Mijzelf en jou liefhebben - Aart v Wijk - 2014

MIJZELF ÉN JOU LIEFHEBBEN, LIEF
Mijn ziel wil niet dat ik veilig in jouw armen lig….
In mijn hart is geen verlangen om jou “nodig te hebben”….
Laat mij veilig en geborgen in mijn eigen armen liggen ….
geborgen … gekoesterd … welkom geheten… vreugdevol … met
een “Big Smile”
Met jou wil ik slechts “zijn” …in de heilige ruimte van onze liefde
… zonder duwen, trekken, claimen, oordeel, erkening en afwijzing.
Zó met jou in liefde verbonden zijn, dát is het verlangen in mijn
hart ….
Eerst op mijn eigen benen staan … op mijn eigen fundament van
liefde … en vandaar uit verbind ik mij vrij en blij in liefde met jou…
Is dat ook wat jij wilt, liefste?
Ik weet niet of ik dat al kan…
Ik weet niet of jij dat al kunt…
Zouden we dat samen kunnen?
Zal ik jou helpen?
En wil jij mij helpen, liefste?
Omdat we van elkaar houden …en wij het onszelf en elkaar zo
enorm gunnen om vanuit de overvloed van het hart met elkaar
verbonden te zijn …
Niet GEBONDEN … niet met geboden en verboden….
Maar VERBONDEN ….puur vanuit het hart … enkel door de
verbindende kracht van de liefde …dus zonder egospelletjes …en
zonder de talloze conditioneringen van 10.000 jaar egokrachten
zoals “moeten” en “niet mogen” ….
Verbonden in vrijheid …enkel door de liefde…
Wil jij dat ook, mijn liefste??
Om dat te bereiken, lief, zal ik écht naar jou luisteren …niet alleen
met mijn oren, maar ook met mijn hart …. Jouw wensen en
grenzen, lief, zal ik met liefde in mijn hart een plekje geven…
Wil jij dat ook bij mij doen? Wil je mij ajb liefhebben, zien in wie ik
werkelijk ben, eren en respecteren … mij vrij te laten om mijn ziel
te voeden, en om de verlangens van mijn hart te vervullen?
….Zelfs als dat betekent dat jij zaken van mij niet fijn vindt?
Kan en wil jij dat?
Ik zal mijn uiterste best doen om jou dat óók te geven.
Wat zou dat prachtig zijn…
We laten onszelf en elkaar alle ruimte om onszelf te zijn ….omdat
ik van mij én van jou hou … en omdat jij van jou én van mij houdt
…
Jij houdt zoveel van mij, dat jij écht wil dat ik gelukkig ben …En ik
hou zoveel van jou, dat ik jouw geluk centraal stel, zelfs dat
betekent dat ik iets een keer niet leuk vind….
Maar ik laat jou nooit structureel over mijn grenzen gaan … en ik
zal ook nooit blijvend iets doen of laten als ik jou daar langere tijd
mee kwets …
En zullen we elkaar nooit meer veroordelen, lief? … zullen we
nooit meer schelden, afwijzen, schreeuwen, schuldig bevinden,
tieren, vloeken en andere uitingen van onmacht en frustratie over
elkaar uitstrooien?
Want als wij werkelijk zoveel van elkaar houden, dan stellen we
onze eigen pijn en boosheid toch niet boven de liefde en het
respect voor elkaar? Dat zou dan toch raar zijn? En emotioneel
onvolwassen?
Ik beloof je … écht … dat ik vanaf nu niet meer de ene dag zeg dat
ik écht van je hou, om je de volgende dag te veroordelen, boos op
je te zijn of je zelfs verrot te schelden ….dat doe ik niet meer, lief
… omdat ik nu eindelijk weet wat liefde is …
Liefde is jou werkelijk liefhebben … liefhebben is niet afhankelijk
van wat jij doet (of juist niet doet) ….liefde is er niet “soms wel”…
maar even gemakkelijk iets later in de tijd “ook even niet”…
Mijn liefde voor jou deint niet langer mee op het tij van mijn ego …
als mijn ego boos of gefrustreerd is, lief, zal ik die krachten niet
langer op jou botvieren …. Nee ..want dát is juist geen liefde … ik
zal jou dan zonder oordeel zeggen wat ik voel …. En ik zal je
beleefd vragen om die zaken voortaan te laten … maar vanaf nu
zal ik eerst naar de krachten van mijn ego kijken … want de
oorzaak van mijn boosheid zit in MIJ … en nooit in JOU …
Ik heb jou jaren lang gebruikt en misschien zelfs wel misbruikt
omdat ik in emotioneel opzicht allerlei zaken nog niet had
verwerkt …en andere zaken enorm nodig had van jou …
Want als ik bang ben dat jij mij verlaat … moet ik jou toch niet in
een kooi stoppen? … dat is geen liefde …
En als ik bang ben dat jij vreemd gaat, dan kan ik jou toch niet
verbieden om een weekend met jouw vrienden weg te gaan? …
Ook dat is geen liefde …
Bovendien, jou zaken verbieden, daar schieten we niets mee op,
en dat lost ook niks op … want de volgende keer beginnen we dan
weer van voren af aan …
Wat wel liefdevol is, naar mijzelf toe .. en naar jou toe … is om zelf
met al mijn angsten en andere innerlijke tekorten aan de slag te
gaan … en om jou vrij te laten om alle verlangens van jouw hart te
volgen …
In hou van mijzelf … dus ik “heel” mijzelf.
En ik hou van jou … en dus gun ik jou alle geluk … wat dat dan ook
betekent.
En als jij structureel over mijn grens heen gaat, zijn wij niet voor
elkaar geschapen …
Zo zie ik nu de liefde, schat…
En jij??