mens en ruimte Belgian Homeless Cup Voetbal is meer dan sjotten Voetbal is de belangrijkste bijzaak in het leven, zei de Nederlandse sportjournalist Kees Jansma. Voor veel spelers van de V-TEX Sjotters is het meer dan een bijzaak. Ze zijn dak- of thuisloos of waren dat in het recente verleden. Voetbal is een van de manieren om weer iets van hun leven te maken. tekst bart van moerkerke beeld eddy coppens, gf W oensdagavond, zes uur. In het Poortgebouw V-TEX, waar de stad en het OCMW Kortrijk een socio-culturele en sportieve werking voor de buurt Venning-Veemarkt opzetten, druppelen de eerste (jonge) mannen binnen. Ze krijgen een kop koffie van Heidi, die als vrijwilliger voor het OCMW werkt. Straks begint de training van de V-TEX Sjotters, de Kortrijkse ploeg die deelneemt aan de Belgian Homeless Cup. Wat ze nog niet weten, is dat de zaal is ingenomen door een boekenbeurs en dat Klaas, de trainer, niet anders kan dan vanavond een looptraining langs de Leie organiseren. Maar lang duurt de onwetendheid niet. Fero, een vlotte babbelaar voor wie stil zitten niet makkelijk is, loopt algauw rond tussen de boeken. Het nieuws verspreidt zich snel onder de voetballers/lopers. Als Klaas met de kleding en de schoenen aankomt, is iedereen al op de hoogte. Maar het weer is meer dan behoorlijk, niemand klaagt. De ruimte waar zopas nog koffie werd gedronken, is in een mum van tijd de kleedkamer geworden. De accommodatie is verre van ideaal, ook douches zijn er niet. Gelukkig kan de ploeg over enkele maanden terecht in De Sportschuur. De kledij is wel pico bello, gekregen van eersteklasser KV Kortrijk die ook het peterschap over de V-TEX Sjotters waarneemt. Heidi: ‘Enkele weken geleden kwam Oussalah, een speler van de club, langs met zijn vrouw en kindjes. Hij was echt ontroerd. De volgende dag speelden we een tornooi en kregen we een sms’je van hem om te vragen hoe het ging. Knap.’ Trainer en opvoeder De V-TEX Sjotters trainen elke woensdag, op donderdag is er een vriendschappelijke wedstrijd in de sporthal van Deerlijk. In het begin waren de tegenstanders meestal ploegen uit de sociale sector, nu zijn het steeds vaker ook ‘reguliere’ teams. Klaas: ‘Iedereen mag meetrainen op woensdag, we stellen geen vragen. Als de buurman zin heeft om mee te doen, is hij welkom. De wedstrijden op donderdag zijn een beloning, vooral voor het gedrag van de spelers op training en de manier waarop ze met hun medespelers omgaan. Dat is belangrijker dan hun voetbalkwaliteiten.’ Klaas voetbalt zelf op provinciaal niveau, hij weet dus wel wat af van training en voetbaltechnische oefeningen, maar zeker even belangrijk is dat hij voor het CAW werkt, in een residentieel opvangcentrum voor jongvolwassenen. Ook Erwin, de tweede trainer van het team die de oefenwedstrijden op donderdag begeleidt, is een opvoeder die voor het CAW werkt. De trainers weten hoe ze met hun gasten moeten omgaan. Erbij horen De spelers zijn of waren in het recente verleden dak- of thuisloos. Sommigen verblijven op straat, anderen in opvangcentra, nog anderen worden ambulant begeleid door een OCMW of CAW. Ze kampen vaak met complexe problemen. De V-TEX Sjotters zijn een mix van Belgen en niet-Belgen uit de ruime omgeving van Kortrijk. Het voetbal zorgt ervoor dat ze weer ergens bij horen, dat ze weer wat structuur in hun leven krijgen. Jurgen maakt al vier jaar deel uit van het team. ‘Ik woon in Waregem, ik word er begeleid door het CAW. Vroeger heb ik nog voor de stad Waregem gewerkt, nu ben ik op zoek naar een baan. Het liefst in de tuinaanleg of het groenonderhoud. Het voetbal is belangrijk. Voor de sport en voor het contact met de andere spelers en de begeleiders. En natuurlijk is het plezant als de ploeg goed speelt. Vorige maand hebben we het eerste tornooi van De V-TEX Sjotters zijn een mix van Belgen en niet-Belgen uit de ruime omgeving van Kortrijk. Het voetbal zorgt ervoor dat ze weer ergens bij horen, dat ze weer wat structuur in hun leven krijgen. 46 april 2014 Lokaal de Belgian Homeless Cup dit jaar gewonnen, in Ronse.’ Jordi was de topscorer in Ronse, hij maakt bijna een jaar deel uit van de VTEX Sjotters. ‘Ik heb vroeger altijd gevoetbald. Door problemen thuis kwam ik alleen te staan en geraakte ik in moeilijkheden. Enkele jaren geleden ben ik hier al eens komen trainen, maar ik zat toen in een negatieve spiraal en hield het niet vol. Ik sloot me af van de buitenwereld. Via het opvangcentrum Kompas ben ik vorig jaar teruggekomen. Het is een toffe groep, het is iets anders dan in een reguliere club. Ik heb momenteel geen Een van de spelers stelt het menu samen, volgende keer eten we Nepalees. Alan is intussen ook de ploegafgevaardigde op de tornooien, hij doet dat fantastisch.’ Caroline heeft de groep uitgezwaaid en komt erbij zitten. Zij is straathoekwerkverantwoordelijke bij het Kortrijkse OCMW en de drijvende kracht achter het team. ‘De drempel is veel lager dan bij klassieke voetbalclubs of andere verenigingen. Wij zijn compagnons de route van die gasten, vaak zijn we ook de link naar allerlei maatschappelijke diensten, naar de maatschappelijk werkers van het OCMW, naar de politie, naar de Vlaamse De wedstrijden op donderdag zijn een beloning, vooral voor het gedrag van de spelers op training en de manier waarop ze met hun medespelers omgaan. Dat is belangrijker dan hun voetbalkwaliteiten. werk. Morgen maak ik een afspraak bij de VDAB, er is een vacature voor buurtsportanimator. Dat zou ik graag doen. Sport is altijd mijn uitlaatklep geweest, ik heb er veel aan gehad. Als ik anderen via sport ook een beetje kan helpen, zou dat fantastisch zijn.’ Zuurstof Intussen is iedereen klaar voor de looptraining. Er is ook een nieuwkomer, Dialo. Hij woonde tot voor kort in Ronse en speelde daar in het Homeless Cupteam. Hij is naar Harelbeke verhuisd en dus is Kortrijk een stuk dichterbij. Het groepje van tien jongemannen vertrekt, begeleid door Klaas… op de fiets. Heidi begint de fruitsalade klaar te maken. ‘In de winter maak ik soep, met dit weer leek fruit me een goed idee. Elke derde woensdag van de maand eten we ook samen. Alan, iemand die hier kwam via het straathoekwerk maar voor wie het fysiek niet mogelijk is te voetballen, is onze kok. administratie. Als het moet, ga ik mee naar de maatschappelijk werker van het OCMW om een probleem uit te klaren. Ik merk dat het project steeds meer gedragen wordt, in de sociale sector maar ook door bijvoorbeeld het stadsbestuur. En als we een tornooi inrichten, vinden we ook steeds makkelijker plaatselijke sponsors. Na de training blijven we meestal nog een beetje plakken. Dan praten we over van alles, ook over hun problemen. We denken na over oplossingen, we kijken wie in ons netwerk zou kunnen helpen. Zij hebben er veel aan, maar ook ik heb veel aan hen. Ik krijg zuurstof van die gasten.’ Naar zee Zuurstof, dat is ook wat de eerste binnenkomers nodig hebben. Sommigen maakten een wedstrijdje van de terugkeer naar de V-TEX en duwen zwaar hijgend de deur open, anderen hebben het meer op het gemak gedaan. Maar iedereen die De Belgian Homeless Cup is een sociaal‑sportieve voetbalcompeti‑ tie voor dak‑ en thuislozen. Voetbal wordt ingezet voor het re‑integra‑ tieproces. En ook fysiek boeken de deelnemers vooruitgang. Er zijn dertig teams die wekelijks meer dan 400 spelers bereiken. Naast de vele trainingen zijn er vier nationale tornooien. 57 soci‑ ale organisaties, dertien stedelijke sportdiensten en twintig voetbal‑ clubs van eerste tot vierde klasse zijn betrokken bij de Belgian Home‑ less Cup. De contacten tussen al die organisaties en clubs zijn interes‑ sant voor spelers en organisaties. OCMW’s die nog niet betrokken zijn, kunnen contact opnemen met het team in hun stad. www.belgianhomelesscup.be www.facebook.com/belgianhomelesscup aankomt, krijgt applaus en felicitaties. De fruitsalade gaat vlot binnen. Klaas zegt welke zeven spelers morgen meedoen in Deerlijk – zeven omdat het busje dan vol zit. Hij maakt ook afspraken voor een trip naar Oostende volgende week donderdag. Dan wordt daar tegen het plaatselijke Homeless Cup-team geoefend. ‘We rijden met twee busjes, dus iedereen die wil en die niet moet werken, kan mee.’ Als Jordi, roept Caroline hem nog toe dat ze hem morgen zal stalken. ‘Ik moet ervoor zorgen dat hij een afspraak maakt bij de VDAB voor die vacature van buurtsport-animator.’ Bart Van Moerkerke is redacteur van Lokaal Op de Trefdag van 16 oktober buigen 4000 deelnemers uit gemeente en OCMW zich over de vraag: hoe benut je maximaal de vitale krachten in bestuur en samenleving? Hoe kijk je anders en scherper naar maatschappelijke vraagstukken en nieuwe manieren van samenwerken? Hoe kom je samen met burgers, verenigingen en bedrijven tot sterke oplossingen? Meer informatie over dit niet te missen evenement volgt. Noteer 16 oktober alvast in uw agenda! Lokaal april 2014 47
© Copyright 2024 ExpyDoc