2014Lokaal04 - Voetbal is meer dan sjotten

mens en ruimte Belgian Homeless Cup
Voetbal is meer dan sjotten
Voetbal is de belangrijkste bijzaak in het leven, zei de Nederlandse
sportjournalist Kees Jansma. Voor veel spelers van de V-TEX Sjotters is
het meer dan een bijzaak. Ze zijn dak- of thuisloos of waren dat in het
recente verleden. Voetbal is een van de manieren om weer iets van hun
leven te maken.
tekst bart van moerkerke beeld eddy coppens, gf
W
oensdagavond, zes uur. In het
Poortgebouw V-TEX, waar de
stad en het OCMW Kortrijk
een socio-culturele en sportieve werking voor de buurt Venning-Veemarkt
opzetten, druppelen de eerste (jonge)
mannen binnen. Ze krijgen een kop koffie van Heidi, die als vrijwilliger voor
het OCMW werkt. Straks begint de training van de V-TEX Sjotters, de Kortrijkse
ploeg die deelneemt aan de Belgian Homeless Cup. Wat ze nog niet weten, is dat
de zaal is ingenomen door een boekenbeurs en dat Klaas, de trainer, niet anders
kan dan vanavond een looptraining langs
de Leie organiseren. Maar lang duurt de
onwetendheid niet. Fero, een vlotte babbelaar voor wie stil zitten niet makkelijk
is, loopt algauw rond tussen de boeken.
Het nieuws verspreidt zich snel onder
de voetballers/lopers. Als Klaas met de
kleding en de schoenen aankomt, is iedereen al op de hoogte. Maar het weer
is meer dan behoorlijk, niemand klaagt.
De ruimte waar zopas nog koffie werd
gedronken, is in een mum van tijd de
kleedkamer geworden. De accommodatie is verre van ideaal, ook douches
zijn er niet. Gelukkig kan de ploeg over
enkele maanden terecht in De Sportschuur. De kledij is wel pico bello, gekregen van eersteklasser KV Kortrijk die
ook het peterschap over de V-TEX Sjotters waarneemt. Heidi: ‘Enkele weken
geleden kwam Oussalah, een speler van
de club, langs met zijn vrouw en kindjes.
Hij was echt ontroerd. De volgende dag
speelden we een tornooi en kregen we
een sms’je van hem om te vragen hoe
het ging. Knap.’
Trainer en opvoeder
De V-TEX Sjotters trainen elke woensdag, op donderdag is er een vriendschappelijke wedstrijd in de sporthal van Deerlijk. In het begin waren de tegenstanders
meestal ploegen uit de sociale sector,
nu zijn het steeds vaker ook ‘reguliere’
teams. Klaas: ‘Iedereen mag meetrainen
op woensdag, we stellen geen vragen. Als
de buurman zin heeft om mee te doen, is
hij welkom. De wedstrijden op donderdag zijn een beloning, vooral voor het
gedrag van de spelers op training en de
manier waarop ze met hun medespelers
omgaan. Dat is belangrijker dan hun
voetbalkwaliteiten.’ Klaas voetbalt zelf
op provinciaal niveau, hij weet dus wel
wat af van training en voetbaltechnische
oefeningen, maar zeker even belangrijk
is dat hij voor het CAW werkt, in een residentieel opvangcentrum voor jongvolwassenen. Ook Erwin, de tweede trainer
van het team die de oefenwedstrijden op
donderdag begeleidt, is een opvoeder die
voor het CAW werkt. De trainers weten
hoe ze met hun gasten moeten omgaan.
Erbij horen
De spelers zijn of waren in het recente
verleden dak- of thuisloos. Sommigen
verblijven op straat, anderen in opvangcentra, nog anderen worden ambulant
begeleid door een OCMW of CAW. Ze
kampen vaak met complexe problemen.
De V-TEX Sjotters zijn een mix van Belgen en niet-Belgen uit de ruime omgeving van Kortrijk. Het voetbal zorgt ervoor dat ze weer ergens bij horen, dat ze
weer wat structuur in hun leven krijgen.
Jurgen maakt al vier jaar deel uit van het
team. ‘Ik woon in Waregem, ik word er
begeleid door het CAW. Vroeger heb ik
nog voor de stad Waregem gewerkt, nu
ben ik op zoek naar een baan. Het liefst
in de tuinaanleg of het groenonderhoud.
Het voetbal is belangrijk. Voor de sport
en voor het contact met de andere spelers en de begeleiders. En natuurlijk is het
plezant als de ploeg goed speelt. Vorige
maand hebben we het eerste tornooi van
De V-TEX Sjotters zijn een mix van Belgen en
niet-Belgen uit de ruime omgeving van
Kortrijk. Het voetbal zorgt ervoor dat ze weer
ergens bij horen, dat ze weer wat structuur in
hun leven krijgen.
46 april 2014 Lokaal
de Belgian Homeless Cup dit jaar gewonnen, in Ronse.’
Jordi was de topscorer in Ronse, hij
maakt bijna een jaar deel uit van de VTEX Sjotters. ‘Ik heb vroeger altijd gevoetbald. Door problemen thuis kwam ik
alleen te staan en geraakte ik in moeilijkheden. Enkele jaren geleden ben ik hier
al eens komen trainen, maar ik zat toen
in een negatieve spiraal en hield het niet
vol. Ik sloot me af van de buitenwereld.
