“ iK blijF merceDes,

sjiekreportage
“iK blijF merceDes,
met oF zonDer hAAr”
voor & na-kapster vecht tegen kanker
het ene moment leg je het kapsel van je klanten in de plooi, het andere moment scheer je
dat van jezelf af. het overkwam mercedes sanchez (44): kapster en visagiste en vechtend
tegen lymfeklierkanker. in sjiek doet de hasseltse haar verhaal uit de doeken.
“bang ben ik nooit geweest, maar mijn haar verliezen vond ik ronduit verschrikkelijk.
Door Ann Willems
Foto’s luc DAelemAns
Mercedes Sanchez is voor de trouwe Sjiek-lezeres
geen onbekende. Tot ze ziek werd, eind vorig jaar,
nam ze zowel het kapsel als de visagie van onze
Voor & Na-kandidates onder handen. Werken bij
Kapsalon SoLounge in Hasselt doet ze ondertussen
zes jaar, kapster is ze sinds haar 19de. Dat haar een
belangrijk onderdeel van Mercedes’ leven uitmaakt,
is met andere woorden een understatement. “Niet
alleen hou ik ervan mensen mooi te maken, ook
mezelf heb ik altijd graag opgetut. Het vooruitzicht
dat ik mijn haar zou verliezen, viel me daarom
zwaar.”
Knobbeltjes
Flashback naar het najaar van 2013. Na aanhoudende spierpijn en verdachte knobbeltjes in
haar nek, klopt Mercedes bij haar huisarts aan.
Het verdict: enkele weken aankijken of de bultjes
verdwijnen. Zo niet: zonder twijfel opnieuw op
consultatie komen. Mercedes wachtte af, maar
de knobbeltjes hielden stand. “Daarna ging het
snel, ik rolde van de ene doktersafspraak in de
andere. Na een biopsie van enkele klieren en een
PET-scan, volgde de harde confrontatie: ik had de
ziekte van Hodgkin, in de volksmond beter gekend
als lymfeklierkanker.”
“De vooruitzichten waren van bij de start hoopgevend: Hodgkin is een relatief ‘makkelijk’ te
behandelen kanker. Ik bevond me wel in het vierde
stadium van de vier, inclusief een aantasting van het
bot, en dus was er geen tijd te verliezen. ’s Maandags
gooide de dokter de resultaten op tafel, diezelfde
vrijdag lag ik in het ziekenhuis voor mijn eerste
chemokuur.”
KinDeren
“Voor je het goed en wel beseft, staat je hele leven
op zijn kop. Je hangt vast aan een reeks therapieën,
draagt hiervan fysiek en mentaal de gevolgen en
je moet stoppen met werken. Niets blijft overeind.
Gelukkig had ik een stevige basis om op terug te
vallen: nog voor de hele ziekenhuismolen in gang
16
werd gezet, zakte mijn familie uit Nederland en
Spanje naar hier af om me bij te staan. De reacties
op het nieuws verschilden: sommigen deelden mijn
mening dat het een stuk erger had kunnen zijn,
anderen hadden het er moeilijker mee dan ikzelf.”
“Iedereen mocht er op zijn of haar manier mee
omgaan, maar ik nam mezelf vanaf de eerste dag
voor om het hoofd niet te laten hangen. Ik heb
twee jonge kinderen, ik kan toch niet anders?
Vanzelfsprekend beloofde het geen leuke periode
te worden, maar willen of niet: je moet erdoorheen.
Dat doe je beter met een lach op je gezicht.”
eerste pruiK
Mocht het nog niet duidelijk zijn: Mercedes loopt
over van optimisme. Zelfs het verliezen van haar
mooie, wilde krullen onderging ze met opgeheven
hoofd. “Niet dat het me niks deed. De eerste nacht
in het ziekenhuis schoot ik in paniek wakker: ‘Oh
nee, ik ga mijn haar verliezen!’ Een nachtmerrie
vond ik het. Haar is voor een vrouw simpelweg
zo’n cruciaal gegeven. Het is het eerste wat je ziet.
Een tweetal weken na de eerste chemosessie begon
mijn haar langzaam maar zeker uit te vallen. Mijn
wenkbrauwen en wimpers bleven, maar werden
zichtbaar dunner.”
“Gelukkig wist ik dat er een oplossing bestond, en
dat stelde me gerust. Collega-kapster Nathalie Hauben runt al meer dan twintig jaar het Haarinstituut
in Hasselt, en bij haar klopte ik aan voor een pruik,
of aangenamer: haarwerkje. Het gevoel om plots
weer haar op je hoofd te hebben, is onbeschrijfelijk.
Ik kan vrouwen dan ook niet genoeg op het hart
drukken om een pruik te overwegen. Natuurlijk
is dit niet identiek hetzelfde als je eigen kapsel,
maar ik bekijk het langs de positieve kant: voor
het eerst in mijn leven heb ik een pony! Door een
weerborstel in mijn eigen haar was dat vroeger
geen optie. Om nog maar te zwijgen van het feit
dat ik mijn benen niet meer hoef te scheren. (lacht)
Ook met wenkbrauwpoeder en mascara geraak
je een heel eind. Begrijp me niet verkeerd: het is
confronterend om je kale kop in de spiegel te zien.
