13 september 2014 - Sint Jorisgilde Stratum

KONINGSCHIETEN 2014
Wat zijn we er erg lang mee bezig geweest, maar het idee om met name het koningschieten
voor de gildevrienden wat meer uitstraling te geven, had wel een lange voorbereiding nodig.
Vooral na de teleurstelling van het mislukken van de Bayeuxreis werd door een aantal
mensen vol ingezet op de belangrijkste dag van dit jaar.
Vanuit de gildevrienden, met name interim-voorzitter Peter Nagelkerke, Marcel van Bussel
en de huidige Koning Jan van de Sande hadden het gilde gevraagd na te denken over het
opwaarderen van het gildevrienden-koningschieten en samen kwam men tot het idee om te
bekijken of het mogelijk was om samen met het gilde op te trekken. Hoe dit verder in vorm
werd gegoten is te lezen in de eerder gildebodes.
En zaterdag was het dan zover. Na de nodige afzeggingen, zaterdags is het voor sommigen
toch een slechte dag met name voor hun broodwinning, stonden rond 9 uur al veel
gildebroeders te wachten om naar Valkenswaard af te reizen om de aftredende Gijs Spoor af
te halen. Voor het gildehuis konden zij de eerste auto met een Duits kenteken aan zien
komen rijden met onze vaste gasten uit Düren waar we twee weken geleden op bezoek zijn
geweest. Daar blijken nogal wat uitnodigingen uitgewisseld te zijn, want toen de laatste auto
was gearriveerd bleken er een 25-tal oosterburen aanwezig te zijn. Begrijpelijk wel, omdat
Gijs daar ook een aantal persoonlijke vrienden heeft en o.a. ook Frans en Mario bleken in
Duitsland wat vrienden te hebben gemaakt. Dat beloofde dus een gezellige boel te worden,
maar als daarnaast ook de gildevrienden met een grote groep zouden komen zou de “kerk”
misschien wel wat te klein kunnen zijn. Maar goed, eerst maar eens naar Gijs in
Valkenswaard en daar aangekomen bleken we al veel Dürenaren afgeschud te hebben.
Er reden hier volgens hen teveel Nederlandse auto’s rond en dan volg je al snel de
verkeerde. Dus werd zonder hen de vendelgroet aan Gijs en Annemiek gegeven en werd de
vogel gepresenteerd. Die was niet al te groot en het leek erop dat deze snel de geest zou
kunnen geven, maar wel was de vogel van vers hout van een boom die vlak voor Gijs zijn
huis omgehakt was. Na de bloemen voor Annemiek waren er verder geen plichtplegingen
meer en daar kwamen warempel de Duitse auto’s aangereden. Jammer voor hen omdat zij
de vendelhulde, met het schot ditmaal, gemist hadden. Maar wel kwam Gijs zodoende toch
nog van zijn overvolle koelkast met drank af.
De terugreis verliep vlekkeloos en in het gildehuis werden al verschillende gildevrienden
ontvangen waaronder Anneke Welschen-Van Alphen die het gilde toegezegd had
Gildevrouwe te willen worden en waarvan tijdens de H.Mis in het gildehuis de installatie
plaats moest vinden. De bestaande gildevriendengroep was de laatste maanden door
eerdergenoemd drietal redelijk uitgebreid om een soort van netwerkclub te verkrijgen en
dus bleven er eigenlijk maar weinig plaatsen in de kerk over toen kapelaan Geelen aan zijn H.
Mis begon. Een mooie vlotte mis met een pakkende preek over verbroedering, hier en in de
kerk. De Mis werd afgesloten met het zegenen van de vogel waarop in de middag geschoten
moest worden. Daarna de installatie van Anneke als gildevrouwe als opvolgster van Wisse
Dekker die twee jaar geleden was overleden.
Haar werd het schild van haar overleden man omgehangen wat in de hoeken uitgebreid is
met een derde laag waarop haar naam is ingegraveerd. Zo blijft ook de naam van haar man,
onze vroegere Eredeken Rein, weliswaar in een andere dimensie, bij het gilde aanwezig
vertelde een geëmotioneerde Anneke in haar nawoord.
Peter Nagelkerke sprak Anneke toe, waarin hij benadrukte hoe belangrijk het kan zijn voor
het gilde een goed netwerk te hebben bij eventuele problemen. Meteen hierna kwam Peter
op een ander onderwerp, het overdragen van zijn eigen functie van gildevriendenvoorzitter
aan Marcel van Bussel.
Peter had zich altijd “interim” genoemd en beloofde Marcel hem altijd in raad en daad bij te
zullen blijven staan.
Na de H.Mis werd de “kerkzaal” in recordtijd omgebouwd om plaats te maken voor
aftredend gildevriendenkoning Jan van de Sande die samen met Gerrit Kauffeld hun zelf
gecomponeerde nieuwe gildelied te gehore gingen brengen, een voordracht die zij deze dag
nog enkele keren zouden herhalen.
