
een vertegenwoordiger BrabantZorg Revalidatie
De cliëntenraad heeft een postvak bij de receptie
2
Verslag - Cliëntenraad
Watersteeg cliëntenraad vergadering
13 januari 2014 + 11 februari 2014
De leden van de cliëntenraad willen u op de hoogte houden van hetgeen is besproken op
de laatste cliëntenraad vergaderingen.
13 januari
CQ index meting 2014 ( tweejaarlijkse cliënt-ervaringsonderzoek met betrekking tot de
zorg, woon en verblijf.) terugkoppeling eind juni.
Kosten rituele uitvaart : dit is een dienst die door BrabantZorg wordt geleverd op verzoek
van de familie.
Carenzorg: mantelportaal voor de familie, een cliëntagenda ter ondersteuning van de familie participatie.
Het toekomstige leefzorgplan (Welzijn en Zorg) biedt hierin mogelijkheden.
Rookbeleid.
Nieuw verenigingsboekje.
Gastvrijheid met sterren, nieuwe beoordeling heeft in februari plaatsgevonden.
Verhoging horecaprijzen voor bezoekers.
Herstructurering van de Langedonk (uiterlijk 2018 naar een 30 km zone.)
Parkeren.
11 februari
Presentatie van de resultaten van het onderzoek ‘De Gezonde Maaltijd’.
Nieuwe klachtenregeling.
Klacht.
Vacatures cliëntenraad
In verband met het vertrek van een lid van de Cliëntenraad is er een vacature voor een
vertegenwoordiger van de PG.
Ook is er een vacature voor de afdeling revalidatie (zorg expertise).
3
Vrienden van de Watersteeg
Word nu donateur van Stichting
Vrienden van de Watersteeg!
Help ons de wensen te realiseren die onze cliënten van de Watersteeg hebben.
Help ons en word donateur. Maak uw bedrag jaarlijks over
naar Stichting Vrienden van de Watersteeg,
IBAN NL54RABO0129072540
We hebben een postvak bij de receptie. Zie onze website voor meer informatie:
www.vriendenvandewatersteeg.nl
Dank u wel!
Dankzij een Carnavaleske actie heeft Stichting Vrienden van de Watersteeg,
evenals 10 andere goede doelen, €1250 ontvangen van Sligro.
Daarvan kunnen we weer wensen realiseren.
Denkt u aan de zomermarkt op 21 juni?
Kom gezellig met vrienden en familie.
Koop een kers bij Heerenhuys in Veghel voor €20 en de opbrengst
komt te goede van onze Stichting! En de kers wordt in de boom gehangen in de centrale hal.
4
Ingekomen post
5
Ingekomen post
Vrijdag 14 februari 2014
Vanmiddag organiseerde een klas scholieren van de Mariaschool in Erp een knutselmiddag met de bewoners van
Houtwal 2 en 4 van De Watersteeg in Veghel. Het thema voor de scholieren was dementie en kennismaken met
ouderen met dementie. Centraal stond vanmiddag het verhaal van Simon, wiens opa bekend is met dementie en
ook verblijft op de Houtwal in De Watersteeg. Simon kent zijn opa als geen ander, en weet ook goed te vertellen
dat zijn opa vroeger directeur is geweest bij Van den Bosch Transportbedrijf. Simon wilde graag aan zijn klasgenoten laten zien hoe het is om een opa te hebben met dementie en hen in contact te brengen met andere ouderen
met dit ziektebeeld.
Simon, opa en oma van den Bosch.
Van te voren hebben de kinderen uit Simon zijn klas zich voorbereid op het thema Dementie samen met de juf.
Echter, tijdens deze voorbereiding werden sommige van zijn klasgenoten een beetje bang. Ze vroegen zich af of
ze wel een goed gesprek konden aangaan met ouderen met dementie, en of ze niet verkeerde onderwerpen gingen aansnijden.
De knutselmiddag begon om 14.00 in het restaurant. De kinderen waren in groepjes ingedeeld en ieder groepje
zat aan tafel met 1 of 2 bewoners.
Op tafel lagen allerlei spullen om maskers te versieren. De klas heeft alle spullen om te knutselen zelf meegenomen. Het werd een gezellige middag! Ook de bewoners hadden veel plezier.
6
Aan de ene tafel werd meer gekletst, terwijl de andere tafel meer bezig was met het maken van een kunstwerk.
Maar al met al hadden de bewoners en de scholieren een gezellige middag!
Sommige kinderen kwamen verder dan het gesprek op zich en leken in de rol van een hulpverlener te stappen. De
kinderen kwamen steeds dichterbij het aangaan van een gesprek met de bewoners en van een afstand was ook
goed te merken dat na verloop van tijd het gesprek tussen bewoner en scholier meer los kwam. Er werd gelachen en
vooral veel samengewerkt. En het eindresultaat mag er zeker wezen!
Deze mooie slinger hangt momenteel op afdeling Houtwal 2, waar de bewoners nog steeds nagenieten van hun
prestaties.
7
Ingekomen post
Hoi, ik ben Nelleke Reckers, 27 jaar, oud-Brabantzorgcollega en dit verhaal is deel van mijn project Imagine all
the people. Voor dit project werk ik 2,5 jaar in verschillende landen als vrijwilliger en schrijf ik elke maand een stukje
over mijn ervaringen. Op die manier wil ik proberen om
mensen met elkaar in contact te brengen, ze nieuwsgierig
maken en hun blikveld een beetje verruimen zodat ze zich
wat meer bewust worden van hun eigen positie in die wereld. Zo wil ik proberen de doelen van het project te bereiken: de wereld een beetje beter maken en anderen inspireren om op hun manier hetzelfde te doen.
Wil je meer weten over dit project of wil je weten wie ik
eigenlijk ben, kijk dan eens op de project-website
(tinkywong.webnode.nl) of vindt (en like!) Project Imagine
all the people op facebook!
Theoretisch gezien kunnen de mensen van de markt bij het
Subcentro terecht, een medische post vlakbij de markt waar ze
gratis zorg kunnen krijgen. Maar voor een gewone afspraak
moet je vaak uren in de wachtkamer zitten en dat betekent dat
je in die tijd niets kunt verkopen en dus niets verdient. Vier
keer in de maand dus voor wekelijks je bloeddruk meten. Nee,
dat is niet helemaal gratis.
Binnenkort gaan we met een stand op de markt werken zodat
de mensen eraan gewend raken zelf hun verantwoordelijkheid
te nemen. Maar tot het zover is, gaan we nog bij de kramen
langs om de bloeddruk te meten, informatie te geven en zonodig doktersafspraken te maken.
Clinica de la calle: en rondje bloeddruk meten op sectie kip
en Ropa B.
“Iiiik heb nergens last van hoor, alles prima in orde! En iedereen wordt maar ziek: problemen aan het hart, suiker, kanker… maar ikke niet hoor, ik voel me kiplekker!” kirt de dame
van de marktkraam waar we als eerste langs gaan vandaag.
We meten de bloeddruk van haar dochter, die gewoonlijk
tweehonderd-zoveel over meer dan honderddertig is, waar
130/80 normaal is. “Het kan zijn dat hij vandaag wat hoog is,
want ik maak me zorgen over een familielid dat erg ziek is,”
zegt de vrouw voor we de cuff rond haar arm opblazen.
“Hoge bloeddruk, kanker.. ha! Ik heb nergens last van!” hoor
ik de oudere vrouw achter de toonbank zeggen tegen niemand in het bijzonder, en ik probeer een glimlach te onderdrukken.
“Tweehonderd dertig over honderd en vijftig,” stellen we bij
haar dochter vast. “Zie je wel, ik neem echt mijn tabletten
wel, maar ik ben zo gespannen…” Ze vertelt over de klachten,
de behandeling en de ziekenhuisbezoeken van haar familielid
de laatste tijd, en we zitten een minuut of tien op het bankje
voor haar kraam te kletsen over wat haar bezighoudt. Tenslotte schrijven we haar bloeddruk op en vragen haar wanneer ze weer naar de dokter gaat, zodat we haar waarden op
papier kunnen meegeven. “Ha, dokters. Ik heb ze niet nodig,
ik voel me goed. Ha!” Gelukkig maar, één bloeddruk van boven de tweehonderd in de familie is genoeg.
Jenny met één van de patiënten (geen patiënt uit het verhaal,
met toestemming genomen en gedeeld)
8
Moeder, dochter en Jenny (geen patiënten uit het verhaal, met
toestemming genomen en gedeeld)
Intussen zijn we praktisch klaar met het ontwerpen van een
programma voor deze straat-/marktkliniek met als doel de
mensen uiteindelijk in staat te stellen zelfstandig hun weg te
vinden naar de Subcentro en hun ziekte zelf onder controle te
houden. We gingen op zoek naar Ecuadoriaanse protocollen
voor bloeddruk en diabetes. We maakten
“oficios” (samenwerkingsvoorstellen) voor de chef van de
markt, de Subcentro en het ministerie van gezondheid in Quito, met wie we nu samenwerken. We checken met de directie
van onze organisatie of ons plan in de lijn met hun doelen ligt
en we maken plannen voor het speerpunt onderdeel van het
programma: “informatie en preventie”. Bovendien ontwierpen
we een training voor vrijwilligers zonder medische kennis en
ervaring zodat het programma ook door kan gaan als wij straks
weg zijn (Jenny blijft een jaar).
