Terug van weggeweest - een drama in twee bedrijven door Martijn Schoonderwoerd U heeft mijn stukjes even moeten missen. Door omstandigheden ben ik een tijd niet in staat geweest om aan mijn (morele) plicht te voldoen. Inmiddels is de meeste druk van de ketel en heeft Herman mij weer liefdevol opgenomen in het schrijversgilde. Voor aanvang van de laatste avond van de interne viertallenserie staat ons team (BCO 7; Lauri-‐Liduin en Gérold-‐Martijn) op de derde plaats. Liduin is deze avond helaas verhin-‐ derd, maar Lauri heeft Gerard Elsendoorn bereid gevonden om in te vallen. Het lot bepaalt dat Gérold en ik meteen tegen Herman en Ronnie spelen, terwijl Lauri en Gerard het opnemen tegen Ciska en JP. Op de eerste zeven spellen (8-‐14) gebeurt er niet heel veel, op één spel na. Op Spel 10 raap ik de volgende collectie op: ♠ -‐ ♥ A43 ♦ AQJ82 ♣ AK764. Niet onaardig, maar ik zit in de vierde hand en ik zie de schoppenpreëmpts al aankomen. Dit valt vooralsnog mee: Ronnie opent 1♠ en Herman verhoogt naar 2♠. Nou, dat is makkelijk: ik bied 2NT (twee plekken om te spelen). Ronnie doet nu een manchepoging met een help suit trial van 3♥. Herman kopt deze in en ik ben beland waar ik al voor vreesde. Mijn hartenbezit is er niet op vooruit gegaan, maar ik heb niet veel bij Gérold nodig om vijf laag te maken. Bovendien is 4♠ natuurlijk nog niet down. Geheel in stijl druk ik door naar een agressieve manche en ik trek nog 4NT uit mijn bak. Gérold heeft uiteraard een fraaie 3-‐3-‐4-‐3 eenpunter, de ruitensnit zit mis (niet dat er een entree is om die te nemen) en één down is niet te voorkomen. 4♠ is ook een down: ♣A en ♣H komen erdoor, samen met mijn twee andere Azen. Door deze vijf impen staan we halverwege met 7-‐6 achter. Ik zei toch dat er niet veel gebeurde? De tweede helft levert meer spektakel. Dat Ciska niet bang is om te bieden, heeft JP al diverse malen beschreven en ook tegen ons biedt ze er vrolijk op los: Spel 5 ♠ A N/NZ ♥ KJ973 ♦ AQ108 ♣ KQ3 ♠ 2 ♥ Q1065 ♦ 75 ♣ A87652 N W O Z ♠ J107653 ♥ 2 ♦ 94 ♣ J1094 ♠ KQ984 ♥ A84 ♦ KJ632 ♣ -‐ Ik open als Noord met een sterke 1♣. Daar hebben ze uiteraard een truc tegen en Ciska biedt 1NT (schoppen + ruiten of harten + klaveren). Gérold past (0-‐4 of 8+ gebalan-‐ ceerd) en JP geeft voorkeur met 2♦. Ik bied 2♥ (niet forcing) en Ciska nog een keer 2♠, wat door Gérold gedoubleerd wordt. Ik vat dit niet op als straf en bied 2NT. Ciska is nog steeds niet uitgeboden en piept nog een keer 3♦. Dit wordt uitgepast, maar dat was, ehm, laten we het maar 'minder handig' noemen. De druk wordt verder opgevoerd. Ik heb, kwetsbaar tegen niet (Spel 2): ♠ A5 ♥ KQ74 ♦ AQJ3 ♣ KJ2. Wederom zit ik in de vierde hand. Nu komen de schoppenpreëmpts wel: Ciska opent 2♠ (Muiderberg) en JP knalt subtiel 4♠. Uiteraard wens ik me de kaas niet van het brood te laten eten en gelukkig kan ik weinig anders dan doubleren. Na (2♠) -‐ pas -‐ (3♠) zou ik een veel vervelender probleem hebben gehad. Doublet of toch maar 3NT? Dat is allemaal academisch en we rapen +300 op. Door een agressieve, maar te hoge 3NT en een kansloze 4♥, die aan de andere tafel gehaald wordt door, ehm, laten we maar zeggen 'minder handig' verdedigen, leveren we toch flink wat impen in. De einduitslag is een wat tamme 18-‐29, wat een 7-‐13 nederlaag inhoudt. De tweede wedstrijd van de avond -‐ en dus de laatste van deze serie -‐ spelen we tegen het ons natuurlijk niet onbekende Dombo. Dit team speelt vandaag in de opstelling Leonieke-‐Elske (bekend uit de Hoofdklasse) en de gebroeders Floris en Frits Vlaanderen, lokaal bekend als de Dikke Belg en de Dunne Belg. Tegen deze laatste twee beginnen Gérold en ik. De Vlaandertjes spelen ook een sterke 1♣, maar dan een meer klassieke variant. Ze maken ter plekke een hele rij afspraken tegen onze fratsen, terwijl wij genoeg hebben aan onze kapstokafspraken. Na een paar bijna slaapverwekkende spellen begint het schouwspel op Spel 18. Frits heeft de volgende 27-‐punter: ♠ AK ♥ AQ8 ♦ AKJ84 ♣ AQ8. Floris opent met een Multi 2♦ en hij vraagt met 2NT. Floris geeft een minimum met schoppen aan en Frits springt naar 5NT. Wat hun afspraken hierover zijn, durf ik niet te zeggen; wel dat ze in 6♠ eindigen. Zelfs 7♠ lijkt kansen te hebben, maar helaas zitten de schoppen 4-‐1 met de boer in de vierkaart. Lauri en Gerard missen deze kans niet en gaan naar 7♠. Helaas, helaas en 14 imp weg. Ik open nog een keer een agressieve 2♥ (majors) en we mogen blij zijn dat we niet gedubbeld worden. -‐200 is echter ook geen fijne score, zeker niet als daar van de andere tafel -‐120 bijkomt voor een totaal van -‐8 imp. Deze twee spellen zorgen voor bijna het hele verschil van de set: we staan 1-‐25 achter. We moeten dus aan de bak. Dat lukt bepaald niet. Leonieke en Elske stoppen (op Spel 22) bekwaam in 4♣ voor 10 slagen, waar Lauri en Gerard 3NT proberen met een hartenlek waar een viervoudige bypass nog niet tegenop kan. Direct daarna schat ik het vermogen van mijn hand niet goed in: Spel 23 ♠ Q109862 Z/allen ♥ 932 ♦ 9865 ♣ -‐ ♠ 74 ♠ K N ♥ KJ1064 ♥ 85 W O ♦ KQ107 Z ♦ J432 ♣ KJ4 ♣ 109863 ♠ AJ53 ♥ AQ7 ♦ A ♣ AQ752 West Noord Oost Zuid Frits Martijn Floris Gérold -‐ -‐ -‐ 1♣ 1) pas 2) pas 1NT 3) 1♥ pas ??? 1 = 17+, elke verdeling 2 = 0-‐4, elke verdeling 3 = ongeveer 20-‐21, ongeveer gebalanceerd Mooi toch, dat we op eenniveau al een 20-‐21 NT hand aan kunnen geven en dus gebruik kunnen maken van al onze afspraken voor na 1NT? Wel als ik daar gebruik van maak. Ik kan nu namelijk met 3♦ een invite met een lange major (in dit geval natuurlijk schoppen) doen, die Gérold uiteraard aanneemt. Maar nee, niks daarvan, vergeet het maar: ik doe een laffe 2♥. Gérold kan de transfer weigeren, maar besluit dat niet te doen. Zo leidt wederzijds onderbieden tot een bescheiden 2♠. Drie overslagen later zijn we weer 10 impen armer. Wat later komen we van geluk onder de tram als ik een stapje in de relays oversla en een systematisch niet-‐bestaand bod doe in een poging mijn 8-‐4-‐1-‐0 aan te geven. Hierdoor eindigen we in 6♥ met de volgende handen