Constantijn Column 30 jan

Voetmouwen en renfietsen?
Kinderen experimenteren vaak met taal, bewust of
onbewust en ieder op zijn eigen manier. Sommige
kinderen leven zich uit tijdens de ’ nee-fase’ en
kunnen dit na wat oefening op gepaste, maar vaker
nog op ongepaste tijden in 3 octaven brullen, krijsen
en zingen en met een beetje geluk nog
achterstevoren ook.
Andere kinderen oefenen graag met de ‘moeilijke’ woorden, woorden
waarvan je denkt: ”die hebben ze echt niet van mij”.
Elke gelegenheid die zich aandient, wordt gebruikt om er weer zo’n
prachtig woord uit te gooien, waarvan ze vaak niets eens weten wat het
betekent, maar ‘toevallig’ wel goed op zijn plaats en in de context valt.
Dit leidt vaak tot hilariteit, lachbuien, ontroering en als je echt pech hebt
wordt het gênant.
Dan heb je ook nog de figuurlijke zin van het woord wat bij kinderen
letterlijk genomen wordt. Daar raakt iedereen de weg kwijt, (figuurlijk
bedoeld). De gevolgen zijn soms niet te overzien en gruwelijk. Zo vind je
op een dag je dochter met haar hoofd klem in een roze kinder wc bril,
omdat ze door een roze bril wilde kijken. Een simpel spelletje eindigt, nog
voordat het begint in een klein drama, omdat het hoogste gooien toch niet
is wat het lijkt. Gaten in het plafond en deuken in het tere kinderhart zijn
het gevolg.
De (samengestelde) kinderwoorden zijn vooral mijn favoriet. Laatst vroeg
een kind om hulp bij het oprollen van de voetmouwen en ik begreep direct
wat het bedoelde. Tijdens de Tour de France rijden er mensen op
renfietsen en films kijk je in de biblioscoop, tja waarom niet. In de zomer
draag je korte armen shirts en kan je soms jeuk in de oksels van je knie
krijgen van de warmte. Zeker als je met zonder handen fietst.
Sommige kinderwoorden zijn zo raak dat ze een begrip in het gezin
worden. Onze kinderen hebben jarenlang ‘mama’s melk’ gedronken. Dit
was soja melk, maar om onderscheid met de halfvolle melk te maken
werd het door de oudste mama’s melk genoemd.
Dit zorgde wel voor wat verwarring toen wij een baby hadden en onze
dochter bij een vriendinnetje bleef eten. Bij de vraag wat ze wilde drinken,
waarop het antwoord geheel onschuldig mama’s melk was, moest de
gastvrouw onze dochter teleurstellen, omdat borstvoeding helaas niet
meer voorradig was. Hoewel je soms zou wensen dat het een enge droom
was, desnoods een nachtmerrie, gebeuren dit soort dingen echt, overdag
terwijl je klaarwakker bent. Een kind zou het hoogstwaarschijnlijk een
dagmerrie noemen, dat dan weer wel.

Download Report