Lees verder - ME/cvs Vereniging

19 maart 2014.
Groot onderzoek naar het microbioom van het darmstelsel
Uit een interview van Simon McGrath (Phoenix Rising) met Dr. Ian Lipkin (februari 2014)
Dr. Ian Lipkin heeft een duidelijke betrokkenheid laten zien bij het onderzoek naar ME/cvs.
Eerst was er zijn onderzoek in de jaren ’90 dat het Bornavirus bestudeerde, daarna het
mijlpaalonderzoek dat XMRV als oorzaak uitsloot, en zeer recentelijk hoorden we over het
enorme onderzoek naar ziekteverwekkers en immuunsysteem, in een uitgebreide
samenwerking met vele vooraanstaande clinici en onderzoekers waaronder van Dr. Daniël
Peterson en Professor Jose Montoya.
Uit dat onderzoek kwamen al duidelijke tekenen van activering van het immuunsysteem bij
patiënten, en toen ik met hem sprak, was Lipkin zichtbaar opgewonden over de allerlaatste
resultaten die uit het onderzoek naar boven waren gekomen. Ik wou dat ik meer kon
onthullen, maar er is net een artikel voor publicatie voorgedragen, en de details staan onder
embargo tot het moment van publicatie.
Lipkin denkt dat activering van het immuunsysteem mogelijk verantwoordelijk is voor het
aanjagen van de symptomen die in verband gebracht worden met ME/cvs. Voorts gelooft hij
dat de activering van het immuunsysteem zelf misschien veroorzaakt wordt door
ziekteverwekkende stoffen, die niet in het bloed, maar in het uitgebreide ecosysteem van
bacteriën, virussen en schimmels, die het microbioom van het darmstelsel vormen,
gevonden zijn.
Hij heeft echter niet de middelen om dit onderzoek voort te zetten, dus doet hij een beroep
op de patiëntengemeenschap voor de één miljoen dollar die hij nodig heeft om het werk
gedaan te krijgen. Wat het oplevert? Een beter begrip van de ziekte en de mogelijkheid van
nieuwe behandelingen.
De bom
De activering van het immuunsysteem die hij heeft gevonden, kan de vermoeidheid
verklaren die bijna een universeel symptoom is van infecties zoals griep, en feitelijk eerder
een gevolg is van de activering van het immuunsysteem dan te worden veroorzaakt door
ziekteverwekkers zelf.
Hetzelfde zou kunnen gelden voor andere ME/cvs-symptomen zoals slaapproblemen en een
verstoorde werking van de hersenen, eveneens typische symptomen van activering van het
immuunsysteem. Lipkin staat te popelen om dit werk uit te bouwen. Hij denkt dat activering
van het immuunsysteem een bom is, en wil nu opsporen wie of wat de lont aangestoken
heeft.
Er zijn verschillende aannemelijke plekken om te zoeken naar de schuldigen die de activering
veroorzaken. Eén daarvan zijn de witte bloedcellen: sommige virussen kunnen zich
verbergen in cellen en worden dus niet gevonden bij de eerste zoektocht in het bloedplasma
– en Lipkin heeft al een onderzoek naar witte bloedcellen in de wachtrij staan.
Zijn aandacht is echter met name gericht op het microbioom, het grote ecosysteem van
organismen die op onze huid leven en in onze ‘inwendige buis’ die van onze mond tot aan
ons zitvlak loopt.
Copyright ME/cvs Vereniging
Er zitten tenminste een biljoen organismen in het microbioom van het darmstelsel - en er
bevinden zich meer immuuncellen in de darmen dan waar dan ook: het is een geweldige
plek om op organismen te jagen die misschien de activering van het immuunsysteem
veroorzaken.
Problemen met het microbioom worden steeds meer in verband gebracht met ernstige
ziektes. Het meest opvallende voorbeeld is de ‘superbacterie’ Clostridium Difficile ( C. diff),
die in ziekenhuizen een groot probleem is geworden. Meestal huist C. diff onschuldig in
kleine aantallen in onze darmen, maar hij kan het heft in handen nemen (vooral als “goede”
bacteriën worden gedood) en veroorzaakt dan diarree en zelfs de dood. Gelukkig hebben
artsen ontdekt dat ernstige C. diff-gevallen relatief makkelijk behandeld kunnen worden
door het microbioom te herstellen; minder gelukkig is, dat dat een fecale transplantatie
vraagt.
De mogelijkheid om ziektes te behandelen door het herstellen van het microbioom is één
van de redenen dat dit onderzoeksgebied zoveel aandacht trekt. Dit onderzoek vertelt meer
over het microbioom en hoe het aan ME/cvs gekoppeld zou kunnen worden, en het kijkt
naar andere onderzoeken die worden gedaan.