Maar deze ziekte hoeft niet alleen malaise te zijn.
sjiekreportage>>>
’’
maandag
wistikdat
ikziekwas,
vrijdagkreeg
ikmijneerste
chemokuur
’’
17
sjiekreportage
Vrouwen met kanker kunnen er even knap blijven
uitzien als voordien. Dames: knoop dat alsjeblieft in
jullie oren.”
“Het blijft jammer dat de maatschappij een zekere
schoonheidsnorm oplegt. Oh wee als je er niet op je
best uitziet. Maar daar draait schoonheid niet om. Je
innerlijke, dat is wat telt. Ik durf zeggen dat, ondanks
mijn ziekte, ik nog steeds op en top Mercedes ben. Ook
met enkel donshaartjes op mijn hoofd. Hoe je met een
uitdaging als deze omgaat, bepaalt het verloop van je
genezingsproces. Had ik kanker willen krijgen? Neen,
wie wel? Trek ik hier lessen uit? En hoe. De voorbije
maanden ben ik mezelf meermaals tegengekomen, en
daar kan alleen maar goeds uit voortkomen. Voor het
eerst in mijn leven luister ik naar mijn lichaam. Ik kán
simpelweg niet anders.”
“Wel even nuanceren: het is heus niet elke dag rozengeur
en maneschijn. Ik kampte al met een blaasontsteking,
gescheurde lippen en pijnlijke nagels. Mijn weerstand
is om zeep. Hoe verder de chemotherapie vordert, hoe
zwakker ik word. Ook ik kan het dus niet élke ochtend
opbrengen om mijn gezicht vol te plamuren en een
pruik uit te kiezen. Maar doe ik dat niet, heb ik nadien
gegarandeerd spijt. Ik voel me dan zoveel zieker. Meteen
de reden dat ik blijf buitenkomen. Ik geniet van mensen
om mij heen. Of het niet vermoeiend wordt om mijn
verhaal keer op keer te vertellen? Soms. Maar mensen
bedoelen het goed, dus boos kan ik er niet om zijn.
Misschien moet ik vanaf nu een stapeltje Sjieks bij de
hand houden die ik kan uitdelen.” (lacht)
Meer relativeren
Mercedes kijkt de toekomst rooskleurig tegemoet. Negen
chemosessies heeft ze achter de rug, drie staan er nog
op het programma. Half april volgt de uitslag: heeft de
therapie zijn werk gedaan én is ook het aangetaste bot
genezen, of volgt er een verdere behandeling? “Wat het
ook zijn mag: uiteindelijk genees ik. Daar twijfel ik niet
aan. En daarna ga ik verder op het pad dat ik al ingeslagen
was: met elke vezel in mijn lijf genieten van alles wat
ik tegenkom. Minder mekkeren, meer relativeren, dat
ook. Dat ben ik mezelf én het leven verontschuldigd. Dit
verhaal had helemaal anders kunnen aflopen, maar ik
blijf voorlopig waar ik ben, en daar ben ik zeer dankbaar
voor.”
Een voornemen dat kan tellen, en daar houdt het niet
mee op. “Een tijdje geleden maakte ik kennis met Huis
Erika Thijs in Hasselt, dat opvang en informatie biedt
voor mensen met kanker en hun omgeving. Zodra ik
weer op de been ben, wil ik me voor dit initiatief inzetten.
Hoe weet ik nog niet. Ik ben in mijn vrije tijd veel met
mindfulness en yoga bezig. Misschien kan ik op dit vlak
mijn steentje bijdragen? Als kapster en visagiste wil ik
mensen aan de buitenkant mooi blijven maken, met mijn
positieve ingesteldheid wil ik hun innerlijke een duwtje
in de juiste richting geven.”
sjiekreportage///
18
’’
Het is confronterenD oM je
kale kop in De spiegel te zien
“pruiken zijn
geen bossen
stro Meer”
Het hele interview zit Nathalie Hauben van het Haarinstituut aan Mercedes’ zijde. Tijdens de shoot kijkt ze er
nauwkeurig op toe dat haar tulbanden en haarwerkjes
perfect op hun plaats zitten. “Dat is nu eenmaal onze
taak: mensen mooi maken en hen weer zelfvertrouwen
geven”, vertelt ze. “Ik kan Mercedes alleen maar bijvallen wanneer ze zegt: ‘Overweeg een pruik’. Hierrond
bestaan te veel vooroordelen. Vandaag zijn haarstukjes
geen droge bossen stro meer, integendeel: je merkt niet
eens dat je er één draagt. Ook over de prijs bestaan de
wildste verhalen, maar pruiken zijn er voor iedereens
portemonnee. Vergeet niet dat ziekenfondsen vaak tussenbeide komen.”
“Geïnteresseerden maken best op voorhand een afspraak,
en sturen daarbij enkele foto’s van zichzelf door. Hierna
bekijken we in een gesprek rustig alle mogelijkheden.
Na de nodige passessies wordt de pruik besteld en vervolgens gepersonaliseerd. Een haarstuk belandt nooit
rechtstreeks uit de doos op het hoofd. Ook met het
paparassenwerk helpen we achteraf graag een handje.”
voor meer informatie: www.haarinstituut.com.
De winkel vind je aan de luikersteenweg 261
in Hasselt.
’’

Download Report