Tweets Simonediver: Zou 9292ov mijn overstap van trein- naar busstation op 6 minuten hebben staan, zodat het lijkt dat ik minder lang op de bus hoef te wachten? 4 Voorwoord Inhoud Achtergrond Achtergrond Feedback Kort nieuws Van pionieren naar professionaliseren Concessieverlening in ontwikkeling Het prille begin, februari 1999: het Centrum Vernieuwing OV, de voorloper van de KpVV, bestond nog maar net. De kersverse organisatie, toen nog maar vijf koppen sterk, had opdracht gekregen overheden te helpen bij het invoeren van marktwerking in het openbaar vervoer. Er moesten concessies worden verleend. Niemand wist hoe dat moest, ook het Centrum Vernieuwing OV niet. Het Rijk had in 1998 het beheer van het Nederlandse stads- en streekvervoer gedecentraliseerd naar de provincies en stadsregio’s. De Wet Personenvervoer 2000, die onder meer marktwerking in de ov-sector voorschreef, zou in 2001 van kracht worden. Marcel Sloot, senior adviseur bij KpVV, herinnert het zich nog goed. “Wij waren in het leven geroepen om overheden met raad en daad bij te staan bij het uitvoeren van hun nieuwe taken, waarbij ze ook concessies moesten verlenen en aanbestedingen uitschrijven. In de ov-wereld totaal onontgonnen terrein. De eerste maand hebben we alleen maar informatie verzameld. Acht uur per dag. Van alle mogelijke partijen: vervoerders, producenten, consultants, jonge honden, gerenommeerde partijen. Alles om onze tassen maar te vullen met spullen waarmee we het land in konden.” Stapels rapporten Om de juiste personen bij de – toen nog – 35 overheden te achterhalen, stuurde het Centrum Vernieuwing OV 35 faxen uit. Sloot: “Het was soms best moeilijk om binnen te komen: niemand kende ons. Pas als we er nadrukkelijk bij zeiden dat we er speciaal voor hen waren en dat we gratis advies kwamen geven, Tweets Ielzen (tijdens carnaval): Heel veel credits voor 9292ov.nl, van Schorsbos naar Oeteldonk, hij begrijpt waar ik naar toe wil. #carnaval Nieuws Column Maak jij binnenkort een rit in de ‘Xpress: Platform13’ in @ WalibiHolland? Plan je reis met de Walibi Express ow.ly/vhU7c Overzicht Reportage Partnership Wat is een concessie? Een concessie voor het openbaar vervoer is een pakket van lijnen en/ of andere vervoersdiensten die een ov-autoriteit (provincie of plusregio) onder bepaalde voorwaarden en voor een bepaalde periode exclusief aan een vervoerder toekent. Marcel Sloot Gerard van Kesteren “Het was soms best moeilijk om binnen te komen: niemand kende ons” ging de deur open.” Het was echt pionieren. “Er was gelukkig al veel materiaal ontwikkeld bij Europese aanbestedingen, maar op het beleidsmatige vlak was er weinig tot niets. De eerste jaren hebben we vooral kennis vergaard en een enorme stapel rapporten geproduceerd. Daarin werkten we uit wat er allemaal bij concessieverlening komt kijken: welke kennis heb je als opdrachtgever nodig? Wat moet je regelen? Wat kun je aan de vervoerder overlaten? Wat mag volgens de Europese regelgeving wel en niet? Wat doe je met het beheer van je concessie? Die rapporten dienden als kapstok voor de eerste concessiecyclus.” Laagste prijs Tsunami van aanbestedingen Prikkel van marktwerking ging verloren Ondertussen heeft het Nederlandse openbaar vervoer 101 aanbestedingen achter de rug. Sloots collega bij het KpVV Gerard van Kesteren: “In het begin verwachtten vervoerders een tsunami van aanbestedingen die ze nauwelijks zouden kunnen bijhouden. Er is weleens een opeenhoping geweest, maar eigenlijk is het heel geleidelijk gegaan. Er zijn nu zo’n vier aanbestedingen per jaar. En nog is niet in heel Nederland vrije marktwerking ingevoerd: de vier grote steden zijn niet verplicht hun stadsvervoer aan te besteden.” In de beginfase gold de prijs die vervoerders neerlegden bij een inschrijving vaak als hét selectiecriterium. Van Kesteren: “Op die manier heb je altijd een glashelder resultaat, de laagste prijs wint. Kwaliteitscriteria zijn moeilijker objectief te meten. Toch rees de behoefte om ook andere factoren mee te laten wegen: kwaliteit, duurzaamheid, marketingplannen, vernieuwing. Maar hoe ga je dat formeel regelen? Waar maak je onderscheid in? Waar laat je vervoerders vrij in en wat schrijf je voor? Welke rol neem je als overheid? Hoe benut je kansen? Ook daar dachten we in mee.” verbeteringen achtergebleven. Er dreigde zelfs achteruitgang. In de tweede ronde, die rond 2006 inging, was je al blij als je het voorzieningenniveau overeind kon houden.” Behoefte aan innovatie en flexibiliteit Marktwerking in het openbaar vervoer leidde in de eerste ronde tot grote efficiencyverbeteringen. “De eerste financiële resultaten waren