Samen bidden voor de genezing van de mensheid

Samen bidden voor de
genezing van de mensheid
Terugblikkend naar de uitzonderlijke samenkomst in Koekelberg
Ik had het christenvolk uitgenodigd om op 9 maart in de Basiliek van
het Heilig Hart in Koekelberg met mij te bidden voor de bekering van
het menselijk hart en de genezing van de mensheid. De respons was
wonderbaar: ik had op een duizendtal personen gehoopt, maar om 15 uur, het uur van afspraak,
stroomde de menigte nog toe. Men heeft alle nog beschikbare stoelen uit de ganse basiliek moeten
verzamelen. Uiteindelijk waren we met ongeveer 2.500. Toen om 22 uur de dag werd afgesloten,
waren er nog steeds bijna duizend aanwezigen. Dit is zelden vertoond in de geschiedenis van de
basiliek. Alle verwachtingen werden dus overtroffen en het toont in welke mate katholieken in dit
land gevoelig zijn voor een dergelijk project en bereid om zich in te zetten voor de kern van het
christelijke geloof.
Een verzameling
op z’n ‘Belgisch’
we van hem kennen. Zijn bijdrage
wekte groot enthousiasme.
De muzikale animatie werd verzorgd door jongeren die waren
aangezocht door de Franstalige en
Nederlandstalige afdelingen van
de Charismatische Vernieuwing.
Die had genereus aanvaard het
gebeuren te organiseren en was
ook bereid haar eigen programma’s
om te gooien om aan mijn vraag
tegemoet te komen. In de basiliek
was alles dus perfect ‘Belgisch’, in
de twee grote landstalen. Men kon
voelen dat de gemeenschap voor
de helft Vlaams en voor de andere
helft Franstalig was. Op de parking
stonden bussen uit Vlaanderen en
uit Wallonië. Voor de Brusselaars
was er gelukkig de MIVB...
Nadien vierden we de eucharistie.
Ik was verschrikkelijk hees, maar
dankzij de uitstekende geluidsinstallatie en met volgehouden
inspanning, kon ik toch de eucharistie vieren en de homilie houden.
Bovendien vervulden het vreugdevolle geloof en het intense gebed
van de gemeenschap mij met bewondering en met fysieke en geestelijke energie. Mijn grote dank dus
aan het christenvolk, zo vurig in de
hoop!
Een eenvoudig maar
meeslepend programma
Het eerste uur was gereserveerd
voor pater Michel-Marie Zanotti-Sorkine, pastoor in Marseille. Hij
behandelde het thema van de dag
met het vuur en de overtuiging die
~4
De rest van de dag was navenant:
lofprijzing, smeekgebed, getuigenissen van bekeringen en van geestelijke genezingen, altijd in tegenwoordigheid van het Heilig Sacrament,
aanbeden en vurig bemind!
Deze eerste bijeenkomst zal zeker
een vervolg kennen. Het eerste
is de Maranatha-bedevaart naar
het Heilig Land in augustus. Maar
er zullen ongetwijfeld nog andere
volgen...
De urgentie van de huidige tijd
Terugblikkend stelde ik me de
vraag hoe die geestdrift te verklaren is. In alle periodes van de
geschiedenis meenden mensen
dat ze een bijzonder moeilijke tijd
meemaakten. We mogen niet te
vlug denken dat onze tijd uitzonderlijk dramatisch is. En toch hebben
we misschien redenen te over om
te denken dat de nood in deze tijd
erg groot is.
De aarde, het leven, de dood
en het gezin: toegetakeld
Nooit was onze planeet slechter
beheerd door de mens. Nooit werden de bronnen van het menselijk leven zo erg bedreigd als nu:
door de algemeen aanvaarde contraceptie, door veel voorkomende
(vrijwillige of verplichte) sterilisaties, door abortus die als normaal
beschouwd wordt. Zelfs de kunst
om het leven te verzorgen en het
zo mogelijk te genezen als het
verzwakt is, is in sommige contreien veranderd in de kunst om
zich straffeloos van het leven te
ontdoen.
