Magazine over de BazO Actieweek juni 2014

VOLUME 1 • ISSUE 1
JUNI 2014
BazO Magazine
Bewoners Aan Zet Osdorp
inhoud
3
BAZO ACTIEWEEK
4
HOE WERKT BAZO
6WOBO
8CATERING
10
Kruiden en groententuin
12
Keti Koti
14
Bewegen voor ouderen
15
WK voetbal
18 MARKT ZORG EN WELZIJN
20
PR EN COMMUNICATIE
22
Achter de schermen
23
WISDOM WALL
24KENGETALLEN
SPECIAL ANNOUNCEMENT
COLOFON
REDACTIE
Corrie Meijer, Mirjam van Hasselt, Léon Beckx, Tom Schram
en vele gast redacteuren, waarvoor heel veel dank!
Design: designfreebies.org
Ontwerp: Design Freebies.org / Diversity Joy
Het BazO magazine is een speciale eenmalige uitgave in
het kader van de Actieweek Bewoners aan Zet Osdorp die
plaatsvond van 16 - 22 juni 2014.
2
Dit magazine is tijdens de ACTIEWEEK geproduceerd
als deel van het leerproces. Dit betekent ook dat
het zeer, zeer snel opgeleverd moest worden. Bij
voorbaat onze excuses wanneer wij zaken niet
correct hebben weergegeven. Veel leesplezier!
B a z O A ctie w ee k
De BazO actieweek is gehouden van 16 t/m 22
juni 2014. Bewoners uit verschillende buurten
van Osdorp hebben samengewerkt om Osdorp
mooier, groener, gezonder en wijzer te maken.
Door Corrie Meijer, buurtbewoonster
Vroeger zetten allerlei organisaties en het stadsdeel
activiteiten op voor de buurt, voerden ze zelf uit of lieten
ze uitvoeren door vrijwilligers. Bewoners fungeerden
vaak als consument of alleen als aandrager van ideeën.
In de wijkaanpak kregen verschillende buurten de naam
Vogelaarwijk. Verrassend veel bewonersinitiatieven
werden ingediend en uitgevoerd. Denk aan
huiswerkbegeleiding, het organiseren van buurtfeesten,
initiatieven over leefbaarheid en veiligheid.
Nu het Rijk geen geld meer beschikbaar stelt, wordt
door de Gemeente Amsterdam gezocht naar methoden
om effectiever met geld en middelen in de buurten om
te gaan. Eén van die methoden is de pilot Bewoners
Gestuurde Wijkontwikkeling (BGW). Deze methode wil
bewoners aan het stuur in de wijkontwikkeling. Tijdens
een eerste bijeenkomst van buurtbewoners met professionals in (en vaak uit) Osdorp is de naam BGW veranderd in Bewoners aan zet Osdorp ofwel BazO.
Hoe werkt BazO aan verbetering?
In november 2013 zijn bewoners met professionals
het proces aangegaan om samen ideeën voor de wijk
uit te werken tot concrete plannen. Aan de hand van
thema’s zijn dromen voor de buurt op grote vellen
karton creatief uitgewerkt. De instanties die actief zijn in
Osdorp werden in kaart gebracht, leegstaande panden
en andere dingen die nodig zijn om de dromen van
bewoners voor hun eigen buurt waar te maken.
Welke ideeën zijn gerealiseerd?
De hele week door zijn er activiteiten geweest in het
teken van Keti Koti, de herdenking en viering van de
afschaffing van de slavernij. In de Lucas Community
was er een benefietavond voor beweegtoestellen voor
ouderen en er is een buurttuin gemaakt. Buurtbewoners
hebben een lokaal en sociaal onderhoudsbedrijf opgezet en hebben een portiek opgeknapt. Er is een voetbalavond georganiseerd en een Zorg- en Welzijnsmarkt.
Hoofdkwartier van al deze activiteiten was Johannes de
Deo aan de Reimerswaalstraat, gerund door een aantal
bewoners. Zo wordt de visie dat bewoners zelf hun
woonomgeving en de lokale economie ondersteunen
gerealiseerd. Andere ideeën waren nog niet ver genoeg
uitgewerkt om tijdens de actieweek opgepakt te worden. De uitdaging is om deze ideeën in de toekomst wel
verder vorm te geven en ze later te presenteren.
Hoe ziet de toekomst van BazO eruit?
Bewoners aan zet Osdorp is een pilot. Dat betekent dat
er ook tijdelijk gefinancierd wordt door de gemeente
Amsterdam. De actieweek is bedoeld om bewonersprojecten op de kaart te zetten. In de afgelopen periode is
er hard gewerkt, er is energie in gestoken en het hele
proces heeft veel mensen enthousiast gemaakt en hoop
gegeven. Bewoners en professionals zijn te spreken over
deze manier van werken. Een aantal typeringen van
mensen over zichzelf op een rij: duurzaam, meemakend,
motiverend, behulpzaam, swingend, creatief, gelukkig. Iemand die in de zorg werkt, zei tegen een collega:
“Ik heb geleerd op een andere manier naar mensen te
kijken. Neem nou die meneer daar. Had jij gedacht dat
hij al zijn leven lang offertes maakt?” Een ander: “Ik leer
hier NIVEA in de praktijk: Niet Invullen Voor Een Ander.”
Deze manier van werken is leerzaam voor bewoners en
professionals.
Door in meerdere bijeenkomsten steeds over het eigen
idee na te denken, werden de plannen steeds concreter.
De plannenmakers werden geholpen doordat deelnemers aan andere groepen tijdens het proces vragen
stelden en ook praktische ideeën aandroegen voor het
uitwerken van de droom. Zo ontstond een dynamiek die
steeds nieuwe energie opleverde en die voor een aantal
projecten tot directe uitvoering heeft geleid in de BazO
actieweek.
Bewoners hebben elkaar gevonden, betrokken professionals zijn enthousiast en willen blijven ondersteunen
en coachen. Ik hoop van harte dat de bazen van deze
gedreven professionals hen helpen om ruimte te maken
voor deze nieuwe manier van werken. Ik hoop dat de
Gemeente Amsterdam de meerwaarde ervan ondersteunt en dat Bewoners aan zet Osdorp uiteindelijk voldoende geld, kennis en inspiratie kan delen om andere
bewoners te helpen hun ideeën in hun eigen buurt te
realiseren.
De BazO actieweek is voor veel van de projecten geen
eindstation maar een begin; op weg naar buurtondernemingen, buurtorganisaties die duurzaam zijn en de
lokale economie ondersteunen.
