Individualiteit in een centraal systeem.

Individualiteit in een centraal systeem.
Bij het voorbereiden van hun presentaties voor het ‘ITTF Science Congress’ constateerden
ActionType-grondleggers Bertrand Théraulaz en Ralph Hippolyte aan de hand van bestudeerde videobeelden dat de Chinese tafeltennissers hun natuurlijke voorkeuren meer en beter
benutten dan het overgrote deel van hun mondiale opponenten. En dat terwijl over de opleiding
in China toch vooral het beeld bestaat van drills en eenheidsworst. We vroegen het Klaus
Geske. Hij studeerde af aan de Sporthochschule in Köln en kon tijdens zijn zes maanden
durende stage in de keuken van het Chinese toptafeltennis kijken.
Klaus: “Van de televisie kennen we inderdaad de beelden van jonge Chinese kinderen en de
intensieve drills die ze afwerken. Een groot verschil met het Europese tafeltennis is dat de
kinderen meteen leren hoe ze power kunnen genereren door hun lichaam functioneel in te
zetten. Minder bekend is echter dat op volgende niveaus steeds meer wordt gedifferentieerd
naar hoe het bij de individuele speler of speelster werkt. Dat gaat zo ver dat de toppers allemaal
zowel een eigen tafeltennistrainer, een eigen fysiek trainer als een eigen mentale trainer hebben. Een situatie die te vergelijken is met die van de tennistoppers.” Het centrale systeem
waarin de beste spelers en speelsters met elkaar trainen kent derhalve wel degelijk veel ruimte
voor individualiteit. Bekend is ook het voorbeeld van Ma Lin die na het winnen van de gouden
medaille in het enkelspel tijdens de Olympische Spelen van 2008 in zijn eigen Beijing niet
meteen de vreugde deelde met de bondscoach, maar de tribune op rende en daar zeer geëmotioneerd in de armen viel van zijn individuele tafeltennistrainer. Een voorbeeld dat 1in 2012
werd gevolgd bij zijn triomf in Londen.
Topsport wordt in China met veel knowhow ondersteund vanuit de universiteiten, altijd op zoek
naar hoe het nog beter kan. Geske, die negen jaar in België als junioren bondscoach werkte
en nu terug is in zijn vaderland, daarover: “We hebben hier onze ideeën over biomechanica
en de technische facetten van de sport. Wat mij in China verwonderde is hoe ze de spelers
oplossingen aanreiken, die soms haaks staan op wat in Europa als de ideale techniek wordt
gezien. Maar ze werken wel bijzonder goed!” Kun je een voorbeeld noemen? Klaus: “Hier
leren we allemaal om topspin te spelen met een batstand die zich sluit, zowel voor de forehand
als voor de backhand. Daar hanteren ze ook opties die juist tegengesteld zijn, waarbij de
topspin als het ware in de bal wordt gepoetst, omdat het bij de motoriek van de speler past.”
Vergelijk het met de eerder op deze site geplaatste voorbeelden over armrotaties in de vorm
van een opmerkelijk verschil tussen de forehand van Roger Federer en die van Jo Wilfried
Tsonga.
Welke betekenis hebben deze ervaringen voor jou gekregen? Geske: “Toen ik terugkwam heb
ik ze gedeeld met collega’s die actief zijn op het gebied van het opleiden en daarbij de vraag
gesteld wat kunnen we hiervan leren. De schouders werden opgehaald en men ging over tot
de orde van de dag, Dat was voor mij een teleurstellende reactie, een gemiste kans om het
werken met talenten op een hoger plan te brengen. Uiteindelijk werk je als trainer in een team,
waarbij er op de grote lijnen eenheid van visie dient te zijn. De ervaringen zijn echter altijd op
mijn netvlies blijven staan en op het moment dat ik het artikel ‘Eine Lektion in Demut’ over
ActionType en individuele voorkeuren las vielen voor mij puzzelstukjes in elkaar.” Het artikel
is op 14 maart 2014 op deze website geplaatst.
Enthousiast en vooral door de motorische testen overtuigd geraakt van de ActionType Benadering heeft Klaus zijn verdieping bepaald. Voorafgaand aan de in het najaar te volgen Grundkurs was hij deze zomer als gasttrainer actief tijdens een tafeltennis trainingskamp in het
Groninger Harkstede. Geske: “Allereerst leer je jezelf nog beter kennen, met name ook in hoe
je op jouw spelers overkomt, of dat aanslaat en hoe je beter af kunt stemmen op de behoeften
van de speler. Ook motorisch geeft het praktische inzichten. Als je weet waar je op moet letten
zie je de verschillen in het natuurlijke bewegen tussen de spelers steeds duidelijker en weet je
dat het om differentiatie in oplossingen en aanwijzingen vraagt.”
Om het op zijn Duits te zeggen, wat was voor jou zo’n Aha Erlebnis? Klaus: “Bijvoorbeeld toen
de groep werd opgedeeld in spelers en speelsters met een verticale organisatie van de motoriek en de spelers en speelsters met een horizontale organisatie van de motoriek. Ik ben bewust een tijdje op de helft van de zaal gaan staan en zag dat er aan mijn linkerkant duidelijk
anders werd gespeeld - meer nadruk op topspin en rotatie – dan aan mijn rechterkant, waar
het accent lag op snel naar voren spelen. Dan weet je dit heeft niet alleen gevolgen voor de
techniek, maar ook voor het spelsysteem en wat daarbinnen logische keuzes zijn. In tafeltennis
gaat het daarbij vooral om de tactiek rond service, return en de eerste (aanvallende) bal.”