Het lied hebben zij eerder op CD gezet en wordt voor deze gelegenheid gepresenteerd. De
twee zangers deden hun uiterste best en samen met een aanstekelijke deun klonk het heel
behoorlijk. Of het steeds met de vergaderingen gezongen zal worden staat nog te bezien,
maar bij het uitdelen van de CD’s werd wel gevraagd allemaal thuis te willen oefenen.
De hele ochtend was men in de keuken druk in de weer voor een uitgebreide broodmaaltijd
met soep en daar werd nu met dit grote aantal mensen goed gebruik van gemaakt.
Tot dusver hadden wij ons precies aan de tijd gehouden want met het overvolle programma
waren we bang om enkele onderdelen te moeten laten vallen, maar mooi op tijd werd
begonnen met het “vrijmaken” van de schutsboom d.m.v. drie rondjes er om heen te lopen
waarbij geld ingezameld werd voor het zilver van de nieuwe Koning. Die zou er niet slechter
van worden bleek het. Na het vrijen van de schutsboom werd door de grote groep een
plaatsje gezocht op het schietterrein en in het lekkere zonnetje zag het er geweldig gezellig
uit. Ook de groep Duitsers stelden zich buiten op en ook al hadden zij niet veel te doen, zij
amuseerden zich zo te zien opperbest. Zo kon er ingeloot worden en om klokslag twee uur
werd door de gildevrienden begonnen met het schieten op hun vogel. Anneke opende de
reeks en een behoorlijk aantal van 20 mensen schoot hieraan mee. Verschillende mensen
kennen we nog niet, maar er werd al geopperd om op een eigen gedeelte van de website de
namen met een fotootje te zetten. Uiteraard moest er nogal wat uitgelegd worden over het
richten van het geweer en dat lukte niet altijd helemaal. Eén keer kwam er een blad van een
boom naar beneden en voordat het geweer weer in de goede stand was gezet, werd een
schot gelost in de naastgelegen kogelvanger. Maar, ook schoten er bekende mensen mee die
al wisten hoe het werkte en de tijd die dit schieten in beslag nam viel reuze mee. Na een uur
schieten kwam de vogel met het 44ste schot naar beneden en het was Karin Wagt, in het
dagelijks leven raadslid in Eindhoven voor het CDA, die toch wel tot haar grote schrik, de
vogel voor haar voeten zag vallen. Zo sta je rustig met een drankje tegen iedereen te
vertellen dat z’n middagje best wel leuk is en sta je een kwartier later iedereen beduusd te
kussen en handen te schudden.
Zo konden we mooi op tijd beginnen met het officiële koningschieten voor de gildebroeders
waaraan twaalf mensen mee gingen doen. De mensen die vonden dat de plichten, behorend
bij het koningschap moeilijk met zichzelf of met hun werk te combineren was, maakten zich
nu nuttig met de randzaken. Nadat de vogel op zijn plaats stond en kapelaan Geelen het
openingschot had gelost, ging het er fanatiek aan toe.
Niemand hoefde geroepen te worden en het leek wel een repeteergeweer waarmee
geschoten werd. Koen had zijn handen vol aan het laden van het geweer en de spanning was
al vanaf ronde drie tot aan ronde elf waarin de vogel viel te snijden. De vogel spleet al vrij
vlug maar omdat het hout erg vers was bleven de vezels goed aan elkaar zitten en het was
bijna niet te zien waar hij geraakt moest worden. Ook al omdat het massieve deel lange tijd
achter de spil verscholen zat waardoor je er slecht bij kon komen.
Na 125 schoten was het dan zover. Guido Bax was aan de beurt en hij heeft al vaker laten
zien hoe je moet schieten. Het leek alsof er bij zijn schot een veer in de vogel los kwam
waardoor deze onder een juichkreet van Guido naar beneden kwam. Tijdens de felicitaties
werd door de dagelijkse overheid gediscussieerd of Guido wel capabel was de belangrijke
functie te beoefenen maar omdat hij al twee keer eerder het koningschap heeft bekleed
wisten zij geen redenen aan te dragen om de feestvreugde te matigen.
Hooguit zijn vrouw Dieny wist een reden, het zilver wat met St. Jorisdag aan het gilde
aangeboden zal worden moest wel gefinancierd worden en dat werd dus een krantenwijkje
voor Guido.
De commissieleden die een strak draaiboek hadden neergezet keken elkaar eens aan. Het
was tegen half vijf en alleen het gildevrouwkeschieten moet nog gebeuren. Dat was dus
honderd procent meegevallen. Er was door de dames al geloot en niet lang nadat zij waren
begonnen ging het toch even mis. Er waren behalve de eigen gildezusters ook een behoorlijk
aantal Duitse gildezusters ingeschreven en dat was eigenlijk niet de bedoeling. De trofee van
het Gildevrouwke hoort bij ons gilde thuis en er werd snel besloten om er dan maar een
prijsverschieting van te maken en de verschieting van het Gildevrouwke hierna te gaan doen.