Maar voorlopig dus nog even van kraam tot kraam met onze
bloeddrukmeter: bij de volgende stop doen we een bloeddruk
en Engelse les combinatie, want daar is altijd een zoon die Engels studeert op zijn vrije zaterdag, en die heel graag wil oefenen. Zijn vader vindt het leuk om ons te laten weten dat hij
zich ons herinnert. “Aaaah, Jenny, uit de Verenigde Staten! Y…
de Holanda!” Hij schudt mijn hand en vraagt verontschuldigend: “Como es?” “Nelly,” antwoord ik en ik zie zijn gezicht
opklaren bij de herkenning. “Y Nelly, de Holanda!” We meten
de bloeddruk van zijn vrouw, we vragen hoe het gaat, we
oefenen Engels en we hebben het over familie, Ecuador en de
plannen en dromen van hun zoon. Als ze zeggen dat de helft van het
werk in medische dienstverlening communicatie en
patientencontact is, zijn we zeker op de goede weg. Onze favoriete
oma stopt ons een mini-maiskolf en een stukje kip toe, we wensen
ze een goede dag en we gaan op weg naar de sectie van
tweedehands kleren.
De kraam met oma (L), vader, Jenny, moeder en zoon (R): met toestemming genomen en gedeeld
Daar wacht onze volgende patiënt. Haar bloeddruk is wat minder
hoog dan die van sommige anderen, maar ze heeft klachten die op
hartproblemen zouden kunnen wijzen. Ze had een afspraak voor
een ECG en bloedonderzoek voor vorige week, zegt ze, maar ze had
zich in de maand vergist. En nu is de volgende afspraak voor februari. Haar bloeddruk blijft hoog ondanks het feit dat haar medicijnen
vorige maand veranderd zijn.
“Let je ook op andere dingen, zoals eten en beweging?” Haar ogen
beginnen te stralen. “Oh ja, ik dans salsa! Een paar keer per week.
Wacht, kijk, zo.” Ze staat op en geeft heupwiegend een enthousiaste demonstratie, en ze pakt mijn handen om me uit te nodigen mee
te doen. Zo dansen we de salsa midden in de sectie van Ropa B, terwijl de andere verkopers glimlachend of hoofdschuddend blijven
staan kijken.
Nelly & Margareta dansen de salsa op Ropa B, met toestemming
genomen en gedeeld
“Ga een keer mee dansen, chicas!” zegt ze als we uit gedanst zijn.
Wie weet doen we dat wel een keer. En niet alleen maar voor het
patiëntencontact!
9
14-2 hebben we op de Houtwal een
Valentijnverwendag gehad. Vandaag hadden de zorgvragers op onze afdeling de mogelijkheid om
zichzelf eens lekker te laten verwennen. Voet/hand en gezichtsverzorging. In de bijlage heb ik 2 foto’s gedaan.
Met vriendelijke groet,
Jeroen Manders
BBL3 verzorgende IG
10
Puzzels - Kruiswoordpuzzel
01
02
03
04
09
10
14
15
19
24
37
28
34
38
42
18
39
43
29
30
35
36
40
44
41
45
47
Horizontaal
01 toverij
05 boomvrucht
09 totale
10 Europeaan
12 verbanningsplaats
14 per stuk
15 geneeswijze
18 toestemming
19 vruchtvlees
21 roofvogel
23 ongeveer
25 zijn (verv.)
27 boom
28 laan
31 kloostermoeder
35 end
37 uitroep
22
25
27
33
08
13
17
21
26
07
12
20
32
06
11
16
23
31
05
46
48
44
45
47
48
alfabet
verharde huid
bromium
schatnier
Verticaal
01 wijn
02 reeds
03 nukkig
04 vordering
05 tijdperk
06 maal
07 vroegere
08 draad
09 deel van de voet
11 boom
13 bergplaats
16 onthouding
11
17
20
22
24
25
26
30
32
33
34
36
39
40
43
46
lek
jongere
loven
spil
dierengeluid
handeling
nobele
bibliotheek
sneeuwhut
laboratorium
loot
vleeswaar
weerklank
slee
daar
Prins
van den
Bosch
&
Prinses
Gloudemans
12
Prins
van den
Bosch
&
Prinses
Gloudemans
13
14
Boerenbruidspaar:
Dhr en mevr Somers
15
Terugblik
Afscheidsfeest van 5 leerlingen op Boomgaard 2-4.
Met veel plezier en liefde hebben wij, Manon, Martijn, Rob en
Ilse één jaar en Robin bijna vier
maanden op Boomgaard 2-4
mogen werken. Tijdens deze
periode hebben we erg veel geleerd, en gelachen samen met de bewoners. Een
goede reden voor een groots afscheidsfeest dus!
Donderdag 6 maart was het dan eindelijk zo ver:
Een gezellige bingo-middag met daarna een heus
3 gangen menu van Chef Rob.
Natuurlijk kon een afscheidscadeau niet ontbreken. Stad en land zijn we afgelopen om een geschikt cadeau te vinden! Een cadeau is niet snel
goed genoeg voor deze fantastische afdeling.
Na veel bloed zweet en tranen is het dan toch
gelukt, eindelijk een geschikt cadeau!
Nu nog de prijsjes voor de bingo. Ook dit was een
hele opgave! We wisten al dat er in Boxtel en
Eindhoven niets te vinden was, dus zijn we in
Uden naar de winkel gegaan. En jawel, meteen
geslaagd! In een hoekje van de winkel hebben we
alles op de grond uitgestald, even kijken of we
voor iedereen iets hadden, want ja we moesten
toch 16 prijsjes hebben. De kassadame stond wel
vreemd te kijken toen al die prijsjes op de grond
stonden. Maar we waren eruit: Missie geslaagd.
Eindelijk was het dan zo ver. De dag van het
feest.
Er stond natuurlijk een 3 gangen menu op het
programma. Hiervoor is Chef Rob voor dag en
dauw opgestaan om de meest verse ingrediënten
te halen.
Ondertussen kreeg onze enige echte bingomeester Martijn uitleg over het elektronische bingoapparaat. Er moet natuurlijk wel gecontroleerd worden of er niet wordt vals gespeeld.
Om twee uur begon onze Chef met het snijden
van de groenten. Gelukkig boden mevrouw van
Schijndel en mevrouw Gloudemans aan om even
te helpen. De dames hebben flink zitten schillen
en snijden, onder andere prei, wortels en appels.
Bij het toetje konden we ook wel wat hulp gebruiken. Er moesten wel 20 eidooiers geklopt worden,
gelukkig bood mevrouw van de Heijden zich hiervoor aan. We kregen hulp van alle kanten, anders
was het nooit goed gekomen met die maaltijd!
Na al dit harde werk, was het tijd voor koffie. De
bewoners gingen gezellig gezamenlijk in de huiskamer zitten en kregen koffie met een lekker likeurtje. En ook een lekker koekje niet te vergeten. De schaal met koekjes is wel twee keer rond
gegaan. Lekker, lekker!
16
Om 15.00 uur ging de bingo van start. Martijn
leidde de bingo als een echte bingomeester en
jawel er was al snel een bingo. “Klopt dit wel,
dit is wel erg vlug”, dacht Martijn. Toch maar
even controleren. En jawel hoor, mevrouw van
der Heijden had een mooi schilderij van een
hond gewonnen. En je gelooft het niet, na 10
minuten had mevrouw Van der Heijden weer
prijs, wat een geluk.
Even later vielen de prijzen één voor één: mevrouw Van Deursen kreeg een mooie roos evenals mevrouw Van der Wielen. Ja, er was zelfs
een hond gewonnen door dhr. van Lankveld.
Die hond was niet stil te krijgen vertelde hij later lachend. De bingo werd afgerond en iedereen had twee prijzen in de wacht gesleept.
Het werd nu tijd om de tafels te gaan dekken.
De tafels werden feestelijk gedekt met mooie
servetten. En wat rook het in die keuken toch
lekker. Er werd door de bewoners geroepen
“wat eten wij Chef Rob”? Rundssoep, hete bliksem en crème brulée.
Mevrouw Verlinden had bezoek van haar man
en mevrouw Vissers van haar zoon. Beiden
schoven ook gezellig aan. Hoe meer zielen hoe
meer vreugd.
De soep was verrukkelijk en bij de hete bliksem
likte iedereen zijn vingers af. Het toetje werd
door Chef Rob zelf rond gebracht en geflambeerd. Erg spectaculair om te zien. Na afloop
van de maaltijd hebben we met zijn allen koffie
gedronken.