tegenover elkaar (spel gedraaid): ♠ KQJ98753 ♠ A4 ♥ K862 ♥ AQ3 M G ♦ 7 ♦ AQ862 ♣ -‐ ♣ K93 Zoals wel vaker na een relay-‐sequentie van ons wordt er om uitleg gevraagd. Ik geef (full disclosure!) aan dat ik een 8-‐4-‐1-‐0 aan heb willen geven en dat ik die dan ook heb. Leonieke ruikt het misverstand en start schoppen, op zoek naar de aftroever. Gelukkig voor mij zitten de schoppen 2-‐1 en de harten 4-‐2, zodat ik simpel twaalf slagen haal. Met klaverenstart ben ik kansloos. Iedereen aan tafel heeft natuurlijk door dat 7♠ een uitstekend contract is en we houden dan ook rekening met een verlies. Dat blijkt mee te vallen als de Belgen in 4♠ afstoppen en we winnen zowaar nog 11 imp. Hierna gaat het licht echter volledig uit, alsof een zonnestorm het elektriciteitsnet heeft platgelegd en een gewone storm alle kaarsen heeft uitgeblazen. En dan zitten we ook nog achter verduisterende gordijnen, met een zonnebril en een lasmasker op en onze ogen dicht. Kortom: we zien he-‐le-‐maal niets meer. Dat Gérold op Spel 26 down gaat in 3NT, is niet heel vreemd. Wat ons in eerste instantie wel bevreemdt, is de start van Gerard tegen hetzelfde contract. Hij heeft: ♠ 65 ♥ A2 ♦ J854 ♣ J9874. Het biedverloop is niet echt verhullend: 1♣ (16+) -‐ 1NT (8-‐11, balanced) ; 3NT -‐ pas. Gerard vraagt nog verder en hoort dat openaar nog naar vierkaarten hoog had kunnen vragen. Het is waarschijnlijk dat Lauri meer plaatjes heeft dan hij (en ze zit achter de punten!), dus hij probeert geniaal te zijn en start... ♥A. Dat pakt, ehm, laten we maar zeggen 'minder handig' uit. Volgende keer keer gewoon weer je langste kleur starten? Ik probeer ook geniaal te zijn: Spel 27 ♠ 7 Z/niemand ♥ AKQ8 ♦ KQJ975 ♣ 84 ♠ J8 ♠ 532 N ♥ J97653 ♥ 102 W O ♦ A8 Z ♦ 10432 ♣ 102 ♣ AK975 ♠ AKQ10964 ♥ 4 ♦ 6 ♣ QJ63 West Noord Oost Zuid Elske Martijn Leonieke Gérold -‐ -‐ -‐ 1♠ 2) 1) pas dbl redbl 3) 2♣ 4) dbl pas 4♥ 4♠ 5) pas pas 5♦ 5♠ a.p.l 1 = het begin van alle ellende: dit is namelijk ofwel 5+ klaveren en minstens inviterend, ofwel een MF relay en dan meestal (semi)gebalanceerd 2 = bedoeld als klaveren, opgevat als take-‐out 3 = goede klaverenstop 4 = bedoeld als straf, opgevat als take-‐out 5 = poging om nog wat te bereiken Het enige wat ik bereik, is dat we een niveau te hoog komen. Als ik eens een keer normaal probeer te doen (dat zou toch een keer moeten lukken!), dan bied ik gewoon 2♥ over 1♠, daarmee ruiten aangevend, en later 3♥ (echt). Dan kan ik met een gerust hart passen op 4♠. Nu kost het spel vanzelfsprekend 10 imp. Ook op het allerlaatste spel stoppen we er nog even 11 impen in en zo is de eindstand een ontluisterende 12-‐77. Het siert Elske dat ze het uitslagenbriefje verkeerd invult, maar zo willen we natuurlijk niet winnen. We hebben de 0-‐20 gewoon helemaal aan onszelf te danken. Hierdoor zijn we van de derde naar de achtste plaats gekukeld. Hulde aan BCO 3 (Nico-‐Jaap en Wim-‐Martin H.) voor de eind-‐ sprint, waarmee ze de eindoverwinning binnen hebben weten te slepen!
© Copyright 2024 ExpyDoc