Resultaten - Doorbraak in dienstverlening

 Doorbraak in Dienstverlening bestuurdersbeweging Resultaten 9e bestuurderssymposium “Samen echte doorbraken mogelijk maken” Nieuwegein, 27 juni 2014 Welkomstwoord Frans Backhuijs Frans Backhuijs, als burgemeester van Nieuwegein gastheer voor dit symposium, heet iedereen welkom bij zijn gemeente; destijds ontstaan uit Jutphaas en Vreeswijk en genoemd naar Het Gein, dat stadsrechten had verworven. Frans is betrokken geraakt bij de doorbraakbeweging als voorzitter van de VNG (sub)commissie Gemeentelijke Dienstverlening en Informatiebeleid. Hij merkt dat er veel overleggen en initiatieven zijn, en dat het tijd wordt om daarin stroomlijning aan te brengen. In hoofdlijn kun je zeggen dat er gemeenschappelijke registraties en landelijke voorzieningen zijn, die samen een setting creëren waarbinnen we moeten zorgen voor doorbraken in het gebruik. Die gemeenschappelijke zaken zijn voor de doorbraakbeweging een voorwaarde; en de vernieuwing die organisaties daarmee bereiken is een onderwerp waar de doorbraakbeweging iets aan kan bijdragen. Een illustratie van vernieuwingen die je kunt bereiken als je goed gebruik maakt van voorzieningen die er al zijn, wordt gegeven in het boekje “De kracht van de kaart”, waarin wordt uitgelegd wat er mogelijk is bij actief gebruik van Geo-­‐informatie door overheden. Het boekje is gisteren naar gemeenten gestuurd door Peter Welling als DGOBR en hemzelf als voorzitter van Dataland. Met dit soort zaken in het achterhoofd is het belangrijk om samen antwoord te geven op de vraag hoe wij de juiste vernieuwingen aanjagen, doorbraken realiseren in de veelheid van mogelijkheden en zonder te verdwalen in een jungle van overleggen. Erik Gerritsen over ambitie en doel van dit bestuurderssymposium Erik Gerritsen, vaste dagvoorzitter van de bestuurlijke Doorbraaksymposia, stelt met genoegen vast dat er veel nieuwe gemeentebestuurders aanwezig zijn. Juist met een nieuw collegeprogramma in de achterzak is het belangrijk dat nieuwe bestuurders zich actief oriënteren op vernieuwingskansen. Ten behoeve van de nieuwe bestuurders schetst Erik Gerritsen de ontwikkeling van de bestuurlijke Doorbraakbeweging en de bestuurdersymposia. Op initiatief van burgemeester Annemarie Jorritsma en toenmalig RvB-­‐lid van het UWV, David Jongen, is op 6 oktober 2010 het 1e bestuurderssymposium voor een groepje van ruim 20 bestuurders gehouden. Dat waren allemaal mensen met een drive voor vernieuwing. Mensen die kansen zagen en daar iets mee wilden doen. Deelname aan het bestuurderssymposium/de Doorbraak in dienstverleningbeweging is daarom ook altijd ‘vrijwillig, maar niet vrijblijvend’ geweest. Je bent er omdat je in dit circuit vernieuwingsambities kunt realiseren, maar je kunt altijd uitstappen; en wie niet actief is wordt niet meer uitgenodigd. Een “Coalition of the willing”, een Gideonsbende. 1 Op het 9e bestuurderssymposium is de vraag aan de orde hoe we met z’n allen kunnen organiseren dat er samenhangende innovatie-­‐initiatieven en –circuits bestaan zodanig dat vernieuwing goed kan ontkiemen en uitdijen. Daarbij moet ook goed worden gekeken naar bestaande instituten zoals VNG, IPO, KING enzovoorts. Als voorbeeld van wat er in de Doorbraakbeweging rondgaat, is er één doorbraakthema vandaag uitgelicht: verbetering van de afstemming tussen onderwijs, (jeugd)zorg en arbeidstoeleiding . Een doorbraakgroep van verschillende hierbij betrokken organisaties heeft een integrale uitwerking gemaakt van ontbrekende afstemming die eigenlijk niet gemist kan worden. Kind van de rekening: Inleiding van Alain van de Haar, samen met de studenten Rona Jabbari, Henk Epskamp, Danny Bulten, Alan Rasouli