P.S.:
De jongste deelnemer aan Bewoners aan zet Osdorp is 4
jaar, de oudste 86.
3
HOE WERKT BAZO
BazO is een
omgeving waarin
iedereen leert.
Bewoners leren zich te organiseren en zo hun dromen
voor de buurt te verwezenlijken. Professionals leren
om uit de oplossingen te blijven en bewoners in plaats
daarvan te coachen bij hun eigen initiatieven. De overheid leert om los te laten, om niet alleen te kijken naar
resultaten , maar ook naar het proces dat bewoners met
elkaar aangaan.
BazO wil het perspectief kantelen voor iedereen, bewoners, professionals en overheid. Het gaat om een andere manier van kijken naar wat er is: een waarderende
blik, het glas halfvol, op zoek naar de verbinding en de
overvloed.
grote dromen
In BazO worden bewoners uitgenodigd om groter te
dromen dan zichzelf. Dromen die gaan over het versterken van de kwaliteit van leven in de buurt. Grote dromen genereren energie en vragen om samenwerking
en organisatie. BazO legt de nadruk op overstijgende
binding en organisatie. Duurzame wijkontwikkeling is
namelijk niet eenvoudig en is in vele gevallen ingewikkelder dan de gemiddelde bedrijfsverandering. Ga er
maar aan staan: uiteenlopende belangen, beperkte
middelen, onheldere besluitstructuren, zeer diverse
doelgroepen met verschillende geschiedenissen en
betrokkenheid en inzet op vrijwillege basis.
Groter dromen leiden tot projecten met schaal, die ingewikkeld kunnen zijn en onderlinge afstemming vereisen, projecten ook die het mogelijk maken om het werk
te verdelen. Niet iedereen hoeft dus te ondernemen,
niet iedereen hoeft te kunnen boekhouden. Het werk
kan worden verdeeld naar vermogen en passie, en zo is
er voor iedereen een mogelijkheid om aan te sluiten.
I nten s ief trainen
Zo’n proces begint met een intensieve training waarin
actieve bewoners en professionals samen verkennen
hoe het is om samen te werken, te praten, ruzie te
maken en met die conflicten om te gaan. Dat creëert het
fundament voor de werving van meer bewoners, via bewoners en professionals op basis van zwaan kleef aan.
4
B u u rt in k aart
Die grotere groep brengt in kaart wat er al goed gaat
in de buurt, waar overvloed te vinden is in de vorm
van talenten, vrijwilligersorganisaties, instellingen en
bedrijven. Hierna wordt gekeken wat er mogelijk is
met al deze krachtbronnen in de buurt. Dit leidt tot de
eerste schets van projecten of ‘ondernemingen’ met
als kenmerken: schaal, inclusief en duurzaam. Waarbij
duurzaam niet per se gaat over geld verdienen: naast
financiële waarde is vooral maatschappelijke waarde
relevant.
D e actie w ee k en v erder
Bewoners worden gecoached in de verdere
ontwikkeling van hun plannen. In de actieweek worden
uit de ontwikkelde ondernemingen opdrachten
gedestilleerd die in één week kunnen worden
uitgevoerd. Met het doel om te leren organiseren, meer
vrijwilligers te laten aanhaken, om zichtbaar te worden
in de wijk en om de initiatiefnemers de kans te geven
om te experimenteren met een nieuwe rol: die van
leidinggevende of coach.
In de actieweek staat een professioneel team van
begeleiders ter beschikking van de bewoners. Zij
coachen betrokkenen van de verschillende projecten en
bewaken het verbindende element tussen de projecten.
De week eindigt met een knallende slotbijeenkomst
waarin de resultaten worden gevierd.
Daarna wordt intensief geëvalueerd met alle betrokken
bewoners en professionals. Bewoners kunnen een
blijvend beroep doen op coaching bij de verdere
ontwikkeling van hun plannen, zodat de organisatie van
hun wijkondernemingen verder vorm kan krijgen en de
duurzaamheid kan worden geborgd.
Zo blijft iedereen leren, bewoners, professionals en de
overheid die allemaal hun rol moeten nemen in deze
inspirerende manier van Bewoners aan Zet.
Beelden van het voortraject..
5
w O bo
‘Iedereen wordt
geholpen’
Op bezoek bij WOBO
Wij treffen drie schilders aan, die druk bezig zijn om een
trappenhuis in de buurt weer fris in de verf te zetten.
“Als dit lukt”, zo vertellen ze ons “dan krijgen we misschien een opdracht van de woningbouwvereniging
voor het hele complex”. Want in al die trappenhuizen is
al jarenlang niets meer gebeurd. En als het er weer mooi
en fris uitziet, dan heb je kans dat mensen het ook weer
makkelijker schoon houden.
Hamid en Mo vertellen ons hun ideeën over hoe dit een
begin kan zijn van een mooi buurtgericht professioneel onderhoudsbedrijf van bewoners. Want daar staat
WOBO voor; Wijkonderhoudsbedrijf Osdorp.
Hamid vertelt hoe leuk hij het vindt om bij dit project
betrokken te zijn. “Ik heb niet zoveel opleiding, wel veel
talenten, maar ik werd
gelijk helemaal geaccepteerd door de professionals. Ik vond dat een hele
eer”.
Talenten inzetten
Het doel van WoBo is om
te kijken welke talenten
mensen hebben en zo
ook andere bewoners
stimuleren om zich in
te zetten voor de wijk.
Hamid vertelt dat het
lastig is om mensen te
binden. “Mensen willen
eerst zien dat het gaat
werken, dat we echt
opdrachten binnenhalen.
Ze moeten nog leren
zien dat het ze kansen
kan bieden.” WOBO
wil de pilot daarom
afronden met goed
werk. De woningbouwcorporatie Stadgenoot
6
heeft toegezegd dat als ze goed werk afleveren,
ze mogelijk meer opdrachten kunnen krijgen. Als
professionele klussers en bouwvakkers wil WOBO
eerst zelf veel doen om perspectief te ontwikkelen. Pas
dan zullen meer bewoners aanhaken, verwachten ze.
Uiteindelijk willen ze allerlei werk doen, zoals schilderen,
installatietechniek en dergelijke. Per klusgroep heb je
dan een professional nodig om er leiding aan te geven.
WOBO wil een maatschappelijke onderneming worden.
Hamid en Mo vertellen dat ze commercieel als ondernemers moeten denken om te kunnen blijven bestaan.
