Lees verder - Wimjongman.nl

Derde nieuws update van Yair en Karen, Ruth en Smuel Strijker:
Woensdag 9 juli 2014,
‫ שלום‬Shalom, beste lezers,
De lijst van lezers is inmiddels met tientallen aangegroeid, massaal werd gereageerd op onze eerste
brieven en we zijn dankbaar voor honger naar nieuws van binnenuit. Dat betekent dat er veel meer
mensen zich bewust zijn van eenzijdige nieuwsbulletins en van de noodzaak om op de bres te staan
voor het volk Israel.
Ik (Karen) ben mij ervan bewust dat nieuws op dit moment zo snel achterhaald is dat ik nauwelijks
nog iets nieuws kan schrijven, van alle kanten binnen en buiten Israel komen berichten binnen en men
moet zeer voorzichtig zijn om niet zomaar wat te schrijven tenzij men het zeker weet dat het gebeurd
is. Er zijn veel ‘maren’ en ‘misschiens.’
Wat zeker is: de troepen van ISIS komen steeds dichterbij. Volgens Elsevier heeft een cel van deze
uiterst gevaarlijke terreurgroep een Iraaks depot van chemische wapens in handen gekregen. Bij de
begrafenis van twee terreurleiders in Gaza zouden van de week twee ISIS vlaggen zijn gezien. Ook
een raketaanval op het noorden van Israel, rond Hadera, zou door deze groep, waarvan er
splintergroepjes in de Gazastrook zijn, uitgevoerd zijn. Hamas is zijn positie niet geheel zeker en
wordt door ISIS verweten te gematigd te zijn. Alles moet erop gericht zijn de Joodse Staat te
vernietigen.
Op het moment overlegt men in de Knesset of Israel nog wel voedsel en benzine moet sturen naar
Gaza. Men weet in Nederland in het algemeen niet dat al jaren vele hulpgoederen naar Gaza worden
gestuurd, Gaza is afhankelijk van Israel. Echter, men redeneert nu hier in de politiek: “Waarom
zouden we deze zaken nog sturen als we alleen maar haat en raketten terugkrijgen?”
Met verdriet hebben wij inmiddels ook uit Christelijke bron gelezen dat Israel Gaza is binnengevallen
uit wraak voor de moord op de drie tieners, lieve mensen, ik kan alleen verhalen wat wij hier zien in
de politiek: men was nog aan het beraden wat te doen, toen meer dan vijftig raketten op Israel vielen in
een dag tijd. Dat is de reden waarom Israel doelen heeft uitgeschakeld met precisiebommen. Ik weet
het, ik schreef dit eerder, maar het is zo jammer dat zulk nieuws door anderen verkeerd wordt
overgebracht, waardoor Israel als een haatdragend volk wordt neergezet.
Veel meer raketten vanuit Gaza zijn inmiddels geland, ook op Jeruzalem en Tel Aviv. De mensen hier
zijn bang en terecht. Zelfs op vliegveld Ben Gurion heeft men moeten schuilen.
Israel heeft minstens honderdzestig militaire doelen in Gaza bestookt met precisiebommen en men zou
tien tunnels hebben gedicht, welke wapens zouden bevatten. Deze tunnels zijn echt heel gevaarlijk;
elke keer worden er nieuwe gegraven van Gaza en van Egypte naar Israel en men smokkelt er wapens
mee het land in. Het is al vele jaren een probleem. Dat was een reden waarom we zo blij waren met de
overvloedige regenval van de afgelopen winter: daardoor waren een aantal van deze tunnels
volgelopen. Wij zagen dat echt als de beschermende hand van God.
Men wordt hier ijskoud van het geschreeuw van Hamasleiders, die roepen dat elk doel dat in Israel
aangevallen wordt legitiem is. Oftewel, gooi de bommen maar gewoon verder op de burgers. De haat
die er vanaf straalt is ongelooflijk. Met wat voor volk hebben we hier te maken?!
Er zou in Gaza een nieuwe raket zijn ontwikkeld die ruim honderd kilometer weggeschoten kan
worden. We krijgen nieuws dat bevoorrading van raketten verder onder meer door Iran gedaan wordt.
Het woord voor ‘alertheid’ in het Hebreeuws is het woord ‘irani.’ Toeval ?
Twee Arabische jongetjes van een jaar of acht reden met een bus in Jeruzalem mee, ze klommen op de
rugleuning van de voorste stoelen en gedroegen zich bijzonder provocatief. De buschauffeur probeerde
hen te verwijderen maar dat lukte niet. Een oudere passagier zei er iets over tegen de jongen en werd
uitgescholden, daar bleef het niet bij, het kwam tot een handgemeen en de man werd herhaaldelijk in
het gezicht geschopt. Eenmaal buiten gooiden de twee nog een enorme steen tegen de bus waarbij ze
het raam braken, onvoorstelbaar hoeveel kracht die kleine jongetjes hadden, en daarna verdwenen ze.
Wat zullen ze doen als ze vijftien zijn? Of twintig? Ik mag er niet aan denken. Het incident is te zien
op het facebook van Uzi Manor.
Enorme stenen zijn gegooid op de weg naar Arad, Arabische jongeren gooiden ze van de rotswand
naar beneden op de voorbijrijdende auto’s. Waar zijn de ouders die zeggen dat zoiets niet mag?!
