140622 Levende stenen

Levende stenen
Orde van dienst voor de jubileumen openingsdienst van Het Pand
Wijkgemeente Martinikerk - Tehuisgemeente
22 juni 2014 Martinikerk Groningen
Woordverkondiging:
Ds J.A. van den Berg
Evangelist J. Waanders
Muziek:
Dhr. W. van Beek (orgel)
Sophieke Olijve (vleugel) en Irma Verweij (viool)
Ouderling van dienst:
Dhr. K.T. Meijer
Voorbede:
Dhr. J. van den Born
Mw. W.C.D. Wierenga-Bremmer
Sprekers:
Dhr. J. van den Born (voorzitter kerkenraad Martiniwijkgemeente)
Dhr. F. Heikens (voorzitter kerkenraad Tehuisgemeente)
Ds L. Wüllschleger (directeur IZB)
Verwelkoming - ouderling K.T. Meijer
Psalm 98 (staande)
1 Zingt een nieuw lied
voor God den HERE,
want Hij bracht wonderen tot stand.
Wij zien Hem heerlijk triomferen
met opgeheven rechterhand.
Zingt voor den HEER,
Hij openbaarde
bevrijdend heil en bindend recht
voor alle volkeren op aarde.
Hij doet zoals Hij heeft gezegd.
2 Ja Hij is ons
getrouw gebleven,
Hij heeft in goedertierenheid,
naar de belofte eens gegeven,
het huis van Israël bevrijd.
Zijn volk is veilig
in zijn handen.
Hij heeft zijn heerlijkheid ontvouwd.
Zo werd tot in de verste landen
het heil van onze God aanschouwd.
Stil gebed, votum en groet (staande)
Gezang 314
1 Gij die gelooft, verheugt u samen,
't is God, die trouw zijn kerk
bewaart!
Die hoop zal nimmer ons
beschamen:
de Heer is God en zijns is de aard.
Zijn woord heeft vrede, heil bereid
van eeuwigheid tot eeuwigheid!
3 Nabij of ver, wij zijn verbonden:
één Heer en één geloof,
één doop,
één Geest is tot ons
neergezonden,
en één is aller liefd' en hoop.
Wij bidden en wij danken saâm,
wij roemen in één Vadernaam.
Lezing van het gebod van God voor deze dag – ds. L. Wüllschleger
Gezang 481
2 Maak ons volbrengers van dat woord,
getuigen van uw vrede,
dan gaat wie aarzelt met ons voort,
wie afdwaalt met ons mede.
Laat ons getrouw de weg begaan
tot allen die ons verre staan
en laat ons zonder vrezen
de minste willen wezen.
Gebed om de opening van het Woord
Kinderlied Evangelische Liedbundel 425
Onder het naspel mogen de kinderen van de basisschool naar de
kindernevendienst. Ze kunnen lopen in de richting van de glazen deuren,
links achterin de kerk. Groep 1-4 zit in de Librije; groep 5-6 in de
Fredericikamer en groep 7-8 in de kelder.
Toespraak - ouderling F. Heikens
Schriftlezingen – ouderling F. Heikens
Psalm 118 (NBV)
19 Open voor mij de poorten van de gerechtigheid,
ik wil binnengaan om de HE E R te loven.
20 Dit is de poort die leidt naar de H E E R ,
hier gaan de rechtvaardigen binnen.
21 Ik wil u loven omdat u antwoordde
en mij de overwinning gaf.
22 De steen die de bouwers afkeurden
is een hoeksteen geworden.
23 Dit is het werk van de HE E R ,
een wonder in onze ogen.
24 Dit is de dag die de H EER heeft gemaakt,
laten wij juichen en ons verheugen.
25 H EE R , geef ons de overwinning,
H E E R , geef ons voorspoed.
26 Gezegend wie komt met de naam van de H E ER .
Wij zegenen u vanuit het huis van de H E E R .
27 De H E E R is God, hij heeft ons licht gebracht.
Vier feest en ga met groene twijgen
tot aan de horens van het altaar.