en hun opleidingsmanager/begeleider Joske van Huet en Aaltje Veen Alain van de Haar vertelt hoe hij een jaar geleden op een Doorbraaksymposium een pitch hield over de onvoldoende afstemming tussen onderwijs, arbeidstoeleiding en (jeugd)zorg. Hij introduceert de mensen uit zijn praktijk die uit eigen ervaring vertellen hoe een integrale begeleiding uitwerkt op jongeren die niet automatisch hun weg vinden naar zelfstandigheid en actieve maatschappelijke participatie. Rona, Henk, Danny, Alan, Aaltje en Joske laten zien, in heel persoonlijke verhalen waarvan één zelfs gedeeltelijk in rap vorm, hoeveel moois er mogelijk is als scholen de ruimte krijgen om in te spelen op de specifieke situaties van jongeren. De verhalen tonen simpel en overtuigend wat de maatschappelijke vraag is. Alain is ongelooflijk trots op wat deze jongeren hebben bereikt, en stelt vervolgens dat hij als onderwijsinstelling aanloopt tegen aansturingsregels die een perverse prikkel opleveren (zoals diplomabekostiging waardoor je als school belang hebt om hen aan de poort te weigeren) en verkokerde beleidsmuren (waardoor bepaalde jongeren een voortijdig schoolverlater dreigen te worden). Een jongere in de schuldsanering kan niet inschrijven omdat studiefinanciering niet geschikt wordt bevonden als inkomstenbron. Een tienermoeder kan haar urennorm niet halen omdat ze geen oplossing heeft voor de kinderen. Wat de doorbraakgroep heeft gedaan is integraal in beeld brengen hoe je dergelijke onderlinge afstemming wél zou kunnen regelen. Het is op zichzelf haalbaar, maar stuit vooralsnog op kaders van regelgeving en beleid. Het resultaat van de verkenning is weergegeven in een rapportage die hij ter plekke uitreikt en waarvan een digitale versie in de reader is opgenomen. Het komt neer op de oproep aan departementen om dwarsverbanden en afstemming beter mogelijk te maken, en om de ervaringen in klein verband in pilots te gaan beproeven zodanig dat kan worden gekomen tot landelijke verbetering van de regels. Dit zou in de loop van volgend jaar al landelijke effecten moeten sorteren. Blijkens een recente kamerbrief van de Minister van OC&W past dat prima in de landelijke ontwikkelingen. Cruciaal is een integrale begeleiding van de gezamenlijke departementen; er is nog ruimte voor minstens 1 regionale pilot. Directeur MBO Hans Leenders neemt de rapportage namens de Minister in ontvangst en laat weten dat hij het een belangrijke bijdrage vindt aan het plan van aanpak dat zijn 2 Minister aan het opstellen is. De groep jongeren is 60.000 en daardoor zo groot dat landelijke aandacht volkomen gerechtvaardigd is. Saillant detail is dat de bekostigingskwesties die het rapport benoemt, precies dezelfde thema’s zijn die hijzelf destijds noemde bij de start in zijn huidige functie. Hij is dan ook zeer gemotiveerd om die te helpen oplossen. Hij zegt toe dat hij graag ruimte maakt voor de voorstellen uit het doorbraakrapport. Hij zal dat met zijn collega-­‐directeuren van in elk geval SZW en VWS oppakken en zegt toe de verdere uitwerking met Alain en zijn Doorbraakgroep te zullen doorspreken zodanig dat het een logische plek krijgt in het Plan van Aanpak van de Minister van OC&W. Hij heeft ook al wel een idee over een mogelijke pilot deelnemer: een initiatief in Friesland dat ook al de positieve aandacht van de Minister heeft. Wordt vervolgd. Gesprek over het bereiken van echte doorbraken Erik Gerritsen verbindt het voorgaande onderwerp aan de rode draad van vandaag: in de topdown beleidsontwikkeling, waar de gevestigde instituten hun nuttige rol vervullen, stuit je soms op zaken die schreeuwen om vernieuwing. Soms is dat omdat er schrijnende gevallen ontstaan, soms is dat