“We moeten geld verdienen, maar tegelijk willen we
nuttig zijn voor de wijk. Om mensen kansen te bieden
zich te ontwikkelen en te werken. Maar we willen ook
iedereen helpen en als iemand oud is en weinig geld
heeft, dan doen we het voor niks”.
Uiteindelijk wordt het op die manier een leeromgeving
voor iedereen in de wijk. “Wij leren bovendien ook elke
dag van elkaar. En we kunnen dan ook leerlingen van
het ROC een stage aanbieden. Toch veel leuker om dat
hier te doen, in je eigen wijk bijvoorbeeld, in het echt in
plaats van in een klaslokaal? We willen echt zorgen dat
dit lukt!”
w O b O
Interview met Hamid
Hamid is deelnemende bewoner van het eerste uur en initiatiefnemer van
WOBO, die een schilderopdracht van Stadgenoot uitvoert
W
at ik heb geleerd is dat je altijd op
jezelf moet vertrouwen. Ik geloof
dat de kracht in de bewoners zelf zit, maar
dat komt er niet uit als je de mensen niet
zelf aanspreekt. Ik denk dat we heel veel
kunnen als bewoners. De aanpak van het
project door Diversity Joy heeft geholpen
om mensen wakker te schudden. Dat
moet meer gebeuren dat moet niet hierbij
ophouden. Dit project kan een voorbeeld
zijn voor volgende projecten.
Dankzij de start van het project zijn
mensen bij elkaar gebracht en zijn er
projecten gestart die een kans van slagen hebben. Dat kan andere bewoners
inspireren. Ik ben er zo trots op dat ik heb
meegedaan. Waar ik naar uitkijk, is dat
mensen kunnen zien dat er projecten uit
zijn gekomen waar mensen geld mee
kunnen verdienen. In een vervolg zullen er
makkelijker meer mensen mee doen.
niet kan zeggen en doen, dan hoor ik dat.
Ik heb van iedereen waardering gekregen.
Het is hier als een tweede familie
geworden, ik voel me deel van het geheel.
Ik krijg ook veel waardering in de vorm
van hulp. Bijvoorbeeld: dat een professionele schilder mij kwam uitleggen hoe ik
het schilderwerk het beste kan aanpakken.
Hij kwam op tijd op onze afspraak en heeft
alles opgeschreven. Dat heeft me echt
geholpen.
We moeten geld verdienen,
maar tegelijk willen we
nuttig zijn voor de wijk
Het is hier een tweede
familie geworden
Sommige professionals zie ik als collega’s,
bewoners, raadgevers. Sylvia (van Combiwel) zie ik als de motor van WOBO, zonder
haar had ik het niet gedaan. Voor mij is dit
veld onbekend, de manieren van gesprekken voeren zijn nieuw. Zij begeleidt me
ook in het communiceren met anderen.
Van haar heb ik geleerd dat ik dingen van
elkaar kan scheiden. Hoe ik met mijn gevoelens om kan gaan in de samenwerking,
dat helpt.
Het mooiste en meest belangrijke
voor mij is dat ik door iedereen wordt
geaccepteerd. Daar ben ik heel blij mee. Ik
kan met iedereen praten en lachen en ik
zie mezelf niet als stoorzender. Als ik iets
7
c AT E R I N G
Koken is mijn passie
Nancy verzorgt samen met haar team de catering
tijdens de actieweek. Het is een uitdagende klus
waarbij het team groepen tot 200 personen meerdere malen per dag bedienen en vaak op verschillende plekken tegelijkertijd.
Koken is mijn passie is één van de eerste dingen die
Nancy vertelt. Dus is het vanzelfsprekend dat ze de
kans om een catering project in de Lucas Community
te starten, met beide handen aangreep. Zelf heeft ze
in het verleden een cateringbedrijf gehad, maar moest
daar vanwege een auto-ongeluk mee stoppen. Toen
vorig jaar het BazO project van start ging, vroeg Mostafa
haar of ze de benedenruimte wilde huren. En toen ze
die eenmaal gezien had, viel ze er als een blok voor. Hier
kon ze weer koken. Nancy heeft de kans aangegrepen
om via BazO te investeren in haar keuken en werkmateriaal. Er zijn ondermeer nieuwe werktafels gekomen en
een professionele koeling.
Naast koken wil Nancy ook iets doen met haar
betrokkenheid bij de buurt. Ze woont in een buurt
met veel gezinnen die het niet breed hebben. Het valt
haar op dat niet alle kinderen die naar school gaan een
ontbijt hebben
gehad. Haar
oorspronkelijke
plan was om
lunchpakketten
voor kinderen
te maken.
Echter door
het succes
van haar catering is dit er nog niet van gekomen.
Het weekprogramma is goed gevuld: iedere dag
lunch, senioren die eens per week komen eten en
iedere woensdag een eetgroep. Verder kookt ze in
opdracht van het Amsterdam Steunpunt Wonen (ASW),
Ymere, het Talentenhuis, en anderen. Hierbij wordt ze
bijgestaan door groeiend team van vriendinnen en
buurtbewoners.
Nancy wil de groei van haar onderneming in goede
banen leiden. Gevraagd naar haar dromen, vertelt
Nancy dat het zomaar kan dat haar onderneming over
een jaar een commercieel bedrijf is met een aantal
werknemers. Verder droomt ze ervan dat er binnen de
Lucas Community nog meer buurtinitiatieven ontstaan
en het gaat bruisen.
N
ancy’s betrokkenheid
bij de buurt toont
zich ook in de BazO actieweek. Ze koopt zo veel
mogelijk ingrediënten
lokaal in en brengt de
overgebleven broodjes
iedere dag naar de daklozenopvang.
8
S
aïda is aangeschoven om te helpen met de grote klus die Nancy deze week heeft.
Terwijl Saïda pastilles rolt, vertelt ze ons over hoe ze betrokken is geraakt bij de
catering. Zij woont om de hoek van de Lucas Community, waar haar zoontje vaak
na school speelt. Via de kinderen leerde ze Nancy kennen en die vroeg haar op een
gegeven moment of ze deze week mee wilde doen.
Saïda voelt zich betrokken bij de wijk, heeft altijd gewerkt tot de kinderen kwamen.
Kinderen opvoeden vindt ze geweldig, maar zoals ze zelf zegt: “ik voelde niet dat ik
daarmee voldoening uit het leven haal. Daar is meer voor nodig”. Ze wil graag meer
mensen leren kennen. Haar droom is een eigen praktijk te hebben waar ze zich
met jeugd bezig houdt, de sociale kant van het leven met aandacht voor
psychologie.