Nooit werd – althans in het Westen – het gezin, hoeksteen van de
samenleving, in die mate juridisch
en cultureel ondermijnd: wetgevingen, waarvan we de gevolgen
nog niet kunnen overzien, maken
echtscheiding in een handomdraai
mogelijk en stellen verbintenissen, die naam hoegenaamd niet
waardig, op gelijke voet met het
huwelijk.
Barbaarse economie
en markten vol illusies
Er zijn natuurlijk prachtige sociale
verwezenlijkingen, zoals de wet op
de bescherming van de arbeid en
de georganiseerde solidariteit in de
gezondheidszorg en talloze andere vormen van solidariteit met de
meest kwetsbaren. Maar daarnaast
zien we hoe een wild en meedogenloos kapitalisme weer oplaait
en stellen we angstig vast dat de
politiek machteloos staat tegenover een triomfantelijke financiële
speculatie. De schuldenberg van zoveel landen brengt ons op de rand
van een monetaire, financiële en
economische crisis, die de minstbedeelden dreigt te verslinden.
Ondertussen zijn miljoenen mannen en vrouwen, en vooral jongeren, verslaafd aan alcohol, drugs
en porno, drie schandalig grote
markten die slinks worden uitgebuit door verkopers van illusies.
Laten we ook niet de volledige
afstomping vergeten van grote
groepen mensen door een muziek zonder hart, zonder melodie,
zonder betekenis, herleid tot een
primair en luidruchtig ritme. De
leegte van de ziel, ervaren als een
afgrond, probeert zich wanhopig te
vullen met een grote vlucht vooruit,
die meer dan eens in zelfmoord
uitmondt.
Mistige levensbeschouwingen
miskennen de uniciteit
van de persoon
Zelfs de zoektocht naar spiritualiteit, op zich lovenswaardig, mondt
al te gemakkelijk uit in een onpersoonlijke mystiek, in een goddelijke
nevel waarin de schittering van de
menselijke ziel én van God verloren
gaat. Men verliest hier de zeldzame
parel van zijn leven, de uniciteit van
zijn persoon, maar zonder die terug
te vinden in een meer kostbare
waarheid.
Veel westerse Kerken
missen krachtig zout
Zelfs de christelijke westerse Kerken
hebben, ondanks een hoopvolle oecumene, dikwijls hun ziel verloren.
Het zout is smakeloos geworden en
men weet niet meer met welk gadget
men het terug smaak moet geven.
Vanuit een besluiteloze openheid
heeft men zoveel deuren en ramen
geopend dat het parfum van het
evangelie gewoon vervlogen is. De
heilige traditie van Jezus’ apostelen is verkwanseld ten voordele van
ideologieën zonder toekomst. Op
sommige plaatsen is de liturgie zo
vervlakt dat veel bijeenkomsten niet
meer de glorie van God en Christus
vieren. Daar worden de schat van de
5~
authentieke liturgie en de grote traditie van de Kerk te grabbel gegooid.
Ver van elk lectionarium en van elk
door de Kerk goedgekeurd missaal
treden misleide christenen, zonder
het te beseffen, de schatten met
de voeten waarvoor martelaren hun
bloed hebben vergoten.
De hoop, sterker dan alles
En al bestormen ons honderden
redenen om te wanhopen, toch
vinden wij bij de verrezen Jezus duizenden redenen om meer dan ooit
te hopen. Hij heeft al de moeilijkheden van het menselijk bestaan
gedragen; Hij is doorheen al onze
uitzichtloze situaties gegaan, zelfs
door de dood; en door zijn gelukzalige verrijzenis zegt Hij tot ons:
‘Wees niet bang. Ik ben het, de
eerste en de laatste, de levende.