omdat de overheid zoveel kansen laat liggen dat dát niet meer uit te leggen is. Een voorbeeld van zo’n kans is het omgaan met gestolen auto’s, een casus waar we hopelijk straks nog op in zullen gaan. Erik nodigt de bestuurders uit om nu even te abstraheren van de casuïstiek. In juli 2013 hebben we een akkoord gesloten met Ronald Plasterk om in te spelen op de digitalisering die zoveel nieuwe kansen creëert, en in december 2013 hebben we gezien dat vooral de verspreiding van innovaties lastig is en hebben we een Innovatiebeurs gelanceerd die kan zorgen dat we kansen makkelijker gezamenlijk kunnen oppakken. Met die achtergrond is vandaag de vraag aan de orde hoe de doorbraakbeweging in dat proces van vele innovaties kan helpen zonder te verworden tot institutie en zonder te leiden tot een onoverzichtelijk landschap van elkaar verdringende overlegcircuits. Erik leidt de discussie langs drie gespreksrondes: eerst de ervaringen en wensen horen, dan kijken of de instituties het zonder de doorbraakbeweging zouden kunnen doen, en vervolgens de vertaling naar praktische afspraken. Eerste ronde: ervaringen en wensen ! Gert-­Jan Buitendijk vindt de doorbraakbeweging vooral goed vanwege het broedplaatseffect: mensen komen met een idee en er ontstaat een omgeving waar je het kunt laten rijpen. Als het idee vervolgens uitgerijpt is moet het elders worden verspreid, en daarin is zo langzaam aan wel focus nodig. Er zijn goede initiatieven zoals het Parkeerregister en de Basisgemeente, maar er zijn ook initiatieven die we moeten stoppen of die in ander verband moeten worden verder geholpen. Kortom: de doorbraak is nodig als broedplaats. ! Arre Zuurmond is gaan meedoen aan deze beweging omdat hij hier geestverwanten kan ontmoeten. Hij vertelt over de pilot gestolen auto’s, waar partijen samen proberen om een werkelijk voorbeeldige kans te pakken. Wel mist hij hier politieke steun die op bepaalde momenten een doorbraakinitiatief moet helpen doorbreken. Dat gaat vaak over randvoorwaarden waar lokale partijen geen verandering in krijgen. Ook noemt hij schuldhulpverlening, waar drie prima pilots lopen die overheidssupport verbeteren en die in de reader staan. 3 ! Mieke Damsma vindt focus onwenselijk: het is juist heel mooi en bijzonder dat hier zo’n rijkdom aan verschillende thema’s aan de orde komt. Hier in de doorbraakbeweging is een goede kern aanwezig (en moet aanwezig zijn) van bestuurders die samen doorbraken kunnen helpen realiseren. Juist de diversiteit van thema’s biedt dan vaak oplossingen. Op het ene vlak leer je wat je bij het andere kunt gebruiken en doorbraken ontstaan vaak ook juist door onverwachte samenwerkingsrelaties. ! Peter de Baat vertelt hoe hij op de eerste bijeenkomst die hij bijwoonde, onder de indruk was van de kansen en ideeën die daar podium kregen. Die podiumfunctie is ook voor de toekomst belangrijk. Dat inspireert enorm. De vraag is vooral hoe je de vernieuwingen die je zo start, vervolgens (bege)leidt. Dat laatste is niet de kernfunctie van deze doorbraakbeweging, het eerste juist wel. Wat hem enthousiast houdt is de sfeer van vernieuwing die hier heerst. Wel kan hij vanuit de bestuurlijke vraagkant helpen om focus aan te brengen, want de netwerkoverheid is een thema dat tot duidelijke vernieuwingsvoorkeuren leidt en dat hij hier graag verder met geïnteresseerde bestuurders bespreekt. ! Alain van de Haar vertelt hoe hij zich verdwaald voelde op zijn eerste doorbraaksymposium. Toen hij dat plenair aankaartte kreeg hij de uitnodiging om zijn punt te maken en nu heeft hij een verbinding gemaakt die zonder deze beweging niet zou zijn gelukt. Tweede ronde: kunnen de instituties de doorbraakfunctie overnemen? ! Ronald