fantastisch”, vertelt Sloot. “Precies wat de bedoeling was. Helaas is die winst afgeroomd door rijksbezuinigingen: tot drie keer toe hebben Inmiddels is de derde ronde ingegaan. Vervoerders en overheden hebben veel geleerd, er is veel verbeterd, maar er is ook onvrede. Het huidige systeem staat innovatie in de weg, luidt een veelgehoorde klacht, en het is rigide. Het biedt geen ruimte om in te spelen op maatschappelijke veranderingen: de grilligheid van de politiek, een ziekenhuis dat verplaatst wordt. Van Kesteren: “Aanvankelijk golden concessies maximaal zes jaar. Dat werd opgerekt naar acht, vervolgens via Europese regelgeving naar tien en voor treinvervoer – al dan niet in combinatie met andere vormen van ov - naar vijftien jaar. En die periode is ook nog eens in het geval van grote investeringen met de helft te verlengen, tot 22,5 jaar. Als kabinetten, vooruitlopend op de resultaten, flink in de pot gegraaid. Het geld werd niet teruggeploegd in de sector, waardoor de prikkel van marktwerking verloren ging en de gewenste kwaliteits- je al die tijd vastzit aan je oorspronkelijke tenderdocument, sta je dus 22,5 jaar stil. De kunst is nu om beweging in te bouwen. Om naar een systeem toe te werken dat mee ademt met de tijdgeest.” 5 Tweets Volgjudith: Sommige termen kun je tegenwoordig niet meer gebruiken wegens ouderwetsch. Zoals spoorboekje. 6 Voorwoord Inhoud @duneprijs daar is iets voor bedacht: 9292ov Achtergrond Achtergrond “Tot drie keer toe hebben kabinetten, vooruitlopend op resultaten, flink in de pot gegraaid” Modelbestek Er zijn ontwikkelingen gaande om flexibiliteit en innovatie in aanbestedingsprocedures in te bouwen. Zoals de pilot Modelbestek, een van de initiatieven uit het manifest Samen op Reis dat de sector in 2013 heeft gepresenteerd en dat samenwerking in het ov moet bevorderen. Hierbij was het KpVV nauw betrokken. Sloot: “Eigenlijk is ‘modelbestek’ niet het goede woord. Een echte standaard kun je niet neerzetten; daarvoor zijn de onderlinge verschillen tussen de overheden en de concessies te groot. We hebben een aantal oplossingsrichtingen geformuleerd.” Meer over deze pilot leest u op p.<vul in>. Onaangename discussie Toch kun je de huidige systematiek niet de schuld geven van een gebrek aan beweging, vindt Sloot. “Waar het om gaat is: hoe richt je als overheid je zakelijke relatie met een vervoerder in? Waar leg je de ontwikkelfunctie neer? Als overheid kun je alles tot in de kleinste details voorschrijven, of de vervoerder meer vrijheid geven. Dat is een keuze die overheden zelf maken. Over de hele linie zie je dat ze weer meer vastleggen in het bestek. Ze worden voorzichtiger, bijvoorbeeld doordat ze bij eerdere concessies in onaangename discussies zijn beland over de interpretatie van de eisen. Dat een vervoerder bijvoorbeeld wel een marketingplan heeft opgesteld, zoals in de voorwaarden was omschreven, maar vervolgens laat weten dat niet uit te kunnen voeren binnen het budget. Dat is dan soms ook zo. Je moet als overheid weten wat je vraagt. Als Coca Cola een marketingplan eist dat meer klanten oplevert, maar dan wel met cola zonder koolzuur, zonder cafeïne en Rapportage Feedback Kort nieuws Wet Personenvervoer 2000 De Wp2000 is in werking getreden op 1 januari 2001 en bevat bepalingen over het stads- en streekvervoer, besloten busvervoer en taxivervoer in Nederland. Deze wet is bedoeld om de kwaliteit en efficiëntie van het ov te verbeteren en tegelijkertijd de kostprijs te verlagen. Onder andere door marktwerking in te voeren. in kartonnetjes, dan kan dat misschien wel, maar dan moet er geld bij.” Grote stappen gemaakt Daarom is het goed dat er ontwikkelbureaus ontstaan waarin overheden en vervoerders samenwerken, vinden Sloot en Van Kesteren. “Het zijn verschillende werelden. Ze weten vaak nog onvoldoende van elkaar. Als ze samen bepalen wat er nodig is in een concessiegebied, leidt dat tot een zinnig eisenpakket. Leg de verantwoordelijkheid bij beide partijen. Dat past ook in onze filosofie. Wij organiseren netwerkbijeenkomsten waar opdrachtgevers, vervoerders en rei- zigers met elkaar om de tafel gaan en van elkaar leren. En we moeten ook niet doen alsof er niets gebeurd is: er zijn sinds de invoering van de Wp2000 grote stappen gemaakt op het gebied van duurzaamheid, reisinformatie, toegankelijkheid. Op allerlei onderwerpen hebben overheden en vervoerders elkaar gevonden.” Sloot vult aan: “Er is geen land ter wereld waarin negentien overheden en twaalf vervoerders erin geslaagd zijn één kaart in te voeren voor miljoenen reizigers met een landelijke dekking. Dat mag ook best eens in de krant.”
© Copyright 2024 ExpyDoc