ASHLADAN Score: 95/100 Link: http://ashladan.be/metal

ASHLADAN Score: 95/100 Link: http://ashladan.be/metal-­‐reviews/king-­‐hiss-­‐sadlands Een laaiend enthousiast onthaalde en bejubelde ep vraagt om meer én vraagt om bevestiging. King Hiss had die boodschap duidelijk begrepen. Nu woensdag 28 mei wordt hun eerste full album Sadlands voor de wolven gegooid. Ashladan kreeg de plaat alvast op voorproef om een oordeel te vellen. Het eerste wat aan Sadlands opvalt: alles klopt. De nummerkeuze en -­‐volgorde zorgen voor de juiste sfeersetting. King Hiss draaide een boeiend geheel in elkaar. De nummers individueel zijn genregewijs iets makkelijker op te delen dan de songs op de Snakeskin-­‐ep. Het titelnummer bijvoorbeeld zal zeker de Maiden-­‐fans gaan bekoren door de zeer herkenbare riffing. Het uptempo en zeer intense Vigilante (naar onze mening zowat het sterkste nummer op de plaat) is zeer catchy en neigt zelfs een beetje naar mainstream. Temple of the Eye is dan weer een echte stonersong. Het naar de band genoemde vierde nummer op de plaat is een pletwals van jewelste. De trage en zeer zware gitaar/bascombo blazen het stucwerk zo van je muren (verifieer eerst je brandpolis voor je het volume van je stereo opendraait!!). Er zijn ook enkele gedurfde passages aanwezig zoals de jazzy aandoende inleiding van Guilty Pleasures. Muziektechnisch klinkt Sadlands net dat ietsje gelikter dan Snakeskin. Er wordt al eens gegoocheld met effecten op de vocalen. Het is weerom genieten van de orkaanstem van Jan Coudron. Op de plaat zijn er ook rustiger gezongen passages welke de diversiteit van Jans stem zeer mooi in de verf zetten. Gitaar (Josh Fury) en drum (Jason Bernard) zitten lekker dik in de mix en bassmeister Dominiek Hoet gooit af en toe een bassolo in de strijd. Producer Ace Zec heeft bij King Hiss het onderste uit de kan weten te halen. Voor de mastering werd beroep gedaan op Dave Collins. Dave heeft onder andere ook gewerkt voor Soudgarden en Queens Of The Stone Age. Dit zijn niet de minste bands waarover we spreken. Wij zijn ervan overtuigd dat Sadlands een plaat is welk een ruim publiek kan aanspreken. De songs zijn toegankelijk en catchy. Ook live is King Hiss een niet te missen ervaring. Zij die er reeds bij mochten zijn zullen dit alleen maar beamen. Kom eens langs op de releaseshow nu woensdag 28 mei in De Kreun te Kortrijk. Vlug kijken of er nog kaartjes zijn, want naar verluidt loopt de voorverkoop als een trein ... MOTHER LOVE MUSIC Score: 95/100 Link: http://www.motherlovemusic.be/album/king-­‐hiss-­‐sadlands Toen ze vorig jaar Graspop mochten wekken op zondag, vertoonde King Hiss al tekenen van een groot potentieel. De présence was er en ook over de kwaliteit van het materiaal viel niet te klagen. Een EP waar zeven nummers op stonden te blinken was al te vinden en nu heeft de vierkoppige stonermetalband met Sadlands ook haar eerste full album in de rekken liggen. Wakker schudden, dat is waar opener ‘La Haine’ probleemloos in slaagt. Die eerste nummers vormen een moker waarbij je spontaan terugdenkt aan Kyuss en Corrosion Of Conformity. Dankzij de hoge doch krachtige stem van zanger Jan Coudron weet de band toch een eigen sound te creëren. Traag maar gestaag dendert ‘King Hiss’ alles omver. Voor de eerste keer op het album krijgt gitarist Joost Noyelle een solomomentje. Het daaropvolgende ‘Guilty Pleasures’ is niet helemaal wat je onder die titel zou verstaan. Een pleasure is het wel: Een uiterst meeheadbangbare riff, een semi-­‐
akoestisch tussenstukje waarna de madness losbarst. Daar hoef je jezelf niet voor te schamen. In datzelfde straatje zit ook ‘Temple Of The Eye’. Ook de fans van instrumentale muziek komen aan hun trekken. ‘Weight Of A Tombstone’ weet, onder andere dankzij voldoende tempowisselingen, zeker te boeien. Afsluiter en titelsong (‘Sadlands’ dus) begint met een riff die aan Iron Maideninstrumental ‘Transylvania’ doet denken, maar spoedig genoeg valt ook Caudron opnieuw in met z’n typisch stemgeluid. Nog eenmaal trekt de band alle registers open met al wat ze nog aan riffs in huis hebben. Ook het ritme wordt al eens opgetrokken. Onder het motto ‘always leave your crowd hungry’ komt het nummer, en daarmee het eerste full album van King Hiss, nogal abrupt tot een einde. En honger hebben we in elk geval nog. Hoogtepunten uit de plaat halen is niet vanzelfsprekend. Sadlands is een evenwichtige plaat geworden zonder echt grote uitschieters. Negatief hoeft dat niet te zijn gezien het hoge algemene niveau dat de band twaalf nummers lang weet aan te houden. Ze klinken typisch als die eerdergenoemde stonergrootheden zonder een slechte kopie ervan te worden. WINDKRACHT 13 Score: 95/100 Link: http://windkrachtdertien.blogspot.be/2014/05/dag-­‐review-­‐95.html Er broeide al geruime tijd iets in de Belgische metalscene en ondertussen komt alles uit en verspreidt het zich als een alles vernietigend virus. Een cordon opwerpen heeft nog weinig zin. Gitaar geronk en vette drums duiken overal op. Gelukkig wijst niet iedereen met de vinger naar elkaar. Nee, het zijn de bands zelf die alle aandacht, terecht, naar zich toetrekken. De heren van King Hiss zijn klaar voor hun stukje van de koek op te eisen met de release van hun eerste echte full-­‐cd ‘Sadlands’. En daar hebben ze, na 1 enkele luisterbeurt, wat mij betreft meer dan recht op. Alsof ze niets anders doen grijpen deze groovers je bij het nekvel vanaf de eerste tonen van ‘La Haine’. Daar blijft het niet bij. Het hypnotiserende stemgeluid van frontman Jan Coudron nestelt zich als een oorworm in je slakkenhuis. Ook al gebruikt men, zoals in de intro van het naar zichzelf genoemde nummer, al eens een effectje, de stem staat ten alle tijden als een huis en blijft overeind. Vorig jaar vond ik ze tijdens Graspop nog net dat tikkeltje te licht uitvallen om een grote massa te beroeren maar nu is de tijd rijp. Hiervoor hebben de jongens keihard gewerkt en wees maar zeker dat ze hier de vruchten van gaan plukken. Anders zou men iemand als Dave Collins, die eerder al met Queens Of The Stone Age en Soundgarden werkte, niet kunnen overtuigen hun mastering te doen. Het resultaat is deze ‘Sadlands’ die werd ingeblikt in de Oceanside Studio’s van Ace Zec. Dit is dus op en top Belgisch. Laten we daar gewoon fier op zijn, zonder meer. (SM)