Uit SL Mercedes Revue 2010

mercedes-benz interview
Hij verkocht in Nederland de Maybach en de
SLR McLaren, paste de G-Klasse van de paus
aan en schreef ettelijke boeken over het
merk Mercedes-Benz. Nu is hij voorzitter
van de Stichting MBAC en certificeert
hij de Mercedes-Benz Classic Partners. Een gesprek met wandelende
Mercedes-encyclopedie en
fan voor het leven Robert
Scheerboom (60).
Mister
Mercedes
61 | SL Mercedes Revue
SL Mercedes Revue | 61
Roberts eigen auto’s:
Mercedes-Benz 230.6 1973
Mercedes-Benz 280 SE 1968
Mercedes-Benz 220A 1955
tussen 2001 en 2006
heb ik in
totaal
28 Maybachs
en 24 SLRmodellen
verkocht
aan Nederlanders.
“M
ijn moeder klaagde altijd
dat mijn eerste woordje
niet ‘mama’ was, maar
‘auto’. Al snel was ik dan
ook bijna uitsluitend geïnteresseerd in auto’s. Ik
kan me nog goed herinneren dat ik met mijn opa in 1956
ten tijde van de oliecrisis langs een lege snelweg liep. Dat
vond ik echt zonde, want auto’s kijken vond ik het leukste
wat er bestond als kind. Ik vroeg mijn opa toen wat hij de
mooiste auto vond. “Maybach”, zei hij zonder twijfel. Mijn
opa was in de jaren dertig technisch liaison manager in
Duitsland geweest bij Maybach, dus dat antwoord was
logisch. Ik zei: “Nee opa, Mercedes-Benz!”
Maybach en SLR
Vanaf mijn zevende, achtste jaar ging ik van alles verzamelen op autogebied. Op 12-jarige leeftijd schreef
ik mijn eerste boekje. Niet over Mercedes, maar over
DAF. Tijdens mijn economiestudie leek ik aanvankelijk
voorbestemd om onderwijzer te worden, maar tijdens
mijn eerste proefles voor de klas kwam ik er al snel
achter dat de aanwezige kinderen totaal geen interesse
hadden voor wat je ze probeerde te leren. Toen bedacht
ik me dat ik werk wilde doen waarin ik plezier had en
dus heb ik een open sollicitatie gestuurd naar AGAM,
rechtstreeks aan de directeur-eigenaar, die destijds de
62 | SL Mercedes Revue
importeur van Mercedes-Benz was en ook nog eens
zo’n 36 filialen door het land had staan. Hij nodigde
me uit en ik werd aangenomen. Aanvankelijk deed ik
veel privé activiteiten voor de directeur, maar al snel
ging ik introducties voorbereiden en ben ik als trainer
voor de verkooporganisatie gaan werken. Ook zette ik
een intern blad op met de naam Ster Aktueel. Dat blad
bestaat nog steeds grappig genoeg, maar nu onder de
naam ‘Pluspunten’.
Omdat het steeds vaker gebeurde dat journalisten met
een vraag over het verleden van het merk naar mij werden
doorgestuurd, ben ik me nog verder gaan verdiepen in de
historie van Mercedes-Benz. Ik lichtte politie en douane
in over waar ze naar moesten kijken als ze vermoedden
dat auto’s waren omgekat, of andere vormen van fraude.
Later werd ik hoofd van de afdeling wagenparkbeheer
en regelde ik de verkoop van Mercedessen aan VIPs.
Vanaf 2001 ben ik aangesteld als PLM (Personal Liaison
Manager) voor Maybach en McLaren. Ik was daarmee het
enige verkooppunt van de SLR McLaren en de Maybach.
Ik stond potentiële klanten te woord en nam ze overal
mee naartoe. Naar beurzen, naar Monaco en naar andere
plekken waar ze de sfeer van deze merken goed konden
proeven. In de periode tussen 2001 en 2006 heb ik in
totaal 28 Maybachs en 24 SLR-modellen verkocht aan
Nederlanders.
Robert Scheerboom in een van zijn drie klassieke auto’s;
een Mercedes-Benz 230.6 uit 1973.
Parijs-Beijing
Eind 2006 ben ik voor mezelf begonnen. Ik sloot wel een
overeenkomst met Mercedes-Benz waarin we afspraken
dat ik me zou blijven bezighouden met de merken uit
de Mercedes-stal. Onder de paraplu van Scheerboom
Automotive Consultancy help ik nu klanten met vragen die niet in de lijn liggen van de dealer of importeur.
Een voorbeeld; iemand heeft een Porsche, maar is op
zoek naar een Mercedes om mee te doen aan de rally
van Parijs naar Beijing. Waarom ze dat niet met een
Porsche wilden doen? Omdat ze zeker wilden weten
dat ze zouden aankomen natuurlijk. Nee hoor, grapje.
Voor een rally die zo lang duurt, is een Mercedes nou
eenmaal geschikter vanwege het comfort. Ik vertel die
mensen dan welke auto ze het beste kunnen nemen en
regel vervolgens de aankoop en de aanpassingen. Dat
heb ik in een kleine tien gevallen gedaan tot nu toe. Ook
heb ik een tijd voor dealers klanten meegenomen naar
de fabriek om hun auto daar op te halen. Ik ontving de
klanten persoonlijk en draaide met hen een heel programma af. Inmiddels heeft Mercedes-Benz Nederland
hiervoor zelf een programma opgesteld.