Wel een beetje sneu voor Wies van den Heuvel, de winnares hiervan. Zij had niet
meegekregen dat de prijs nu nog alleen een fles wijn was, maar tja, er moest wel snel beslist
worden. Even zo goed, de eer was er wel degelijk voor haar.
Hierna de verschieting dus onder de eigen gildezusters. Met ook hier 12 deelneemsters
kwam de vogel na 30 schoten door toedoen van gildezuster Annelies Vos naar beneden.
Zover we nu terug kunnen zien is zij de opvolgster van Jacqueline van de Ven die de trofee
won toen dit gildevrouwkeschieten in 2002 voor de laatste keer werd georganiseerd.
Zo was er om half zes een einde gekomen aan het schieten en zou er tot acht uur gewacht
moeten worden voor de installatie van zowel Karin Wacht als vriendenkoningin als Guido
Bax als koning van het gilde.
Tja, en dat kwam Karin in ieder geval slecht uit want zij had in de avond ook andere
bezigheden en haar laten wachten, konden wij het sympathieke raadlid, wat ons enkele
maanden geleden bijstond om de reis naar Bayeux alsnog gerealiseerd te krijgen, niet
aandoen.
Daarom werd om zes uur begonnen om Karin te installeren en zij vond het prachtig! De
handwassing, het omhangen van de koningsmantel en het uitspreken van de eed alle, alles
volgens traditie. Alleen het lopen over het gildevaandel, dat werd een zwaaivendel want het
gildevaandel is dus echt alleen maar voor de koning. De aftredende koning Jan van de Sande
besloot deze plechtigheid nog met een prachtige toespraak over het gildegebeuren in deze
moderne tijd.
Tot acht uur was het dus een gezellig samenzijn. Daar komen we nu eenmaal niet onderuit
omdat ook familieleden van de nieuwe koning worden uitgenodigd, maar denkelijk zal de
installatie over twee jaar weer wat eerder gepland kunnen worden.
Het eerste gedeelte van deze wachttijd werd gevuld met een buffet wat door de “vaste
dames van de buffetten” was klaargemaakt en dat lieten de aanwezigen zich weer goed
smaken, het vele werk was zeker niet voor niets geweest.
Om acht uur begon de installatie van Guido Bax. Guido had zijn dochters met aanhang
uitgenodigd en dat waren voor de gildebroeders natuurlijk allemaal bekende gezichten.
Ook hierbij de handwassing en uiteraard ook het omhangen van het koningsvest. Alleen
mocht Guido na het afleggen van de eed van trouw over het echte gildevendel lopen, wat hij
met gepaste voorzichtigheid deed.
Na de gelukwensen en de bloemen voor Dieny werden de gildebroeders naar buiten
gevraagd om nog een vendelgroet aan de nieuwe koning en zijn koningin te geven en dit
werd een mooi einde van deze officiële plechtigheid.
Langzaamaan werd afscheid genomen van de gildevrienden en onze gasten uit Düren die
nog een behoorlijk reisje moesten maken. Hopelijk hebben zij het allen net zo naar de zin
gehad als onze mensen die zonder uitzondering een heerlijke dag hadden beleefd.
Zo werd het gilde op één dag een stuk rijker met een gildevrouwe waar we echt heel trots op
mogen zijn en een club gildevrienden waar we in de toekomst hopelijk ook onze nut van
kunnen hebben.
Verder hebben we ook Gijs weer terug als vendelier. (tja ik moet wel eerlijk zijn), en eindelijk
was ook Peter Engel weer van de partij.
Verder over deze dag, de invulling van dit alles was perfect. Natuurlijk was het prachtig weer
waardoor we een echte “buitendag” konden hebben.
Maar ook was er vooral voor de gildebroeders, zusters en -vrienden het nodige te doen.
Geen lange wachttijden, alles liep mooi in elkaar over. Geen te vol rooster wat ook te
danken was aan de vogels (puisten) waar we niet (veel) te lang op hoefden te schieten.
Ook de H. Mis in het gildehuis lijkt een schot in de roos. Daar wonnen we zo al een uurtje
mee, al moeten we de stoelen wat anders gaan zetten om nog een looppad te creëren.
Ruimte is er voldoende en hopelijk is ook kapelaan Paul Geelen net zo positief als wij.
Ook misstaat het niet om als laatste enkele mensen te bedanken. Zonder iemand te kort te
willen doen hebben de commissieleden o.l.v. Frans K. en het drietal van de gildevrienden
geweldig veel voorbereidingen getroffen. Ook de dames die voor het eten en de barmensen
die voor de drankjes zorgden hebben zich van hun beste kant laten zien. Gudo en zijn
mensen hadden alles perfect in de hand.
Als laatste de mensen die bijna de hele week in het gildehuis hebben vertoefd om dit er zo
uit te laten zien zoals het nu was. Schoon en rondom in de verf gezet.
Zoals regerend deken Willem Kirchner in zijn slotwoord zei:
“BEDANKT MENSEN, WE KUNNEN VAN ALLES ORGANISEREN, MAAR DE GEZELLIGHEID
MOETEN WE MET Z’N ALLEN MAKEN!!!”

Download Report