© Concentra - GVA Citta, 19 april 2014 , blz. 30

© Concentra - GVA Citta, 19 april 2014 , blz. 30
$ $ De zetelbedden van Milano
Bedding. David:
“We gaan naar
meubilair dat
comfortabel,
knap, maar ook
zeer functioneel
moet zijn.
Plaatsbesparing
is daarbij een
conditio sine
qua non en dat
vertaalt zich in
een verhoogde
vraag naar
zetelbedden.’’
ontwerp. Maar meubels ontwerpen is nog wel iets anders dan T-shirts maken. Ja, het is een zeer arbeidsintensieve business. Vroeger moesten we om de paar
jaar iets nieuws maken, nu hollen we onszelf bijna
voorbij.’’
En we ontmoeten ook Ricardo Lucatello, de zaakvoerder van Reﬂex, ook een bedrijf waarmee David samenwerkt. Hij laat ons zijn paleis van glas zien, een prachtige stand met luxueuze producten en een soms wel
te hoog glamourgehalte. Het ingenieuze reikt hier de
hand naar de wondere wereld van de esthetica. Ambacht, vernieuwing en techniek komen hier samen. We
zien glazen, uitschuifbare tafels en grote spiegels met
een ingewerkt plasmascherm. De reusachtige lusters
van Reﬂex bestaan uit duizenden glazen blaadjes en
bollen, elk met de hand vervaardigd. Wat hier uitgestald staat, heeft een onschatbare waarde.
“Italië en breder gezegd, Europa, moet niet meer uitpakken met producten die ze elders goedkoper kunnen
maken”, meent David. “Wij moeten dat doen waarin we
echt specialist zijn. Ons aanbod moet uniek zijn. Een
zetel met een lederlaag van 3 millimeter dik kan men
elders moeilijk maken. Hetzelfde geldt voor een tafel
met een tablet uit Muranoglas. Een klant wil graag be-
talen voor een speciaal stuk. Slechte producten bestaan
niet meer, dus we moeten ons kunnen onderscheiden
door onze originaliteit.”
Italian dream
En de huidige consument wil ook steeds meer mixen.
Alweer een gelijkenis met de mode, waar duur en goedkoper elkaar perfect laten combineren. Ook daarmee
moet David rekening houden. Het label ‘Made in China’
doet bij heel wat mensen de wenkbrauwen fronsen.
Maar David vond in dit land wél de mogelijkheden die
perfect in zijn bedrijfsstrategie pasten. “Met Camerich
waren we de crisisgolven voor”, meent hij. “In 2006
trok ik naar China. In dat jaar voelden we al aan dat het
minder goed ging met Europa. Het leidde ons tot bij
Camerich. We stonden versteld van de kwaliteit die zij
produceerden in hun fabriek in Beijing. Ik besefte dat
dit een onderdeel van onze toekomst kon worden. Het
was een cruciale stap om in te spelen op de vraag van de
consument die degelijkheid wenst voor een lagere prijs.
Hij wil immers ook nog graag op reis gaan en af en toe
genieten van een goed restaurant.” Waar de Camerichbrand in het verleden vooral apart werd gehouden van
Divani, wordt het label nu volledig gemixt met de andere merken van de groep. “De Italian dream wordt op
deze manier toegankelijker voor een breed publiek.”
We bezoeken de stand van Milano Bedding, volgens
David de Rolls-Royce van de zetelbedden. “Enkele jaren geleden was het gemiddelde Antwerpse appartement 85 m2 groot, nu is dat nog maar 65 m2. We gaan
naar meubilair dat comfortabel, knap, maar ook zeer
functioneel moet zijn. Plaatsbesparing is daarbij een
conditio sine qua non en dat vertaalt zich in een verhoogde vraag naar zetelbedden.’’
Jong, experimenteel design
David liet al meerdere keren verstaan dat hij het innovatiepotentieel van het Salone de jongste jaren schaars
vindt. “Om me echt te laten inspireren trek ik graag
naar de Via Tortuna om daar een stapje in de wereld
te zetten. Vooral ’s avonds is het er leuk uitgaan. Na
een bezoek aan het Salone zakt iedereen af naar deze
buurt.” Zo gezegd, zo gedaan. We trekken naar de wijk
waar het experimentele design van jonge ontwerpers
in nauw contrast staat met de eerder geziene eenheidskoek van het Salone. “Ze zouden op het Salone verplicht moeten worden om een deeltje van hun stand in
te richten met een vernieuwend concept. Het evenement is veel te commercieel geworden. Goed design
is innovatief en origineel, maar verkoopt tegelijk ook
goed’’, meent David. ‘’In dit deel van Milaan vind ik
mijn inspiratie.”
Na een uur hebben we nog niet de helft gezien van de
lange weg vol experimenteel design dat tijdelijk is ondergebracht in industriële panden. Elk authentiek gebouw is gevuld met wonderlijke en kleurrijke concepten. Fantasyland is een illusionaire wereld gevuld met
lichtgevende uiltjes en beertjes. In Tokyo Designers
Week bewonderen we audiovisuele spellen en glazen
paardenmolens. “Divani is nog steeds aan het groeien.
Natuurlijk is dat goed nieuws, maar toch verlang ik nog
vaak naar vroeger’’, mijmert David. ‘’Toen kon ik me
echt nog meer bezighouden met het creatieve. Met het
spotten van jong talent bijvoorbeeld.’’
Antwerpen versus Milaan
David houdt van Milaan, maar zijn passie voor zijn
thuisstad Antwerpen steekt hij niet onder stoelen of
banken. “Antwerpen is continu in beweging. Ik denk
hierbij spontaan aan Park Spoor Noord, de bewegingen
op het Zuid en het Eilandje. Ook op architecturaal vlak
doen we het goed. Denk maar aan het MAS en het justitiepaleis. Zelfs het landschap van de meubelwinkels
evolueert. Toen ik Divani opende, stond de Turnhoutsebaan symbool voor de grote meubelzaken. Aan de
Mechelsesteenweg vond je vooral de kleinere decoratiewinkels. Daarna was er een grote verhuisgolf naar de
Boomsesteenweg, waar de democratisering opkwam
in de vorm van IKEA en Henders & Hazel.”
We cruisen verder door Milaan. De nacht legt een mysterieuze gloed over de stad die maar niet wil slapen.
We kijken stilletjes naar buiten en verbazen ons over de
kracht waarmee deze Italiaanse città haar designers
en fabrikanten wereldwijd weet te promoten. “In België hebben we een ontzettend groot potentieel”, zegt
David. “Ook Antwerpen had en heeft knappe koppen.
Denk maar aan Maarten Van Severen, Karim Osmani
en Glenn Sestig. Maar op de een of andere manier we-
In Tokyo
Designers Week
bewondert
David een glazen
paardenmolen en
het experimentele design van
jonge ontwerpers
(foto’s onderaan).

Download Report