Nathan blijft voor altijd vermist

© Copyright 2013 Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad.
Het auteursrecht, ook ten aanzien van artikel 15 AW, wordt
uitdrukkelijk voorbehouden. Zaterdag, 13 december 2014
DE WEGWIJZER Leerlingen van basisschool Landgraaf leveren bouwstenen voor herinnering aan joodse plaatsgenoten
Nathan blijft voor altijd vermist
Het gisteren onthulde monument bij basisschool De
Wegwijzer herinnert aan de
dramatische gebeurtenis die
morgen 71 jaar geleden
plaatsvond in Landgraaf.
door Marcel de Veen
A
nderhalf jaar oud is hij,
Nathan Piller. Een onschuldige dreumes nog.
Morgen precies 71 jaar
geleden wordt het joodse jongetje
door handlangers van de nazi’s uit
het huis gehaald waar een Landgraafs echtpaar hem verborgen
houdt. Wat daarna met het kind gebeurt, weet niemand. Maar we kennen allemaal het lot van zes miljoen joden in de Tweede Wereldoorlog.
Nathan is een van de zes namen
die op het monument staan dat deze vrijdagmiddag in de tuin van basisschool De Wegwijzer in Landgraaf onthuld wordt. Het gedenkplaatje op het kunstwerk vermeldt
verder nog Gerrit Brave (1 jaar), Betty Engelander (3 jaar), Jopie Kloot
(3 jaar), Victoria Brand (8 jaar) en
Elisabeth Metz-Witjas (37 jaar). De
joodse kinderen en vrouw worden
op 14 december 1943 tijdens een
razzia op diverse plekken in Landgraaf opgepakt. Ze worden gedeporteerd; hun gruwelijk lot laat zich raden.
Om de herinnering aan dit drama
levend te houden, hebben de leerlingen van de basisschool zich de afgelopen maanden verdiept in wat
zich meer dan zeventig jaar geleden in hun eigen omgeving heeft
afgespeeld. Ze hebben les gekregen
van een vertegenwoordiger van de
heemkundevereniging die vertelde
hoe de joden destijds in Landgraaf
leefden. Ze hebben tekeningen, een
Leerlingen van basisschool De Wegwijzer in Landgraaf waren gisteren met z’n allen aanwezig bij de onthulling van het joods monument. foto Diana Scheilen
filmpje en gedenktekens gemaakt.
Een ontwerpschets voor een monument vormde voor kunstenares
Carry Bakker de inspiratie voor het
gedenkteken dat nu onthuld is.
Tijdens een korte en waardige ceremonie in de tuin van de school
zegt directeur Ed Gubbels van De
Wegwijzer dat herdenken belangrijk blijft. Ook al leeft Landgraaf al
bijna zeventig jaar in vrede. Wet-
houder Ton Ancion sluit zich daarbij aan. „Moeten we nog wel zo’n
monument neerzetten? Het is im-
“
Kijk het Journaal. Lees de
krant. Je zult je altijd voor
vrede moeten inzetten.
Ton Ancion, wethouder
mers al zo lang geleden allemaal?
Kijk naar het Journaal, lees de
krant. Je zult je altijd voor vrede
moeten inzetten.”
Marijke de Groot voert het woord.
Het zijn háár grootouders die in de
oorlog Nathan Piller een onderduikplek gaven. „Daar is hij ruim
een half jaar geweest. Tot de razzia.
Mijn opa en oma hebben het jongetje onder bedreiging van geweren
moeten afstaan. Daarna is hij naar
kamp Westerbork doorgevoerd.”
Wat vervolgens is gebeurd, weet
niemand. De andere vijf Landgraafse joden zijn gestorven in concentratiekampen, heeft Frits van Hoorne, die de geschiedenis van joden
in Landgraaf beschreef, achterhaald. Over Nathan heeft hij niets
gevonden. Die staat voor altijd geregistreerd als vermist.