Ze hoopt dat haar bijdrage aan de catering een begin is naar het
verwezenlijken haar het droom, bezig zijn met jeugd. De ogen van Saïda
beginnen te stralen wanneer het gesprek komt op het idee om een andere
lacune in
de wijk in te vullen; een gebrek aan
betaalbare
kinderopvang. Daar wil ze mee aan
de slag.
9
KRUIDEN EN GROENTENTUIN
Mijn droom
Interview met Maria Edith Pineda Rincon
een deel van het plan wilde
realiseren, namelijk de
groente- en kruidentuin. Zo
geschiedde.
Maria Edith Pineda Rincon heeft
samen met haar man een droom.
Meer leven en kleur in de buurt
door middel van planten en kruiden.
“Ik wil er een sprookjesbuurt van
maken,” vertelt ze enthousiast. Een
jaar geleden vroeg ze een paar
plantenbakken aan bij de gemeente.
De gemeente wilde akkoord gaan op
voorwaarde dat de plantenbakken
door Maria Edith, de Moskee en
andere bewoners beheerd zouden
worden. Maria Edith stemde in en
voordat ze het wist, kreeg ze zes
plantenbakken geplaatst op de
hoek van de straat, elk in het zicht
van haar huis. Nadat ze vernam
dat men tevreden was over het
onderhoud van de plantenbakken,
deed ze een voorstel richting de
gemeente voor een soortgelijk
initiatief met een groenstrook. Tot
haar verbazing werd dit voorstel
een dag later gehonoreerd en werd
het terrein leeggemaakt. Maria
Edith organiseerde samen met haar
man 2 bewonersbijeenkomsten
om de wensen van de buurt te
inventariseren. Op dat moment
kwam BazO voorbij. “Op de vraag of
iemand een droom had, heb ik gelijk
mijn vinger opgestoken en verteld
dat ik graag samen met mijn man
10
De werkzaamheden
startten een week voor
de actieweek gezien de
omvang van de klus.
“Afgelopen maandag
hebben het hout gehaald
en zijn we begonnen met
de palen in de grond te
slaan. Toen konden we
aan de slag met het maken van de
plantenbakken”. Medebewoners
hebben geholpen met zagen,
timmeren en het in de verf zetten.
Maandag, dinsdag en woensdag
hebben ze samen doorgewerkt
tot half elf ‘s avonds. “Dat was even
doorbikkelen. Het is jammer dat
alles ineens zo snel moest”, aldus
een gepassioneerde Maria Edith.
“Maar goed, dat is zo. We hebben
een droom bereikt en dat is veel
belangrijker”.
W
oensdagochtend was het
even schrikken. Er zou 12 m3
tuinaarde geleverd
worden, maar tot
haar verbazing
kwam men met
12 m3 zand. De
chauffeur zei:
“Oh dan heb ik
iets verkeerd
geladen.” Gelukkig
kon dit een dag
later hersteld
worden. Op
woensdagavond
kregen ze hulp van
het coachteam die
ook een paal in de
grond zouden slaan. Toen de paal
10 cm in de grond zat, sloegen zij de
palenrammer kapot.
“Deze plant is voor je milt. Deze plant
is voor het reinigen van je maag”.
Maria Edith raakt niet uigesproken
en steekt je ter plekke aan met haar
enthousiasme. Maria Edith overlegt
nog even met haar man en drie
andere bewoners over de plek van de
planten en de kruiden, alvorens wij
de handen uit de mouwen kunnen
steken. De planten en kruiden
krijgen een eigen plek en worden
geplant. De aardbei niet in de zon,
de munt weer wel. Prachtig om
deel van uit te mogen maken en
een gepassioneerde bewoonster te
zien die duidelijk een droom heeft
waargemaakt. Ze benadrukt dat ze
dit zonder de inzet van haar man
en andere vrijwilligers niet in een
week hadden kunnen realiseren. Ze
is hier ontzettend dankbaar voor.
En, o ja zegt ze op de vraag of er wat
van wordt gezegd als er afval buiten
de afvalcontainers wordt geplaatst:
“ik heb ook de afvalcontainers
geadopteerd”.
KRUIDEN EN GROENTENTUIN
11
KETI KOTI
Interview met Glenda en Sheila
We worden ontvangen in Huis van de Wijk de
Aker in Osdorp. Een groep vrouwen staat druk te
koken voor het fondsendiner.
Sheila en Glenda zijn de trekkers van het Keti Koti
Festival Osdorp. Keti Koti betekent ‘Verbroken Ketenen’
en gaat over het herdenken en vieren van de afschaffing van de slavernij. Het fondsendiner is onderdeel
van het festival weekprogramma. Ze maken traditionele Surinaamse gerechten en zamelen zo geld in ten
behoeve van een tehuis voor chronisch zieke kinderen
en gehandicapte adolescenten in Suriname (st. Angel’s
Garden). Glenda vertelt dat er in de Surinaamse cultuur
sprake is van schaamte rondom gehandicapte kinderen
en dat voorzieningen gebrekkig zijn.
motiveren om mee te doen
Sheila vertelt hoe ze vorig jaar Keti Koti heeft georganiseerd. “In mijn optiek zien we te weinig actieve Surinaamse mensen in het stadsdeel. Dus ik dacht: we gaan
activiteiten organiseren om die mensen te motiveren
om actief mee te doen.” Glenda heeft een passie voor
koken. Ze heeft vroeger op Schiphol gewerkt en daarna
in de catering, waar ze veel van koks heeft geleerd. “Als
koken je passie is, dan wordt je vanzelf door mensen
gevraagd om voor hen te koken.” Twee jaar geleden was
er bijvoorbeeld het multi culti diner voor 110 mensen.
Glenda’s droom is een restaurant aan een strand van
de Sloterplas. Een plek voor iedereen en waar mensen
met een beperking werken als personeel. Verder zou
Glenda graag een Keti Koti monument zien naast het
monument ter herdenking van de slachtoffers van de 2e
wereldoorlog.
Organisatie
Naast het fondsendiner worden er in de actieweek twee
workshops georganiseerd over traditionele klederdracht
en is er een eindfeest met o.a. een Prodo Waka en Miss
Kotoshow. Het Keti Koti Festival geeft Glenda en Sheila
veel voldoening. Er waren nogal wat mensen die niet
geloofden dat het van de grond zou komen.
Glenda wist dat ze goed kon koken en heeft deze periode ontdekt dat ze ook goed kan organiseren. Het is een
uitdagende klus om alle activiteiten te regelen en om
gerechten te bereiden met Surinaamse producten. Ook
Sheila is zeer tevreden. Vooral over de opkomst is ze blij.
