dit persbericht als pdf-bestand

Brussel, 10 maart 2015
Reactie van ACV op regeringsbeslissingen beschikbaarheid
De leden van de Groep van 10 werden gisteren geïnformeerd over de regeringsbeslissingen rond
beschikbaarheid van oudere werkzoekenden en SWT-ers. Het Nationaal Bestuur van het ACV toetste
dit vandaag aan het akkoord dat binnen de Groep van 10 werd bereikt. Dit nadat het ACV tijdens de
onderhandelingen zijn volle verantwoordelijkheid heeft opgenomen en na zijn goedkeuring van het
sociaal akkoord voor 2015-2016. Dit sociaal akkoord voorziet uitdrukkelijk het engagement van de
ondertekenaars om correcties voor de beschikbaarheid te onderhandelen. Dit maakt dus
onlosmakelijk deel uit van het ganse sociale akkoord 2015-2016. De regering verklaarde trouwens dit
sociaal akkoord volledig te willen honoreren.
Het ACV stelt vast dat de regering heeft begrepen dat het niet opgaat om eenzijdig en onverwacht in
te grijpen in de rechten van werknemers die keuzes hebben gemaakt op basis van de oude regels.
Zodat er nu eindelijk zekerheid kan komen voor :
-
al wie al in SWT was eind 2014;
-
al wie voor 1.1.2015 werd ontslagen met het oog op SWT;
al wie vanaf 1.1.2015 werd of wordt ontslagen in een bedrijf in moeilijkheden of
herstructurering, aangekondigd vóór 9 oktober 2014;
-
alle oudere werklozen die op 31.12.2014 al een maxi-vrijstelling van beschikbaarheid hadden.
Zonder het sociaal akkoord 2015-2016 wilde de regering enkel iets doen voor wie eind 2014 al 60
jaar was én al werkloos was. Onze onderhandeling heeft dus duidelijk vruchten afgeworpen.
Tegelijk stelt het ACV vast dat de regering voor de andere SWT-ers en oudere werklozen op twee
manieren ingrijpt in het akkoord van de Groep van 10. Dit strookt niet met het eerdere engagement
van de regering om het sociaal akkoord onder sociale partners te honoreren.
•
Ten eerste wordt de notie “passieve” beschikbaarheid eenzijdig vervangen door het
rechtsonzekere en nietszeggende “aangepaste beschikbaarheid”. Het ACV zal niet toelaten dat via
een omweg de hardvochtige pestmaatregel wordt heringevoerd om SWT’ers en oudere werklozen
vanaf dag 1 te verplichten dagelijks bewijzen van sollicitatie bijeen te sprokkelen, om vervolgens tot
sanctie over te gaan als zij onvoldoende van dergelijke bewijzen kunnen voorleggen. We vragen
daarom met nadruk dat de Minister van Werk snel duidelijkheid verschaft over wat dit nieuw begrip
moet inhouden.
•
Ten tweede doet de regering eenzjjdig een voorafname op de verlenging van de kader-cao’s
vanaf 2017 voor het SWT voor de arbeidsongeschikte bouwvakkers, de werknemers met 40 jaar
loopbaan en de werknemers in zware arbeidstijdregelingen (nacht, ploegen , onderbroken
uurroosters). De regering wil vanaf 2017 d’office een aangepaste beschikbaarheid tot 62 jaar. Dit
staat compleet haaks op de afspraak onder sociale partners om die leeftijd te laten afhangen van de
toegangsleeftijd voor SWT die mits onderhandelingen zal bepaald worden in de kader-cao’s vanaf
2017.
Het ACV gaat er van uit dat ook de andere sociale partners, die het akkoord over beschikbaarheid
allemaal tekenden en verdedigen, tot die vaststelling komen. En dat dat dit morgen vanuit de Groep
van 10 samen kan geformuleerd worden naar de regering, gegeven de afspraak dat het akkoord
onder de sociale partners een en ondeelbaar is. Niet in het minst ook omdat een dergelijke
eenzijdige ingreep een zware hypotheek legt op het verdere overleg. Delicate compromisvorming
onder sociale partners kan maar in een sfeer van vertrouwen gebeuren als er garanties zijn op een
evenwichtige uitvoering nadien. Wie dat weigert te erkennen, die mag ervan verdacht worden het
federale sociale overleg te willen ontwrichten.
Het ACV blijft aanklagen dat de discussie over beschikbaarheid vooral verbergt dat de regering :
een totaal gebrek aan daadkracht vertoont om voor die oudere werklozen ook werkbare
jobs te creëren;
er niet in slaagt om met geloofwaardige initiatieven te komen om de hardnekkige
werkloosheid in andere leeftijdsgroepen te bestrijden;
-
er niet in slaagt om van de strijd tegen de jeugdwerkloosheid een prioriteit te maken;
niet inziet dat het eenzijdige initiatief naar oudere werknemers op een slappe arbeidsmarkt
ten koste gaat van tewerkstellingskansen van jongeren.