28 U bent mijn God, u zal ik loven,
hoog zal ik u prijzen, mijn God.
29 Loof de H E E R , want hij is goed,
eeuwig duurt zijn trouw.
1 Petrus 2 (NBV)
1 Ontdoe u dus van alles wat slecht is, van alle bedrog en huichelarij, alle
afgunst en kwaadsprekerij, 2 en verlang als pasgeboren zuigelingen naar de
zuivere melk van het woord, opdat u daardoor groeit en uw redding
bereikt. 3 U hebt toch ondervonden hoe goed de Heer is? 4 Voeg u bij hem,
bij de levende steen die door de mensen werd afgekeurd maar door God
werd uitgekozen om zijn kostbaarheid, 5 en laat u ook zelf als levende
stenen gebruiken voor de bouw van een geestelijke tempel. Vorm een
heilige priesterschap om geestelijke offers te brengen die God, dankzij
Jezus Christus, welgevallig zijn. 6 In de Schrift staat immers: ‘In Sion leg ik
een hoeksteen die ik heb uitgekozen om zijn kostbaarheid; wie daarop
vertrouwt, komt niet bedrogen uit.’ 7 Kostbaar is hij voor u, die erop
vertrouwen. Voor wie er niet op vertrouwen, geldt echter: ‘De steen die de
bouwers afkeurden is de hoeksteen geworden.’ 8 En: ‘Het is een steen
waarover men struikelt, een rotsblok waaraan men zich stoot.’ Zij
struikelen omdat ze Gods woord niet gehoorzamen, daartoe zijn ze
bestemd. 9 Maar u bent een uitverkoren geslacht, een koninkrijk van
priesters, een heilige natie, een volk dat God zich verworven heeft om de
grote daden te verkondigen van hem die u uit de duisternis heeft
geroepen naar zijn wonderbaarlijke licht. 10 Eens was u geen volk, nu bent
u Gods volk; eens viel Gods ontferming u niet ten deel, nu wordt zijn
ontferming u geschonken.
Verkondiging en overdenking van het Woord
Thema: Levende stenen
Deel 1 – ds. J.A. van den Berg
Gemeente van Jezus Christus,
Dankbaar, blij word je als je naar de foto’s kijkt voor op de liturgie:
- het oude pand, met de gele deuren. Wat hebben we daar veel in
ontvangen. Het was een wonder dat die ruimte er kwam in een tijd
waarin de Hervormde kerk gebouwen sloot en de wijkgemeente
haar vaste basis in de wijk kwijtraakte. Het Pand kon worden
gekocht en is vijfentwintig jaar een zichtbare uiting geweest van de
kerk, of beter van de Heer van de kerk.
Een mooie ruimte, met een knusse uitstraling, juist omdat
het niet zo groot was. Veel mensen, in de wijk, in de gemeente zijn
er aan gehecht geraakt. Veel is daar zichtbaar en ervaarbaar
geworden van het evangelie.
Wat hebben we veel gekregen: het gebouw is te klein
geworden. Te veel aanloop. God heeft de inspanningen van de
vrijwilligers, van de evangelisten gezegend!
- Dan de onderste foto: wat een prachtig gebouw. Zoveel ruimte, de
plek in de wijk: opnieuw bij de Floresvijver, waar de wijkgemeente
vanaf het begin van de wijk een plek had en die moest afstaan.
Daar hebben veel mensen hun steentje aan bij gedragen. Er zijn
giften gegeven, leningen gedaan. Voorzetting van de steun van de
PGG.
Het is ook het begin van de samenwerking tussen de
Tehuisgemeente en de wijkgemeente Martinikerk. Op wonderlijke
wijze, en vooral ook door de inzet van ds Paul Kurpershoek, zijn we
bij elkaar gekomen en heeft de gulle bijdrage van de
Tehuisgemeente de nieuwe ruimte voor een groot deel mogelijk
gemaakt.
In een tijd van crisis, economisch en ook kerkelijk, een
nieuw gebouw mogen openen, is zegen! God heeft het mogelijk
gemaakt. God geeft ons de mogelijkheid om verder te gaan op een
nieuwe plek, in een groot en nieuw gebouw.