Nu was het tijd om het afscheidscadeau aan de
afdelingen te geven: Bloembakken met vergeetme-nietjes en twee mooie gekleurde dienbladen
met leuke lantaarntjes en een grappig konijntje
voor buiten op de tuintafel. Sommige bewoners
hebben een traantje weggepinkt. Wat was het
een mooie en een geslaagde dag geweest.
Na afloop kregen we namens alle bewoners een
roos van mevrouw Verlinden. Super lief! Nu
hadden wij de tranen in onze ogen staan. Wij
hebben samen met de bewoners van Boomgaard 2-4 een super leuke afscheidsfeest gehad
en hebben afgesproken snel weer op de koffie
te komen. Dus tot
snel!!!
Geschreven door
Manon en Ilse.
Recept M&M taart
1 pak luchtige cake dr. Oetker (zie ingrediënten)
1 zakje banketbakkersroom dr. Oetker
2 zakken M&M's
2 zakken Kitkat (kleine)
1 pot Nutella
Bereiding
Bak de luchtige cake zoals op de verpakking staat. Snijd deze doormidden zodat er twee lagen ontstaan.
Maak het banketbakkersroom zoals op de verpakking staat en smeer deze tussen de twee lagen
luchtige cake. Smeer Nutella rondom en bovenop de taart en versier met KitKat aan de zijkant en
met M&M’s bovenop.
Eet smakelijk!
GEPENSIONEERDEN
Werkende mensen vragen vaak aan gepensioneerde mensen wat hun dag zo leuk maakt. Als voorbeeld vertel ik hetgeen mijn vriend en ik meemaakten toen we laatst naar Hasselt gingen en een
winkel binnenliepen. Nog geen tien minuten later stonden we weer buiten en zagen dat een politieagent een bon stond uit te schrijven wegens fout parkeren. Ik zei: "Kom op man, die auto staat er
net". Maar de agent bleef rustig doorschrijven. Toen schold ik- tegen mijn gewoonte in- de agent
uit. De man keek me uitdrukkingsloos aan en begon een 2e bonnetje te schrijven. Vervolgens nam
mijn vriend het woord en maakte hem uit voor "slappe zak, dienstklopper, zeikerd, etc, etc". De
agent voltooide de 2e bon stopte ook deze onder de ruitenwisser en begon ijverig aan een derde
exemplaar. Hoe meer wij hem irriteerden, hoe meer papierwerk hij produceerde. Maar persoonlijk
vonden wij dit niet zo erg, want het was onze auto niet, wij waren immers met de trein naar Hasselt gekomen. En zo proberen wij er elke dag iets leuks van te maken, dat is belangrijk op onze
leeftijd!!
17
Ingekomen post
Van Diana Zijlmans
Graag wil ik u SamSam (een “buurtmarktplaats” voor en door
burgers van Veghel e.o. waar vraag en aanbod elkaar vinden) onder de aandacht brengen. Bij SamSam gaat het om diensten die
je als burgers voor elkaar kunt doen zonder dat er iets tegenover
staat. Dit kan van alles zijn: koken, gezelschap, het uitlaten van
de hond, een lift naar de dokter, een klusje in huis of hulp in de
tuin. Iedereen heeft wel eens een vraag, maar zeker ook iets te bieden. Het is belangrijk
dat mensen zo lang mogelijk mee kunnen doen in de samenleving en op een prettige manier in hun buurt kunnen blijven wonen. SamSam biedt een platform waarop bewoners zelf
hulp kunnen bieden of vragen, en waar zij in contact komen met buurtgenoten.
Kijk op www.samsamveghel.nl voor meer informatie. SamSam is een prachtig initiatief wat
tot stand is gekomen door de samenwerking van allerlei zorg- en welzijnsorganisaties van
Veghel, Erp, Keldonk, Boerdonk, Mariaheide, Zijtaart en Eerde. Het zou mooi zijn als u, uw
partner, kinderen, kleinkinderen én buren uit de gemeente Veghel meedoen door zelf vraag
en/of aanbod te plaatsen. SamSam is er voor iedereen: jong en oud, kwetsbaar en vitaal.
SamSam kan ook voor u een meerwaarde zijn!
Seizoenen
Lentehachee, Nederlands stoofgerecht net even anders.
Ingrediënten voor 4 personen
500 gram varkenshaas
2 eetlepels cajunkruiden
2 grote uien
6 lente uitjes
100 gram boter
1 vleesbouillontablet
1 theelepel bruine basterd suiker
1 eetlepel bloem
2 eetlepels azijn
4 dl. Water
Bereidingswijze:
Snijd de varkenshaasjes in plakken van 1
cm dik.
Wrijf het vlees in met de cajunkruiden (houd
2 theelepels apart) en laat het geheel even
intrekken.
Maak ondertussen de uien en lente uitjes
schoon, snijd de uien in ringen en de lente
uitjes (ook het groen) in schuine stukjes van
ongeveer 2 cm.
Verhit 40 gram boter in een ruime koekenpan en bak hierin de uienringen
en lente uitjes met de bruine basterd suiker
op een hoog vuur al roerende goudbruin.
Roer de bloem en de 2 theelepels cajunkruiden erdoor en vervolgens 4 dl water, de azijn
en de vleesbouillontablet.
Laat deze lente-uiensaus op een matig vuur
5 minuten stoven.
Verhit de resterende boter in een andere
koekenpan en bak hierin de plakjes varkenhaas om en om bruin.
Leg ze in de saus en laat het geheel 2 minuten stoven.
18
IK BEN NOG FIT VAN LIJF EN VERSTAND
Wat zijn we toch fantastisch hè,
ik ben nog fit van lijf en verstand.
Wat artrose in mijn heup en mijn knie,
als ik me buk is het net of ik sterretjes zie.
mijn pols is iets te snel, mijn bloeddruk, wat te
hoog,
maar ik ben nog fantastisch goed....zo op 't oog.
Met de steunzolen die ik heb gekregen,
loop ik weer langs "Heerens" wegen.
Kom ik in de winkels en op het plein,
wat heerlijk zo gezond te mogen zijn.
Wel gebruik ik een tabletje om in slaap te komen
en over vroeger te kunnen dromen.
En ik ben weer vergeten wat ik gisteren las,
Ook heb ik wat last van mijn ogen
en mijn rug raakt steeds meer gebogen.
De adem is wat korter, mijn keel vaak droog,
maar ik ben nog fantastisch goed....zo op 't oog.
Is het leven niet mooi, het gaat zo snel voorbij.
als ik kijk naar de foto's, over vroeger en mij.
Dan denk ik terug aan mijn jeugdige jaren.
Wilde ik een jas, dan moest ik heel lang sparen.
Ik ging fietsen en wandelen, overal heen,
en ik kende geen moeheid, zo het scheen.
Nu ik wat ouder word, draag ik vaak blauw, grijs
of zwart,
en ik loop heel langzaam vanwege mijn hart.
Doe het maar op uw gemak, zei de cardioloog,
u bent nog fantastisch...... zo op 't oog.
De ouderdom is goud, ja begrijp me wel,
als ik niet kan slapen, en dan tot honderd tel.
Dan twijfel ik, denk ik, of dat wel waar is
en of dat beeld van goud niet een beetje raar is.
Mijn tanden liggen in een glas,
mijn bril op tafel, mijn gehoorapparaat in mijn
tas.
Mijn steunzolen naast het bed op een stoel,
u weet dus wat ik met die twijfel bedoel.
Trek niets in twijfel, zei de pedagoog,
u bent nog fantastisch goed.......zo op t oog.
En 's morgens als ik ben opgestaan
en eerst de afwas heb gedaan,
lees ik het laatste nieuws in de krant.
Ik wil toch bijblijven
en naderhand doe ik van alles.
eerst geef ik de planten water,
de kamer stoffen doe ik later.
Wel gaat alles wat traag,
heb ik na het eten wat last van mijn maag.
Maar ik wil niet zeuren, want 't mag,
dat is heel gewoon op je oude dag.
Aanvaard het rustig, zei de psycholoog..
u bent nog fantastisch goed....zo op 't oog.
gedichtje van Annie M.G. Schmidt
Serveertip:
Serveer met gekookte aardappelen en peultjes.
Wijnadvies:
Hierbij smaakt een vlezige Côtes du Rhône, een strakke Bordeaux Supérieur, een rode Bergerac of een Italiaanse Merlot erg lekker!
19
Appelplaattaart (voor heel veel stukjes)
125 gr zachte roomboter
200 gr margarine
300 gr lichtbruine basterdsuiker
5 grote of 6 kleine eieren
375 gr bloem
Ruim 1 el bakpoeder
2 el kaneel
1 el gemalen kardemom
8-10 appels (geschild in schijfjes)
2 el geraspte citroenschil
4 el kristalsuiker
Verwarm de oven voor op 175 graden.
Bekleed de bakplaat met bakpapier en vouw de randen ca. 3 cm omhoog. Zet de hoeken vast met paperclips.
Klop de boter met de margarine en de basterdsuiker tot een romige massa.
Klop de eieren er 1 voor 1 door.
Zeef de bloem met het bakpoeder, de kaneel en kardemom en spatel dit in delen door het eiermengsel.
