In deze uitgave een interview met onze hoefsmid. Hij beslaat elke donderdagochtend trouw de voetjes van onze paarden en pony’s, maar wie is deze man achter de vakkundig gekapte hoeven en glimmende ijzers eigenlijk? Velen kennen hem van zijn vlotte babbel en zijn zeer professionele werk. Maar voor de mensen die hem nog nooit hebben gezien of gewoon wat meer over hem willen weten, stellen wij hem hier graag aan u voor: Ben van Eck. Wie ben je eigenlijk? Ik ben Ben van Eck, 42 jaar en al 21 jaar hoefsmid. Ik heb een vrouw, Wendy, en een zoontje van 3,5 die Lucas heet. Wij hebben 4 paarden, 2 shetlanders en een schaap voor Lucas, want dat zit lekker zacht en hobbelt niet zo. Die paarden zijn overigens voor Wendy, ik kijk als ik thuis ben alleen over de staldeur; "Is ie vies? Nee? Mooi, dan kan ik naar binnen!". Rijd je dan zelf niet? Niet meer. Ik heb vroeger wel veel gereden en heb ook paarden zadelmak gemaakt. Mijn vader was paardenhandelaar dus we hadden altijd paarden om te rijden. Jammer daarvan was wel dat zodra ik een paard goed had gereden, hij verkocht werd. Een tijdje terug kreeg ik echter een hernia en daardoor ben ik gestopt met rijden. Waarom ben je hoefsmid geworden? Omdat ik niks anders kan. Ik vind paarden gewoon leuk. Ik heb Werktuigbouwkunde gestudeerd maar na 3 weken op kantoor gewerkt te hebben werd ik helemaal gek. Dus ben ik maar Hoefsmederij gaan studeren in Deurne. Die studie Werktuigbouwkunde kwam trouwens wel van pas, want ik kreeg er vrijstelling voor mijn vak Ondernemeningsvaardigheid van. En dus kon ik het vak Paardenhouderij er bij doen. Ik vind het prachtig om bij een paard dat kreupel is uit te zoeken wat er mee aan de hand is en hoe ik er weer voor kan zorgen dat hij goed gaat lopen. Is dit dan ook je droombaan? Nee, het liefst zou ik Patholoog Anatoom worden. Het fascineert me om te achterhalen hoe iemand is overleden, maar ik heb daar de hersens niet voor. Hoe ben je bij Xenophon terecht gekomen? Ik kom hier al zo’n 17 jaar. Een vrouwtje op stal vroeg of ik haar paard wilde beslaan en ondertussen waren er ook klachten over de hoefsmid die er toen werkte. Ik begon Dineke haar paard Karel te beslaan en van het een kwam het ander. En toen ben ik eigenlijk nooit meer weg gegaan. Wie is je favoriete paard hier? Mijn favoriete paard is Silland van Saskia. Een prachtig beest vind ik dat. En Lorette, die is zo lief, die kan ik zelfs los beslaan. Je beslaat ook best een aantal toppaarden toch? Ja, ik besla onder meer bij Daniëlle Heijkoop, Antoinette Falandt, Patrick van der Meer en natuurlijk bij toppers Dineke en Christine Verhoog! Hoe ziet een standaard week er voor jou uit? Op maandag werk ik bij het paarden-revalidatiecentrum in Bergen. Een prachtig complex waar veelal dure paarden komen om te revalideren. Op dinsdagen ben ik in Houten bij Jennifer Scharroo. Op woensdag besla ik de paarden bij Stal De Kok in Nootdorp en bij Manege Hestar in Leidschendam. Donderdag ben ik ’s ochtends hier bij Xenophon te vinden en ’s middags werk ik wat verderop bij Lilian Pleunis en wat andere particulieren. En op vrijdag besla ik de paarden bij Palexini (Rotterdam), op de eilanden en particulieren. Als je al die dure paarden beslaat, vind je het dan niet een beetje saai bij een manege? Of het nou een shetlander is of een toppaard ik wil hem gewoon laten lopen. Een goed paard aan het lopen houden is geen kunst, maar een slecht paard aan het lopen krijgen, dàt wel. Manege paarden hebben het vaak het zwaarst te verduren en zijn daarom helemaal niet saai, maar juist heel belangrijk!