2 DE VOLKSKRANT WOENSDAG 22 OKTOBER 2014 Tv-recensie Boeken JEAN-PIERRE GEELEN GESCHIEDENIS BOEK ‘VAN ALABAMA TOT MARGRATEN’ #Seth terven op het juiste moment is een kunst die niet elke artiest is gegeven. Het overlijden van cabaretier en tekstschrijver Seth Gaaikema kwam aan het einde van de middag. Te laat om de machinerie van sommige tv-redacties nog in werking te zetten. De wet van de mediadood: heengaan op de piek van succes opent alle journaals, jaren later telt alleen de klok. Was Seth in de ochtend overleden, dan hadden redacties van talkshows en nieuwsbulletins alle tijd gehad na te denken en te bellen. De dood komt zelden gelegen; nu was hij te laat voor gisteren, vandaag is hij oud nieuws. In EénVandaag: geen woord. In DWDD – groots bij het overlijden van onder anderen Ramses Shaffy en Martin Bril – een kort bericht dat sommige onwetenden in het publiek nog raakte. Een kort fragmentje volgde, waarop datzelfde publiek geen spier vertrok. Opening van het RTL Nieuws: ‘De eerste najaarsstorm is een feit’ (‘Op onze site kunt u zien hoe hard het overal waait en regent’). Media houden het meest van nieuws dat zich laat voorspellen en plannen in de agenda. De dood van de cabaretier (zeven oudejaarsconferences, musicals en tekstleverancier van onder anderen Wim Kan) was in het bulletin het zesde onderwerp. Een kortje. Paar zinnetjes. Fragmentje, klaar. Alleen RTL Boulevard stond er – uit de aard van de rubriek – langer bij stil. Peter van der Vorst schroomde de details niet over het telefoontje met Seths levensgezel (‘Heel heftig natuurlijk om iemand aan de telefoon te hebben die net zijn partner heeft verloren’), Joop van den Ende noemde hem ‘een van de grootste woordkunstenaars die ons land rijk was’. Pauw had Henk van der Meijden gevonden, maar in Nieuwsuur, van oudsher sterk in het snel produceren van in memoriams wanneer nodig, ging de wankele status van Guus Hiddink boven de dood van een cabaretier. Wie het op kon brengen, moest wachten tot na middernacht voor een oud interview van Ivo Niehe. Misschien dat het ongeDe wankele mak van redacties werd gestatus van ïllustreerd door een kernGuus Hiddink achtige typering in het boven de dood NOS Journaal: ‘Meesterlijk, vonden zijn fans. Oubollig, van een vonden zijn critici.’ Het cabaretier achtuurjournaal van de NOS had desondanks de slagvaardigheid om Freek de Jonge te vinden. De ene domineeszoon herinnerde zich de andere in 1963, toen die vanuit Goes ‘een soort evangelische dag’ bezocht in Utrecht. Freek, met enige verbazing: ‘Ik kan me echt herinneren: lachsalvo’s van zo’n drie-, vierduizend adolescenten, waartussen ikzelf. Dan zei hij tegen de organist: U kunt tijdens de zegen het orgel aanlaten. Daar lag dan iedereen dubbel om.’ Terwijl televisie de cabaretier nog bijna doodzweeg, was Seth al urenlang trending topic op Twitter, waar dan ook al even lang werd geginnegapt over de dode, #ongepast of niet. Logisch misschien: op dat medium is de hashtag #Seth al jaren de rechtvaardiging voor melige woordspelingen, die daardoor alsnog de zweem van spitsvondigheid verwerven. Programma’s die over de overleden Seth heen stapten vanwege zijn oubolligheid, vergisten zich in zijn eigentijdse nagedachtenis. Wat je van de overledene en diens erfgoed ook mag vinden: het heeft – zoals wel vaker – iets ontnuchterends te zien hoe een 55-jarige carrière met zoveel bekendheid en bekroningen zo’n achteloze nagedachtenis krijgt toebedeeld. De dood en de media: al te veel logica valt er niet in te ontdekken, rechtvaardigheid evenmin. In het hemelrijk der Bekenden regeert louter pragmatisme. Grafdelvers van de 3136ste QMSC in Margraten. De foto is gemaakt door het Signal Corps van het Amerikaanse leger. Gruwel van Margraten Soldaat Jefferson Wiggins was een van de duizenden Afro-Amerikanen die in de Tweede Wereldoorlog naar Europa gingen en in Limburg belandden. Hun geschiedenis was vrijwel onbekend. Nu is er een boek waarin Wiggins verslag doet. Door Rob Gollin
© Copyright 2024 ExpyDoc