“De organisatie was behoorlijk zwaar, maar naderhand,
als je ziet hoe het gegaan is, vergeet je dat ook weer.”
12
Hoe gaat het verder?
Glenda en Sheila hebben
het Comité 4 en 5 mei
aangeschreven voor het
verzoek van een monument. Daarbij zullen sponsoren benaderd worden
en zal het stadsdeel om
een bijdrage gevraagd
worden.
De Surinaamse catering
zal stap voor stap verder
ontwikkeld worden. Er zijn
plannen voor een website, waarbij ze op ondersteuning van Impuls kunnen rekenen.
Sheila en Glenda wensen dat BazO na deze week niet
afgelopen is. Ze hopen dat Diversity Joy en ASW niet
verdwijnen, maar blijven. Zodat de mensen op dezelfde
manier gebroederlijk verbonden kunnen blijven.
KETI KOTI
13
BE WEGEN VOOR OUDEREN
Maria Edith en Arie Jan hebben 21 juni samen een benefietavond georganiseerd om beweegtoestellen voor ouderen te plaatsen bij de Sloterplas.
Marie Edith: “In China liep ik stage voor mijn acupunctuur TCMopleiding. In bushaltes en in parken zag ik daar overal toestellen die
speciaal waren gemaakt om ouderen te laten bewegen. Mensen in
China zijn heel gezond, veel mensen worden makkelijk 100 jaar. Dat
komt doordat ze gezond eten en beweging helpt daarbij. Volgens mij
hebben ze daar het goedkoopste systeem voor gezondheidszorg in
de wereld. Dat vind ik fantastisch.”
H oe i s het g e g aan ?
“Ik heb er veel tijd in gestoken. Ik heb er meerdere gesprekken met
het stadsdeel over gehad, vooral met de managers van het ‘project
vernieuwing’ van de Zuidwestoever van de Sloterplas. Ze vonden het
een fantastisch plan. Ik heb een plek toegewezen gekregen. Iedereen
zei tegen mij: “ Dat is zo moeilijk” maar ik het is me gelukt. Ik moest
zelf zorgen voor financiering. Ik heb veel bewoners benaderd rond
de Sloterplas. Ik moest handtekeningen verzamelen dat zij het een
goed plan vonden. Ik heb een bewonersinitiatief ingediend, maar
omdat het om veel geld ging, moest ik eerst een stichting oprichten.
Dat heb ik gedaan, de stichting Vrouwen van Amsterdam. Uiteindelijk
heb ik een klein deel van het geld gekregen via de regiegroep van de
bewonersinitiatieven van het Huis van de Wijk ’t Blommetje. Nu ben
ik bezig met ondersteuning van VCA om andere instanties te benaderen.”
Wat i s d e belangrijk s te le s d ie je hebt geleer d ?
“Omdat de voorwaarden van de regiegroep zo ingewikkeld waren, moest ik alles
stil zetten totdat ik de schriftelijke toestemming van het Stadsdeel kreeg. Daar werd
ik heel moe van. Toen kwam ineens alles tegelijkertijd en plotseling zie je dat het
doorzetten beloond wordt. Ik zie het zo: Jouw rugzak kan ik niet dragen. Je bent
perfect voor je eigen situatie en leert daardoor hoe je de liefde die je hebt onvoorwaardelijk door kunt geven.
Hoe zie je jouw deel in het geheel van BazO?
“In het begin was het moeilijk. Er waren situaties die niet zo fijn liepen.
Iemand zei toen: Je moet je stem laten horen. Door iemand van de
groep, die ik een engel noem, kon ik mijn hart luchten en toen was
alles veranderd. Daarna liepen de situaties soepeler en fijner.
14
w k voetbal
Het wk voetbal 18 juni
Ter plekke met ieders inzet mogelijk gemaakt.
Ruim 80 bezoekers: een enorm feest met de Deo
als ieders huiskamer!
15
BEHEER van Johannes de Deo
Beheer van Johannes de Deo
interview met Mike en Yvonne.
Mike zegt: ‘ik wil mijn eigen
zaak kunnen exploiteren.
Voor iedereen en met
iedereen. Lekker groot en
elke dag open tot laat’.
Aan het woord zijn Yvonne en Mike,
die sinds een week het beheer
organiseren van de Deo. In het
gebouw werden jaren geleden
veel activiteiten voor de buurt
georganiseerd: zang, dans, bingo.
Noem maar op. Om financiële
redenen werd het centrum een
paar jaar geleden gesloten en
werd een groot gat geslagen in de
voorzieningen voor bewoners in de
buurt.
Het viel niet mee om de boel
opnieuw op te starten. Alles was
uit het gebouw gehaald, tot en met
de verlichting en de bordjes voor
de nooddeuren. Het pand moest
helemaal worden schoongemaakt,
16
er moest meubilair worden
gezocht, keukenmachines en
inventaris, prullenbakken …. En
dat allemaal binnen een paar
dagen! Het is eigenlijk een wonder
dat het allemaal is gelukt, met
hulp van Hamid van WOBO, de
mensen van het hotel hiernaast,
de kringloopwinkels in de buurt en
vele anderen. Je wil niet weten hoe
zo’n pand eruit ziet als het een paar
jaar niet gebruikt is.
Het was trouwens ongelofelijk wat
er gebeurde toen we de deuren
hier weer openden. Vanaf dag één
komen mensen hier langs om te
vragen wat er weer gaat gebeuren
en of ze er zelf iets kunnen
organiseren. Mensen zijn blij dat er
weer reuring is op deze plek.
De nieuwe Deo moet een mix
worden van commercieel en
niet-commercieel. De huur moet
natuurlijk aan Stadgenoot kunnen
worden betaald, en hopelijk
wordt dat een betaalbare huur.
Er zijn al een aantal vrijwilligers,
maar dat mogen er best meer
worden. Het liefst mensen met
verschillende vaardigheden, van
administratief tot schoonmaak en
van vaktechnisch tot secretarieel.
Yvonne en Mike hebben allebei
ervaring in de horeca en catering.
Mike heeft zelfs maaltijden
klaargemaakt voor groepen van
meer dan 2.000 mensen!
Er moet nog heel wat gebeuren
voordat de Deo zelfstandig kan
draaien. Daarvoor is ook meer
naamsbekendheid nodig. Mike
heeft vanmorgen vroeg nog
geflyerd. De Deo is nu slechts voor
3 maanden gehuurd. Dat is te kort
om een echt bedrijf op te zetten.