Barendse legt uit dat de Manifestgroep twee maanden geleden heeft gesproken over de Doorbraakbeweging. Er staat ontzettend veel op de agenda, iedereen heeft weinig ruimte en het is dan zoeken naar welke innovaties je vooral moet oppakken. Er is een uitgebreide catalogus met mogelijkheden, maar de vraagkant is nog onderontwikkeld. Zo is er afgesproken met de VNG commissie om direct zaken te gaan doen over de back-­‐officefunctie van de WWB door UWV en SVB, van oorsprong een Doorbraakinitiatief. Zo’n afspraak voegt daadkracht toe aan de Doorbraakbeweging. In dat verband gaan we de doorbraken die hier geboren worden, afmaken. ! Frans Backhuijs merkt vanuit zijn commissie dat het aanhaken van meer dan 50 gemeenten altijd moeilijk is. Uit onderzoek is dit gebleken. Het lukt niet bij wet en ook niet door te polderen. Er is een derde weg nodig. Met de Manifestpartijen zijn nu afspraken over samenwerking gemaakt waarin juist voor het invoeren van de vernieuwingen meer stuwkracht ontstaat. ! Simon Sibma gelooft in de overheid als netwerk. Hij ziet een dikke bundel van doorbraakprojecten en zoekt daarin vooral naar initiatieven die de netwerkoverheid zichtbaar maken. De Warme Front-­‐office is daar een goed voorbeeld van. Dat zou een goede focus zijn voor de doorbraakbeweging. Als we energie steken in kansrijke projecten in die sfeer, heeft dat toekomst. ! Tof Thissen vertelt dat VNG en KING intensief spreken met Manifestpartijen. Hij ziet de overheid ontwikkelen in een richting die je het beste vraaggericht kunt duiden. In doelgroepen zie je een drieslag: de meeste mensen kunnen digitaal hun weg vinden (de grootste groep), een kleinere (tweede) groep heeft wat hulp nodig tussen alle overheidsinstanties. Maar de laatste en kleinste groep heeft een fysiek gesprek nodig met de overheid omdat het (anders) misloopt. Een soort meldkamer: uitrukken als er een burger in de knel zit. Dat moet de overheid echt kunnen organiseren. Dat probeert de Warme Front-­‐office. Kijk je naar de Doorbraak als geheel, dan zou hij op het 10e Doorbraaksymposium in Maastricht graag het feestje willen vieren dat de belangrijkste overlegtafels goed met elkaar verbonden zijn. 4 ! Marijke van Hees heeft innovatie vanuit haar wethouderschap sinds twee jaar heel goed georganiseerd met steun van het Ministerie van Economische Zaken. Daar liggen prima verbanden en die kunnen in de Doorbraak worden benut. De focus in het bestuurlijke Doorbraakcircuit die haar zo goed bevalt is dat hier mensen zijn die gaan voor resultaat en niet voor de regels. Af en toe organiseren van gesprekken en voorbeelden daarover is dan heel welkom, ook als dat een keertje buiten je directe portefeuille ligt. Het delen en visievormen in een netwerk zoals deze bestuurlijke Doorbraakbeweging, is belangrijk. Je moet dan de beweging niet zo strak ophangen aan bepaalde hard geprogrammeerde resultaten. ! Gé Linssen vindt het belangrijk dat de Doorbraakbeweging doorgaat. De belangrijkste verandering op dit moment zou moeten zijn om iets meer focus aan te brengen. Daarbij verwijst hij naar de Task Force Beter en Concreter van Arno Brok. Daarmee zouden we vanuit de Doorbraak een verbinding moeten maken. ! Kees Jan de Veth sluit daarbij aan. Als je de Task Force vergelijkt met de Doorbraakbeweging dan vindt hij dat de burger in de Task Force ook wat meer centraal zou mogen worden gezet. De Task Force stopt volgend jaar in maart, hij zou het graag verbinden met de Doorbraakbeweging. ! Aletta Hekker vindt dat het gesprek van vandaag haar sterkt in haar visie op de overheid. Zij zou liefst een landelijke fabriek bouwen die de primaire processen van gemeenten afhandelt waarbij de gemeente de ruimte krijgt