Oefening van de Speciale Eenheden Interventie op zee Twee à drie keer per jaar oefenen de Speciale Eenheden op zee. Enkele weken geleden vond een oefening plaats in samenwerking met de scheepvaartpolitie, het loodswezen, de luchtsteundienst en de Belgische, Duitse en Nederlandse marine. Een verslag. ZEEBRUGGE. - De briefing maakt duidelijk dat er voor de kust een schip vaart dat moet worden geënterd. Met de ribs (Rigid Inflatable Boats) en de helikopter zal dat schip benaderd worden om het tenslotte te enteren en de brug in te nemen. Alle veiligheidsmaatregelen worden zorgvuldig overlopen. Op naar het water. Net als de anderen worden ook wij in een droogpak gestoken. Zo een droogpak is onhandig en log. Op de vraag of het niet te belemmerend werkt bij oefeningen als deze, wordt negatief geantwoord. Het valt best mee, het is vooral droog: erg handig bij een watertemperatuur van acht graden. Buiten de haven wordt het targetschip opgemerkt. Daar moeten we zijn. Het schip wordt benaderd. “Go”, en één voor één springen ze het vaartuig op en worden de posities ingenomen. “Goed”, spreekt dezelfde stem. Intussen staan ook wij op het “vijandig” schip. Boven de achtersteven hangt de helikopter. Op het juiste moment krijgen de mannen in de helikopter het sein. Ze glijden via een touw naar beneden en landen op het dek. Allemaal op dezelfde plaats. Foto: Petra De Weser Aan boord van de ribs is de sfeer gemoedelijk. Eenmaal in de vaargeul, worden de motoren openge- zet. De zee is kalm, maar toch zijn de golven hoog genoeg om erdoor te klieven. De mannen zitten er kalm bij. Niet één die eraan denkt een halsbrekende toer uit te halen. In volle vaart het targetschip achterna. 22 - Pol - nr 6 Magazine van de federale politie Interventie op zee Tijd voor de gecoördineerde oefening. Op het achtersteven heeft ook commissaris “Pette” plaatsgenomen. Het startsein wordt gegeven. En daar komen ze, de ribs, daarboven de helikopter. Commissaris “Pette” straalt. “Prachtig beeld”, hoor je hem zeggen. Dat is het ook. Op deze stralende lentedag lijkt de zee bestrooid met duizenden diamanten. Fonkelend in het licht van de zon. De ribs banen er zich een weg door en laten een spoor van wit schuim na. Hoe dichterbij ze komen, hoe meer je je in een film waant. Wat we zo vaak op het witte doek zagen, maken we nu in levenden lijve mee. Er straalt ook een zekere dreiging van af. Voor je beseft wat er gebeurt, is het schip geënterd, is de brug ingenomen. Je waant je piraat. Magazine van de federale politie Foto: Petra De Weser Een stukje vakmanschap van de piloot. Nog preciezer moet het bij het terug aan boord stappen van de helikopter. Het schip vaart toch een 11 knopen, zo’n 20 km/uur. De helikopter moet constant op bijna traphoogte van de reling vliegen. Geen enkele van de mannen die onbesuisd tewerk gaat. Pure concentratie. Een voet op de reling, een hand aan een trektouw en hup, de andere voet op het landingsgestel, optrekken aan het touw en de helikopter binnen. Simpel? Nee, we zitten op een varend schip. Er is de deining van de zee, de wind en de luchtverplaatsing van de helischroeven. Eén verkeerde beweging en er wacht je ijskoud water, zonder de grote schroeven van het vaartuig te vergeten. In een mum van tijd vliegt de heli weg om te draaien, zodat ze het nogmaals kunnen oefenen. “Wat we zo vaak op het witte doek zagen, maken we nu in levenden lijve mee.” Handen worden geschud, schouderklopjes uitgedeeld. Mocht er ooit een interventie op zee nodig zijn, ze zijn er klaar voor. Terug aan land zien we een tevreden commissaris “Pette”. De oefening is geslaagd. De mannen hebben goed gewerkt; werk en plezier samen, het kan. Zolang je maar weet waar je mee bezig bent en alle veiligheidsregels in acht neemt. Teambuilding heet dat. En dat merk je. Het is een team. Een team dat op elk moment klaarstaat om waar dan ook in te grijpen. ✓ Jurgen Buysschaert Pol - nr 6 - 23
© Copyright 2024 ExpyDoc