Vijf jaar zou een stuk meer ruimte
geven aan dit initiatief.
BEHEER van Johannes de Deo
Mike wil graag financiers en huurders benaderen.
Toen hij woonde en werkte in Rotterdam was het
heel gebruikelijk om particulieren met veel geld te
benaderen. Havenbaronnen bijvoorbeeld. Dat lijkt
geen Amsterdamse methode. Dus hoe dan wel?
Geld kan verdiend worden met zalenverhuur,
de verhuur van werkplekken aan ZZP-ers en de
verhuur van kantoorruimte, bijvoorbeeld aan een
thuiszorgorganisatie. Maar mensen met vragen op
welk terrein dan ook moeten de Deo kunnen vinden.
Mike en Yvonne willen dan op zoek gaan naar
iemand die het antwoord op die vraag kan geven.
Ondertussen is Mike al begonnen met wat catering.
Zo maakt hij zijn eigen komkommer, gemarineerd
in azijn, pepers en uien. Nu, anderhalf uur na de
komkommer geproefd te hebben, begint mijn lip
iets minder te branden.
De Deo is in mijn geheugen gegrift.
17
M ar k t ZO R G en w el z ijn
Op woensdag 18 juni
organiseerden Irene
en Yvette de Markt
Zorg en Welzijn. Irene
werkt bij Cordaan als
Trajectbegeleider
GGZ en Yvette werkt
bij de Amsterdamse
Vriendendiensten van de
Regenbooggroep.
Doel van de zorgmarkt was tweeledig: buurtbewoners
met vragen over welzijn/dagbesteding/vrijwilligerswerk
en (de veranderende ) zorg een mogelijkheid bieden om
hun vragen te stellen. Daarnaast een plek creëren waar
mensen van zorg- en welzijnsinstanties die in Osdorp
werken, elkaar leren kennen
Op de markt stonden 20 instanties die in Osdorp in de
zorg en het welzijn actief zijn. Het was een zoemend
geheel dat werd geopend door dhr. Gerben Menke van
stadsdeel Nieuw West, die zich o.a. bezighoudt met de
Huizen van de Wijk.
Onderstaand een impressie van een gesprek met de
beide dames net na afloop van de markt waarbij beide
moe en voldaan waren na een intensieve dag en tijd.
Irene: “Toppie, vooral dat het gelukt is om zoveel
standhouders bij elkaar te krijgen, de markt is geslaagd
en catering van Nancy, een buurtbewoonster uit
de het Bazoproject liep goed. De hele markt liep zo
geanimeerd. Het geheel had een relaxte sfeer, het was
kleinschalig, en goed dat er zoveel lokale partijen waren.
Professionals die in de zorg en het welzijn werken, zijn
zo druk dat ze elkaar veel te weinig of niet spreken.
Vanwege die tijdsdruk was het ook niet voor alle
partijen mogelijk om hierbij te zijn. Kortom, goed dat er
zoveel wel waren.’’
Yvette: “ Ik vond het heel leuk om te netwerken, er
zijn veel lijntjes gelegd, veel ideeën uitgewisseld met
allemaal enthousiaste betrokken mensen, ook met
nieuwe instanties. Er zijn mensen aangehaakt die wij
nog niet kenden. Wat ik super vond was dat mensen
vroegen wanneer we dit weer gaan doen. Daarnaast
was de sfeer heel gezellig. Waar ik ook blij van werd,
was om buurtbewoners te kunnen ontvangen met de
vraag ‘wat heb je nodig?’ of ‘waar ben je naar op zoek’.
Er kwam bijvoorbeeld een oudere dame die zelf haar
was niet meer op kon hangen, maar die al wel thuiszorg
kreeg. Toevallig stond haar thuiszorgorganisatie op
18
M ar k t ZO R G en w el z ijn
de markt en heb ik ze aan elkaar kunnen koppelen. Ze
vertelde hoe fijn het was dat er iemand echt naar haar
luisterde. Daardoor is de dag voor mij al geslaagd. Want
we doen het uiteindelijk voor de bewoners.”
Geleerde lessen
Irene: “Het is nog niet zo simpel om iets dergelijks samen
met bewoners voor elkaar te krijgen. Uiteindelijk hebben
we dit als professionals gedaan. Het is niet zo goed uit
te leggen aan andere instanties en bewoners. Werelden
verschillen nogal. Ik heb me daarin wel weinig gehoord
gevoeld. Ik ga dit nog evalueren met mijn leidinggevende.
Het was eigenlijk teveel naast het gewone werk.”
Yvette: “Ik heb geleerd dat dit soort projecten veel meer
tijd kosten dan je denkt. Twee maanden is eigenlijk te kort
om dit te organiseren. Agenda’s zitten al vol met afspraken. Ik vind het bijzonder dat we dit toch in zo’n korte tijd
voor elkaar hebben gekregen in een gebouw dat gewoon
leegstond en waar we pas 2 weken terug de sleutel van
kregen. Zowel organisaties als bewoners werven, kostte
veel tijd. Irene en ik hebben een deel in onze vrije tijd
gedaan. Er was eigenlijk te weinig draagkracht om onder
de bewoners goed te werven. Dat is iets wat we een volgende keer anders willen doen. Vooral kwetsbare mensen
komen niet zomaar naar zo’n markt met hun vraag. Irene
vult aan: “Wat ik leuk vind om te leren, als professional
ben je gewend om zaken te doen, om met bewoners iets
te organiseren is toch wat anders.”
Wat heeft het opgele verd?
Irene: “Doordat we op een kleinschalige manier zorg- en
welzijnsinstanties bij elkaar brengen, kunnen we elkaar
ook leren kennen. Het was leuk en goed dat er bewoners
waren en hun vragen omtrent zorg en welzijn bij elkaar
konden brengen. Een vraag is hoe we hierbij meer (kwetsbare) bewoners kunnen bereiken.”
Yvette: “Afspraken om samen te werken voor mensen
met psychiatrsiche klachten in de wijk. Daarnaast is deze
ontmoeting tussen verschillende instanties een soort
levende versie van de sociale kaart van de buurt. Niet
alleen wat er aan organisaties is, maar ook de mensen
die erbij horen, een soort life ‘smoelenboek’. We hebben
een start gemaakt met het beschikbaar maken van
deze sociale kaart en willen verder kijken hoe we elkaar
als professionals beter kunnen vinden en toegankelijk
kunnen zijn voor de bewoners”.
hun verhalen hebben we de wijk veel beter leren kennen.