Spreid dit uit over de bakplaat, de bovenkant gladstrijken.
De appelpartjes in rijen in het beslag drukken en de citroenrasp en kristalsuiker erover strooien.
De taart in 40 – 50 minuten goudbruin bakken.
Af laten koelen en voor het serveren poedersuiker erover strooien.
Perentaart met caramelsaus
Ingrediënten:
Voor het deeg
-200 gram zelfrijzend bakmeel
-50 gram witte basterdsuiker
-1 zakje vanillesuiker
-snufje zout
-150 gram zachte roomboter
20
Voor de stoofpeertjes
-10 mooie stoofpeertjes
-100 milliliter water
-100 milliliter amaretto
-50 gram witte basterdsuiker
-2 stukjes steranijs
-1 kaneelpijpje
Voor de vulling
-50 gram amandelen
-200 gram amandelspijs
-250 gram witte chocolade
-150 gram mascarpone
-100 gram witte basterdsuiker
-2 eieren, losgeklopt
Voor de roosjes
-250 gram marsepein
-poedersuiker om te bestuiven
-eiwit
Voor de karamelsaus
-300 gram rietsuiker
-1 theelepel zeezoutvlokken
-75 gram roomboter
-350 milliliter slagroom
Bereidingswijze:
Begin met het deeg.
Zeef het bakmeel en doe het samen met de
beide suikers en het zout in een kom.
Smelt de boter in een pannetje en giet deze
bij het meelmengsel.
Kneed het door tot er een mooi samenhangend deeg ontstaat. Rol het deeg tot een
grote bal, wikkel deze in plasticfolie en laat
het deeg minstens een uur tot rust komen in
de koelkast.
Bestuif een werkblad met wat bloem en rol ¾
van het deeg uit tot een ronde lap. Bekleed
een taartvorm met bakpapier. Leg de ronde
lap deeg in de taartvorm en prik er met een
vork wat gaatjes in.
Leg er een laag bakpapier over en vul de vorm
tot de rand af met droge bonen of keramische bakbonen. Dit voorkomt dat de randen
van de taart instorten tijdens het bakken.
Bak de taartbodem 20 minuten op 200 °C in de
oven. Haal na 10 minuten de bakbonen en het papier weg om de taart dan nog 10 minuten door te
laten bakken.
Stoofpeertjes
Schil de peertjes, maar laat de steeltjes zitten.
Doe het water samen met de Amaretto, suiker
en specerijen in een pan en zet de peertjes er
met de steeltjes naar boven in. Doe het deksel
op de pan en stoof de peertjes in 20 minuten
gaar. Laat ze daarna afkoelen en uitlekken op een
rooster.
Vulling
Maal de amandelen en spijs in een keukenmachine
fijn en verdeel dit over de taartbodem.
Smelt de witte chocolade au bain-marie (boven
een pan heet water) en roer er de mascarpone en
suiker doorheen.
Laat het mengsel afkoelen en klop er dan de eieren doorheen. Verdeel het mengsel over de spijs
en zet hier de uitgelekte peertjes bovenop. Verkruimel het laatste beetje korstdeeg over de
peertjes en zet het in het midden van de oven.
Bak de taart nu in 20 minuten goudbruin en gaar.
Even laten afkoelen op een taartrooster en dan
versieren met marsepeinen roosjes.
Roosjes
Bestuif een werkblad met poedersuiker en rol
met een deegroller de marsepein heel dun uit.
Snijd een smal reepje van ongeveer 1 cm lang en
rol dit op. Zo maakt u het hart van de roos.
Snijd wat mooie blaadjes uit, die u met wat eiwit
voorzichtig tegen het hart van het roosje plakt,
zodat er een rozenvorm ontstaat.
Pas op: bewaar deze roosjes niet in de koelkast,
dan worden ze zacht.
Sticky salty karamelsaus
Doe de suiker samen met de boter en het zout in
een pan, breng het geheel al roerend aan de kook
en laat het even lekker doorpruttelen, tot de
saus mooi diepbruin van kleur wordt.
Roer de room erdoorheen en haal de pan van het
vuur. Giet de saus in een mooi kannetje en serveer bij de taart.
21
Wist je dat...
Wist je datjes
WEERSPREUKEN
APRIL
Dat er een nieuwe teammanager is begonnen sinds 1 maart: Geertje van der Burgt.
Ook een zoet aprilletje,
Dat we weer meegedaan hebben aan
"gastvrijheid met ****" en dat we op 12 juni
horen hoeveel **** we hebben behaald.
Dat de binnentuin van Houtwal 6-8 wordt gepimpt.
Dat Marie-Christien Verstraten ons een geweldige avond heeft bezorgd op 5 februari.
En dat ‘Diva Dichtbij’ een week later hele
mooie en intieme huiskamerconcerten heeft
gegeven.
Dat we al 222 vrijwilligers hebben.
Heeft een eigen willetje.
Laat het weer zijn wat het wil,
Ontkleedt u niet voor half april.
Sint Joris (23 april) die de draak overwon,
houdt meer van regen dan van zon
MEI
Het kan vriezen tot in mei,
tot de ijsheiligen zijn voorbij.
Zingt de vink vroeg in de morgen,
Dat we altijd nog op zoek zijn naar mensen
die hun passie voor iets willen delen met anderen.
dan zal die dag voor regen zorgen.
Poept de houtduif keer op keer,
reken maar op droog en zonnig weer.
Dat er nieuw verenigingen zijn zoals Zentangle, de Artiest, Gewoon Genieten, Filmmiddagen.
Het is een wenk reeds lang verjaard,
het vriest even vaak in mei als in maart.
Dat we nog vrijwilligers zoeken voor de
duofiets.
JUNI
Maar niet alleen voor de duo fiets, ook nog
voor heel veel andere leuke dingen.
In juni dondergevaar,
betekent een vruchtbaar jaar.
In juni weinig regen,
voorspelt een grote zegen.
MOP
Is de lucht 's nachts opgeklaard,
Drie oudjes zien elkaar terug na lange jaren: Wat doe jij sinds je met pensioen bent?
De eerste zegt: ik fotografeer.
mogelijk zich nog een nachtvorst openbaart.
De tweede zegt: ik tuinier.
De derde zegt: ik doe opsporingswerk.......
Ah! In wat????
Iedere dag zoek ik mijn bril, mijn wandelstok, mijn valse tanden, mijn sleutels..............
22
OMA WEET RAAD BIJ KALKNAGELS
Meerdere tips kwam oma tegen:
2 x daags de nagel insmeren met het sap van een knoflookteen, doorgaan tot de nagel
weer gezond is.
Aloë Vera zalf op de nagel, sokken aan, en zie de volgende dag al het resultaat. Wel weer
herhalen na 6 weken!!
Na het douchen insmeren met Betadine zalf, succes verzekerd.
Witte wijnazijn met een watje aanbrengen op de nagel.
2 x daags groene zeep onder de nagel.
Badje met zout water, 3 x daags, iets meer werk!!
Lampenolie op de nagel aanbrengen.
Allemaal goedkope oplossingen, oma wenst u veel succes.
ALS JE OVERMORGEN OUD BENT
Als je overmorgen oud bent, wie zal er dan bij je blijven
Om je pijntjes weg te wrijven en je zorgjes weg te doen
En niet al te erg te kijven, als je weer praat over toen.
Als je overmorgen oud bent, wie zal je dan moed inspreken
En wie helpt je bij het oversteken, als het niet alleen meer gaat
En wie zal de stilte breken, die als ijs rondom je staat.
Als je overmorgen oud bent, wie zal dan je bed opmaken
En wie doet je kleine zaken en wie zorgt er voor je brood
En wie zal er bij je waken, op de avond voor je dood.
Als je overmorgen oud bent, zo oud dat je oren tuiten
Wie zal je neus dan snuiten en wie helpt je op te staan
En wie zal je ogen sluiten, als ze niet vanzelf dichtgaan.
Jules de Corte
MOP
Toen een politieagent een dame tegenhield
vroeg hij: "Weet u wel hoe snel u reed?" De
83-jarige dame gaf de agent een glimlach
van oor tot oor en zei: “Waarschijnlijk veel
te snel, maar ik moet op mijn bestemming
komen voordat ik vergeet waar ik naar toe
wou."
23
Geestelijke zorg
NA PASEN: OPGEWEKT LEVEN
Wanneer de natuur ontwaakt uit haar winterslaap, als de kale takken weer groen worden, wanneer
de dagen lichter worden en de lucht vol is van vogels, dán is het tijd om Pasen te vieren, dit jaar op
20 en 21 april.
Schijnbaar was alles dood, maar diep onder de grond en in het verborgene bloeit nieuw leven op. Zo
was het ook met Jezus van Nazareth: schijnbaar was het met Hem afgelopen en was alles grondig
mislukt, maar tóch; tot op de dag van vandaag leeft Hij op een nieuwe manier bij God en temidden
van ons. En zo is het uiteindelijk met alles en allen.