Via het opvangcentrum Kompas ben
ik vorig jaar teruggekomen. Het is een
toffe groep, het is iets anders dan in een
reguliere club. Ik heb momenteel geen
Een van de spelers stelt het menu samen,
volgende keer eten we Nepalees. Alan is
intussen ook de ploegafgevaardigde op
de tornooien, hij doet dat fantastisch.’
Caroline heeft de groep uitgezwaaid
en komt erbij zitten. Zij is straathoekwerkverantwoordelijke bij het Kortrijkse
OCMW en de drijvende kracht achter
het team. ‘De drempel is veel lager dan
bij klassieke voetbalclubs of andere verenigingen. Wij zijn compagnons de route
van die gasten, vaak zijn we ook de link
naar allerlei maatschappelijke diensten,
naar de maatschappelijk werkers van het
OCMW, naar de politie, naar de Vlaamse
De wedstrijden op donderdag zijn een beloning,
vooral voor het gedrag van de spelers op training en
de manier waarop ze met hun medespelers omgaan.
Dat is belangrijker dan hun voetbalkwaliteiten.
werk. Morgen maak ik een afspraak bij
de VDAB, er is een vacature voor buurtsportanimator. Dat zou ik graag doen.
Sport is altijd mijn uitlaatklep geweest,
ik heb er veel aan gehad. Als ik anderen
via sport ook een beetje kan helpen, zou
dat fantastisch zijn.’
Zuurstof
Intussen is iedereen klaar voor de looptraining. Er is ook een nieuwkomer, Dialo. Hij woonde tot voor kort in Ronse
en speelde daar in het Homeless Cupteam. Hij is naar Harelbeke verhuisd en
dus is Kortrijk een stuk dichterbij. Het
groepje van tien jongemannen vertrekt,
begeleid door Klaas… op de fiets. Heidi begint de fruitsalade klaar te maken.
‘In de winter maak ik soep, met dit weer
leek fruit me een goed idee. Elke derde
woensdag van de maand eten we ook samen. Alan, iemand die hier kwam via het
straathoekwerk maar voor wie het fysiek
niet mogelijk is te voetballen, is onze kok.
administratie. Als het moet, ga ik mee
naar de maatschappelijk werker van het
OCMW om een probleem uit te klaren.
Ik merk dat het project steeds meer gedragen wordt, in de sociale sector maar
ook door bijvoorbeeld het stadsbestuur.
En als we een tornooi inrichten, vinden we ook steeds makkelijker plaatselijke sponsors. Na de training blijven we
meestal nog een beetje plakken. Dan praten we over van alles, ook over hun problemen. We denken na over oplossingen,
we kijken wie in ons netwerk zou kunnen
helpen. Zij hebben er veel aan, maar ook
ik heb veel aan hen. Ik krijg zuurstof van
die gasten.’
Naar zee
Zuurstof, dat is ook wat de eerste binnenkomers nodig hebben. Sommigen maakten een wedstrijdje van de terugkeer naar
de V-TEX en duwen zwaar hijgend de
deur open, anderen hebben het meer op
het gemak gedaan. Maar iedereen die
De Belgian Homeless Cup is een
sociaal‑sportieve voetbalcompeti‑
tie voor dak‑ en thuislozen. Voetbal
wordt ingezet voor het re‑integra‑
tieproces. En ook fysiek boeken de
deelnemers vooruitgang.
Er zijn dertig teams die wekelijks
meer dan 400 spelers bereiken.
Naast de vele trainingen zijn er
vier nationale tornooien. 57 soci‑
ale organisaties, dertien stedelijke
sportdiensten en twintig voetbal‑
clubs van eerste tot vierde klasse
zijn betrokken bij de Belgian Home‑
less Cup. De contacten tussen al die
organisaties en clubs zijn interes‑
sant voor spelers en organisaties.
OCMW’s die nog niet betrokken zijn,
kunnen contact opnemen met het
team in hun stad.
www.belgianhomelesscup.be
www.facebook.com/belgianhomelesscup
aankomt, krijgt applaus en felicitaties.
De fruitsalade gaat vlot binnen. Klaas
zegt welke zeven spelers morgen meedoen in Deerlijk – zeven omdat het busje dan vol zit. Hij maakt ook afspraken
voor een trip naar Oostende volgende
week donderdag. Dan wordt daar tegen
het plaatselijke Homeless Cup-team geoefend. ‘We rijden met twee busjes, dus
iedereen die wil en die niet moet werken,
kan mee.’
Als Jordi, roept Caroline hem nog
toe dat ze hem morgen zal stalken. ‘Ik
moet ervoor zorgen dat hij een afspraak
maakt bij de VDAB voor die vacature
van buurtsport-animator.’
Bart Van Moerkerke is redacteur van Lokaal
Op de Trefdag van 16 oktober buigen 4000 deelnemers uit gemeente en OCMW zich over
de vraag: hoe benut je maximaal de vitale krachten in bestuur en samenleving? Hoe
kijk je anders en scherper naar maatschappelijke vraagstukken en nieuwe manieren
van samenwerken? Hoe kom je samen met burgers, verenigingen en bedrijven tot sterke
oplossingen? Meer informatie over dit niet te missen evenement volgt.
Noteer 16 oktober alvast in uw agenda!
Lokaal april 2014
47