God zij geloofd en geprezen!
Wij brengen vandaag onze dank- en lofoffers. We zingen tot eer van God
en we wijden het gebouw aan Hem!
Om het gebouw goed te kunnen gebruiken en nog meer op waarde te
schatten, kijken we vanmorgen naar het begin van de christengemeenten
in Klein-Azie. Het gaat om kleine groepen gemeenschappen. Ergens
vormen ze een contrast met ons: zij hadden helemaal geen gelegenheid
om in een openbaar gebouw samen te komen. Mensen die vaak helemaal
geen geld hadden om een zaal te kopen of te huren. Mensen die in een
minderheid verkeerden en het soms ook zwaar hadden te verduren.
Door die naaktheid van hun bestaan, wordt heel goed duidelijk
waar het in de kern om gaat. Die duidelijkheid hebben wij nodig om goed
met het gebouw om te gaan.
De eerste lezers dreigden het zicht op de grote werkelijkheid van God te
verliezen door de tegenslagen en de problemen die zij hadden. Door de
onzichtbaarheid van hun hoge roeping, raakten ze hun vertrouwen kwijt,
hun zicht op de bedoelingen en de macht van God. Daarom worden ze
bemoedigd en aan aangespoord.
Petrus zegt hen: Kijk eens goed, kijk eens achter deze
werkelijkheid. Wees niet onder de indruk van tegenspoed en narigheid,
kijk daar achter. Jullie hebben geen mooie gebouwen, jullie zijn samen een
mooi gebouw. Jullie zijn gebouwd op de hoeksteen Jezus Christus.
Jullie hebben in aardse zin geen hoge functies, maar vanuit God
gezien wel: een Jullie waren mensen voor wie gold: verboden toegang!
Jullie hoorden er niet bij, omdat jullie niet bij het volk van God hoorden. Bij
God konden jullie niet komen, als jullie dat al wilden. Maar, God heeft
jullie getrokken uit het moeras van de ondergang; getrokken uit de
misleidende overleveringen van jullie voorouders. Hij heeft een geweldige
erfenis voor jullie klaargelegd. Hij laat jullie delen in de erfenis van Israel.
Jullie zijn uitgekozen door God om zijn tempel te vormen. Door
Jezus Christus. Hij is het fundament, de hoeksteen onder de tempel.
Een gebouw dat er zeker komt, omdat het gedragen wordt door
een prachtig en uitermate kostbaar fundament: Jezus Christus. Daar is
zoveel in geïnvesteerd, dat laat God niet half voltooid liggen. Voeg je bij
Jezus. Blijf dicht bij Hem! Hij was ook veracht, maar God heeft Hem
verheerlijkt.
De kern van alles waar het om gaat is een gebouw dat gemaakt is, niet
door mensen, maar van mensen. Een gebouw dat heel groots en heerlijk
wordt: God zelf woont daar in. Die hoge rang en roeping geeft God aan
mensen.
In het licht daarvan, van die plannen van God, mogen we het gebouw aan
de Madoerastraat. Achter en onder het bouwwerk ligt de nieuwbouw van
een ander gebouw. Een gebouw dat je niet kunt zien met mensenogen.
Het mooie gebouw dat we zien, verwijst naar een nog mooier en
groter gebouw. Een gebouw waarin God zelf wil wonen. Hij wil wonen, ook
te midden van mensen uit de Korrewegwijk. Hij heeft mensen op het oog
als priesters om Hem de lof te zingen! Achter het zichtbare gebouw ligt de
wil van God om mensen te bereiken. Het Pand is een bewijs, een zichtbaar
teken dat God wil werken, wil wonen onder mensen. Dat Hij hen uit de
macht van de duisternis, trekt in de Korrewegwijk ook mensen uit de
macht van de duisternis. Mensen van wie wij misschien onwillekeurig
denken dat ze er niet bij horen. Maar daar trekt God zich niets van aan.
