Oogaandoeningen Ogen zijn zeer kwetsbaar Bij het behandelen van EHBO voor honden mogen de ogen zeken niet achterwege worden gelaten. Er zijn veel oogaandoeningen die spoed vereisen omdat snel handelen noodzakelijk is voor het behoud van het oog of zicht. Uiteraard zijn er meer oogaandoeningen dan hier besproken worden. De belangrijkste worden hieronder kort besproken. Hoe ze te herkennen zijn en wat u zelf kunt doen en vooral niet moet doen voordat u langs de dierenarts gaat. - De Duitse Herdershond Iets in de ogen Het komt dikwijls voor dat een hond iets in z’n ogen krijgt. Daar moet zeker wat aan gedaan worden. Vooral stro en grasaren zijn voorwerpen die makkelijk in een oog achter kunnen blijven. Als je hond plots pijn of irritatie aan het oog heeft met eventueel meer traanproductie, knipperen, pogingen om aan het oog te wrijven of zelfs al rode slijmvliezen dan moet er gedacht worden een aan een vreemd voorwerp in de ogen. Wat vervolgens de beste stap is om te doen is afhankelijk van het voorwerp en waar het precies zit. Proberen om iets met de vingers eruit te halen heeft vaak weinig zin, simpelweg omdat je vingers te groot zijn om fijn te kunnen werken. Het beste is om een afspraak te maken bij de dierenarts. Dit ook omdat er nog wel eens vreemde voorwerpen kunnen belanden achter het derde ooglid. Om deze plaats goed te inspecteren moet het oog lokaal verdoofd worden. Losse voorwerpen die in de conjuctivaalzak zijn beland kunnen met een warme fysiologische zoutoplossing uitgespoeld worden. Plantenonderdelen (denk bijvoorbeeld aan grasaren) kunnen goed met een pincet verwijderd worden. Het gehele voorwerp moet zijn verwijderd en er mag niets achterblijven, dit omdat het anders gaat ontsteken en er soms zelfs een abces kan ontstaan. Ook moet men er zeker van zijn dat het voorwerp niet tot verwondingen heeft geleid in het slijmvlies of aan het hoornvlies (cornea, zie hierna). De volgende dag moet het oog goed gecontroleerd worden op verschijnselen van ontstekingen of pijn. 6 Cornea-ulceratie Een cornea-ulceratie is een beschadiging aan het hoornvlies. Deze ontstaat vaak na een vechtpartij (kattennagels zijn berucht) of door een vreemd voorwerp in het oog. Acute pijn en knipperen zijn de meest voorkomende en opvallende verschijnselen bij een ulcus. Bij een vermoeden van een dergelijke beschadiging is het van belang dat de hond zo snel mogelijk naar de dierenarts gaat. Dit omdat het vaak erger kan zijn dan op het eerste gezicht lijkt en eventuele infecties op tijd moeten worden bestreden om de kans op een goede genezing te vergroten. Ga zeker niet zelf iets in het oog aanbrengen in een poging het oog te genezen. Sommige middelen voor ogen bevatten corticosteroïden en deze zijn funest voor de genezing van een ulcus. Een dierenarts kan door middel van een test met flouresceïne (hierbij wordt de beschadiging groen gekleurd) een goede indruk krijgen van de grootte en diepte van het ulcus. De behandeling zal hier vooral van afhangen. Perforaties (dus het hele vlies is door) van het hoornvlies en defecten waarbij het hele hoornvlies weg is vereisen spoedchirurgie. Een oppervlakkige ulcus zal vaak binnen twee tot zes dagen vanzelf weer genezen. Het is belangrijk infecties tegen te gaan omdat deze de genezing kunnen verslechteren. Is er sprake van een iets diepere ulcus of een oppervlakkige ulcus die niet goed geneest dan zal er voor gekozen worden om deze te laten genezen onder een zogenaamde conjuctivale flap. Hierbij wordt een deel van de conjunctiva over de ulcus gehecht en zal dienen als een soort verband. Oogluxatie Een oogluxatie wordt ook wel een proptosis genoemd. Hierbij is de oogbol in zijn geheel naar voren gekomen en zitten de oogleden vast achter het oog in plaats van ervoor. Dit is een oogaandoening die bij herders wat minder vaak wordt gezien. Rassen waarbij dit vaker voorkomt zijn de zogenaamde brachycefale rassen (rassen met een korte snuit zoals de Mopshond, Shih Tzu enzovoort). Dit omdat hun oogkassen minder diep zijn en ze een ruime oogspleet hebben. Bij deze rassen kan een oogluxatie al ontstaan nadat het dier zich er boos maakt of bij het nekvel wordt vastgehouden. Bij niet– brachycefale (dolichocefale rassen) rassen zoals de Duitse herder kan een oogluxatie echter ook ontstaan. Vaak is een zwaar, stomp trauma de oorzaak, zoals een aanrijding of een
© Copyright 2024 ExpyDoc