om lokaal maatwerk te leveren waar dat echt nodig is. Ze is mateloos geboeid door wat er vandaag naar voren is gebracht en denkt dat de Doorbraak een nuttige incubator kan zijn om op dat punt tot oplossingen te komen. De derde ronde: hoe gaan we nu concreet verder? Erik Gerritsen hoort twee lijnen: enerzijds een informele broedplaats/incubatorfunctie en anderzijds het samenwerkingsverband tussen Manifestgroep en KING-­‐VNG waar vernieuwingen echt landsbreed kunnen worden afgesproken/geïmplementeerd. Dat lijkt complementair en de vraag is hoe de Doorbraak haar rol moet vervullen en hoe je dat ondersteunt. ! Albert van der Meer ziet dat vooral in het éérste uur mensen op het puntje van hun stoel zaten. Dat kwam omdat iedereen geïnspireerd raakte van de verhalen van de echte mensen waar je het voor doet. Dat maakt de Doorbraakbeweging tot een zeer gewenst netwerk. Niet zozeer de implementatie maar vooral de inspiratie. Dat ziet hij de Doorbraakbeweging graag brengen. ! Ronald Barendse vindt inspiratie krijgen prima, mits het tot uitvoering komt. Bij de Nationaal Coördinator Digitale Overheid moet worden aangedragen wat er voor brede toepassing moet worden doorgebroken. Dat is bijvoorbeeld bij zo’n landelijke WWB-­‐uitvoering. Dat vereist landelijk draagvlak en dat vind je niet in de Doorbraakbeweging. Wel is het voor dat draagvlak belangrijk als er lokaal of regionaal een soort meldkamer is voor restgevallen van complex maatwerk, en op dat punt moet nog vernieuwing kunnen worden losgemaakt. ! Arre Zuurmond waarschuwt dat zo’n meldkamer geen work around mag zijn die we structureel maken want dan gaan we een weeffout structureel maken. We moeten bepalen hoe we vinden dat het (in de toekomst) hoort te gaan, en voor dat beeld hebben we nog geen duidelijke schets of grondplaat. Al lijkt er wel behoorlijk draagvlak voor het principe dat landelijke organisaties de massale afhandeling uitvoeren en gemeenten dat aanvullen met maatwerk voor complexe gevallen. ! Tof Thissen onderstreept dat dát die meldkamergedachte is waar de overheid moet kunnen uitrukken als echt een urgent appèl wordt gedaan. 5 ! Krijn van Beek wijst erop dat we graag goede maatschappelijke doelen bespreken zonder dat te expliciteren en vervolgens verzeilen in systeemdiscussies. Wij moeten die doelen expliciteren, want dat helpt om te focussen en om veranderkracht te organiseren. ! Gert-­Jan Buitendijk wijst erop dat vernieuwingen soms gaan over systemen, dat is groot werk en daar ligt geen rol voor deze Doorbraakgroep. Die rol ligt juist wel in het inspireren en nieuwe wegen uitproberen. Soms moet je wijs durven besturen en dan tegen regels in. Je nek uitsteken. Geef elkaar ruimte om nieuwe dingen te laten bloeien en dat levert inspiratie op. Eenmaal succesvol afgeronde pilots moet je dan gewoon loslaten; niet op een volgend doorbraaksymposium terug laten komen want dan wordt het meer verantwoording over lopende zaken dan inspiratie voor vernieuwing. Erik Gerritsen stelt vast dat de Doorbraakbeweging door iedereen gewenst wordt als informele incubator/broedplaats voor overheidsbrede innovaties. Voor het circuit waar de ontkiemde vernieuwingen kunnen landen, dat wil zeggen hun weg kunnen vinden naar de grote groep overheidsorganisaties, is een nieuw verband in de maak in de vorm van het overleg tussen Manifestgroep, VNG en KING. Met dat verband moet dan een goede onderlinge samenhang bestaan. Deze drie partijen geven aan dat zij binnenkort met een voorstel zullen komen. Afspraken 9e bestuurderssymposium Afsluitend vertaalt Erik Gerritsen het besprokene naar concreet te maken werkafspraken. Al peilend bij de aanwezigen formuleert hij de volgende werkafspraken: ! Heeft de bestuurlijke doorbraakbeweging bestaansrecht? Jazeker, als broedplaats/incubatorfunctie. ! Hoe moet de verbinding worden met bestaande instituties, gegeven de nieuwe afspraken die in de maak zijn? Ronald Barendse, Frans Backhuijs en Tof Thissen gaan dat uitwerken. ! Het volgende bestuurderssymposium wordt eind van het jaar in Maastricht gehouden. ! Gaan bestuurders de Innovatiebeurs een kans geven? Ja, in de komende maanden wordt de levensvatbaarheid uitgeprobeerd. ! Wat betekent dit alles voor het verzoek aan deelnemers om een bijdrage te betalen? Degenen die mee willen doen aan het (verder) vorm en inhoud geven van de broedplaatsfunctie voor overheidsbrede innovaties, kunnen zich realiseren dat dát een kleine financiële jaarbijdrage met zich meebrengt (€4000 ex. btw voor landelijke spelers en ministeries. € 2000 ex. btw voor gemeenten en maatschappelijke partners). Uitnodiging 10e bestuurderssymposium op 4 december 2014 Mieke Damsma nodigt de aanwezige bestuurders uit om op 4 december 2014 (graag alvast in de agenda’s reserveren) deel te nemen aan het 10e bestuurderssymposium in Maastricht. Het symposium zal plaatsvinden van de ochtend tot halverwege de middag. Er volgt binnenkort een uitgewerkt programma. Er zal worden ingespeeld op de afstand tot de Randstad: iedereen is al welkom de avond die er vooraf gaat. Er komt een boeiend avondprogramma dat zo’n overnachting 6 ruimschoots rechtvaardigt. Wat de inhoud van het symposium betreft zal de unieke internationale ligging van de regio worden benut als een dubbel zo grote inspiratiebron: er komen verbindingen met (en bestuurders van) buurregio’s. De vraagstukken en kansen waar een grensgemeente te maken heeft, ontstaan soms uit landelijke wet-­‐ en regelgeving terwijl lokale, Euregionale oplossingen voor de hand liggen en veelal beter en goedkoper zijn. Rode draad: als je je wilt laten inspireren over hoe de overheid terugtreedt en de participatiesamenleving stimuleert, kijk dan in een grensregio waar “DE overheid” nooit echt heeft kunnen bestaan. Niet alleen alle Doorbraakbestuurders zijn uitgenodigd, met een collega-­‐bestuurder, maar ook de Nationaal Coördinator Digitale Overheid. Gert-­‐Jan Buitendijk zal hem uitnodigen. Mini-­interview met David Jongen Erik Gerritsen vraagt David Jongen, als bestuurlijke medeinitiatiefnemer van de Doorbraakbeweging, om de beweging van nu te vergelijken met de start drieënhalf jaar geleden. David vertelt hoe de samenwerking destijds gestart is met een paar gemeentesecretarissen (Kloosterhoeve), daarna verbreed met de Manifestgroep. Het eerste bestuurlijke Doorbraaksymposium was met ruim 20 bestuurders, dus is het aardig gegroeid. Wat hetzelfde is gebleven is de kern van de zaak: bestuurders die samen de moed en het uithoudingsvermogen tonen om te schuren langs de rand van wat mag. Met als doel een gezamenlijke verbetering voor burger en bedrijf. Wat hij het best ziet werken is concreetheid. Hij ontraadt toekomstvisies. Hij herkent dat heel mooi in de presentatie van Alain van de Haar. Hij proeft wel verandering, namelijk de transformatie naar een netwerkorganisatie. Dat is kansrijk. Pak iets op, neem verantwoordelijkheid, inspireer elkaar. Weet dat dát vele obstakels kent dus hou vol en zet door. Hij wenst betrokkenen toe dat de bestuurlijke doorbraakbeweging nog lang haar inspirerende en innoverende rol mag vervullen. Wat de bijdrage betreft herinnert hij eraan dat de ondersteuners hier fors eigen tijd in steken en houdt hij een warm pleidooi om zonder dralen de gevraagde (beperkte) financiële bijdragen te leveren. Interviews De mini-­‐interviews met vooral een aantal nieuw aanwezige bestuurders, worden gepubliceerd op