We moeten dus leren achter de prachtige stenen en achter het
hout te kijken. Zoals de eerste lezers van de brief ook achter de
werkelijkheid moesten leren kijken. Zo ook wij. We moeten leren achter de
soms grote en soms kleine aantallen bezoekers te kijken. Ontwaren wat de
bedoelingen van God zijn. Met verwachting kijken. Dit gebouw staat er
niet zomaar. Het is gegeven. Wat zou God van plan zijn met de
Korrewegwijk? Met de mensen die er wonen?
Het zichtbare gebouw in de Madoerastraat is dus helemaal geen
eindresultaat. Het gebouw is opgeleverd en toch is het werk niet af. De
aannemer is klaar, maar God nog lang niet. En wij ook niet. Het gebouw is
geen eind of tussenstation, maar veel meer een werkplaats. Een
bijzondere werkplaats, waar God stenen splijt en slijpt, of stenen kneedt
en bakt. Voor de bouw van dat huis waarin Hij zelf bij ons woont.
Dat gebeurt door God. Maar Hij schakelt ons daarbij in. Het is ons
in handen gegeven om te gebruiken. Aan ons die geroepen zijn tot de hoge
rang om als levende stenen, of zoals Petrus het in zijn soepelheid met
beelden ook zegt: als een geestelijk priesterschap om de daden van God te
verkondigen.
Wat dat van ons vraagt zullen we straks horen, eerst luisteren we
naar muziek gespeeld door Sophieke en Irma.
Muziek: Ik zal er zijn | Sela – Sophieke Olijve & Irma Verweij
Deel 2 – evangelist J. Waanders
Ik weet niet of het jullie is opgevallen, maar de tijd van de grote verhalen
die indruk op mensen maken, het is voorbij. Het grote verhaal van God die
de aarde schiep en Jezus die de relatie tussen God en mensen kwam
herstellen. Deze week viel het mij op toen een moeder vertelde hoe mooi
ze het vond dat haar dochter in Het Pand smult van de Bijbelverhalen en
ze thuis doorvertelt. We horen moeder zeggen: “ze vind het helemaal
geweldig, ik hou het echt niet tegen, als jij dat prettig vindt… prima”.
Waarschijnlijk herken je het van school of je werk: Prima voor jou, en
ondertussen lijkt het je gesprekspartner niets te doen, de relevantie lijkt
voor je gesprekspartner volstrekt te ontbreken. Op ons werk vinden we
het al snel moeilijk om over ons geloof te spreken. Wat denkt de ander van
me, en heb ik er wel de gepaste woorden voor?
Tegelijk zien we een andere stroom ontstaan. Een organisatie geloof je
meer als er een goede ambassadeur is, denk maar aan onze voetballer
Nigel de Jong, hij is ambassadeur bij de Nierstichting. En bij Alp d’Huzes
hebben we ook gezien hoe de oprichter er al snel als een graaier wordt
gepositioneerd en dit jaar de deelname in elkaar klapte, terwijl het doel
even nobel en goed is als vorig jaar. Personen, gezichten, ambassadeurs,
ze maken of breken de organisatie.
En zo rollen we in de Petrus brief. En we komen bij jou, en ook tot het
geheel van hoe we hier bij elkaar zitten. Want Petrus noemt ons hier
levende stenen. Tijdens de voorbereiding trof me hoe apart deze keuze
eigenlijk is. Hier in de Martinikerk is al eeuwen gebeden, al eeuwen wordt
daar ook naar gerefereerd door de biddende predikanten. Generaties
zaten hier. En al deze levenden zijn overleefd door de stenen. Het trof mij:
nu net zo ongeveer het doodste materiaal wordt hier gebruikt om aan te
geven hoe Christenen leven. Daar gaar een kracht van uit! In die kracht
staan wij als ambassadeurs van Christus.
Niet alleen van ons wordt gezegd dat we levende stenen zijn, lees mee in
vers 4 waar staat dat Jezus de levende steen is waar wij ons bij voegen.