Pasen: feest van het vernieuwde leven. Pasen: opgewekt leven, ondanks de moeilijke dingen. Leven
met nieuwe moed en dat kunnen we aan elkaar doorgeven:
Een blij gezicht opent alle deuren, want blijheid werkt aanstekelijk. Een knipoog geeft je moed, omdat je voelt, dat je het goed doet, waarmee je bezig bent. Een schouderklopje geeft je vertrouwen,
want je weet dan dat je er niet alleen voor staat om de klus te klaren. Een kus op de zere plek en de
pijn is al voor een deel weggenomen. Een glimlach om je mond is een teken dat jij er zijn mag, dat
men blij is dat jij er bent. De kortste weg van mens tot mens is een glimlach!
Jezus liet zien wat opgewekt leven betekent: Hij kon het niet hebben, dat mensen geen hart hadden
voor zichzelf en dus ook niet voor anderen. Hij kon het niet hebben, dat mensen niet mee mochten
doen in het spel van andere mensen. Hij kon het niet hebben dat mensen gebogen gingen onder
zware lasten. Hij ging er tegen in, liet alternatieven zien en hielp waar dat kon.
Er zijn mensen die het heel zwaar hebben in het leven, maar toch nooit de kracht van de opgewektheid verloren zijn. Ik zie dat ook in De Watersteeg vaak en het ontroert me altijd, het is hartverwarmend hoe bemoedigend mensen voor zichzelf en anderen kunnen zijn, op vele manieren.
Dit gedicht kwam ik tegen en ik geef het graag aan u door:
GOEDE HOOP
Je mag je een gelukkig mens prijzen
als er mensen om je heen zijn
die je niet in de steek laten.
Je mag je een gelukkig mens prijzen
als mensen je hart verwarmen.
Mensen die je verdriet zien.
Mensen die je ook optillen en opbeuren.
Mensen van wie ook hoop uitgaat
omdat ze je niet vergeten.
Je mag je een gelukkig mens prijzenook al word je getroffen door ongeluk, verdriet en
moeiteals er mensen zijn die je steunen.
Mensen met handen die meedragen.
Mensen met handen die je last verlichten.
Je mag je een gelukkig mens prijzen
vanwege die mensen die je een glimp doen opvangen
van het menslievende Gelaat van de Onzichtbare
die hoopt dat je goede hoop kunt behouden.
De kracht van de opgewektheid is niet te koop, voor geen goud, want die kracht ligt in ieder mens
opgeslagen als een waardevolle schat.
Veel goede moed!
Welmoed van Seventer
pastor/geestelijk verzorger
24
Cliëntenvertrouwenspersoon
Participatiemaatschappij
Zoals altijd zit er wel een luchtje aan, als onze regering iets met mooie woorden aan ons
burgers probeert te verkopen. Dat de financiële crisis hard heeft toegeslagen hebben we
allemaal al behoorlijk in onze portemonnee gemerkt. En dat de bomen niet tot in de hemel
konden blijven groeien, wisten onze ouders ons vroeger al te vertellen. Zeker even dachten
we toch dat alles mogelijk was en kon het niet op. Nu moeten we wat stappen terug gaan
zetten . Oude rechten op zorg en voorzieningen worden opgeheven of uitgekleed. We keren terug naar vroegere tijden. We moeten weer meer verantwoordelijkheid voor onze eigen situatie gaan nemen en anderen die het nodig hebben een steuntje in de rug gaan bieden. Mogelijk ging dat vroeger met minder drang en dwang gepaard dan nu soms nodig is.
Maar vroeger was de samenleving ook overzichtelijker. Je kende je buurt en je dorp en
wist wie wat nodig had en meestal kon je terugvallen op je netwerk van familie en buren.
Tegenwoordig valt het al niet mee om de mensen in je eigen straat of wooncomplex te
kennen. Maar in tegenstelling tot vroeger hebben wij nu ook meer middelen om te communiceren beschikbaar. Bijna iedereen heeft een mobieltje, een smart- of een I-phone en internet, waarmee heel snel contact is te maken met anderen. Zo kun je via facebook en
twitter een beroep op mensen doen om je te komen helpen en zo wordt ook al veel hulp
aan elkaar geboden. Er zijn websites op dit gebied actief. Zij proberen vragen om hulp en
het aanbod van hulpaanbieders aan elkaar te koppelen. Letterlijk wordt vraag en aanbod
zo via de digitale wereld bij elkaar gebracht. Een mooie site op dat gebied is
www.Zorgvoorelkaar.com . Interessant is dat op deze manier juist ook jonge mensen zich
als vrijwilliger aanmelden om iets voor een ander te doen wat past binnen hun mogelijkheden. Zo is het mogelijk om afstanden te overbruggen en kan iemand uit Utrecht hulp vragen voor zijn/haar moeder in Veghel of Uden en een antwoord krijgen van iemand uit deze
omgeving .
Is dit dan allemaal wel veilig vraagt u zich af ? Uit de praktijk blijkt, dat het best goed en
veilig verloopt en dat mensen in staat zijn om op deze manier goede afspraken met elkaar
te maken.
Toch is zeker ook wel een waarschuwing op zijn plaats. Natuurlijk lopen er in onze samenleving ook mensen rond voor wie het oppassen is. Hieraan kunnen onmacht of ondeskundigheid , maar ook minder goede bedoelingen ten grondslag liggen. Betrek daarom mensen
die u vertrouwd zijn steeds bij het opzetten van de nieuwe contacten . Blijf ondanks uw afhankelijkheid goed voor u zelf opkomen. Verlang van de ander altijd, dat deze respectvol
met u omgaat. Meld altijd als u het gevoel hebt door iemand onheus bejegend te worden.
Dat kan bij uw familieleden, bij contactpersonen, vertrouwenspersonen of bij een meldpunt, zoals het meldpunt ouderenmishandeling. Als we met elkaar attent zijn, is dit de
beste garantie dat er geen gekke dingen gebeuren. Zo zorgen we samen ook voor sociale
controle.
Frits Sanders, Cliëntvertrouwenspersoon
[email protected] T 06-23087794 of 0413-367660
25
Inspiratie Generatie
Interview :
Mevr. Slippens dd 27 januari 2014
door Elles Ploegmakers-Gloudemans
--------------------------------------------------------------------------"Als ik bezoek krijg of de kinderen komen, ga ik gezellig
koffie drinken in ‘het Cafeetje’"
Mevrouw Tino Slippens- Peeters Weem, geboren op 27
oktober 1931 te Overasselt, een klein dorpje bij Nijmegen, woont sinds december van vorig jaar op Boomgaard nr. 6. De 83-jarige die nog maar enkele maanden
in de Watersteeg woont, is hier al behoorlijk ingeburgerd en voelt zich thuis. “Na de dood van mijn man
voelde ik me vaak alleen”. De kinderen hebben uiteindelijk deze verhuizing ‘achter mijn rug om geregeld’ en
wat ben ik daar blij mee, het had niet beter gekund !”
Mevrouw Slippens groeide op in een groot gezin met 12
kinderen. “ik was de jongste en dat kon je aan mijn haar
zien”, zegt Tino lachend,” mijn broers en zusjes hadden
schitterend haar, krullen...de een had nog prachtiger
haar dan de ander, tja en voor mij bleef er niet veel
meer over !” Mijn vader was gemeentesecretaris en
mijn moeder deed het huishouden. Ze heeft hard moeten werken en het was zwaar voor haar, ik zeg altijd;
“mijn moeder heeft geen leven gehad”, ik was nog geen
6 jaar oud toen mijn vader stierf aan een hartkwaal en ik
heb daardoor helaas mijn vader niet gekend. Ik was nog
zo jong toen hij kwam te overlijden. Ik kan me nog herinneren dat ik met mijn eerste en plechtige communie
‘in het zwart’ moest. Mijn vader heeft nog kunnen regelen dat mijn oudste broer zijn werk als gemeentesecretaris mocht overnemen. Dat was zeker zo bijzonder omdat in ons gezin toch eigenlijk de regel van kracht was
dat de jongens moesten studeren en de meiden gaan
werken. Ons gezin had hierdoor al een behoorlijke deuk
opgelopen, maar toen ik in de zesde klas zat en dus een
jaar of twaalf was, volgde er wederom voor ons een vreselijke gebeurtenis. Mijn moeder was op kerstavond in
de kelder gevallen. Deze noodlottige val heeft zij helaas
niet overleefd. Zo moesten wij verder op zeer jonge
leeftijd, zonder ouders en bleven we als een ontredderd
gezin achter.
Mijn lagere school had ik doorlopen en we moesten iets
verzinnen, zodat ik zelf ‘de kost kon verdienen’, ik wilde
graag doorleren. Ik ben naar kostschool gegaan, wat ik
vreselijk vond, en heb daar 7 jaar doorgebracht. De periode op kostschool was voor mij lastig, met name omdat
er weinig privacy was. Zoals wanneer je een brief wilde
schrijven of ontvangen, deze altijd gelezen werden door
de nonnen. Samen met de andere kinderen zongen we
liedjes, die ik nu nog letterlijk kan zingen, en hadden we
steun aan elkaar, want gemakkelijk was het zeker niet.
