Witte paardenkastanje Aesculus hippocastanum

Witte paardenkastanje
Aesculus hippocastanum
Bij sommige onderwerpen moet je veel geduld hebben. In het geval van de Witte paardenkastanje toch al
gauw 30 jaar. En toen bleek het een gevuldbloemige
plant te zijn! Dat was niet wat ik zocht; ik wilde een
heel gewone paardenkastanje. Maar daarvan hangen de
bloemen en vruchten zo verschrikkelijk hoog. En deze
gevuldbloemige cultivar stond tenminste op ooghoogte.
Een andere plant met bloemen op ooghoogte was Aesculus x carnea, de Rode paardenkastanje. Dat was een
jonge boom in de Reeshof. Maar dat was ook niet wat
ik zocht. Uiteindelijk heb ik bijgaande scans gemaakt
en ook doorsnedes van bloemen. Maar opnieuw bleek
dat je eerst de Flora’s door moet werken, anders weet
je niet wat je ziet! Zo blijken de gele vlekken naar rood
te verkleuren met de tijd. De bloemen zijn er ook in
soorten en kelk- en kroonbladeren kon ik ook al niet ontdekken, laat staan een nectardisk. Dat is beslist een nadeel van hoge bomen. Allereerst bloeien ze maar kort en om
de bloemen te bestuderen moet je die bij de hand hebben, samen met een leesbare flora.
Die flora’s dacht ik een drietal te hebben,
maar wat ik zocht, de structuur van de
bloem, kwam ik er niet in tegen. In de
Nederlandse oecologische flora staat hij
helemaal niet en wordt dus als een exoot
gezien. Natuurlijk had ik de pdf van Wikipedia gedownload, maar ook daar geen
tekening of foto van een bloem.
Dan blijft alleen de moeilijke weg over.
In de voetnoten van het artikel over A.
hippocastanum vond ik verwijzingen naar
tekeningen. Die zijn wel te bekijken, denk ik.
De tekst in andere artikelen was in het Engels
en bevatte zoveel (Engels) jargon, dat ik de
structuur van bloemen en vruchten er niet uit
kon destilleren.
Gelukkig is er buiten de wetenschap nog veel
kennis waaruit we kunnen putten. Zo bevatten
de grote knoppen van de bladeren en bloemen
een hars, waar de bijen Propolis van maken (pro = voor, polis = volk) Dat
heeft ontsmettende eigenschappen en wordt gebruikt om gaten te dichten
en binnengekomen ongedierte in te kapselen, zoals insecten en zelfs muizen. Aesculus zat vroeger in de Hippocastanaceae (Paardenkastanje) maar
nu in de Sapindaceae (Zeepboomachtigen). Daarin is ook de familie Aceraceae ondergebracht en dus is die nectardisk niet zo verwonderlijk, omdat
hij ook bij de Aceraceae voorkomt.
Bij de foto’s
De “Hends up“-tree (Leijpark) komt van nature voor op de Balkan. Bloemkaars. Knop voor Propolis met hoefijzervormige bladlidtekens. Voor- en achterkant bloem, vruchtbeginsel. Tekeningen en bloemdiagram. Bloem met vijf
kelbladen en zeven meeldraden.
Cees van de Wouw [email protected]
CW140929

Download Report