Jezus wordt net als in psalm 118 een hoeksteen genoemd. Een steen die
net als hier in de Martini, als laatste in de boog wordt geplaatst. De steen
waar alles bij elkaar komt, waar alle krachten samenkomen. Tot steun dus
van heel het bouwwerk. Jezus is de levende steen, en vormt zelf een
tempel, een huis van God hier op aarde. En het levende staat voor Zijn
opstanding van Jezus uit de dood en de gave van de Geest. Zo is er alleen
maar toegang mogelijk tot God.
En dan wordt het spannend!
Want door hierop te vertrouwen worden wij gevoegd in die tempel,
worden wij levende stenen. En door je aan dit verhaal te ergeren wordt
het irritatie, je stoort je aan de steen en struikelt er zelfs over. Iets dat we
in Het Pand ook regelmatig meemaken. Soms ervaar je hoe de Geest waait
door een ochtend, middag of een avond, er is contact, interesse, je merkt
dat iemand groeit in geloof, en dan ineens slaat de sfeer om doordat
iemand een storende opmerking maakt of raar gedrag vertoond. Het
liefhebben en aanstoten gebeurt soms zo achter elkaar.
Levende stenen worden niet vanzelf. De tekst begint er mee. Doe geen
slechte dingen, spreek geen kwaad enzovoort, kortom op een actieve
manier wordt van ons verwacht dat wij een levensstijl krijgen die goed is
voor jou en de mensen om je heen. En net zo actief wordt het verlangen
genoemd naar het groeien in geloof. Een organisch groeiproces, met als
bron de Bijbelse boodschap die onveranderd tot je wordt genomen. Als we
dat doen komen er in ons leven van die momenten waar je Jezus ervaren
mag, momenten waar je later van zegt “We hebben toch ontdekt hoe goed
Christus voor ons is?”. Dan zijn wij samen met alle levende stenen om ons
heen een geestelijke tempel aan het bouwen, met Jezus als de spil waar
alles om draait. Dat samen heeft ook iets moois, want we groeien allemaal
richting Jezus. Samen zijn we een gemeenschap. Waarbij we ieder als mens
en als gelovige heel verschillend zijn. En daar verlangt God ook naar. Hij
pakt ons als steentje op, met alle beperkingen, met alles wat we
meenemen. Jezus als de levende steen wil ons heiligen als we dicht bij
Hem leven en uit Zijn genade mogen we als levende steen door God
gebruikt worden.
Mooi denkt u, maar we zijn toch bij een feestelijke openingsdienst voor
Het Pand? Straks gaan we met elkaar naar het gebouw. Het is prachtig,
ruim, er straalt rust uit. Iedere keer is het weer speciaal om er mensen te
ontvangen. We staan er midden in de wijk en als vanzelf stromen sommige
mensen naar ons toe. En daar mogen ze onder andere ook ons ontmoeten.
Het tweede wat Petrus aan wil geven in dit stuk: wij zijn heilige priesters!
Niet alleen in het nieuwe gebouw, maar ook hier in de kerk, morgen thuis,
op de markt in de stal, op kantoor of in het ziekenhuis. En met die priesters
kom je bij zo ongeveer het tegenovergestelde als bij de tempel. De stenen
die lekker bij elkaar het geloof onderling beleven zouden het ook op
kunnen sluiten. Maar…priesters die dienen, offeren en leven het geloof uit.
Hier komen we weer bij het ambassadeurschap van zojuist. Want als
priester mag van ons verwacht worden dat we uitleven hoe wij met God
leven. Niet om de mensen om ons heen grootse verhalen te vertellen.
Maar om een levend geloof uit te leven. En dat is in de minderheid waarin
we nu als Christen leven niet altijd makkelijk, er is geen draaiboek voor. En
beter dan seculieren zijn wij al helemaal niet. Dat bleek pas wel bij het
Micha onderzoek, wij leven niet duurzamer of bewuster dan anderen. Wij
zijn net zo mensen van anno 2014.