Maar ik had geen keus...er was gewoonweg niets anders. Ik wilde iets bereiken, een diploma halen, dat was
voor mij heel belangrijk. Daarom heb ik de eerste 3 jaren voorbereiding, de MULO gedaan en vervolgens ben
ik naar de ‘kweekschool’ gegaan. In het laatste jaar, zou
ik in de maand juli afstuderen, maar in januari had ik al
een baan en ik heb dan ook nooit een sollicitatiebrief
hoeven schrijven. Ik ging als onderwijzeres aan de slag
op een school in mijn eigen dorp Overasselt. Er was nog
nooit iemand uit ons dorp juffrouw geworden. Dus toen
ik op die school begon, vroeg men; “wat moeten we nu
zeggen ? Juffrouw Tino ?”.
Ik antwoordde; “wat je zegt dat kan me niet schelen,
maar luisteren zul je!” want ik kreeg natuurlijk ook mijn
eigen familie in de klas. Ik heb daar goede jaren gehad
en gewerkt tot ik mijn man Abel leerde kennen. De
broer van Abel was getrouwd met mijn zus en militair,
ze waren dicht bij onze woonplaats gelegerd . Op een
gegeven moment vroeg hij of zijn broer “onzen Aab”,
die ook in het leger zat, een keer koffie bij ons thuis
mocht komen drinken. Ik reageerde met de woorden;
“iedere dag !” en zo leerde ik mijn man kennen. Ik
woonde inmiddels in Haps bij mijn zus. Daar heb ik ook
aan de school gestaan. Meestal gaf ik les aan de kleinste
kinderen en stond voor meerdere klassen, zo ging dat in
die tijd. We trouwden toen ik 28 jaar oud was, op 31
maart 1959.
26
Mijn oudste broer, die gemeentesecretaris was, heeft ons
voor de wet getrouwd, als bijzonder ambtenaar van de
burgerlijke stand. Na ons huwelijk zijn wij naar Veghel vertrokken en daar gaan wonen. Mijn man was gymleraar en
ik werkte in Veghel weer als onderwijzeres. We kregen
samen 3 kinderen; Marielle, Loes en Koen. We hadden een
druk leven, allebei werkzaam in het onderwijs, bij toeval
kwam mijn man ook in de politiek terecht en bleef ik een
werkende moeder doordat ik gelukkig een hele fijne hulp
had. Maar op een dag vertelde Abel mij dat hij eerder kon
stoppen met werken. Hij zei “Zo, ik heb er de pannen opgelegd!” en ik begreep er in eerste instantie niets van,
maar Abel zei; “We kunnen vanaf nu net doen wat we willen en samen gaan genieten!” en daar ben ik nu achteraf zo
blij mee en vooral dankbaar, dat we toen die kans gegrepen hebben.
Toen ik niet meer werkte als onderwijzeres, ben ik
kinderen gaan begeleiden, die het moeilijk hadden met
leren, met bijles. Vaak kwam ik daarna die kinderen, die ik
geholpen had, nog tegen en het was dan erg leuk om te
horen, waar ze uiteindelijk terecht gekomen waren en dat
ik daar een bijdrage aan had kunnen leveren. Onze
kinderen zijn alle drie getrouwd en Abel en ik hebben vaak
tegen elkaar gezegd ; “ We hebben nu geen 3 kinderen,
maar 6 kinderen!” Ook ben ik heel trots op mijn 11 kleinkinderen. De familie doet alles voor me en zeker ook
tijdens en na de zeer moeilijke periode, dat Abel kanker
kreeg. We hebben wat ‘afgetobt’ tijdens zijn ziekbed. Het is
nu alweer ruim 3 jaar geleden dat hij is overleden. Dit is
dan ook de reden dat ik hier een paar maanden geleden
terecht ben gekomen. Ik zat in dat grote huis, ik was niet
bang...maar ik kan niet alleen zijn. Ik zag er wel wat tegen
op, maar door de lieve zusters hier en mijn kinderen is de
verhuizing goed verlopen en voel ik me hier helemaal thuis.
Ik ben al echt ingeburgerd en doe
aan alles mee wat er te doen is:
volksdansen, breien, verschillende
creatieve dingen en ik lees iedere dag
de krant. Muziek is altijd een grote
liefhebberij gebleven, in onze jonge
jaren waren we dol op Toon Hermans en nu geniet ik van Andre Rieu.
Ook word ik regelmatig meegenomen door de kinderen, zelfs voor
een weekendje weg...dat is heel
mooi, maar ik geniet ook van de vele
bezoekjes die ik hier krijg, en dan ga
ik gezellig naar ‘het Cafeetje’ koffie
drinken.
27
Inspiratie Generatie
Interview :
Echtpaar Somers dd 4 februari 2014
door Elles Ploegmakers-Gloudemans
--------------------------------------------"1 dag in de week todden opmaken"
Cor Somers (geb. 17-2-1939) en Nolda
Somers-v Vugt (geb. 5-7-1938) wonen
samen op de Houtwal. Al 47 jaar getrouwd,
beiden geboren en getogen in Vorstenbosch,
maar noodgedwongen, voor een tijd uit
elkaar geweest om gezondheidsredenen. Nu
dan ook zeer blij weer ‘herenigd’ te zijn en
samen in de Watersteeg te wonen; twee kamers naast elkaar met een gedeelde badkamer.
Cor groeide op in een gezin van 6 jongens
en Nolda kwam uit een gezin van 11
kinderen. Alhoewel zij beiden geboren zijn
in Vorstenbosch en ze elkaar dus al hun
hele leven kenden, duurde het uiteindelijk
toch een jaartje of 26 tot zij oog voor elkaar
kregen. Met ‘Vorstenbosch kermis’ bij
Danszaal/Café v.d. Wetering, sloeg die vonk
over en kregen zij verkering. De verkeringstijd was daarentegen maar voor korte
duur. Al na een jaar werd er besloten om te
trouwen met elkaar en dat had een reden.
De broer van Cor werd destijds ingewijd als
priester en zou daarna meteen naar de
Missie vertrekken. Dus zodoende werd er
een bruiloft georganiseerd en werden Cor en
Nolda op 2 september 1966, door broer Jan,
getrouwd.
Zij konden een huis kopen in Vorstenbosch,
een boerderij, achter die danszaal V.d.
Wetering en daar hebben zij samen een jaar
gewoond. Naast het feit dat zij erg dicht bij
moeder Somers woonden, die zich graag
‘bemoeide’ met de gang van zaken van het
kersverse echtpaar, wilden zij ook heel erg
graag een eigen bedrijf beginnen. Daarom
bouwden zij een nieuw huis op ‘d’n
Dintherse hoek’ in het buitengebied van
Vorstenbosch.
Daar was de ruimte om een eigen boerderij
te beginnen. Cor reed ‘op de rom(melk)kar’,
dit had hij van thuis overgenomen.
Daarnaast werkte hij ook nog met de
meelkar en vervoerde meel voor Jan van
Heeswijk. Ondertussen werd er een begin
gemaakt met het houden van vee ; dit
bestond uit 2 koeien ; 1 koe en 1 kalf.
. Al gauw kwam Cor erachter dat het kalf
snel na het kalven dood ging. “Mijn conclusie was toen, dat het kalf “kapot
gezegend” was, lacht Cor. M’n broer Jan zegende werkelijk alles, het huis en de koe,
het kalf...misschien te veel van het goede
en toen besloot ik er toch nog maar 1 koe
bij te kopen. Dat kocht ik van Nolda’s ouders en daar kreeg ik maar liefst 100 gulden
bij ! Dat was in die tijd gebruikelijk en
noemde ze ‘zegengeld’. Daarna kocht ik
mijn 3e koe bij ‘lange Jas’, iemand uit ons
dorp. Het bleek in werkelijkheid een veel
kleinere koe te zijn dan dat ik had verwacht ; dus dat was dan weer ‘het lesgeld’!”
“Zo leerde ik door schade en schande ‘het
echte boeren’ en begonnen we dus echt
heel klein. Er kwamen 50 mestvarkens
bij....maar toen we meer wilde uitbreiden
en de bank ons niet wilde helpen, hebben
we overleg gehad met de voerlevancier. Die
wilde ons uiteindelijk het benodigde geld
wel lenen. Daarna hebben we zelf alles opgebouwd en varkensschuren gezet....het is
van niks uitgegroeid tot een heel groot bedrijf met wel meer dan 1000 varkens”, zegt
Cor trots.