Ik was dood, en zie, Ik leef tot in
alle eeuwigheid, en Ik heb de sleutels van de dood en het dodenrijk’
(Apk 1, 17-18). Hij kent onze beproevingen en fluistert ons krachtig in het hart: ‘In de wereld zal
benauwenis jullie deel zijn, maar
houd moed: Ik heb de wereld overwonnen’ (Joh 16, 33). En alvorens
ons op Hemelvaartsdag te verlaten
(maar zonder ons als wezen achter
te laten), heeft hij ons verzekerd:
‘Weet wel, Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voleinding van de
wereld’ (Mt 28, 20).
De almacht van het gebed
Zou Jezus nu de mensheid aan
haar lot overlaten? Nooit ofte nimmer. Tijdens zijn aardse leven heeft
Hij zoveel zieken genezen en zoveel
zondaars verzoend en Hij heeft herhaaldelijk bevestigd dat elk volhardend gebed in geloof uiteindelijk
zal worden verhoord. Zou Hij dan
onze smeekbeden voor de genezing van de mensheid niet horen?
Natuurlijk hoort Hij ze en wil Hij ze
verhoren. We aanroepen Hem niet
~6
om Hem gevoelig te maken voor
onze nood. Zijn doorboord hart is
immers oneindig meer kwetsbaar
dan het onze! We bidden niet om
Hem in te lichten over onze ellende. Hij kent ze beter dan wij en Hij
heeft ze vóór ons in zijn ellende gedragen tijdens zijn doodstrijd en op
het kruis, verlaten door de mensen
en schijnbaar ook door God, zijn
Vader. En als Hij ons vraagt langdurig en met volharding te bidden,
is dat niet omdat Hij in de loop der
eeuwen doof zou geworden zijn.
Neen, dan is het omdat wij, arme
gelovigen, tijd nodig hebben – veel
tijd – om eindelijk te geloven in de
almacht van het gebed. ‘Maar als
de Mensenzoon komt, zal Hij dan
werkelijk dit geloof op aarde vinden?’ (Lc 18,8).
De actieve aanwezigheid
van Maria aan onze zijde
Maria verschijnt al bijna twee
eeuwen zo vaak aan mensen. Ze
spreekt tot ons met zoveel daadkracht, met zulk een moederlijke volharding terwijl ze onvermoeibaar de
nadruk legt op het vitale belang van
het gebed. Ze doet dit niet omdat
ze zich hierboven verveelt of omdat
ze door hemelse werkloosheid een
praatzieke zeurkous is geworden.
Maar wel omdat ze zich volledig inzet voor de strijd van Christus en de
Kerk tegen de Draak (cfr. Apk 12) en
omdat ze ons krachtig wil meevoeren in haar immense voorspraak
voor het heil van de wereld.
De inzet van het gebed
voor een vurige wereld
Laat ons dan met aandrang en in
volledig vertrouwen bidden voor
onze bekering en voor de genezing
van heel de mensheid! We zullen
niet ontgoocheld zijn! Want ‘alles
waar je om bidt en vraagt, vertrouw
erop dat je het al ontvangen hebt
en het zal je ten deel vallen’ (Mc
11, 24 en op zoveel andere plaatsen: Mt 7, 7-11; 18,19; 21,22; Lc
18, 6-8; Joh 11, 42; 15, 7; 16, 14).
Ja, de ontmoeting in Koekelberg
was echt een vonk die hoop en
christelijk engagement doet opflakkeren. Er is een beweging op
gang gebracht die samen met de
urgenties van de huidige tijd zal
toenemen. En aangezien de Heilige Geest onlangs de kracht van
het internet en van sociale netwerken heeft ontdekt, zal Hij er met
vreugde gebruik van maken om
bisschoppen te helpen in miljoenen
harten het vuur aan te wakkeren
dat smeulde en slechts wachtte op
zijn adem om de liefde van Christus weer te doen branden in de wereld. Want de belofte van Christus
blijft voor altijd actueel: ‘Ik kwam
om vuur op aarde te brengen en
wat zou Ik graag willen dat het al
brandde’ (Lc 12, 49).
+ André-Jozef Léonard,
aartsbisschop van Mechelen-Brussel

Download Report