Vijf terroristen wisten over zee naar Zikkim, een strand en kibboets tussen Askelon en Gaza te landen,
letterlijk tot de tanden toe bewapend, gelukkig werden ze onderschept. Het feit dat ze blijkbaar
ongezien over de zee aan wisten te komen moet de mensen in Zikkim wel enorm geschokt hebben, zo
dichtbij..
Een van de ‘maren’ en ’misschiens’ is het wel of niet inzetten van grondtroepen. Het is wel zo dat
door grondtroepen de tien tunnels zijn uitgeschakeld, maar er is hier herhaaldelijk sprake van het wel
of niet oproepen van 40.000 reservisten. De gedachte erachter is dat met deze soldaten een
grondoorlog zou worden begonnen maar….. wat trek je allemaal los als je dat gaat doen? Het is op het
moment voor de regering enorm moeilijk. Denk dat men in Gaza binnen zou trekken in een
grondoorlog, dan zouden ook de Arabieren op wat men de Westbank noemt, oftewel het Bijbelse
Samaria, in opstand komen en krijgt men een burgeroorlog die hoogstwaarschijnlijk haar weerga niet
kent. Het is logisch dat de regering enorm twijfelt. De beslissing is van een dergelijke zwaarte dat we
niet in de schoenen van bijvoorbeeld premier Netanyahu zouden willen staan. Ja, het is absoluut nodig
dat aan deze rakettenwaanzin een einde gemaakt wordt en blijkbaar lukt dat met vliegtuigen en
precisiebommen niet voldoende, want die rotdingen komen nog steeds neer, ook van ondergrondse
depots en mobiel afgeschoten, daar is met vliegtuigen niets tegen te doen. Maar een grondoorlog kost
zoveel mensenlevens en mensenlevens zijn kostbaar. Het voelt als balanceren aan de rand van de
afgrond. We kunnen ons wel voorstellen dat alle reservisten (en hun families!) op het moment hun
adem inhouden.
Waar we volgens de ervaringsdeskundigen hier het meest voor moeten oppassen bij een raketinslag
zijn losvliegende deeltjes. De kans dat je zo’n ding recht op je hoofd krijgt is niet zo groot. Maar we
moeten wegblijven bij ruiten. In tel Aviv zag ik vanmiddag bij het nieuws dat mensen naar de
gebouwen renden om te schuilen bij het luchtalarm, maar ja… die kantoorgebouwen hebben juist heel
veel glas. Mijn lerares vertelde dat bij een vorig bombardement een meneer op het station in
Beersheva schuilde en alle ramen sprongen door de klap. De arme man had duizenden glassplinters in
zijn lichaam.
Onze schuilkelder ligt schuin tegenover ons terrein aan de overkant van de weg. We hebben ca. 15
seconden de tijd om er te komen, wat te kort is. De laatste keer dat het alarm ging, hoorden we de
klappen al voordat we konden handelen. We hebben afgesproken dat we in een nabije container gaan
zitten met de deur dicht, zodat we geen rondvliegende deeltjes over ons heen krijgen. We hebben altijd
nog de Iron Dome, die raketten tegenhoudt en wat we bovenal nog hebben: We hebben God als ons
Hoog Vertrek (Psalm 18:3), daar kan de Iron Dome weer niet aan tippen, Baas boven baas. Het is
vandaag redelijk rustig gelukkig. Gaat het weer harder tekeer dan kunnen we altijd onze bedden naar
de schuilkelder of container slepen en daar gaan slapen. Geen risico’s!
De universiteiten zijn nog altijd dicht, ook mijn school is dicht en veel in het openbare leven
functioneert nu niet: het is te gevaarlijk om te gaan zwemmen met de kinderen, er zal maar een
raketinslag in de buurt zijn terwijl je net lekker ligt te poedelen, door de schokgolven van het water
zullen je organen niet blij zijn, op zijn zachtst gezegd. Mensen moeten natuurlijk toch naar hun werk,
maar als je nergens naartoe hoeft dan blijf je aan huis gekluisterd, je gaat het gevaar niet opzoeken.
Het is saai en benauwend, althans, zo ervaar ik het, ik ben een buitenmens. Het leven raakt meer
ontwricht dan je denkt.
Met ons als gezin gaat het redelijk goed. Ik werd met koorts wakker vanmorgen en ik wijt dat aan de
stress en emoties. Het gaat beter vandaag, de verlammende angst die ik gisteren de hele dag ervoer, is
geluwd. Het valt niet mee om bang te zijn en dat niet op de kinderen over te brengen. De kinderen zijn
best bang af en toe, maar weten er goed mee om te gaan, van verschillende kanten werd me gezegd dat
kinderen veel flexibeler zijn dan wij vaak denken, nu, dat zie ik ook wel. Ze maken gelukkig nog
steeds heel veel lol en spelen zoals altijd naar hartenlust met elkaar. Yair heeft helemaal geen last van
angst, geluksvogel!
Want we hebben de strijd niet tegen vlees en bloed, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen
de geweldhebbers der wereld der duisternis dezer eeuw, tegen de geestelijke boosheden in de lucht.
Efeze 6:12.
Hartelijke groeten van ons, Yair, Karen, Ruth en Smuel, blijf alstublieft bidden, Israel heeft het nodig!

Download Report