28
Door deze ingrijpende aanslag op hun gezondheid was er geen weg terug naar ‘de
Dintherse hoek’, hun thuis. Ze moesten
revalideren op de Watersteeg. Na 9
maanden moesten ze de Watersteeg verlaten en zijn ze naar de Sint Jan in Uden
gegaan. Toen heeft Cor weer een maand
in het ziekenhuis doorgebracht en in
maart 2012 konden zij beiden weer bij de
Watersteeg terecht. Eerst nog apart van
elkaar, maar na een tijdje gelukkig, weer
samen op de Houtwal wonen. Hun dag
bestaat uit vele activiteiten: Kaarten,
buiten fietsen (duofiets), kapper, gym
(therapie). Nolda doet zelfs vrijwilligerswerk en helpt een ander met onder andere het geven van eten en drinken en
Cor heeft zijn werk in ‘d’n hof’ en het
groentetuintje, waar hij de heerlijkste tomaten en aardbeien teelt. Ook houdt hij
zich momenteel bezig met dieren; het
verzorgen van een konijn behoort tegenwoordig tot zijn hobby's.
Ze kregen 3 kinderen. Dochter Anja werd
als eerste geboren en “toen het bleek dat
dit eerste kind een meisje was”, zei Cor
“Dat is de blijste dag geweest van m’n leven !” “Hij komt uit een gezin met alleen
maar jongens, vult Nolda hem aan”. Daarna werden Maarten en Henrie geboren.
Maarten werd automonteur en Henrie
heeft uiteindelijk het varkensbedrijf van
Cor en Nolda overgenomen en het nog
verder uitgebreid.
Nolda hielp altijd mee op de boerderij.
Voordat ze getrouwd was, werkte ze 3 jaar
in Den Bosch. Ze werkte in de verpleging,
zorg voor gehandicapten en zieken. Iets
wat ze erg graag deed, maar thuis was ze
inmiddels ook nodig... het huishouden, 1
dag in de week ‘todden opmaken’, dat betekende verstelwerk van kleding, overalls
e.d., uren in haar moestuin, meewerken in
de schuren tot in de late uren, bezig met
allerlei werkzaamheden zoals het verzorgen en voeren van de dieren. De
kinderen bleven dan in huis of werden gewoon op de voerkar gezet.
Nolda had een enorme angst voor water,
durfde nog geen roeibootje in te stappen...de schrik zat er goed in. Op haar
vijftigste besloot ze te gaan zwemmen en
heeft dan ook haar A-diploma gehaald. Dit
was ook goed voor haar spieren en zodoende werd het een hobby om iedere
week te gaan zwemmen. Naast deze hobby heeft Nolda zich ook altijd enorm
ingezet voor de lokale korfbalclub. Er was
weinig tijd voor vakanties door het werk
op de boerderij....pas toen ze de leeftijd
van 65 jaar bereikt hadden, zijn ze toch
wat meer weg geweest.
Ze krijgen veel bezoek en gaan er regelmatig op uit. Ze hebben het samen goed
en kijken per dag hoe het gaat. Sociaal
gezien staan ze nog midden in het leven
en kennen iedereen... en zo niet, dan leer
je Cor in ieder geval wel kennen. Te herkennen aan zijn bijzondere manier van
voortbewegen, op ‘zijn zitloopfiets’. Dat
kan niet missen en hij is nooit te beroerd
om een praatje te maken.
Ze werden de trotse grootouders van 6
kleinkinderen en hebben tot 3 jaar geleden
op ‘de Dintherse hoek’ gewoond. Cor heeft
al ruim twintig jaar last van Parkinson en
reuma. In januari 2011 lag hij in het
ziekenhuis. Hij mocht naar huis met hulp
van thuiszorg en Nolda zijn vrouw. Die dag
kreeg Nolda een herseninfarct en moest
naar het ziekenhuis, ze is rechtszijdig verlamd.
29
Medewerker aan het woord
Mijn naam is Geertje van der Burgt.
Van mijn 16de tot het einde van mijn studententijd heb ik o.a. gewerkt als afwashulp,
schoonmaakhulp en voedingsassistente in het Osse “Sint Anna-ziekenhuis” (nu Bernhoven). Na mijn opleiding tot verpleegkundige heb ik in diverse zorginstellingen rondgekeken
voor ik aan de slag ging bij Reinier van Arkel in Den Bosch. De laatste jaren was ik werkzaam als teammanager van een afdeling waar adolescenten (16-23 jarigen) met psychiatrische problematiek behandeld, getraind en begeleid werden.
Ruim 10 jaar werkte ik met veel plezier bij Reinier van Arkel, maar bleef ook altijd benieuwd naar wat er buiten de zorg ‘te koop’ was. Die nieuwsgierigheid is de reden waarom
ik de afgelopen jaren in het onderwijs en in de zakelijke dienstverlening (IT-sector) heb
gewerkt.
Met deze ervaring op zak keer ik nu terug naar de sector waar mijn hart ligt... en ben dan
ook blij dat ik sinds 1 maart j.l. drie dagen in de week werkzaam mag zijn als teammanager op de Watersteeg. Dit is een baan waarvoor ik met veel plezier uit Oss kom rijden!
In mijn vrije tijd ga ik zo nu en dan hardlopen en als het kan winter- of watersporten.
Thuis is er altijd wel iets om aan te klussen, bouwen of verbouwen. Je kunt me blij maken
met een goede, uitgebreide maaltijd. Maar zelf een hele dag in de keuken staan is voor mij
ook zeker géén straf.
Boven alles geniet ik van mijn fijne gezin. Sinds twee jaar mag ik mezelf de echtgenote
van Tjarko noemen. Samen hebben wij twee kinderen, Tye van 6 en Grytsje die net haar
vierde verjaardag heeft gevierd.
30
Diëtisten aan het woord
Het team diëtetiek van de Watersteeg bestaat uit 3 diëtisten, n.l. Dorien Goijaerts, Lianne
Peperkamp en Liza Weerts. We zijn niet alleen werkzaam op De Watersteeg, maar komen
ook in de andere verpleeg- en verzorgingshuizen van deze regio (Boekel, Erp, Sint Oedenrode en Veghel). Daarnaast gaan we ook naar de mensen thuis.
Een diëtist is een deskundige op het gebied van voeding en voedingspatronen. We zijn daarbij gespecialiseerd in eten en drinken voor ouderen en problemen die ouderen bij de dagelijkse voeding ondervinden. We kunnen antwoord geven op vragen over diëten, ongewenst
gewichtsverlies, diabetes, kauw- en slikproblemen, sondevoeding en overgewicht. Ook bij
maag- en darmklachten, een te hoog cholesterolgehalte of allergieën kan men bij ons terecht.
Wij geven persoonlijk advies en ondersteuning, bijvoorbeeld over belangrijke voedingsstoffen en vitaminen. Het uitgangspunt bij de behandeling van de diëtist is om met een goed
advies over lekker en gezond eten te helpen gezond te blijven. Bij de behandelingen houdt
men zelf de regie: Men bepaalt zelf wat men wel en niet wil.
Als diëtist maken we deel uit van een team van specialisten binnen BrabantZorg en kunnen
daardoor gemakkelijk collega’s inschakelen. Zoals een logopedist bij slikproblemen of een
ergotherapeut als men bepaalde hulpmiddelen bij het eten nodig heeft. Zo is men verzekerd
van kwalitatief goede en op elkaar afgestemde zorg.
31
Vrijwilliger aan het woord
Wij zijn Astrid Kuijpers en Mariline Vermunt wij vormen samen “Gewoon Genieten”.
Wij zijn afgelopen december gestart met ons clubje en stellen ons graag aan u voor.
Ik (Astrid) ben zoekende naar een baan maar in deze tijd is dat wat lastig.
Op de open dag van de Watersteeg heb ik een folder vrijwilliger in de Watersteeg meegenomen.
Daarna heb ik mezelf aangemeld. Ikzelf ga ook graag naar een schoonheidsspecialiste en
had gedacht als vrijwilliger dit ook aan te bieden aan de bewoners hier.
Ik zie dat mensen genieten van een handmassage, voetmassage of make-upje en dat geeft
me een voldaan gevoel.
Wij gaan samen 2x per week naar één van de huisjes en zijn daar een paar uur in de ochtend of middag. We gaan zo langs alle huisjes en proberen er een warme ontspannen salonsfeer te creëren met een mooi muziekje op de achtergrond.
We hebben een startkapitaal gekregen van de Vrienden van de Watersteeg en hebben daar
een trolley en inhoud voor gekocht. We zijn daarbij ook gesponsord door de plaatselijke middenstand.
Ik (Mariline) woon tegenover de
Watersteeg maar was hier nog
nooit binnen geweest, ik werk in
Bernhoven ziekenhuis voor 24 uur
als verpleegkundige.
Ik ervaar ook weinig tijd voor
“extra” zorg, wat ik erg jammer
vind.
1 x Per jaar organiseer ik op de
Dag van de Verwenzorg een Verwendagje op onze afdeling, wat erg
goed ontvangen wordt. Ik kwam op
het idee omdat ook op de Watersteeg te gaan doen. Tot nu toe
hebben we erg leuke reacties gekregen.
Wij hebben allebei geen opleiding
tot manicure/ pedicure/ masseuse
of schoonheidsspecialiste gehad.
Maar wij geloven dat als je
”vrije tijd” aan iemand geeft en
de dingen die je doet met je
Hart doet, dat de ontvangende
persoon dat Voelt en dat is
“gewoon genieten”.