Het was inspirerend om allemaal als gelijke, samen met
bewoners, het team te vormen en als witte professional
in de minderheid te zijn. Het is bijzondere ook om elkaars
verschillen en overeenkomsten te zien en te koesteren. Er
is veel energie in de teambuilding gestoken”.
waarom deed je mee?
Irene: ”Omdat ik denk dat dit de toekomst heeft. Wat ik
doe is dagbesteding in de GGZ. Nu is het van bovenaf
georganiseerd en het moet meer vanuit de wijk georganiseerd worden. Ik heb mijn doel nog niet bereikt, maar ben
wel een stapje dichter in de buurt gekomen. Mijn leidinggevende is de eerste die binnenkwam.”
Yvette: “Ik ben dit gaan doen omdat ik heel graag wil
zorgen dat mensen met psychiatrische klachten ook mee
kunnen doen in de wijk en daarvoor hebben ze uitnodigende en fijne plekken nodig. Maar ook omdat ik het
belangrijk vind dat er naar de bewoners wordt geluisterd
en naar hun vragen wordt gekeken. Een idee achter de
Bewoners Gestuurde Wijk is dat de lokale economie versterkt wordt. Dat vind ik een heel mooi idee.”
Irene: “Wat me lang zal bij blijven is dat echt een band
is ontstaan tussen de mensen, omdat er een lang traject aan vooraf gegaan: een levend geheel i.p.v. formele
contacten.“ Yvette: “Ik zie een aantal hele enthousiaste
betrokken buurtbewoners die heel graag willen werken
aan hun droom, zoals een klusbedrijf of een cateringbedrijf en die bezig zijn door hard werken hun droom waar te
maken. Ik vind het heel bijzonder om ze te zien groeien. “
“Wat bijzonder was de insteek om ook kwetsbare groepen
te betrekken in het proces. Het riep in eerste instantie
weerstand op om mensen uit de psychiatrie bij het project te betrekken. Maar nadat een ervaringsdeskundige
(iemand die zelf psychiatrische klachten heeft) van de
Regenbooggroep zijn levensverhaal had verteld en uit
had gelegd hoe het is om in de war te zijn geweest vond
er een grote omslag in de groep plaats”.
Zowel Yvette als Irene vond het erg inspirerend om ECHT
in een wijk te zitten. “Door contact met de bewoner en
19
PR EN COMMUNICATIE
In de aanloop naar de actieweek is in een vrij
korte tijd enorm veel werk verzet op het gebied
van communicatie en publiciteit.
Bij de start van de werkgroep PR bestond deze uit 4
personen, waarvan 2 buurtbewoners en 2 professionals.
Gaandeweg het proces zijn er mensen bijgekomen,
zoals een grafisch vormgeefster, een freelance schrijfster
en een documantaire maakster. Ook zijn er mensen
afgehaakt door vakantie, drukte met andere projecten
en andere oorzaken.
De werkgroep PR heeft zich vanaf het begin gefocust op
het neerzetten van de algemene PR van de actieweek
Bewoners aan zet Osdorp. De PR voor de projecten is
uitgevoerd door de projectgroepen zelf, soms ondersteund door de algemene werkgroep.
Voor de PR-uitingen moest een logo ontworpen worden. Corrie Meijer had een idee hierover en heeft daarvan een tekening gemaakt en die gefotografeerd. Zij
legt uit wat haar gedachten bij dit logo waren:
“De B staat voor de bewoners die elkaar gevonden hebben.
De a staat voor ‘alleen’ en ‘aarzelend’; zal ik wel of niet
meedoen?
De z staat voor ‘zullen we samen meedoen?’
De mensen in de O zijn opgesloten.
Het stippellijntje geeft de weg aan die de poppetjes
afleggen om uiteindelijk zich aan te sluiten bij de B van
bewonerscollectief.”
Nora is grafisch ontwerpster en heeft dit logo vertaald
naar het logo dat op alle algemene PR-uitingen is te vinden. Zij woont ook in Osdorp en heeft een eigen bedrijf
als grafisch ontwerpster.
20
leerproce s
Het doel van de Bewoners aan zet Osdorp is dat bewoners en professionals elkaar leren ondersteunen bij het
bereiken van een mooie, meer duurzame, groenere,
gezondere en veiliger woonomgeving. Dat is een leerproces van zowel de bewoners als de professionals.
Terugblikkend op de PR zijn er een aantal dingen niet
goed afgestemd, waardoor de tekst van de algemene
flyers en persberichten niet helemaal weergaf wat de
initiatiefnemers van projecten bedoeld hadden. Een
voorbeeld is de dansworkshop voor kinderen die door
een losse opmerking tijdens een vergadering en het feit
dat de organisator van Zuid-Amerikaanse afkomst is,
veranderde in een workshop Salsadansen.
De drukker die in eerste instantie was uitgekozen
had een levertijd van 14 dagen waardoor de flyers en
posters pas na de actieweek gedrukt zouden worden.
Halsoverkop is toen een andere drukker gevonden
waardoor de flyers aan de late kant kwamen. Er was een
distributieplan gemaakt, waarvoor mensen geworven
zouden worden om te helpen, maar door de verlating
van het drukwerk was daar niet voldoende tijd over en
hebben een paar vrijwilligers behoorlijk veel flyers zelf
verdeeld. In de actieweek zelf is op de tweede dag een
ad-hoc flyerteam samengesteld dat in de buurt voorbijgangers flyers hebben gegeven. Daardoor werd de
voetbalavond op woensdag erg goed bezocht.
Op de zorg- en welzijnsmarkt was het aantal bezoekers
gezien de beperkte PR onder potentiële bezoekers hoog
te noemen. Het effect van de zorg- en welzijnsmarkt
was echter voor de deelnemende organisaties bijzonder
groot. Er werd druk genetwerkt tussen de verschillende
organisaties waarvan veel professionals elkaar nog nooit
hadden ontmoet.
Bij de voorbereidingen was bij één van de bewoonsters
het idee naar voren gekomen om een facebook- en twitteraccount te maken met een groot scherm. Dat was in
de fase dat er nog geen duidelijkheid was waar en welke
projecten er zouden worden uitgevoerd. Zij dacht aan
de Sloterplas en dat mensen die er langs liepen dan meteen konden reageren. Dit idee werd verder uitgewerkt
en zij zou daarbij geholpen worden. Ze had nog nooit
een telefoon met internet vastgehouden en was nog
nooit op Facebook actief geweest. Aan het eind van
de week was zij helemaal enthousiast voor Facebook
en postte ze allerlei foto’s en berichten. Van twitter is
afgezien, omdat bleek dat geen van de deelnemers aan
BazO actief was op twitter en ook uit navraag bij omwonenden weinig animo voor bleek te zijn.
