Lachend met vakantie, en nu oorlogsslachtoffer hoorden ze Merkel en Obama over de slachtoffers spreken. Slachtoffers van wie zij nu nabestaanden zijn. Tosca Mastenbroek (r) en haar moeder tekenen het condoleanceregister in de Sint-Vituskerk. FOTO MAARTEN HARTMAN HILVERSUM reportage | Tosca Mastenbroek moet hopen dat het lichaam van haar zus niet is verbrand NIELS MARKUS De abruptheid en willekeur van het noodlot heeft de Hilversummers verdoofd. Drie gezinnen werden weggevaagd bij de vliegramp in Oekraïne. Twaalf stadsgenoten, onder hen zes kinderen. Ze laten lege huizen, lege schoolbanken en lege plekken op de sportvelden achter. Zoals in veel Nederlandse plaatsen is zaterdag in Hilversum een dag van rouw en samenkomen. Het besef van wat afgelopen donderdag gebeurde, begint een beetje door te dringen. Als een van de eersten komen Gerrit Mastenbroek, Tosca Mastenbroek en haar tachtigjarige moeder de Sint-Vituskerk in. De statige kerk in het centrum van Hilversum is speciaal opengesteld voor inwoners die steun zoeken, willen bidden, of het condoleanceregister willen tekenen. Tosca Mastenbroek verloor haar zus, zwager en neefje: de 49-jarige Tina Mastenbroek, haar man Erik van Heijningen (54) en hun zoon Zeger (17). Tosca steekt drie kaarsjes op. Inmiddels is bij haar en haar man het besef ingedaald, nadat ze halsoverkop hun vakantie in Rome afbraken. In de auto terug © Trouw Pastor Jules Dresme vindt het "zo wrang" dat de overledenen slachtoffer werden van een conflict waar zij niets mee te maken hadden. "Ze gingen ontspannen en lachend op vakantie, nu zijn ze oorlogsslachtoffers. Een gewoon vliegtuigongeluk is al verschrikkelijk. Maar dit staat los van alles wat je kunt bedenken." De machteloosheid neemt toe. Komen de lichamen wel terug of vallen ze ten prooi aan stelende rebellen die ze verbranden om sporen te wissen? Tina Mastenbroek kan alleen maar hopen dat het lichaam van haar zus niet is verbrand en haar bezittingen niet gestolen. Pastor Dresme: "Ik heb begrepen dat de rebellen op de rampplek een kruis hebben gezet. Terwijl ze niet het fatsoen hebben anderen de ruimte te geven de plek te onderzoeken en de lichamen in waardigheid te bergen. Wat daar gebeurt, wie is daarmee gediend? Ik hoop dat het kruis ze doet denken aan lijden, wijsheid en respect." Het hoge aantal slachtoffers en de ligging vlakbij Schiphol maken dat de nationale en internationale pers mediastad Hilversum zaterdag overspoelt. Het grootste deel van de tijd zijn in de kerk meer journalisten dan rouwenden. CNN en Al-Jazeera zijn er, net als journalisten uit Noorwegen, Frankrijk en Zweden. Nederlandse krant eerder met de burgemeester en oudhoofdredacteur van de Volkskrant mogen praten. Verbolgen roept hij uit: "Wij zijn The Washington Post!" De burgemeester heeft de afgelopen dagen veel contact gehad met families van slachtoffers. Bij twee gezinnen ging hij langs. "Nu moet je er zijn voor de mensen. Het gaat er niet om wat ik zeg, je moet vooral veel luisteren." Broertjes denkt na over een herdenkingsceremonie, misschien komt er een nationaal rouwmoment. "We gaan sowieso een ceremonie houden op de scholen van de omgekomen kinderen. Dat zal half augustus zijn, als iedereen terug is van vakantie." Even later gaat Broertjes naar de besloten bijeenkomst bij voetbalvereniging Altius. Daar hangen de vlaggen halfstok, leden brengen bossen bloemen. De club verloor de actieve vrijwilliger Charles Smallenburg en diens zoon Werther, spits van de D1. Dochter Carlijn zat bij de Gooise Atletiek Club. Ook daar zetten vader Charles en moeder Therese zich in voor de vereniging. Een lerares van basisschool de Wilge komt ook naar de bijeenkomst op de voetbalclub. Ze kende beide kinderen goed. Aan Carlijn, die inmiddels in de derde van de middelbare school zat, heeft ze goede herinneringen. "Een heel leuke meid uit een open gezin. Fijn, vrolijk en positief." Werther zat dit jaar in groep acht. "We hadden net afscheid van hem genomen en hem een fijne vakantie toegewenst." Burgemeester Pieter Broertjes wacht op de parkeerplaats voor hij de kerk betreedt. Een cameraploeg wil hem graag filmen terwijl hij al pratend de trap oploopt en naar binnengaat. Daar is het dringen geblazen. Een journalist van The Washington Post vindt het onbegrijpelijk dat twee Nederlandse actualiteitenrubrieken en een maandag 21 juli 2014 Pagina 7 (1)