“Als het antwoord zo simpel was, was het nu klaar”
Een ander voorbeeld is het prikkelbare darmsyndroom. Daarbij wordt verondersteld dat een
ontsteking het gevolg is van veranderingen in het microbioom. Lipkin en zijn team hebben
zojuist vrouwen ten zuiden van de Sahara bestudeerd en ontdekten dat bepaalde bacteriën
in het vaginale microbioom het risico op een HIV-infectie verhoogden. Lipkin denkt dat het
microbioom van het darmstelsel een vergelijkbaar belangrijke rol kan spelen bij ME/cvs:
“Analoog aan dierlijke en menselijke settings, zien we dat de verschillende schimmel-,
bacterie- en viruspopulaties in de dikke darm invloed kunnen hebben op het
immuunsysteem en aanleiding kunnen geven tot activering van cytokinen die de symptoomcomplexen veroorzaken die we zien bij ME/cvs.”
Met andere woorden: veranderingen in het microbioom > activering van het immuunstelsel
> ME/cvs symptomen.
Ik vroeg Lipkin of dit inhield dat bepaalde organismen ontstekingen veroorzaken, en hij zei
dat dat zeker mogelijk is. Maar, voegde hij eraan toe, een andere route naar ziekte is dat een
overmatige groei van ‘slechte’ bacteriën een vlies vormt dat een positieve interactie van de
“goede” bacteriën met het immuunsysteem verhindert: een indirecte manier om het
immuunsysteem te verstoren.
De precieze rol die micro-organismen in de darmen spelen bij onze gezondheid en bij de
ontwikkeling van een ziekte is complex en moet nog worden bepaald. Er zijn veel
aannemelijke hypothesen, zegt Lipkin, en alleen onderzoek kan aantonen welke al dan niet
kloppen.
Als het microbioom de oorzaak is, is het dan te behandelen?
Als het microbioom de of een oorzaak is van ME/cvs, of er een rol in speelt, is het misschien
wel relatief eenvoudig te behandelen, zoals met probiotica, beperkte diëten, medicijnen of
zelfs fecale transplantaties.
Copyright ME/cvs Vereniging
Oorzaak of gevolg?
Natuurlijk is de eerste stap in dit proces het aantonen van een sterke schakel tussen het
microbioom en ME/cvs. Als die wordt gevonden, is de volgende stap het zoeken naar bewijs
dat het een oorzakelijke rol speelt: kunnen anders gezegd veranderingen in het microbioom
voor een verstoring in het immuunsysteem zorgen, of zijn die veranderingen eenvoudig het
gevolg van of verbonden met die verstoring?
Lipkin noemt als mogelijkheid het gebruik van een dierlijk model: dan zou je microben die
ervan verdacht worden dat ze ME/cvs teweeg brengen, inbrengen in het microbioom van
het darmstelsel van dieren, om te zien of dit leidt tot net zulke symptomen en zo’n activering
van het immuunsysteem als we die bij mensen zien. Deze methode is eerder gebruikt om het
metabool syndroom te onderzoeken.
Medicijnen op maat
Lipkin geeft aan dat als er sprake is van een oorzakelijke rol, men zal proberen klinische
onderzoeken op te zetten naar behandelingen waarin zowel plaats is voor probiotica,
antibiotica met daarna prebiotica en beperkte diëten als misschien zelfs voor fecale
transplantaties. Hij gelooft dat niet één soort microbioom de oorzaak is van de ziekte, maar
verschillende typen. Mogelijk zorgen problemen met schimmels, bacteriën en virussen voor
drie afzonderlijke vormen van verstoringen van het immuunsysteem. Lipkin noemt deze
verschillende typen “endofenotypen”.
Dit zou kunnen leiden tot medicijnen op maat, waarbij de individuele behandeling afhangt
van de specifieke vorm van de ziekte. Er zullen vast nog andere endofenotypen bestaan
buiten die in het darmstelsel, zoals genetische endofenotypen, en het is hoogst
onwaarschijnlijk dat het microbioom verantwoordelijk is voor álle vormen van ME/cvs. Maar
deze benadering kan een zeer aanzienlijk deel van de gevallen aanpakken.
De uitsplitsing van het onderzoek
Het onderzoek dat Lipkin voorstelt, zal alle drie ‘bomen des levens’ onderzoeken: bacteriën,
schimmels en virussen in het microbioom van 100 patiënten en een controlegroep van 100
gezonde personen, die voor een eerder onderzoek van de NIH geworven waren. Het zal
zegge en schrijve één miljoen dollar kosten.
Bron: http://phoenixrising.me/archives/21929
***
Verklarende woordenlijst
Microbioom: het geheel van microben, hun genetische elementen (genomen), en de
omgevingswisselwerking in een bepaalde omgeving
Bornavirus: Het bornavirus (BDV: Borna Disease Virus) is een RNA virus genoemd naar de
stad Borna in Duitsland, waar het in 1885 een epidemie onder cavaleriepaarden
veroorzaakte. Het virus kan waarschijnlijk de meeste warmbloedige dieren besmetten,
inclusief de mens, en werkt in op de hersenen. Het bornavirus is een verre variant van
hondsdolheid
Endofenotype: Term uit de erfelijkheidsleer; verzameling van alle waarneembare kenmerken
van een individu, in dit verband: organisme
Copyright ME/cvs Vereniging

Download Report