Hoe kunnen wij verder dit Bijbelgedeelte? Door als levende stenen elkaar
op te zoeken en zo als gemeenschap een tempel te vormen om samen te
kunnen groeien in geloof, gebaseerd op Jezus als de levende steen. Zowel
in de kerk als in Het Pand zal het om maatwerk gaan dat past bij de
mensen die komen. Naast Bijbelstudie is het ook belangrijk om in de kerk
die vragen aan de orde te brengen die maatschappelijk, relationeel of waar
dan ook, schreeuwen om een antwoord. Zo kunnen we worden toegerust.
En vervolgens gaan wij die tempel weer uit, als priester, ambassadeur van
die levende Jezus. En is dat dan lastig, als ons een vraag gesteld wordt?
Draaien we dan om de brei of volgen we het advies van Paulus in de
Kollosenzen brief: “antwoord vriendelijk, maar beslist”. Amen
Gezang 320
1 Zingt een nieuw lied
3 God wil aan ons
voor God de Here
telkens weer tonen
en weest van harte zeer verblijd.
dat Hij genadig is en trouw.
God wil alhier met ons verkeren,
Dat Hij met ons samen wil wonen,
hier wordt een huis
geeft ons de moed
voor Hem bereid.
voor dit gebouw.
Hij heeft de hand
maar niet met steen
en het verstand
en hout alleen
gezegend voor het werk,
is 't grote werk gedaan.
de bouw van Christus' kerk.
't Zal om onszelve gaan.
De kinderen komen terug uit de kindernevendienst
Toespraak – ouderling J. van den Born
Overhandiging van de bloemengroet aan de voorzitter van het bestuur van
MDC Het Pand (dhr. A. Haaksman), de voorzitter van de bouwcommissie
(dhr. B. Tobi) en aan de oudste nog actieve vrijwilliger in Het Pand (mw. K.
Vos).
Voorbede en dankzegging - J. van den Born / W.C.D. Wierenga-Bremmer
Collecte
De collecte is bestemd voor een project in Het Pand. Dit betreft een langer
lopend project waaraan de Tehuisgemeente zich eerder verbonden heeft.
Uw gift wordt bestemd voor het volgende: aanleg van een moestuin;
ouder/ kind koken - o.b.v. een professionele kok (vrijwilliger) leren ouders
met hun kinderen een goedkope, gezonde maaltijd bereiden met
producten uit de moestuin; huiswerkbegeleiding. Van harte aanbevolen!
Gezang 21 (staande)
1 Alles wat adem heeft
love de Here,
zinge de lof van Isrels God!
Zolang ik hier in het licht mag
verkeren,
roem ik zijn liefde en prijs mijn lot.
Die lijf en ziel geschapen heeft
worde geloofd door al wat leeft.
Halleluja! Halleluja!
7 Roemt dan, gij mensen,
en lofzingt tezamen
Hem die zo grote dingen doet.
Alles wat adem heeft, roepe
nu amen,
zinge nu blijde: God is goed!
Love dan ieder die Hem vreest
Vader en Zoon en Heilge Geest!
Halleluja! Halleluja!
Zegen (staande, met gezongen ‘amen’)
Onderweg naar de uitgang staan er zendingsbussen. De opbrengst daarvan
is bestemd voor kinderwerk in Het Pand. De collecte bij de uitgang is
bestemd voor de Protestantse Gemeente Groningen.
De laatste wijkstemdag heeft het prachtige bedrag van 25.000,- opgeleverd
voor een project in Het Pand, onder de titel: ‘Tieners een toekomst’.
Na afloop bent u van harte welkom in Het Pand, Madoerastraat 16, voor
koffie en taart, nog een paar woorden en een lied!
U kunt eventueel van de kerk naar Het Pand per bus: lijn 2 (12.01 uur) gaat
rechtstreeks en lijn 3 (12.03 uur) en 4 (12.18 uur) kunnen u bij halte
Zaagmuldersbrug brengen, vanwaar het via de Heymanslaan nog geen tien
minuten lopen is naar Het Pand.
De kortste loopafstand naar Het Pand is via de noordkant van het UMCG,
J.C. Kapteijnlaan en Korreweg en is 1.7 km.

Download Report