www.doorbraakindienstverlening.nl 7 Aansluitend 3 DG overleg over doorbraakbelemmeringen Aansluitend is in kleiner verband gesproken over een brief van een groep doorbraakbestuurders aan de Ministers van BZK, W&R en EZ over belemmeringen voor landelijke doorbraken in dienstverlening. Aanwezig waren Peter de Baat (initiatiefnemer), Gé Linssen, Frans Backhuijs, Simon Sibma, Albert van der Meer, Ronald Barendse, Gert-­‐Jan Buitendijk, Mieke Damsma, Arre Zuurmond, Eric Gerritsen, Rien Stor en John Kootstra (verslaglegging). Over de onderwerpen die in de brief zijn benoemd, is in grote lijnen het volgende besproken: ! Schuivend eigenaarschap: Door het aantreden van de Nationaal Commissaris Digitale Overheid (NCDO) wordt een extra afspraak niet meer nodig geacht. Daarbij is overigens ook geconstateerd dat de focus van NCDO primair ligt op financiering en borging van gemeenschappelijke digitale infrastructuur, waardoor het niet voor de hand ligt om Doorbraak-­‐pilots bij de NCDO onder te brengen. ! Kabinetsportefeuilles oplijnen: op dit punt wordt een positief effect vanuit de NCDO verwacht. Wel wordt, met het oog op integraal oplossen van probleemsituaties bij gezinnen in de schuldhulpverlening, gezocht naar de mogelijkheid van een moratorium op inningactiviteiten. ! Privacy: Onlangs is een beleidsvisie rond privacy en gegevensuitwisseling in het decentraliseerde sociaal domein uitgebracht. Zie kamerbrief-­‐privacy-­‐in-­‐sociaal-­‐
domein. De afspraak is om daar primair aansluiting bij te zoeken en om de oplossingsruimte binnen huidige wetgeving te benutten. De Belgische praktijk om beslissingen over gegevensuitwisseling te beleggen bij een snel werkende privacy-­‐
commissie, zal bij de verdere uitwerking worden meegenomen. ! Afronden standaardvorming: De standaardisering waar gemeenten steeds meer om vragen, is onderwerp van het forum standaardisatie en belegd bij VNG/KING. Men wil oppassen om daarin niet te forceren. Wel zal worden onderzocht of er op termijn naar model van BBV een BBVI als oplossingsrichting mogelijk is. ! Versteviging verspreidingsfase: dit is op het symposium ruimschoots besproken. ! Specifiek punt proceskosten WOZ: Dit wordt opgepakt. Er wordt een besluit voorbereid. Het streven is het besluit na de zomer in het Staatsblad te publiceren. 8 Aanwezigen Doorbraaksymposium Nieuwegein 27 juni 2014 ! Menno Tigelaar (Amersfoort) ! Monique Reijnen (Amersfoort) ! Alain van de Haar (Graafschap College) ! Yvonne van de Berg (Ridderkerk) ! Tineke Keuzenkamp (Ridderkerk) ! Gé Linssen (EZ) ! Willem van Rosmalen (Schijndel) ! Tof Thissen (KING) ! Erik Gerritsen (BJAA) ! Dagmar Winkelhorst (NVVB/Middendelfland) ! Jan Eshuis (Hengelo) ! Jan Fraanje (Boxtel/Vgs) ! Frans Backhuijs (Nieuwegein) ! David Jongen (Atrium MC Parkstad) ! Albert van der Meer (Belastingdienst) ! Ben van Lochem (DUO) ! Peter de Baat (Alkmaar) ! Gert-­‐Jan Buitendijk (BZK) ! Jean-­‐Paul Gebben (Renkum) ! Mieke Damsma (Maastricht) ! Arre Zuurmond (Gem. Ombudsman A’dam) ! Aletta Hekker (Delft) ! Simon Sibma (CJIB) ! Ardwin Lantain (Deventer) ! Yasin Torunoglu (Eindhoven) ! Marijke van Hees (Enschede) ! Hans Leenders (OC&W) ! Ronald Barendse (SVB) ! Kees Jan de Veth (VNG) ! Rien Stor (Logius/Geonovum) ! Saskia Bruines (Leidschendam-­‐Voorburg) ! Krijn van Beek (V&J) ! Rona Jabbari (Graafschap College) ! Henk Epskamp (Graafschap College) ! Danny Bulten (Graafschap College) ! Joske van Huet (opleidingsmanager Graafschap College) ! Alan Rasouli (ROC Amsterdam) ! Aaltje Veen (Productief Leren) ! Co van Houten (ROC Amsterdam) ! John Kootstra (BZK) ! Tonno Cramer (gem. ombudsman Amsterdam e.o.) ! Henk Duinkerken (DiD/Klantocratie) ! Eric Loe (DiD/Klantocratie) 9