Groetjes Astrid en Mariline
van” Gewoon genieten”
32
Verwenwinkel
Verwenwinkel De Watersteeg
Wij zijn het team dat de winkel draaiende houdt in wisselende diensten.
De winkel bestaat nu ruim 5 jaar. Wij zijn opgestart toen de nieuwbouw van de afdeling revalidatie klaar was.
Waar nu Houtwal 10 is, was voorheen de winkel met ernaast een groot magazijn. Daar hebben we ruim 2 jaar gezeten.
Toen de nieuwbouw van het hoofdgebouw klaar was zijn we verhuisd naar het plein bij de
hoofdingang. Daar heeft de winkel een mooie plek gekregen.
Wij zorgen ervoor dat alle mensen in het gebouw hun benodigdheden kunnen kopen zoals
etenswaren, drinken, dieet en sondevoeding, huishoudelijke en kantoorartikelen.
Verder kunt u ook bij ons terecht voor een plantje, gebak op bestelling, wenskaarten en uw
dagelijkse boodschappen.
Ook mensen uit de wijk zijn van harte welkom om bij ons hun boodschappen te doen.
Groetjes Jacky, Sandy, Els, Ingrid en Margo
33
Verenigingsleven
OP STAP MET DE DUOFIETS
Iedere maandag als het weer het toelaat, haalt Jan van de Heuvel Jo Vervenne op. Van
14.00-15.30 uur rijden zij dan een rondje door Veghel.
Vandaag lekker warm ingepakt want deze maandag schijnt de zon, maar het is fris buiten.
Jo wordt goed vastgegespt op de duofiets. In de lift ziet ze zichzelf in de spiegel en zegt
"het lijkt mijn zuster wel!" De sfeer zit is goed, Jo heeft er zin in!!
Vanaf de Watersteeg gaan we richting het spoor, Dorshout, de Kilsdonkse molen en via het
Middegaal weer naar huis. Jo geniet ervan en merkt op dat de tuintjes er goed uitzien of
dat het maar een rotzooi is onderweg. Als het uitkomt rijden we nog graag nog een extra
rondje door het Julianapark. Een ander favoriet rondje is richting Mariaheide, Goordonkse
dijk, achter Van Schie langs, Intratuin en via het Julianapark weer terug.
De bewoners genieten van het samen fietsen buiten en de herinneringen van de buurten
waar ze gewoond hebben. Op dit moment zijn er 18 mensen die wekelijks
mee gaan op de fiets, 7 staan er op
een wachtlijst. Met 3 duofietsen en 6
fietsers (er komt er nog een bij) heeft
deze vereniging nog plaats voor nieuwe vrijwilligers!
groeten van
Jo Vervenne en Jan van de Heuvel
34
Huis aan het woord
Hallo lezers,
Wij mogen een stukje schrijven over onze afdeling Boomgaard 8. Op Boomgaard 8 woont
een gezellig afwisselend clubje. Verschil in leeftijd (van 78-96) en van karakter (druk en
rustig). De bewoners genieten hier van de kleine dingen zoals handwerken, muziek, wandelen en andere activiteiten.
Ook houden ze heel erg van lekker eten. Elke dag staat er weer een smakelijke maaltijd op
tafel waarbij iedereen die dat wil een handje mag helpen. Sommigen vinden het leuk om een
handje te helpen bij het schillen van de aardappels, anderen eten het liever op.
De beste vriend van Boomgaard 8 is André Rieu. Hij komt toch zeker wel vijf keer per week
bij ons in de huiskamer via de tv optreden. Daarvan genieten de bewoners van Boomgaard 8
onder het genot van een drankje en wat lekkers. Snoepen doen we ook erg graag! We
worden dan ook vaak getrakteerd op wat lekkers zoals gebak of gewoon wat te snoepen.
Vooral de familieleden vinden het leuk om te trakteren.
Er wordt bij ons op de afdeling flink wat gerommeld! Zo hebben we een poppenmoeder die
heel de dag in de weer is met haar poppen en beren die zij rondrijdt in een winkelwagen.
Ook hebben we een technisch tekenaar die steeds bezig is met tekenen, verbouwen en
ideeën bedenkt om planken op te hangen of de tafel te repareren. Het is altijd een gezellige
boel bij ons. Tijd voor een praatje is er altijd. Eén bewoner houdt van praatjes maken en
kent dan ook iedereen die in Veghel gewoond heeft. Zij kletst honderd uit met iedereen die
op de afdeling komt. Er wonen ook wat stillere cliënten op onze afdeling. Ook zij krijgen alle
liefde en aandacht die zij nodig hebben.
Hopelijk wordt het snel weer lekker weer zodat we gezellig met z’n allen op het balkon van
de zon kunnen genieten!
Nu is het nog wat fris en het genieten van het zonnetje, dat zo nu en dan onze huiskamer
binnen schijnt, vindt plaats achter het glas.
Onder het genot van een kopje koffie kletsen de bewoners graag en genieten van de gezellige inrichting die regelmatig veranderd wordt. De bossen bloemen staan vaak lekker te
geuren en de zelfgemaakte schilderijen hangen aan de muur. Muziek, gezelligheid en creativiteit staan bij Boomgaard 8 hoog in het vaandel.
Tot ziens,
Bewoners en personeel
van Boomgaard 8
35
Evenementen kalender 2e kwartaal 2014
April
Datum
Tijd
Locatie
Inhoud
Muziek als medicijn
2 april
19.30- 21.00
Grote zaal
12 april
11.30
Grote zaal
20 april
14.30 -16.30
Grote zaal
25 april
14.30 – 16.30
Grote zaal
Een avond die wordt gepresenteerd
door Radio omroep Bakel/Gemert. Ze
laten muziek uit de jaren '30, '40 en '50
horen op verzoek
Germa mode, modeshow en verkoop mode
Muziek met Jolanda
Landelijk Museum ’t Schuurke , info
en bezichtiging
Mei
Datum
Tijd
Locatie
Inhoud
7 mei
19.30 – 21.00
Grote zaal
Hans van Hoof
Zang en entertainment
met beelden op groot scherm
9 mei
14.30 -16.30
Grote zaal
Leo Josemanders,
Muziek onder de koffie
18 mei
10.00 – 11.45
Grote zaal
Gezelligheidskoor Uden
Juni
Datum
Tijd
Locatie
Inhoud
4 juni
19.30 – 20.45
Grote zaal
15 juni
10.00 – 11.45
21 juni
14.00 -17.00
Grote zaal
Entree, grote zaal,
buiten, grand café
36
Theatershow/cabaretshow
‘terug naar vroeger’
De molenzangers
Zomermarkt
OPLOSSING — PUZZELPAGINA
M A G I
H E L E
A D
E
E
I K E L
I
E R
E X I
M A S S A G E
K O K O S
C
D
I
N
A L
E S
S
L
S
E
R
A B C
B R O O M
E
L E E
I N D E
G E H A A K T
D E A L
J A
A R E N D
I R C A
A B D I
A I
P
E N
E E L T
H A R R E
37
L
‘t Steegje
Colofon
‘t Steegje is het magazine van en
voor cliënten van de Watersteeg.
De uiterste inleverdatum voor kopij en beeldmateriaal voor ‘t Steegje van
juli 2014 is 1 juni 2014
U kunt de kopij mailen naar:
[email protected]
De redactie behoudt zich het recht om zonder vooraankondiging wijzigingen aan te brengen in teksten.
Redactie:
Jenny Brenninkmeijer
Elsbeth Slippens
‘t Steegje kunt u digitaal lezen op
www.vriendenvandewatersteeg.nl
Maaike van Oostrum
Vormgeving
Dries Heusen
Elsbeth Slippens
Email:
[email protected]
Post:
Postvak 47 ‘t Steegje bij de
Receptie
Met dank aan onze adverteerders
welke ‘t Steegje mede mogelijk
maken.
De Watersteeg Veghel
Reigerdonk 37, 5467 AN Veghel
Telefoon: 0413 - 362951
Fax: 0413 - 351335
E: [email protected]
H: www.BrabantZorg.eu
Het woonzorgcentrum ligt in woonwijk de Bunders, te midden van diverse wooncomplexen
voor ouderen. Het huis biedt plaats aan 112
mensen met zowel lichamelijke als psychische
klachten. Het woonzorgcentrum levert ook thuiszorg voor dementerende ouderen. Dankzij de inzet van een groot aantal betrokken vrijwilligers
en een actief bedrijfsleven beschikt de Watersteeg over een bloeiend verenigingsleven. Zo
zijn er clubs op het gebied van muziek, volksdansen, kaarten, zwemmen, voorlezen en biljarten. Bovendien is er een mannensoos en een
buurtvereniging. De verenigingsactiviteiten staan
ook open voor mensen van buitenaf, net zoals
restaurant ‘Het Eetpunt' waar bewoners en mensen van buiten terecht kunnen voor een warme
maaltijd. De bewoners leven in kleine groepen.
Door dit kleinschalig wonen bestaat er een sterke
band tussen bewoners, medewerkers, vrijwilligers en familie.

Download Report