PR EN COMMUNICATIE
BAZO communicatie. Interview met Corry.
Schri j v en en dro m en in O s dorp
Osdorp is mijn thuis schrijven mijn passie. Vraag Corrie
naar schrijven en Osdorp en ze straalt. Corrie droomt al
veel langer als het project BAZO er is van een Osdorp
waar alles en iedereen bij elkaar komt om van Osdorp
een plaats te maken die bruist. Zelf steekt ze veel
energie in de levendigheid van Osdorp. Corrie is zelf
verbaasd over alle energie die nu loskomt. Haar droom
om mensen te ondersteunen om het beste uit zichzelf
te halen heeft ze in de loop van de jaren geleidelijk aan
ontdekt. Gewoon door te doen. Doen is het handelsmerk van Corrie ontdekken Francis en ik tijdens het
interview. Het project Buurt Aan Zet Osdorp komt als
geroepen.
Deel en geheel
Voel je je onderdeel van het grote geheel? Voor Corrie is
er maar één antwoord: 100%!
P er s oonli j k e er varin g
In het project BAZO neem je jezelf mee en kom je jezelf
tegen. Corrie neemt haar gedrevenheid, liefde voor
schrijven, nieuwsgierigheid, behoefte om dingen goed
te organiseren en de gave om ‘geen nee te zeggen’ mee
in het project. Mensen zoals Corry zijn nodig. Marcel had
dat feilloos in de gaten toen hij in een vergadering zei:
jij wordt de persvoorlichter. Best spannend, maar het zal
wel goed komen, zo ging Corrie er in. Het project levert
mij energie en persoonlijke ontwikkeling op. Al dromend en met mijn creatieve kant is ook het beeld van de
‘Buurtsproeier’ ontstaan. Een sterk beeld over groei en
wat er voor nodig is, en wat je daar zelf aan kunt bijdragen. Veel professionals die bijdragen aan de groei
wonen in Osdorp. Dat geeft extra betrokkenheid.
L e s s en geleer d ?
Het project kost me ook veel energie. Ik was gewend
om mijn kwaliteiten in te zetten in een overzichtelijke
situatie. Een project als BAZO is in eerste instantie best
wel onoverzichtelijk. Ik moest en moet leren los te laten.
Duidelijk te zijn in waarvoor ík verantwoordelijk ben en
waarvoor niet. Als je van binnenuit werkt met passie
bestaat het gevaar dat energie weglekt doordat je over
je grenzen gaat. Duidelijke afspraken over wie wat doet
zijn een voorwaarde. En dilemma’s delen als je ergens
tegen aan loopt wat je niet direct kunt oplossen!
H oe v er d er ?
BAZO is een sterk concept. Samenwerking tussen professionals en bewoners is de kracht van dit project. Dat
moet blijven. Professionele organisaties moeten deze
manier van werken goed verankeren in hun organisatie
en werkplannen. Dat is nu nog niet het geval.
21
ACHTER DE SCHERMEN
Mog eli j k maken
Dien s tbaar zi jn
Verbind en
Openheid creeren
Welkom heten
Co nflicten manag en
Leeromg e ving scheppen
Lol maken!
22
23
K E N G E TA L L E N
32
Groente - en k r u ident u in
hardhouten palen, 60 grofhouten planken, 16 kubieke meter aarde, 1280 liter hydrokorrels, één vrachtwagenlading houtsnippers, 7 potten verf, 200 planten.
475 vrijwilligersuren, waarvan 60 uren voorbereiding, 375 uren uitvoering en 40 uren
administratie..
C aterin g
800
broodjes, 70 kroppen sla, 20 pakken rucola, 10 kilo uien, 15 kilo tomaten, 240 eieren, 4
kilo kaas, 5 kilo vleeswaren, 24 blikken tomatensardines, 50 pakken vruchtensap, 20 kilo
kipfilet, 8 kilo gehakt, 200 kilo fruit. Geïnvesteerd in koeling, vrieskasten 4 RVS werkbanken. 520 vrijwilligers uren, waarvan 50 uren voorbereiding, 450 uren uitvoering, 20 uren administratie.
Co m m u nicatie
flyers 5500 verspreid, 3 posters 300 verspreid, 2 soorten T-shirts 150 uitgedeeld, 5 persberichten,
ballonnen route rond de Deo, 6 informatieborden binnen en buiten, promotie op straat, magazine
over de actieweek voor vrijwilligers en anderen 250 exemplaren, actieve groepspagina op Faceboek met tientallen posts en honderden foto’s. 400 uren vrijwilligers uren.
5
Zor g m ar k t
instanties in zorg en welzijn benaderd, 20 standhouders op de markt, ruim 30 bezoekers, veel
nieuwe contacten en initiatieven tussen professionals. 80 vrijwilligers uren, waarvan 40 voorbereiding en 40 uitvoering
60
35
Wobo
liter verf, 5 liter schoonmaakmiddelen, 100 vierkante meter muur geschilderd, 40 meter leuning, regelmatige werkbesprekingen met de opdrachtgever.
Geinvesteerd in gereedschap. 160 vrijwilligers uren
5
Keti Koti
balen stof verwerkt in workshops, totaal 165 meter, 75 kilo ingredienten voor maaltijden en
hapjes, 110 deelnemers aan activiteiten, 100 bezoekers aan het feest, perscontacten met AT5, Nice
Nieuw West, Westerpost, Salto, Markt Radio. 600 vrijwilligersuren, waarvan 100 voorbereiding, 400
uitvoering, 100 administratie, totaal 15 vrijwilligers. Ouderen en bewegen
B e w ee g toe s tellen aan de Sloterpla s .
Fonds zoekt € 30.000 voor aanschaf en realisatie.
vrijwilligers uren
100
B eheer van de D eo
vrijwilligers uren. Gebruiksklaar maken van het pand, lampen aansluiten, gevels en ramen lappen, schoonmaken van de vloeren en keuken, keuken inrichten met koeling,
oven, koffie en theemachines, vaatwasser, tafels, stoelen organiseren via buurthotel en
kringloop winkels. Dagelijks openen en sluiten, organisatie van schoonmaak, keuken, gebruik.
250
24
25
BAZO BEDANKT
IEDEEREEN DIE
MEEGEWERKT HEEFT OM
DEZE BIJZONDERE WEEK
MOGELIJK TE MAKEN
BazO is mede medemogelijk gemaakt door:
26

Download Report