Mercedes Binz
Twee jaar geleden ben ik benaderd door carrosseriebouwer Binz uit Duitsland. Zij zijn gespecialiseerd in het
maken van verlengde E-Klasse modellen en rouwauto’s.
Binz was een medewerker van de fabriek in Stuttgart,
die in 1936 zelfstandig als carrossier verder is gegaan.
Hij maakte vrachtwagencabines, maar ook ambulances
en speciale projecten zoals de Smart Crossblade. Samen
met een compagnon ben ik nu vertegenwoordiger van
het merk in de Benelux. Onlangs hebben we de eerste
twee rouwauto’s van het model E212 afgeleverd in de
Mercedes-Benz fabriek in Sindelfingen.
Classic Partner
Privé ben ik verder nog voorzitter van de Stichting
Mercedes-Benz Automobiel Clubs; een facilitaire organisatie die het Mercedes-Benz clubleven in Nederland
ondersteunt. Met deze stichting willen we vooral iets
betekenen voor mensen met oudere auto’s. Zo gaan we
tijdens het MECC in Maastricht tijdens het 125-jarige
bestaan van het merk Mercedes een grote tentoonstelling
organiseren. Er komt een aparte hal waarin de tijdslijn
van Mercedes wordt weergegeven. De nadruk ligt daarbij
wel op modellen vanaf 1946, want dat zijn toch de auto’s
die de mensen het meest interesseren. Ook coördineren
we veel activiteiten. Volgend jaar bestaat de R/C 107 Club
bijvoorbeeld veertig jaar. De mensen van die club komen
dan naar mij toe om dat jubileumjaar te organiseren.
Ook ben ik met de Mercedes-Benz Terreinwagen Club
Nederland naar Graz geweest voor een rondleiding door
de fabriek en een fantastische rit in de bergen. Daarnaast
SL Mercedes Revue | 63
Op 12-jarige
leeftijd schreef
ik mijn eerste
boekje. Niet over
Mercedes, maar
over DAF.
De favoriete top
vijf van Robert
Scheerboom
ondersteunen we mensen op het juridische vlak die een
eigen Mercedes-Benz club willen beginnen.
Als laatste help ik uit naam van de stichting de MercedesBenz-dealers met de certificering voor het Mercedes-Benz
Classic Partnership. Moderne dealerbedrijven staan vaak
vol met computers en de monteurs weten prima hoe
ze met een diagnosestekker een auto moeten uitlezen.
Maar wanneer iemand vraagt om de contactpuntjes te
vervangen van hun Mercedes-Benz uit 1971, staan ze
soms met hun mond vol tanden. Indien bedrijven zich
toch ook wil specialiseren in de klassieke modellen,
kunnen ze zich aanmelden. Wij doen dan een audit.
We kijken of het personeel voldoende geschoold is op
dat gebied, controleren of ze over de juiste apparatuur
en werkboeken beschikken en dergelijke. Inmiddels zijn
er al bijna tien dealers die via de stichting het predikaat
Mercedes-Benz Classic Partner hebben gekregen.” 
Tekst: Erik Kouwenhoven | Foto’s: Ronald van den Hurk
64 | SL Mercedes Revue
“Mijn favoriete Mercedes is de 280 SE 3.5
coupé, type W111. Toen ik eind jaren zestig
mijn rijbewijs haalde, was dat gewoon dé
auto en voor mij is ‘ie dat altijd gebleven.
Op de tweede plaats staat de Simplex
1902. Dat was de eerste echte auto na de
gemotoriseerde paardenkoets. De Simplex
had lager zwaartepunt, de motor zat voorin
met de radiateur en er zat een echt stuur
in. Kortom; alle kenmerken van de moderne auto zaten daar al in. Op de derde plek
staat de Mercedes-Benz 300 SL Roadster,
type W198. Een beetje een cliché, maar
ook hiervoor geldt dat de meeste clichés
waar zijn. Op plaats drie staat de bolhoed,
oftewel een Ponton A. Daarvan heb ik er
zelf een in mijn bezit; een 220A uit 1955.
Die auto had een zekere heer Korthals Altes in de jaren vijftig als gouden handdruk
meegekregen, dat was volkomen normaal
in die tijd. Maar in 1986, op 103-jarige leeftijd, wilde hij toch van de auto af. Hij wilde
‘m persé verkopen aan een liefhebber en
via Mercedes-Benz Nederland kwamen ze
toen bij mij terecht. Toen ik aanbelde, deed
zijn 73-jarige zoon open. De auto bleek niet
gerestaureerd, had 95.000 kilometer gelopen en stond nog op het linnen kenteken.
Inmiddels heeft hij wel wat meer gelopen,
maar hij is nog steeds in originele staat.
Uniek natuurlijk, zoiets. Op plek vijf staat
de G-Klasse. Dat lijkt misschien een aparte
keus, maar ik ben een beetje vergroeid
met die auto. Ik heb de introductie gedaan
van die auto in 1979, de dealers geïnformeerd en ben in een G-Klasse ooit nog
eens Nederlands kampioen terreinwagen
rijden geweest. Ook hebben we in 1985
tijdens het pausbezoek de G-Klasse van
de paus kogelvrij gemaakt en aangepast
aan de Nederlandse eisen. Vandaar dus die
G-Klasse erbij.”
Van boven naar beneden:
– 280 SE 3.5 coupé, type W111
– Simplex 1902
– 300 SL Roadster, type W198
– Ponton A
– G-Klasse