dit persbericht als pdf-bestand

Brussel, 13 maart 2015
Begroting en tax shift hangen samen
Gisteren verklaarde premier Michel in de Kamer dat de regering eerst werk wil maken van de
begrotingscontrole. Om dan nadien in alle rust eens na te praten over een tax shift. Dit is een te
doorzichtig manoeuvre. Sommige regeringspartijen willen het begrotingsgat vullen met alleen maar
een bijkomende vracht besparingen, met dan ongetwijfeld weer een bijzonder voorliefde voor
besparingen in de sociale zekerheid van de werknemers. Terwijl op die sociale zekerheid al zeer
zwaar bespaard werd. Te zwaar.
De uitsluiting uit de werkloosheid van jonge werkzoekenden, de degressiviteit van
werkloosheidsuitkeringen, het terugdraaien van tijdkrediet en landingsbanen, de aangekondigde
halvering van de inkomensgarantie voor onvrijwillig deeltijdse werknemers , de perikelen rond de
mantelzorg door werklozen, de brute afschaffing van de anciënniteitstoeslag in de werkloosheid, de
afschaffing van de pensioenbonus, de verdere inperking van het SWT en het vervroegd pensioen. En
niet te vergeten: de indexsprong van 2% op de sociale uitkeringen. Het rijtje is lang.
Bijkomende besparingen zullen onherstelbare schade aanbrengen en de sociale zekerheid, een van
de belangrijkste gelijkmakers in ons land, op losse schroeven zetten. En dat op moment dat die
sociale zekerheid voor veel mensen de enige manier is om het hoofd boven water te houden.
Ondanks de belofte van de regering om de armoede te bestrijden, blijft de federale regering zo de
armoede organiseren.
Het gat in de sociale zekerheid heeft voor een groot deel te maken met inkomsten die zwaar
achterop blijven door loonmatiging, terugval van consumptie en de zwakke groei van de
werkgelegenheid. En met de vaststelling dat aan inkomens uit vermogen nauwelijks of geen
inspanningen word gevraagd. Deze vlieger kan niet langer opgaan. Daarom moet het
begrotingsdebat gaan over een grondige tax shift. Anders dreigen de gepensioneerden, werklozen
en zieken opnieuw de rekening te betalen. Anders dreigen de collectieve voorzieningen verder
ontwricht te worden. Anders dreigt dit beleid van omgekeerde herverdeling door te gaan, waarbij
de solidariteit verschrompelt en de vermogenden stelselmatig worden ontzien.
Het ACV zal niet aanvaarden dat de sociale zekerheid opnieuw het kind van de rekening wordt. De
tax shift moet er snel komen.